W niezwykle młodym wieku jedenastu lat Harry Potter został wciągnięty do świata magii i mrocznych panów, a jego przeznaczeniem było pokonanie tego zła, zanim skończył szkołę. Na szczęście dla niego, nie musiał sam uwalniać czarodziejskiego świata. Miał pomoc najlepszych, jakie Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie miała do zaoferowania. Dobrze też, ponieważ podczas jego ekscytującego pobytu w Hogwarcie – podczas unikania gigantycznych trójgłowych psów, pokonywania bazyliszków i bycia manipulowanym w Turniejach Trójmagicznych – miał do rywalizacji sporo potężnych czarownic i czarodziejów.
Przyjrzymy się czarownicom i czarodziejom z Harry Potter saga filmowa, od Kamień Filozoficzny aż do Insygnia Śmierci . Ważne jest, aby pamiętać, że będziemy nie patrz na postacie opisane w książkach. Rankingujemy najwybitniejsze z nich według siły i mocy. Aby to zrobić, przyjrzymy się najbardziej niesamowitym wyczynom magii, jakich dokonali podczas całej sagi, biorąc pod uwagę ich potencjał i doświadczenie. Oznacza to, że przyjrzymy się również ich wiedzy i reputacji. W ten sposób możemy sprawiedliwie ocenić każdą wiedźmę lub czarodzieja, niezależnie od ich wieku czy braku odpowiedniego czasu ekranowego. Odkładając to na bok, zacznijmy od czarodzieja, który nie może iść w parze z nikim innym...
25DRACO MALFOY
Od samego początku Malfoy starał się, aby wszyscy wiedzieli, że jego rodzina jest zarówno bogata, jak i czystej krwi. Z tego powodu często patrzył z góry na inne czarownice i czarodziejów, myśląc, że jest lepszy od nich, podczas gdy w rzeczywistości wielu jego kolegów było potężniejszych lub lepiej wykształconych. Łatwo było to dostrzec w sposobie, w jaki Malfoy chętnie uciekał lub skomlił w chwili, gdy ktoś inny podniósł na niego różdżkę.
Nie był jednak bezużyteczny. Na przykład był w stanie pojedynkować się z Harrym Potterem na swoim drugim roku i ponownie w Książę Półkrwi , ale wciąż Malfoy nie mógł dorównać sile czarownic i czarodziejów, których zobaczysz na tej liście. Umiejętności po prostu nie było.
24DOLORES UMBRIDGE
Czarownica, którą wszyscy kochają nienawidzić, Dolores Umbridge została wysłana z Ministerstwa Magii, aby nadzorować Hogwart w trudnym czasie. Dość szybko stało się jasne, że Umbridge była zarówno okrutna, jak i niesubtelna, będąc obłudna. Upewniła się, że uczniowie uczą się tylko tego, czego potrzebują, aby zdać egzaminy regulowane przez Ministerstwo w sposób, który Ministerstwo uznało za akceptowalny. Oznaczało to, że nie należy używać prawdziwej magii.
Przegląd światła Millera
To było trochę odkrywcze, że poza urokiem patronusa, którego używała do trzymania dementorów na dystans w Ministerstwie, Umbridge wykazała znaczny brak wiedzy, jeśli chodzi o zaklęcia i eliksiry. Posiadała wiele magicznych artefaktów, których umiała używać, ale bardzo niewiele w zakresie jej własnych magicznych zdolności. Udało jej się pokonać centaura w Mrocznym Lesie, ale nie udało jej się na przykład odeprzeć innych.
2. 3PIOTR PETTIGREW
Peter został zmuszony przez strach do poddania się Lordowi Voldemortowi i zdrady starych przyjaciół, po czym Pettigrew stał się prawą ręką Czarnego Pana. Jednak był przydatny dla Voldemorta tylko dlatego, że był pozornie lojalny, a nie z powodu swoich magicznych umiejętności i zdolności. Był wyraźnie zdolny do transmutacji, potrafił zmienić się w szczura bez użycia zaklęć mówionych, ale został łatwo rozbrojony i schwytany przez Harry'ego i innych, więcej niż raz.
Nie popełnij błędu, Pettigrew był osobą niebezpieczną, o wiele mniej niż każdy z tych czarodziejów i czarownic. Miał sporo wiedzy na temat eliksirów, naparów i zaklęć, dzięki czemu był w stanie wskrzesić Czarnego Pana, ale ogólnie jako czarodziej był dość słaby.
