Gry retro to pasja wielu osób. Nie ma nic lepszego niż zanurzenie się we wspaniałej grze z wczesnych dni medium i ponowne przeżywanie dawnych chwały. Szczerze mówiąc, to niesamowite, jak wiele wydań z NES, Sega Genesis, Atari 2600 i innych wciąż trzyma się na swoich własnych drogach.
Biorąc to pod uwagę, istnieje więcej niż kilka gier retro, które z pewnością wydają się świetne przez różowe okulary młodości. Wracanie do nich teraz może być trochę głupim zadaniem, ponieważ nie do końca spełniają te wspomnienia z minionych dni. Niektóre gry lepiej pozostawić w podręcznikach historii, a przynajmniej w starych, dobrych czasach po szkole.
10Trudno zapomnieć, jak naprawdę brzydki jest Twisted Metal 2
Pod koniec lat 90. jedna z największych serii na oryginalnej PlayStation był Skręcony metal . Ta gra wyścigowa w stylu demolitycznych derbów była wypełniona absurdalnymi lokacjami i przesadnymi konkurentami. Seria była kontynuowana na innych konsolach Sony, ale nigdy nie odniosła sukcesu z wczesnych lat.
skręcony metal 2 była prawdopodobnie najlepszą grą z serii, ale próba powrotu i zagrania w oryginalną wersję z 1996 roku jest prawie niemożliwa. Grafika jest okropna jak na dzisiejsze standardy, a budynki składają się z jednego piksela.
9Pułapka zasługuje na swoją nazwę
Wracając do Atari 2600, jedną z największych gier na konsolę była wersja z 1982 roku Pułapka . Gracze wcielają się w Pitfall Harry, odkrywcę, którego zadaniem jest omijanie różnych pułapek i przeszkód w dżungli podczas poszukiwania różnych skarbów.
Jest to ogólnie uważane za jedną z najlepszych gier, jakie kiedykolwiek stworzono, i był wielkim sprzedawcą w tamtych czasach. Biorąc to pod uwagę, ta gra po prostu nie jest tak zabawna, jak kiedyś. To frustrujące i niezbyt zabawne. Pułapka zawsze będzie ważną częścią historii gier, ale nie jest to coś, co większość ludzi cieszyłaby się dzisiaj graniem.
8GoldenEye był rewolucyjny w trybie wieloosobowym, mniej w trybie fabularnym
Mówiąc źle Złote Oko może sprawić, że wskoczysz w niewłaściwą część świata gracza i nie bez powodu. Klasyczna strzelanka pierwszoosobowa z 1997 roku była adaptacją pierwszej strzelanki Pierce'a Brosnana Film o Jamesie Bondzie . Doprowadziło to do kilku świetnych i niesamowicie intensywnych strzelanin dla wielu graczy.
Chociaż może być fajnie wyrwać się z Nintendo 64 i pójść na wieczór z przyjaciółmi w starej szkole, w rzeczywistości granie w tę historię jest w najlepszym razie trudne. Rozgrywka jest trochę szorstka, a grafika jest fatalna jak na dzisiejsze standardy.
7Star Fox został przyćmiony przez swojego następcę
Dla wielu ludzi ich ulubiona gra na N64 był rok 1997 Gwiezdny Lis 64 . W całej serii ta wersja była zdecydowanie najlepiej sprzedającą się serią i nie bez powodu. Do dziś pozostaje ulubieńcem fanów.
recenzja likieru słodowego mickey's
Ale łatwo zapomnieć, że poprzedziła ją gra na Super Nintendo o nazwie po prostu Gwiazda Lisa . Nie jest powszechnie uważany za klasyk, jakim stał się N64, chociaż wtedy było to zabawne. Chociaż gra miała trochę serca, po prostu nie wytrzymuje prawie 30 lat później.
6Metal Gear po prostu nie jest solidny
Metal Gear Solid dla oryginalnego PlayStation był początkiem niezwykle popularnego i udanego kierunku dla direction ogólna franczyza i trwały aspekt historii gier. Ale to nie był początek franczyzy na dłuższą metę.
