10 najlepszych surrealistycznych gier wideo

The nośnik gier wideo daje graczom możliwość odkrywania kreatywnych światów ograniczonych jedynie wyobraźnią dewelopera. Podczas gdy niektórzy fani uwielbiają patrzeć, jak technologia może przesuwać granice realizmu w grach, inni wolą zanurzyć się w surrealistyczne głębiny wszechświata niezwiązanego zasadami prawdziwego życia.

Gry wideo wyjątkowo nadają się do pobudzania naszych zmysłów w dynamicznych, interaktywnych światach i odkrywania różnych rodzajów surrealizmu. Gry takie jak Psychonauci 2 daj graczom psychiczne moce, aby zanurzyć się w ludzkim umyśle, podczas gdy tytuły takie jak Podstawy Baldiego używaj dziwnych stylów graficznych, aby zapewnić graczom niesamowity dyskomfort.

10 Psychonauci 2

Psychonauci 2

Surrealistyczne, kreskówkowe, zabawne i przerażające Psychonauci franczyza jest wyjątkowa i zjawiskowa. Seria znana jest z dziwacznych poziomów, ciekawych postaci i oszałamiającej grafiki.

W Psychonauci 2 Gracze wykorzystują swoje psychiczne moce, aby wejść do ludzkich snów i stawić czoła ich ukrytym traumom. Ale głębokie motywy gry są owinięte wokół jej kapryśnych i kolorowych snów. W jednej chwili gracz eksploruje biurowiec pełen gigantycznych zębów. W innym biorą udział w teleturnieju o gotowaniu, w którym muszą gotować widzom.

Psychonauci 2 Dreamscenariusze pozwoliły twórcy gry, firmie Double Fine Productions, stworzyć rodzaj psychodelicznych i surrealistycznych efektów wizualnych, których większość ludzi doświadcza jedynie w nieświadomych umysłach. Gra jest pełna empatii, ale pozostawia też graczy zastanawiających się, jakie ukryte rany drzemią w ich przyjaciołach i rodzinie.

ffxiv jak odwiedzać inne światy

9 Ciemny las

Ciemny las to ukryty klejnot horroru wydanego w 2017 roku. Zmusza graczy do przetrwania w makabrycznym świecie, narysowanym w szorstkim, grungowym stylu graficznym. W ciągu dnia gracze przeszukują tajemniczy las w poszukiwaniu zapasów i przedmiotów. Ale w nocy gracze są zamknięci w kryjówkach, których muszą bronić przed tajemniczymi intruzami.

Ciemny las ma na celu wypaczenie percepcji gracza. Mapy i ścieżki zmieniają się pozornie losowo, pozostawiając graczy zdezorientowanych. W połączeniu z ciężką atmosferą Lovecrafta , Ciemny las to gratka dla wszystkich miłośników tego, co przerażające i pełzające.

8 Nadprogowy

Nadprogowy to gra logiczna z 2019 roku, która żeruje na psychologicznych lękach ludzkości. Tutaj gracz jest uwięziony w cyklu snów i musi rozwiązywać zagadki, aby uciec, za pomocą unikalnej mechaniki gry. Kiedy gracze przybliżają lub oddalają obiekty od siebie, mogą spowodować ich trwały wzrost lub zmniejszenie .

Superliminal to jedna z tych gier, przy których gracz myśli: „Czekaj, jak twórca to zrobił?” Dosłownie wypacza rzeczywistość zgodnie z perspektywą gracza. W połączeniu z nielicznymi fragmentami gry gracze mogą czuć się samotni i zdezorientowani Nadprogowy , doskonale odwzorowując logikę jałowych snów.

7 Wyzwanie Takeshiego

Wyzwanie Takeshiego został wydany w 1986 roku na NES. Został zaprojektowany przez Takeshi Kitano, japoński artysta znany z dziwacznych i surrealistycznych filmów, takich jak Gwałtowny policjant . Wyzwanie Takeshiego ucieleśnia okrutne i mroczne poczucie humoru Kitano, zabawiając gracza frustrującymi i pozornie przypadkowymi rozwiązaniami, które spowalniają postęp gry do pełzania.

Wyzwanie Takeshiego jest sprzeczne ze wszystkimi zasadami projektowania gier i prawdopodobnie nie da się tego ukończyć bez instrukcji lub ogromnych prób i błędów. Co gorsza, jeśli postać gracza zginie w wyniku jakiegoś nieoczekiwanego zdarzenia, zmusza to go do rozpoczęcia całej gry od nowa. Niektórzy mogą nazwać to awangardą, inni mogą uważać to za frustrujący sen, w którym nie można nic zrobić.