22NEVILLE LONGBOTTOM
Na początku wydawało się, że Neville nie zostanie potężnym czarodziejem, ale przez lata udowodnił, że jest biegły, nie w pojedynkach, ale w ziołolecznictwie, a nawet wykazywał cechy przydatne w przywództwie. Wielokrotnie wykazywał wielką odwagę, co w końcu bardzo pomogło, nie tylko wtedy, gdy przeciwstawił się Voldemortowi w swojej przemowie, ale gdy zniszczył horkruksa, który miał zaatakować jego przyjaciół.
Dzięki całemu szkoleniu w Pokoju Życzeń Neville stał się przyzwoitym pojedynkiem, dlatego okazał się przydatny w bitwie w Departamencie Tajemnic, zanim został schwytany przez Bellatrix Lestrange. Jego wysiłki przeciwko śmierciożercom były godne podziwu i udowodniły, że był potężniejszy, niż ktokolwiek mógł mu przyznać.
dwadzieścia jedenGINNY WEASLEY
Przez lata, choć nie zawsze była częścią niemal śmiertelnych przygód Harry'ego, Ginny miała spory udział w doświadczeniach z czarną magią. Na przykład w pierwszym roku życia zafascynował ją pamiętnik Toma Riddle'a. Po tym jest jasne, że jej talenty jako czarownicy rozwinęły się dobrze, odkąd profesor Slughorn uznał za stosowne zaprosić ją na jeden ze swoich obiadów dla najlepszych i najzdolniejszych.
Ginny sprawdziła się również w każdym ze swoich pojedynków ze śmierciożercą. Była tak pewna swoich umiejętności, że sama pobiegła za Harrym na pole, gdy śmierciożercy zaatakowali dom Weasleyów w Książę Półkrwi , a potem znowu, kiedy radziła sobie w bitwie w Departamencie Tajemnic i oczywiście podczas kulminacyjnej bitwy o Hogwart.
dwadzieściaLUNA MIŁOŚĆ!
Inni uczniowie myśleli, że jest ekscentryczna i być może była, ale częściowo dlatego, że najwyraźniej była bardziej świadoma magicznego świata niż inni. Widziała więcej niż pozostali uczniowie. Była świadoma na przykład testli. Jej wiedza i umiejętności magiczne przyniosły jej szacunek innych, dlatego była jedną z czołowych postaci w Armii Dumbledore'a.
Luna była na tyle utalentowana, że Slughorn zaprosił ją na swój obiad i udowodniła swoją wartość jako wiedźma poza szkołą w pojedynkach ze Śmierciożercami, takimi jak Bellatrix Lestrange, z którą walczyła u boku Hermiony i Ginny. To nie lada wyczyn, ponieważ Bellatrix bała się w całym czarodziejskim świecie.
19KWIAT DELACOUR
W przeciwieństwie do innych postaci z tej listy, Fleur nie miała tyle czasu na ekranie; a jednak, pomimo zwięzłości jej scen, możemy się domyślić, że była dość potężną czarownicą. Po raz pierwszy pojawiła się w Czara Ognia a ponieważ tylko najzdolniejsi czarodzieje i czarownice zostali dopuszczeni do turnieju, jest oczywiste, że Fleur musiała być całkiem utalentowaną czarownicą.
Następnie udowodniła swoją odwagę w Bitwie Siedmiu Potterów, w której wraz ze swoim mężem, Billem Weasleyem, ryzykowała życiem, by przetransportować Harry'ego Pottera, stawiając czoła Śmierciożercom, co zrobili ponownie podczas Bitwy o Hogwart. Fleur może i nie wygrała Turnieju Trójmagicznego (czy ktoś naprawdę?), ale i tak udowodniła, że jest świetną czarownicą.
18Molly Weasley
Dopiero w Insygniach Śmierci widzieliśmy, jak Molly Weasley robi cokolwiek za pomocą magii poza zdobywaniem przedmiotów gospodarstwa domowego do wykonywania domowych obowiązków. Kiedy w końcu wkroczyła do walki, zobaczyliśmy, że pod fasadą przyjaznej i skromnej gospodyni była zaciekłym pojedynkiem i czarownicą zdolną do stawienia czoła nawet najbardziej okrutnym Śmierciożercom.
