Jest wiele rzeczy, które mogą sprawić, że widz zakocha się w filmie. Niektóre z tych atrakcyjnych cech, takie jak aktorzy, scenariusz i klimatyczne momenty fabuły, można przekazać w formie monologu. Pewne ikoniczne i inspirujące monologi były studiowane przez początkujących aktorów i pisarzy.
Niektóre z najbardziej kultowych przemówień filmowych pochodzą od mściwego ojca, przerażonej matki i doświadczonego detektywa. Połączenie dynamicznych wykonań i doskonałego frazowania to wspólny wątek, który sprawił, że te lśniące monologi stały się ikoniczne.
10/10 Liam Neeson ma najbardziej pamiętny monolog w najnowszej historii
Zajęty
Trzy lata po tym, jak Liam Neeson wcielił się w nikczemnego Ra's Al Ghula Batman Początek , zagrał bohaterskiego byłego oficera CIA Bryana Millsa Zajęty. Wyświetlane są nagrodzone Oscarem umiejętności Neesona kiedy Mills zdał sobie sprawę, że jego córka została porwana podczas podróży.
Mills surowo zapewnił porywaczy, że chociaż nie ma pieniędzy na okup, posiada unikalny zestaw umiejętności. W często cytowanym momencie Mills obiecuje, że „znajdzie” ich i zabije. Chociaż krytycy byli podzieleni co do tego przesadzonego filmu akcji, ten monolog zapada w pamięć.
9/10 Diatryba Denzela Washingtona „King Kong” ma surowy urok
Dzień szkolenia
Denzel Washington przoduje w graniu bohatera, ale jego rola jako skorumpowany gliniarz Alonzo Harris w Dzień szkolenia przyniosła mu Oscara. Harris spędził większość Dzień szkolenia znęcał się nad swoim nowym partnerem, Jake'em Hoytem. Po strzelaninie w dzielnicy gangów Jake ogłosił, że zgłasza skradzioną gotówkę Alonzo.
Alonzo nakazał sąsiedztwu zabić Jake'a, ale wyzywająco pozwolili mu iść w buncie przeciwko Alonzo. Wściekły Alonzo zagroził całej okolicy, krzycząc, że „King Kong nie ma mnie w dupie”. Waszyngton podobno zaimprowizował linię, aby pokazać głębię zła Alonzo. Chociaż Alonzo jest niewątpliwie nikczemny, jest w nim surowy urok, który sprawia, że widz pokocha tę postać, porównując się do olbrzymiej małpy z Hollywood.
cesarski stout ze starzonego dębu yeti
8/10 Monolog w czerwonej sukience Ellen Burstyn jest niesamowicie nawiedzony
Requiem dla snu
Darrena Aronofsky'ego Requiem dla snu wprowadził widzów w mroczną opowieść o uzależnieniach czterech osób. Chociaż każda historia jest druzgocąca, Sara Ellen Burstyn jest postacią szczególnie tragiczną. Czując się odizolowana, Sara zaczyna wierzyć, że będzie w swoim ulubionym teleturnieju i zaczyna brać środki pobudzające, aby pomóc jej schudnąć.
Po konfrontacji ze swoim synem Harrym Sara miota się między samotnością a złudzeniami, wyznając, że nie może się doczekać dnia, w którym pojawi się w teleturnieju w swojej czerwonej sukience. Harry załamał się po opuszczeniu jej mieszkania, a fanom trudno nie zrobić tego samego po zobaczeniu niesamowitego występu Burstyn.
7/10 Sean McGuire Robina Williamsa wygłosił tragiczne przemówienie
Polowanie dobrej woli
Ukochany komik Robin Williams udowodnił swój wszechstronny talent aktorski, grając Seana McGuire'a, terapeutę, który był mentorem młodego, krnąbrnego cudownego dziecka, Willa Huntinga. Will obraził każdego terapeutę, który próbował mu pomóc, ale przekroczył granicę, gdy obraził zmarłą żonę Seana.
Zamiast odrzucić Willa jako przegraną sprawę, Sean skonfrontował go w surowym, ale pełnym miłości monologu. Sean przypomniał Willowi, że chociaż ma inteligencję na poziomie encyklopedii, jego brak doświadczenia w świecie rzeczywistym wciąż pokazuje, że jest przestraszonym chłopcem. Williams pokazał lukę we wszystkich swoich rolach, ale Polowanie dobrej woli znalazł szczyt swojej głębi.
6/10 Viola Davis okazała smutną desperację jako pani Miller
Wątpliwość
Przed swoimi dniami jako prężna Amanda Waller, Viola Davis była panią Miller, przerażoną, zmartwioną matką ucznia katolickiego w Wątpliwość . Siostra Alojzy zgłosiła się do pani Miller, ponieważ miała podejrzenia co do proboszcza i jej syna.
peru piwo cusquena
Pod wpływem stresu związanego z przemocą domową, rasizmem i doświadczaniem homofobii przez syna, pani Miller rozpoczęła defensywnie refleksyjny monolog, wyjaśniając, dlaczego nie chce sprawiać kłopotów, podejmując działania przeciwko księdzu. Monolog Davisa przyniósł jej nominację do Oscara i uznanie krytyków.
