UWAGA: Poniżej znajdują się spoilery dla Rzeczy słyszane i widziane , który jest obecnie dostępny do streamowania w serwisie Netflix .
James Norton jest dobrze znany w Wielkiej Brytanii od dłuższego czasu. Teraz, dzięki parze wyróżniających się ról w głośnych projektach, ci z nas w Ameryce mogą wreszcie nadrobić zaległości. Nortona można zobaczyć w niedawno wydanym thrillerze Netflix Rzeczy słyszane i widziane jako George Claire, profesor historii sztuki, który musi zmagać się zarówno z trudnym małżeństwem z Katarzyną Amandy Seyfried, jak i z nawiedzonym domem, co ostatecznie prowadzi go na straszliwą ścieżkę. Występował także w programach HBO Nevers jako czarujący Hugo Swann, panseksualna elita prowadząca burdel.
Norton rozmawiał z CBR o swojej pracy jako złożonego, tajemniczego George'a Claire'a Rzeczy słyszane i widziane , będąc częścią dziwacznego świata Nevers oraz unikalne wyzwania stawiane przez oba projekty.
CBR: Jak opisałbyś George'a Claire'a?
James Norton: Jest trochę zagadką, stary George. Chodzi mi o to, co było interesujące i wymagające, to ustalenie, gdzie kończy się postać George'a, jego działania i sprawczość, a następnie, jak bardzo przejęły one rodzaj echa i obecność bytów w domu. Sam człowiek, zanim to się stanie, to znaczy, że jest zagubioną duszą. To smutny, nieco tragiczny człowiek, który moim zdaniem reprezentuje staromodną mizoginię i strach. Pomysł, że jego żona powinna być uprawniona i mieć własną karierę, jest mu całkowicie obcy. I wywiera na siebie niezwykłą presję poprzez swoją rodzinę i klasę, z której pochodzi, by wykuć swoją karierę, do której najwyraźniej nie jest zdolny. Mieszanka wszystkich tych rzeczy – poczucie nieadekwatności, presji i słabości oraz dodanie głębokiej mizoginii – w zasadzie prowadzi do tej doskonałej burzy, w której szaleje z nienawiścią do siebie, do punktu, w którym jest gotów umieścić ludzi, którzy podobno kocha w takim niebezpieczeństwie. Więc w sumie bardzo tragiczny, tragiczny człowiek, jak sądzę.
George ma niezłą trajektorię od miejsca, w którym zaczyna, do miejsca, w którym się kończy. Jak go rozwijałeś?
Wiele z tego, nad czym pracowałem, to poznawanie okresu, obszaru, w którym nigdy nie byłem w tej części północnej części stanu Nowy Jork. Szkoła malarzy Hudson River była dla mnie całkiem nowa i była to naprawdę przyjemna część badań, aby poznać tych niesamowitych malarzy i stać się rodzajem mini-historyka sztuki w ciągu kilku tygodni. Ale jeśli chodzi o postać, nie można wykorzystać zła postaci. Chodzi o to, skąd bierze się to błędne kierownictwo, ta nienawiść i złe uczucia. I myślę, że dla mnie wiele z tego, jak powiedziałem, wynikało ze społecznych ograniczeń i presji, pod którymi jest.
A także, jak sądzę, część jego rodziny, spotykamy jego mamę i tatę, którzy mają dość rażąco rasistowskie, uprzedzone poglądy na homoseksualizm, i jestem pewien, że to nie koniec dyskryminacyjnych sposobów, w jakich dorastał. Więc czuję, że jest on częściowo wytworem jego wychowania i okresu, w którym żyje. I jak powiedziałem wcześniej, było to wykorzystanie pewnego rodzaju ograniczenia, które odczuwał, z czym oczywiście się zmagał, a zwłaszcza w obliczu Catherine, która jest taką siłą i taką pozytywną siłą i taką kompetentną i genialną matką i genialną artystką. I myślę, że im bardziej jest w stanie się rozwijać, tym bardziej on odczuwa swoją nieadekwatność. Więc po prostu korzystałem z tych wszystkich rzeczy.
