W 1995 roku powstała przełomowa manga Masamune Shirow Duch w muszli został zaadaptowany na pełnometrażowy film animowany. Stał się jednym z najbardziej kultowych japońskich filmów anime wszechczasów, odpowiedzialnym za wywarcie wpływu na wszystkich, od Wachowskich po Jamesa Camerona. Mieszanka cyberpunku, filozofii i niesamowitych scen akcji była idealną mieszanką dla widzów spragnionych czegoś głębszego i bardziej wciągającego.
W 2004 roku w końcu wyszedł sequel z podtytułami Niewinność. Był to znacznie inny film w porównaniu do oryginału, a publiczność, która oczekiwała więcej tego samego, była zaskoczona. Oba filmy same w sobie są arcydziełami, z wielu różnych powodów, ale Ghost In The Shell 2: Niewinność różni się od swojego poprzednika.
jakie piwo to negra modelo
10To opowieść o detektywie noir zamiast thrillera akcji
Największa pojedyncza różnica między pierwszymi Duch w muszli a jego kontynuacją jest ton. Pierwszy film koncentrował się mocno na elementach cyberpunkowych zmieszanych z odrobiną filozofii pomiędzy spektakularnymi sekwencjami akcji. Pomogło to uczynić z tego kultowego wpisu w gatunku anime.
Sequel jest zupełnie inny i przypomina bardziej kryminalną historię noir. To film, w którym śledczy ścigają sprawę, ze wszystkimi ukłonami w stronę tradycyjnych policyjnych thrillerów z dawnych czasów. Mieszanka klasycznych elementów, takich jak samochody z lat 50., bardzo pomaga w sprzedaży tej dynamiki.
9Sequel ma znacznie więcej symboliki wizualnej niż oryginał
Pierwszy Duch w muszli miał sporo wizualnej symboliki wmieszanej w historię, a nawet przy wielokrotnym oglądaniu zawsze jest coś nowego do zauważenia. Dbałość o szczegóły jest jedną z największych zalet filmu, a Innocence wykorzystuje to, podkręcając wszystko o kilka stopni.
Od początku do końca w każdym ujęciu jest przytłaczająca ilość szczegółów i symboliki, a reżyser Mamoru Oshii wykorzystał każdą okazję, by wygłosić oświadczenie, bez względu na to, jak subtelne może się to wydawać publiczności. To tworzy zupełnie głębszą dynamikę niż w pierwszym filmie.
8Batou jest główną postacią (zamiast Motoko Kusanagi)
Decyzja o odsunięciu się na bok Major Motoko Kusanagi bo ten film był kontrowersyjny, ale został zrobiony celowo. Celem było postawienie publiczności w sytuacji postaci, która jej szukała. Oczywiście Batou był najlepszym wyborem, biorąc pod uwagę jego złożoną i opiekuńczą relację z majorem.
Batou staje na wysokości zadania, nawet jeśli oglądanie go na ekranie nie jest tak ekscytujące jak Kusanagi. Jest też znacznie inną postacią niż ta z pierwszego filmu, wykazując większą melancholię i introwertyzm. Jego umysł ma wyraźną obsesję na punkcie losu majora i to rozgrywa się przez cały film.
7Sequel badał szerszą filozoficzną rozmowę
Duch w muszli był entuzjastą filozoficznych rozmów i było to wstrząsające doświadczenie dla zachodnich odbiorców, którzy nie byli przyzwyczajeni do tego rodzaju głębi, jaką normalnie zarezerwowano dla kultowych klasyków, takich jak Łowca androidów. Drugi film dziesięciokrotnie wzmacnia filozofię, która może być jeszcze trudniejsza do naśladowania.
ile lat miał itachi, kiedy zmarł?
Niemniej jednak publiczność musi spróbować. Frustrację łatwo jest zarzucić na krótki okres uwagi, ale film ma mocny przekaz na temat wartości życia, bez względu na to, jaką formę przybierze. Każdy akt filmu skupia się na innej filozofii, która ostatecznie kieruje fabułę w tym kierunku. Dodatkowo zachęca widza do zapoznania się z filozofią, co nigdy nie jest złym pomysłem.
6Sekcja 9 odgrywa większą rolę
W pierwszym filmie toczyła się zimna wojna między sekcjami 6 i 9, które są częścią rządu i są odpowiedzialne za utrzymanie bezpieczeństwa narodowego. W związku z tym mniej uwagi poświęcono członkom zespołu Sekcji 9, co jest trochę przeskokiem z mangi i programów telewizyjnych.