6 Jazzpunka

Jazzpunka to psychodeliczna gra pełna konfiguracji i puenty. Gdy postać gracza połknie całą butelkę tabletek, zostaje wrzucona w niejasną misję polegającą na „infiltracji konsulatu”. Sam świat gry to kreskówkowa mieszanka pop-artu i psychodelii. Ale Jazzpunka polega głównie na przedzieraniu się przez tłum gafów i gagów.

Jazzpunka Żarty przychodzą z szybkością mili na minutę i nigdy się nie nudzą, co samo w sobie jest surrealistyczne. Gry wideo nie są szczególnie znane z tego, że są zabawne, a jeśli tak jest, jest to zwykle efekt uboczny usterki lub absurdalnej decyzji projektowej. Pamiętając o tym, Jazzpunka to prawdziwe osiągnięcie w branży gier wideo.

5 Podstawy Baldiego w edukacji i uczeniu się

Podstawy Baldiego w edukacji i uczeniu się to parodia horroru wydana w 2018 roku. Gra zawiera postacie clipart o niskiej rozdzielczości i modele 3D, które wyglądają, jakby były renderowane w systemie Windows 98. Nadaje to grze niesamowitego charakteru, przez co jest naprawdę przerażająca, gdy Baldi goni gracza, ponieważ odpowiedzieli błędnie na jego pytania.

Podstawy Baldiego pokazuje, że niezwykły styl wizualny może łaskotać mózg gracza w osobliwy sposób. Gra jest jednocześnie zabawna i odpychająca, co czyni Baldiego mało prawdopodobną ikoną w kulturze gier wideo.

4 Przypowieść Stanleya

Przypowieść Stanleya to gra metanarracyjna, która bada naturę wolnej woli i wyborów gracza w grach wideo. Gracz wciela się w Stanleya, pracownika biurowego, który zmuszony jest podążać za kaprysami bezczelnego, brytyjskiego narratora gry. Akcja gry toczy się początkowo w ponurym biurowcu, w którym nikogo nie można znaleźć, a Stanleyowi towarzyszy jedynie narrator.

Przypowieść Stanleya Narrator jest kontrolujący, manipulujący i bardzo przekonany o własnym talencie komediowym. Kpi ze Stanleya i gracza, gdy próbują uciec z dziwacznego labiryntu do prawdziwego świata. Sam Stanley nie ma głosu, a ścieżka dźwiękowa gry jest bardzo rzadka, co powoduje, że gracze są nieco zahipnotyzowani Przypowieść Stanleya farsowy komentarz.

ile alkoholu jest w naturalnym lodzie

3 LSD: Emulator snów

LSD: Emulator snów to eksperymentalna gra wydana na oryginalną konsolę PlayStation w 1998 roku. Gra powstała w oparciu o dziennik snów prowadzony przez jednego z jej twórców. LSD nie ma żadnych rzeczywistych celów ani zadań, co czyni ją bardziej interaktywnym doświadczeniem niż typowa gra wideo.

W LSD: Emulator snów Gracz eksploruje krajobraz pełen psychodelicznych efektów wizualnych i może dotykać obiektów, które teleportują go w inne miejsca. W miarę jak gracz kontynuuje grę, jego wymarzone krajobrazy stają się coraz bardziej surrealistyczne, z krętymi teksturami i kolorami. LSD to wczesny przykład gry wideo, w której eksperymentowano z medium, aby stworzyć coś przypominającego wystawę sztuki.

2 Wieczny Zamek

W Wieczny Zamek gracze lądują na opuszczonej, postapokaliptycznej wersji Ziemi, gdzie neonowa grafika w stylu CGA sprawia wrażenie, jakby z ekranu gracza wydobywało się promieniowanie. Jaskrawe tła rzucają platformy i postacie gry na czarną sylwetkę, przypominającą cienie wybuchu nuklearnego.

Najciekawsza „postać” z Wieczny Zamek to jego świat, pełen stworzeń i tajemnic. Bossami w grze są biomechaniczne potwory zaplątane w zniszczone przewody i panele, tworząc naprawdę intensywne spotkania dla małej postaci gracza. To gra interpretowana poprzez sen związany z egzystencjalnym niepokojem, w którym świat zwrócił się przeciwko śniącemu.

1 Hyliki

Hyliki to mniej znana surrealistyczna gra RPG, która łączy claymation i inne style artystyczne, tworząc gorączkowy sen o grze wideo. Sądząc po grafice, autor gry, Mason Lindroth, jest wielkim fanem makaronu. Tutaj ściany są makaronem, krzesła są makaronem, nawet „ludzie” są makaronem.

Pomimo Hyliki skłonność do jelit, gra nie zaniedbuje także innych kształtów. Plamy i zgniecenia również odgrywają swoją rolę. A tak na poważnie, gdyby istniało muzeum abstrakcyjnych gier wideo, Hyliki znalazłby się w nim, schowany w kącie wraz ze wszystkimi innymi niedocenianymi arcydziełami.