Co ciekawe, było to bardzo na czasie po #MeToo. Niestety, tego typu jednostki oczywiście nadal istnieją, a on jest klasycznym symptomem tego przed-#MeToo poczucia, że mężczyzna ma prawo do kariery, a kobieta musi żyć w związku z tym mężczyzną i musi dokonać poświęceń, które są wymagane w aby dać temu człowiekowi jego karierę. I to było ważne i ekscytujące zrobić film, który po #MeToo zgłębiał bardzo szczegółowo i niuanse tego rodzaju zakładanego i jak sądzę endemicznego poziomu mizoginii, z którym świat żył tak długo, szczególnie w tych częściach świat.
Jak to było pracować z Amandą Seyfried nad budowaniem tej relacji na ekranie?
Świetnie się bawiliśmy. Dużo prasowaliśmy i poświęciliśmy wiele czasu na opisanie, jak dobrze się bawiliśmy, i myślę, że wiele osób spodziewało się, że spędzimy naprawdę wyczerpujący czas, ponieważ oczywiście treść materiału. I czasami tak jest. Jakby nie było wątpliwości, że czasami naprawdę czujesz materiał i jego wagę. Ale myślę, że często przy tym bardzo ciężkim materiale często kompensuje się to dużą zabawą. A Amanda jest całkowicie radosna. Po prostu dobrze się dogadywaliśmy. Klikamy. Myślę, że chyba trochę za dobrze się dogadywaliśmy, reżyserzy czasami musieli nas skarcić jak dwoje dzieci ze szkoły podstawowej.
A dla mnie to była przygoda, ponieważ byłem w Kingston na północy stanu Nowy Jork. [Ja] nigdy wcześniej tam nie byłem. To jest piękny część świata. Byliśmy tam w okresie podglądania liści, kiedy ludzie z całego świata przyjeżdżają i patrzą na obracające się liście. Więc to było naprawdę wyjątkowe. Chodziliśmy na wędrówki. Mieszka tam. Więc to było naprawdę zabawne, naprawdę wyjątkowe kilka miesięcy. Bardzo ją kocham i mam nadzieję, że uda nam się wspólnie popracować nad czymś bardziej radosnym. [ Śmiech ]
Film przedstawia dość wyjątkową perspektywę świata duchowego, opartą na pracy mistyka Emanuela Swedenborga, ale twoja postać jasno pokazuje, że nie jest wierzący. Jak to wpłynęło na twoje wyniki?
To interesujące, ponieważ oczywiście jest cynikiem, a jednak jest prawdopodobnie najbardziej - poza Catherine - jest najbardziej dotknięty tym światem, tym światem Swedenborga. Był to więc interesujący rodzaj natychmiastowego konfliktu: cynik kontra udręczony. Osobiście nie wierzę zbytnio w tego rodzaju myślenie, więc łatwiej było mi wczuć się w to, co cyniczne, niż w wierzącego. A potem myślę, że Amanda jest trochę bardziej odwrotna. To całkiem miłe, że udało nam się przedstawić poszczególne poglądy w tej sprawie. To była zabawa. […]
Dla mnie prawdziwą atrakcją tego dzieła był związek między Catherine i Georgem, sposób, w jaki został napisany oraz sposób, w jaki [współautorzy i współreżyserzy Robert Pulcini] i Sherry [Springer Berman] to dali do zrozumienia. Na stronie to było tak silne. I to jest dla mnie najbardziej ekscytujący materiał do sfilmowania.
