sitcomy zapewniają swobodną wygodę od ponad 70 lat. W bogatej historii sitcomów wiele się zmieniło i oczywiście niektóre stereotypy wyszły z mody. Zwłaszcza gdy niektóre tropy są nadużywane w programach, stają się powtarzalne i przewidywalne.
Ten gatunek telewizyjny opiera się na formułach, ale to nie znaczy, że zawsze muszą używać tych samych. W miarę upływu czasu niektóre żarty stają się coraz mniej śmieszne. W rzeczywistości najlepsze sitcomy mają tendencję do nadawania tym przestarzałym tropom nieco skrętu – zapewniając znajomość i coś pozornie nowego.
10/10 Ścieżki śmiechu są żałosne w XXI wieku
Na początku sitcomów seriale zwykle miały w tle śmiech publiczności oglądającej nagranie programu. Pod koniec lat 50. Charles Douglas wynalazł ścieżkę ze śmiechem, używaną do „osłodzenia” nagrania, jeśli żart się nie udał.
Ostatecznie wszystkie ścieżki śmiechu były śmiechem z puszki, ale od 2022 roku publiczność uważa to za niesamowicie irytujące. Śmiech z puszki to leniwy zasób, którego sitcomy używają tylko wtedy, gdy nie są pewni swoich żartów. To jest jeden z rzeczy, których żaden sitcom nigdy nie powinien robić ponieważ nikt nie potrzebuje serialu, który mówi im, kiedy się śmiać.
składniki piwa singha
9/10 „Mili faceci” nie są tak mili, jak im się wydaje
Sitcomy, które obracają się wokół romansu, zwykle mają ten sam archetyp męskiej roli. Zwykle jest kujonem, pozornie słodkim mężczyzną z kompleksem niższości i bardzo romantyczną duszą, jak Ted Mosby w Jak poznałem twoją matkę .
Problem z tym archetypem polega na tym, że stawia on bardzo niski standard. Te postacie są zawsze porównywane do prawdziwych dupków, więc wydają się być dobre, ale często są po prostu uprawnione i brutalne jako ich antagoniści. Seriale muszą zawierać więcej sympatycznych, geekowskich postaci, takich jak Ben Parki i rekreacja .
8/10 Ojcowie są zawsze dobrymi rodzicami, podczas gdy matki są ulubieńcami
Po dziesięcioleciach sitcomów polegających na zgorzkniałym mężu i nieszczęśliwej żonie, w ostatnich dziesięcioleciach sitcomy wstrząsnęły dynamiką. Zaczęli tworzyć kochających mężów, takich jak Hal Wilkerson, Phil Dunphy i Chandler Bing. Niestety, sprawiły, że stały się dziecinne. Co więcej, ich żony są zawsze tymi odpowiedzialnymi, które rujnują imprezę.
Te postacie były ogromnym krokiem w stronę mniej toksycznej reprezentacji małżeństwa, ale wciąż mają przed sobą długą drogę. Phil Dunphy jest wyjątkowym ojcem ale ledwie autorytatywną postacią, pozostawiając całą odpowiedzialność za gospodarstwo domowe Claire. Te postawy mężczyzny i dziecka są często wykorzystywane w serialach komediowych i tylko utrwalają okropną dynamikę małżeństwa.
7/10 Dynamika niedopasowanych par jest przewidywalna
Jedną z najbardziej podstawowych historii sitcomów jest niefortunne połączenie dwóch całkowicie niepasujących do siebie postaci. Te pary zwykle składają się z wyluzowanej, wyluzowanej osoby i spiętej, wybrednej osoby, która musi sobie radzić z drugą. Humor w tych seriach zwykle opiera się na desperacji rozsądnego wobec braku zdrowego rozsądku drugiego.
chmielowe urodziny chmielu
Niektóre przykłady to Alan i Charlie Harper ( Dwóch i pół ), Maksa i Karoliny ( 2 spłukane dziewczyny ) oraz Leonarda i Sheldona ( Teoria Wielkiego Wybuchu ). Można go znaleźć niemal w każdym serialu i jest nie tylko przewidywalny, ale i męczący. Co więcej, jest to nierealne, ponieważ ludzie mają tendencję do przebywania z ludźmi, których uważają za podobnych do nich.
6/10 Nawet najbardziej dramatyczne historie miłosne są przewidywalne
Chociaż badają życie wielu postaci, sitcomy zwykle obracają się wokół konkretnych par, takich jak Ted i Robin, Ross i Rachel oraz Nick i Jess. Problem z tymi związkami polega na tym, że są niewiarygodnie niestabilne, ale są też tak przedstawiane najlepsze historie miłosne .