5/10 Gregory Peck przybił argumenty końcowe
Zabić drozda
Fikcyjny prawnik Atticus Finch jest bohaterem zarówno literatury, jak i filmu. Nagrodzona Oscarem kreacja Gregory'ego Pecka w roli Fincha ugruntowała ten status bohatera w kinie. Po procesie Toma Robinsona Finch elokwentnie wygłosił swój końcowy argument, w którym zapewnił, że jedyną rzeczą, której Robinson był winny, było bycie „Czarnym mężczyzną w rasistowskim mieście”.
Chociaż jest to godne podziwu, w przeszłości toczyła się debata na temat Atticusa ucieleśniającego trop „białego zbawiciela”. Niezależnie od tego, oszałamiające wygłoszenie tego monologu przez Pecka pomogło zapewnić Atticusowi pierwsze miejsce na liście AFI 100 bohaterów i złoczyńców lista.
4/10 Kultowa tyrada Petera Fincha jest ponadczasowa
Sieć
Chociaż został wydany w 1976 roku, motywy Sieć wciąż rozbrzmiewa swoją satyrą na siłę środków masowego przekazu. Być może żaden aspekt nie jest tak ponadczasowy jak kultowa tyrada Howarda Beale'a. W filmie sieć Beale'a czerpie zyski z jego wściekłych monologów na temat społeczeństwa, ponieważ podniosło to oglądalność programu.
W jednej ze scen Beale wchodzi na plan po tym, jak został złapany w deszczu i wyraża swój populistyczny gniew, krzycząc: „ Jestem wściekły jak diabli i nie zniosę tego więcej! 'Monolog ucieleśniał wściekłość, którą można odczuć do dziś, zwłaszcza biorąc pod uwagę niespokojne czasy, w których żyje społeczeństwo.
3/10 Pasja Roberta Shawa jest odurzająca
Szczęki
Szczęki jest uważany jedno z arcydzieł Spielberga i „przełomowy moment” w historii kina. Takie jak, Szczęki był wielokrotnie przywoływany w latach od jego wydania. Jednym z najbardziej znanych aspektów filmu, poza piosenką przewodnią, jest monolog Roberta Shawa.
Shaw's Quint opowiedział traumatyczną historię o przetrwaniu w wodach opanowanych przez rekiny po zatopieniu USS Indianapolis. Monolog Shawa w Indianapolis jest jednym z najbardziej pamiętnych w historii kina. Steven Spielberg często to cytuje jako jego ulubiona część Szczęki .
2/10 „You Talkin' To Me?” Roberta De Niro Jest Najczystszym Przykładem Monologu
Kierowca taksówki
Pomimo tego, że jest krótki, „Robert De Niro” mówisz do mnie 'monolog w Kierowca taksówki pozostawił swój ślad. Przemówienie Travisa Bickle'a do lustra jest najczystszym przykładem monologu, ponieważ jest on całkowicie sam.
orędownik piwa coors light
Nie ma nikogo, kto mógłby słuchać Bickle'a, co widać po izolacji, którą czuł przez cały czas Kierowca taksówki . Przemówienie pokazuje, jak ćwiczy zemstę na „szumowinie”, którą obwiniał za zrujnowanie jego miasta. Nic tak nie uchwyciło mrożącej krew w żyłach nieprzewidywalności zdeterminowanego Bickle'a jak ten monolog, który później wpłynął na film Todda Philipsa, Żartowniś .
1/10 Samuel L. Jackson ma najbardziej zwariowany monolog w historii kina
Pulp Fiction
Na początku Pulp Fiction , Jules Winnfield Samuela L. Jacksona bawi się swoją ofiarą, recytując werset biblijny Ezechiela 25:17. Niektórzy uważają, że to najlepszy monolog w filmie. Jednak jeszcze lepszy monolog miał miejsce pod koniec Pulp Fiction . Jules kłócił się ze swoim partnerem Vincentem o poświęceniu życia jako zabójca. Gdy zabójcy rozmawiali przy śniadaniu, para próbowała obrabować restaurację.
Jules szybko rozbroił chłopaka i zażegnał eskalację konfliktu, aby zabezpieczyć teczkę swojego szefa. Jules wykorzystał ten czas, aby wyjaśnić, że zwykle po prostu zabija złodziei, ale wierzył, że recytowanie Ezechiela 25:17 było lepsze. Werset ten był znakiem, że jego celem była ochrona, a nie zabijanie. Charakterystyczna dla Jacksona intensywność w połączeniu z nieskazitelnym pisarstwem Tarantino sprawiły, że te kwestie stały się kultowym monologiem.