Tutaj sekcja 9 gra jak rozbudowany oddział detektywów i to dobrze. Aramaki powraca, podobnie jak Ishikawa i Togusa. Tym razem sekcja 9 czuje się tak, jakby była na czele historii, zamiast dzielić się nią z konkurencyjną sekcją aktywnie zaangażowaną w tuszowanie.
5Togusa jest pomocnikiem (zamiast Batou)
W pierwszym filmie Batou był uważany za „pomocnika” majora Kusanagi, ale nawet to nie było całkiem trafne. Członkowie zespołu regularnie łączyli się w pary do różnych zadań i nikt nie był uważany za oficjalnego partnera.
Zmieniło się to w Innocence, kiedy Batou połączył siły z Togusą. W pierwszym filmie wspomniano, że był człowiekiem rodzinnym, co rozgrywa się w trakcie kontynuacji. To świetna para, biorąc pod uwagę, że Togusa był stosunkowo nowicjuszem w oryginalnym filmie, a teraz jest znacznie bardziej pewnym siebie członkiem Sekcji 9.
czerwone krzesło ipa
4Widzowie dowiedzą się więcej o Batou
Pierwszy Duch w muszli położyła pełny nacisk na major Kusanagi i jej walkę o uporanie się z nadchodzącym kryzysem egzystencjalnym. Cała historia kręciła się wokół niej, nawet jeśli publiczność nie zdawała sobie sprawy z pełnego zakresu tej rzeczywistości aż do ostatniego aktu.
Tym razem Batou zajmuje centralne miejsce i jest to otwarte zaproszenie do jego życia, nie tylko w pracy, ale także w domu. Publiczność dowiaduje się więcej o tym, kim naprawdę jest ten facet, jakie są jego motywacje i jak postrzega świat z Majorem w nim. Dla rzekomej drugorzędnej postaci Batou otrzymuje tu królewskie traktowanie.
3Gra w gry umysłowe z publicznością
Duża część sequela polega na mieszaniu się z rzeczywistością i ma zdecydowany wpływ na widza. W filmie jest wiele czerwonych śledzi i błędnych wskazówek, które mają na celu skłonienie widza do zakwestionowania dokładnie tego, co się dzieje. To, w połączeniu ze wzrostem ekspozycji filozoficznej, może wrzucić widzów do 98-minutowej króliczej nory o epickich proporcjach.
Szczególnie dziki jest akt środkowy filmu. Batou i Togusa ścigają eksperta hakera znanego jako Kim. Ani publiczność, ani Togusa i Batou nie zdają sobie sprawy, że ich cybermózgi zostały zhakowane, co sprawia, że wpadają w spiralę fałszywej rzeczywistości. Pod koniec sceny publiczność nagle uświadamia sobie, jak szalona była cała scena i jak pogrążyła się w szaleństwie. To genialna opowieść.
dwaMajor odgrywa zupełnie inną rolę
Chociaż Kusanagi nie jest główną postacią filmu, pojawia się w ostatnim akcie, aby wyciągnąć pomocną dłoń dla Batou. Prawdę mówiąc, jej obecność można było wyczuć w kluczowych momentach całej historii, jeśli ktoś przyjrzał się wystarczająco uważnie. Jej nagłe pojawienie się pod koniec filmu może wydawać się tanim sposobem na powrót do pierwszego filmu, ale nie jest tak źle, jak się wydaje.
2 konie piwo
Mimo to nie wiąże żadnych pytań pozostawionych przez pierwszy film. Kusanagi jest tam, ale w jakiej formie lub w jakim charakterze pozostaje do zobaczenia. Zdecydowanie przerosła swoje programowanie, ale trudno powiedzieć, kim jest, poza swego rodzaju aniołem stróżem. Szkoda, że trzeci film nigdy nie został nakręcony, ponieważ mógłby dać filmowcom pretekst do zakończenia jej fabuły.
1Kończy się na pewnych warunkach
Pierwszy film celowo zakończył się w dużej mierze remisem. Nikt tak naprawdę nie został pociągnięty do odpowiedzialności za wydarzenia, które miały miejsce wcześniej, a major został zdegradowany do zaakceptowania jej statusu jako nowej formy życia, której niewiele można było opisać. Skończyło się spokojnie, gdy opuściła kryjówkę Batou w nowym ciele, zastanawiając się, dokąd pójdzie.
Drugi film w pewnym sensie podsumowuje. Batou znajduje majora, ale tak naprawdę nie otrzymuje żadnych odpowiedzi. W związku z tym można argumentować, że nie jest naprawdę zadowolony z tego, jak się sprawy potoczyły, ale przynajmniej ma pewne zamknięcie. Kończy się na progu Togusy z martwymi oczami lalki wpatrującej się w publiczność, co jest nawiedzającym, ale jednak konkretnym sposobem na zakończenie wszystkiego.