Pierwszą grą z serii było Metalowy sprzęt , który został wydany przez Konami dla komputera MSX2 w 1987 roku. Mocno zmodyfikowany port został później wydany dla NES. Był popularny w tamtych czasach, ale powrót do niego teraz po prostu nie działa. Rozgrywka nie nakłada się na późniejsze gry.
5Metroid jest świetny, dopóki nie jest
Jeśli chodzi o duże franczyzy Nintendo, ludzie od razu pomyślą nawet o wszystkim, co dotyczy nazwisk takich jak Link, Mario lub Kirby. Te postacie są zakorzenione w psychice fanów Nintendo w każdym wieku. Ale jest też Samus, główny bohater Metroid franczyzowa.
Pierwszy Metroid Gra wyszła na NES w 1986 roku i nadała ton serii. Problem polega na tym, że po prostu nie jest tak zabawnie wracać do tego, jak kiedyś. Chociaż wciąż jest to klasyczna gra, projekt jest czasami niezręczny i trochę frustrujący, zwłaszcza gdy gra się toczy.
4Pro Skater Tony'ego Hawka nie jest oldschoolowym dżemem
Gry wideo na deskorolce były kiedyś modne. Chociaż wciąż mają wielu fanów, nie dominują w świecie gier tak, jak kiedyś. Biorąc to pod uwagę, trudno zignorować wpływ serii gier Tony Hawk na branżę.
Pierwszy Pro Skater Tony Hawk ukazał się w 1999 roku i rozwalił umysły. Ale seria szybko minęła, szczególnie w rozgrywce, która pozwoliła na większą łatwość łączenia trików i nie tylko. Po prostu nie jest to taki sam festiwal, jakim był kiedyś, chociaż ostatnie zaktualizowane ponowne wydanie pomogło w tym .
3Donkey Kong 64 jest zabawne, ale frustrujące
Dla wielu fanów Donkey Kong był starym wrogiem Mario i klasycznym złoczyńcą w grach. Wydania takie jak Osioł Kong 64 zmienił to, czyniąc z rzucającego beczkę goryla bohatera i protagonistę własnej historii.
Ale podróż do kraju z Donkey Kongiem po prostu nie działa. Gra jest niepotrzebnie powtarzalna, zmuszając graczy do ciągłego przechodzenia przez ten sam poziom, aby w pełni ją ukończyć. Poza tym trudno usprawiedliwić gromadzenie tych wszystkich bananów.
dwaSilent Hill już nie jest straszne
Horrory to ogromna część branży, z kilkoma dostępnymi od dawna franczyzami. Cóż, ciesz się lub przestrasz się. Duży od wielu lat był Ciche Wzgórze , chociaż ta konkretna seria była w dużej mierze cicha przez ostatnie kilka lat.
Mimo to niektóre z gier trzymają się naprawdę dobrze na przestrzeni lat. 1999 Ciche Wzgórze nie jest jednym z nich. Nie jest szczególnie przerażający w porównaniu z innymi wydaniami, a wiele z jego tajemniczości zostało przyćmionych przez lepsze gry z serii, w szczególności jego doskonały pierwszy sequel, który absolutnie robi nadal trzymają się dzisiaj.
1Oryginalny Tomb Raider był niesamowicie niezgrabny
Ostatni restart Tomb Raider gry poprowadziły przygody Lary Croft w zupełnie nowych kierunkach. Główną różnicą jest nieco bardziej realistyczny wygląd, który nie wydawał się tak dziwaczny, nie wspominając o bardziej wciągającej i zróżnicowanej rozgrywce.
W szczególności pierwsza gra z 1996 roku jest w tym momencie prawie niegrywalna. Niemożliwie zakrzywiony korpus Crofta w połączeniu ze starą kanciastą konstrukcją z tamtej epoki gier jest po prostu trudny do pokonania. To dziwne, że franczyza przekroczyła ten punkt, ale dzisiejsze gry z nawiązką to nadrabiają.