To zabawne, jeśli kiedykolwiek chcesz przełamać mit horroru lub nawet uczynić go mniej przerażającym, przyjdź posiedzieć na planie horroru, ponieważ fragmenty, które są tak zdekonstruowane i jak można się spodziewać, wymagają wszystkich efektów specjalnych i wszelkiego rodzaju zabawki i hałas, to fragmenty, w których powinieneś się najbardziej bać, ale są to zabawne fragmenty parku rozrywki do sfilmowania. [Więc] nie przestraszyłem się szczególnie. Mimo to dom, w którym kręciliśmy, był dziwny. I jako niewierzący w duchy muszę to powiedzieć, że nie spałbym tam sam w nocy [...]. To było dziwne miejsce. Myślę, że dużo projektowaliśmy na dom.
serce ciemności schramma na sprzedaż
Co sprawiło, że było to dziwne?
Cóż, to był ten dom na farmie w pobliżu granicy z Connecticut. Myślę, że nie był dotykany od lat, ale wydawało mi się, że naprawdę nie chciał być dotykany. To oczywiście wymagało ogromnej renowacji i miało przejść ogromną modernizację i miało te niesamowite stare kości. To znaczy, to od kogoś, kto mieszka w Wielkiej Brytanii całe życie i [otoczony jest stuletnimi zamkami], a to miejsce nie było tak stare, ale było bardzo skrzypiące i bardzo klimatyczne, i miał starą farmę jagód z tyłu i jest w szczerym polu. A pogoda w tej części świata jest bardzo ekstremalna. Nadeszła szalona burza śnieżna i to było dość dramatyczne.
Kocham to. Jak mówię, najbardziej podobała mi się część tego filmu [odkrycie] prac szkoły nad rzeką Hudson, ponieważ studiujesz te obrazy, są one takie piękne, a potem zdajesz sobie sprawę, że naprawdę jesteś w miejsce, w którym faktycznie malowali. Możesz iść i odwiedzić rzeczywiste punkty widzenia, takie jak obrazy [George] Inness. Byliśmy tam naprawdę w najpiękniejszej porze roku, więc to było wyjątkowe. Ale to sprawiło, że dom wydawał się dość niesamowity i odległy.
założyciele tancerzy diabłów
Obecnie występujesz również w serialu HBO Nevers . Jak to było być częścią tego programu?
To znaczy bardzo różni się od Rzeczy słyszane i widziane , jak możesz sobie wyobrazić. Bardzo inna rola, zupełnie inna atmosfera. To było niesamowite przeżycie. To było frustrujące z powodu tego, jak musieliśmy kręcić i czasu, który to zajęło, ponieważ najwyraźniej była to naprawdę niespokojna sesja, z powodu COVID tego wszystkiego. Mieliśmy pierwsze opóźnienie po drugim, a teraz mamy tylko sześć odcinków i powinniśmy naprawdę skończyć nasze 12 odcinków. Ale czas spędzony na zrobieniu tego był naprawdę fajny. To największy, najbardziej gwiazdorski program, jeśli chodzi o pieniądze, budżet i zabawki, a nigdy wcześniej nie robiłem niczego dla HBO, a to zawsze jest całkiem zabawne i otwierające oczy. Wspaniała obsada.
[Aktor główny] Laura Donnelly jest oczywiście naszym generałem i jest niesamowita. Uwielbiam być częścią tak dziwacznego, szalonego pokazu, że [jest] tego rodzaju wiktoriańskim steampunkiem napędzanym przez kobiety. Na każdym kroku zaskakuje Cię, co uwielbiam. Więc było fajnie. A moja rola to oczywiście tylko wariactwo i po prostu radość. Chodzi mi o to, żeby mieć najwięcej zabawy, zabawy i być śmiesznym. I nie mieć zbyt dużej presji, wiesz. Nie jestem w miejscu Laury, więc mogę mieć dużo zabawy, którą naprawdę mam, więc jest świetnie.
Twoje postacie z Rzeczy słyszane i widziane i Nevers są bardzo różne, ale są pewne podobieństwa. Obaj są bardzo czarujący i obaj są trochę moralnie wątpliwi.