Przez wiele sezonów postacie te walczą, godzą się, rujnują dynamikę grupy i wracają do siebie bez prawdziwego zastanowienia się nad tym, co robią. To męczące, głównie dlatego, że widzowie wiedzą, że będą razem. Oglądanie takich sitcomów jest odświeżające Brooklyn dziewięć-dziewięć , gdzie główna para rozwija się organicznie i zobowiązuje się do zachowania związku bez dramatyzmu.
5/10 Zawsze znajdzie się symbol prostej, pięknej chłopczycy
Od 2022 roku odpowiednia reprezentacja telewizyjna stała się koniecznością, ale niektóre sitcomy nadal stanowią absolutne minimum. Na przykład bardzo często te programy mają tylko jedną postać kobiecą, która nawiasem mówiąc jest ofiarą zinternalizowanej mizoginii.
Postacie takie jak Robin in Jak poznałem twoją matkę lub Donna w Ten program z lat 70 , którzy razem z chłopakami naśmiewają się z kobiecych dziewczyn. Te kobiety typu „nie jestem taka jak inne dziewczyny” to kolejny seksistowski trop, który zmusza kobiety do bycia jedną z drugiej.
4/10 Złe cechy są zwykle redukowane z czasem lub po prostu ignorowane
Ponieważ seriale komediowe zawsze mają na celu zapewnienie komfortu, antagoniści rzadko nim pozostają. Jednym z najczęstszych tropów w tego typu serialach jest to, że większość postaci porzuca swoje niesympatyczne cechy, prawie bez refleksji na temat. Nawet jeśli na początku byli najgorsi, ostatecznie podbili serca innych bohaterów, a także fanów.
Wszystkie sitcomy mają ten typ postaci, na przykład Jeff w Wspólnota jest arogancki, leniwy i cyniczny, ale grupa badawcza go kocha. Ron Swanson jest paranoikiem, skłonny do gwałtownych wybuchów i pełen uprzedzeń, ale ponieważ jest też niesamowicie lojalny, nikogo to nie obchodzi.
3/10 Ilekroć wydaje się, że sytuacja się poprawia, tak nie jest
Jeden z najgorsze rzeczy w sitcomach jest to, że polegają na nieszczęściu innych, aby rozśmieszyć publiczność. Z tego powodu postacie rzadko mają przerwę. Na przykład historie George'a Constanzy zawsze opierają się na tym, że jest przegrany. Nawet jeśli wydaje się, że sytuacja się poprawia, pod koniec odcinka coś ją psuje.
yu yu hakusho kurama x hiei
Tego rodzaju fabuła świadczy o leniwym pisaniu. Poleganie na tym samym dowcipie dla postaci oznacza, że nie będą one miały odpowiedniego rozwoju postaci. W ciągu kilku sezonów może to być w porządku. Jednak serial, w którym wszystkie postacie zachowują się tak samo przez wiele sezonów, staje się nieaktualny.
2/10 Głupie postacie nie są śmieszne, są po prostu przypadkowe
Jednym z najbardziej mało ambitnych sposobów tworzenia komedii jest głupia postać. Jeśli w sitcomie przypadkowa osoba wypluwa bzdury, trudno nie rozśmieszyć widzów. Jednak żarty dla żartów świadczą o braku kreatywności.
Co więcej, ten trop może również popaść w seksizm. Kiedy postać jest mężczyzną, zwykle jest leniwy, typem palacza i bezrobotny, jak Joey Przyjaciele lub Andy w Parki i rekreacja. W kiedy są kobietą, zwykle są bardzo atrakcyjną kobietą o dziecięcym nastawieniu, na przykład Rachel w pierwszych kilku sezonach, Haley w Nowoczesna rodzina, i Jackie w pierwszych sezonach Ten show z lat 70 .
1/10 Zwariowany sąsiad
Ponieważ sitcomy starają się być relatywne, często sprawiają, że widzowie wierzą, że główni bohaterowie są bardziej podobni do nich niż do kogokolwiek innego. Ogólnie oznacza to, że otaczają ich bardzo dziwni, ale stereotypowi ludzie. Humor opiera się na tym, jak czuliby się widzowie, gdyby zostali złapani w te dziwne interakcje.
Najłatwiejszym sposobem na włączenie tych dziwacznych postaci są sąsiedzi, ponieważ są jedną z niewielu osób, z którymi ludzie wchodzą w interakcje na siłę. Istnieją jednak granice tego, jak dziwne mogą być rzeczy, ale sitcomy idą o krok dalej, na przykład z Panem Hecklesem i Nagim Facetem w Przyjaciele, lub Kramer i Newman w Seinfelda . To jest tak powszechne, że nawet WandaVision sparodiował to dla głównego złoczyńcy, Agathy Harkness.