To prawda, to prawda. W rzeczywistości nie są aż tak odmienne, prawda? Mam nadzieję, że nie jestem typowany na te nieco podejrzane, dziwaczne osoby. To nie jest refleksja na mój temat, obiecuję.
Jakie były największe wyzwania dla każdej roli?
Były chyba pewne praktyczne wyzwania z certain Rzeczy słyszane i widziane z akcentem i ja nie jestem Amerykaninem, to było coś, nad czym musiałem spędzić czas. Rola Nevers Chodzi mi o to, że wyzwaniem jest, jak sądzę, szybkość pisania i rodzaj tańca, rytm, którego wymaga, jest tak szybki. Poza tym moja postać jest dość zabawna, wiesz, więc nigdy nie robiłem wiele w tego rodzaju komedii i naprawdę mi się to podobało. I zawsze chciałem robić więcej. Robiłem dużo komedii na uniwersytecie i naprawdę fajnie jest grać rolę, która ma te fantastyczne jednolinijki. Wraz z tym pojawia się również wyzwanie, o którym wiesz, ponieważ jest tam dowcip, że naprawdę musisz go zdobyć, aby oddać sprawiedliwość, a to jest rodzaj dodatkowej presji. Ale dzięki wspaniałym reżyserom, świetnemu pisaniu, czułem, że postać została przedstawiona w sposób, w jaki chciałem, co było świetne. Ale tak, różne wyzwania, ale też zawsze się zmienia. Jest trochę crossover z nieco wątpliwym, uroczym, ale moralnie wątpliwym mężczyzną, ale też są bardzo różni. A dla mnie chodzi o to, żeby była różnorodna i świeża.
Co będzie dalej dla ciebie?
Dobrze, Nevers wraca do produkcji w czerwcu, myślę, że będzie wspaniale zobaczyć, dokąd zmierzają te historie. Właściwie to, co jest dla mnie teraz naprawdę ekscytujące, to fakt, że obecnie jesteśmy w fazie przedprodukcyjnej filmu [ Pogoń agenta Freegarda ], które produkuję. Po raz pierwszy produkuję i mam firmę producencką o nazwie Rabbit Track, którą założyliśmy około półtora roku temu i jest to nasz pierwszy film, który mamy w produkcji. I to jest naprawdę ekscytujące. To rodzaj psychologicznego thrillera o prawdziwej historii, oszustu z lat dziewięćdziesiątych, któremu udało się wyprać mózgi zbiorowisku ludzi, wyłudzić od nich wszystkie pieniądze i zrujnować im życie. Chodzi o kontrolę. Naprawdę dziwny mistrz manipulacji. Znowu czarujący mężczyzna z wątpliwym kompasem moralnym, z którego nie zdawałem sobie sprawy.
W lipcu ukaże się kolejny film, z którego jestem bardzo dumny, zatytułowany Nigdzie specjalne . To zupełnie druga strona medalu. Nie jest czarodziejem, na pewno ma niesamowity kompas moralny, a to film Umberto Pasoliniego, który nakręciłem tuż przed Rzeczy słyszane i widziane i jestem z tego bardzo dumny. Tak więc pojawiają się fragmenty, fragmenty do sfilmowania.
W rolach głównych występują Amanda Seyfried, James Norton, Rhea Seehorn, Natalia Dyer, Alex Neustaedter, Jack Gore, James Urbaniak, Ana Sophia Heger i F. Murray Abraham, Rzeczy słyszane i widziane jest już dostępny w serwisie Netflix.
Stworzony przez Jossa Whedona, The Nevers grają Laurę Donnelly, Olivię Williams, James Norton, Tom Riley, Ann Skelly, Ben Chaplin, Pip Torrens, Zackary Momoh, Amy Manson, Nick Frost, Rochelle Neil, Eleanor Tomlinson i Denis O’Hare. Nowe odcinki emitowane są w niedziele o 21:00. ET/PT w HBO.