Była jedną z niewielu czarownic i czarodziejów, którzy rzucali potężne zaklęcia ochronne, które chroniły szkołę przed siłami Voldemorta, ale Molly nie tylko była obdarzona zaklęciami ochronnymi. Widzieliśmy to podczas bitwy o Hogwart, podczas której ona – jako matka chroniąca swoje dziecko – wydawała się z łatwością pokonać budzącą strach Bellatrix Lestrange w pojedynkę, gdy ta zagroziła Ginny.
sierra nevada ipa hop hunter
17FRED I GEORGE WEASLEY
Tak, umieszczamy te dwie rzeczy w jednym wpisie, ponieważ byłoby praktycznie niemożliwe i niepotrzebne rozróżnianie tych dwóch pod względem umiejętności i zdolności. Fred i George byli równie biegli w rzucaniu zaklęć, z których większość była używana do nieszkodliwych psikusów. Byli wystarczająco utalentowani, aby stworzyć mnóstwo urządzeń i zabawek dla początkujących młodych żartownisiów, które sprzedawali w Czarodziejskich Dowcipach Weasleyów na Ulicy Pokątnej.
Oboje wykazali się sporymi umiejętnościami w posługiwaniu się miotłami, dzięki czemu udało im się uciec z życiem podczas Bitwy Siedmiu Potterów. Wykazali także sporo odwagi podczas bitwy o Hogwart, w której obaj odparli kilku Śmierciożerców Voldemorta, zanim Fred tragicznie poległ w bitwie.
16HORACE SLUGHORN
Po nieświadomym i niechętnym ujawnieniu tajemnicy horkruksów młodemu Tomowi Riddle'owi, Slughorn wycofał się z nauczania, ale został poproszony o powrót przez Dumbledore'a. Łatwo zrozumieć, dlaczego. Slughorn był mistrzem eliksirów i był zdolny do wykonywania potężnych zaklęć, takich jak te, których używał wraz z innymi potężnymi czarodziejami, aby chronić szkołę przed bitwą o Hogwart.
Może nie był najdzielniejszymi na zewnątrz czarodziejami w sadze, ale okazałoby się to bez znaczenia jako wskaźnik mocy. Slughorn dowiódł swoich talentów poza bitwami, rzucając iluzje, zaklęcia transmutacji i pokazując zdolność do modyfikowania wspomnień, pozwalając, aby jego najciemniejsze sekrety były utrzymywane nawet przed potężnymi czarodziejami, takimi jak Dumbledore.
piętnaścieFENRIR GREYBACK
Ten Porywacz był nie tylko czarodziejem, ale także wilkołakiem, na wypadek gdybyś sam nie mógł tego rozpoznać po jego zwierzęcym wyglądzie. Rzadko widzieliśmy go atakującego, ale był w stanie z łatwością odbić zaklęcia Harry'ego podczas ataku na domostwo Weasleyów w Książę Półkrwi i często był widywany u boku Bellatriks, co oznacza, że musiała bardzo wierzyć w jego umiejętności.
Nie tylko był zdolnym czarodziejem, jego klątwa uczyniła go również jednym z najsilniejszych fizycznie czarodziejów na świecie, co prawdopodobnie sprawiło, że udało mu się przetrwać podmuch Hermiony podczas bitwy o Hogwart i późniejszy upadek przez okno.
14RONALD WEASLEY
Uzbrojony w funkcjonalną różdżkę, a nie taką, która pękła dzięki jawnie agresywnemu drzewu, Ron jest w rzeczywistości całkiem utalentowanym czarodziejem i to nie tylko ze względu na jego umiejętności jako bramkarza na boisku quidditcha. Zawsze walczył u boku Harry'ego i Hermiony, podczas Bitwy Siedmiu Potterów i podczas Bitwy w Departamencie Tajemnic, w której Ron był w stanie rozbroić i ogłuszyć kilku Śmierciożerców.
Przeżył chwilę niepewności, ale Ron okazał się konsekwentnie odważnym i lojalnym przyjacielem, co wielokrotnie udowadniał, jak podczas zabójczego turnieju szachowego czarodzieja pod Hogwartem i ponownie podczas polowania na horkruksy Voldemorta.
13Harry Potter
Chłopiec, Który Przeżył, miał pokonać Czarnego Pana, ale to nie znaczy, że był wszechpotężnym czarodziejem. Prawie na każdym kroku miał przy sobie przyjaciół. Na przykład mógłby przegrać ten kulminacyjny ostatni pojedynek z Voldemortem, gdyby nie porażka Neville'a z Nagini. Biorąc to pod uwagę, Harry był zdolny do całkiem wielu, po części dzięki swojej złożonej historii z Voldemortem.
Był wężowiszem, był mistrzowski na miotle, potrafił wyczarować potężnego patronusa i oczywiście był w stanie przez jakiś czas wytrzymać w pojedynkach z Voldemortem. Jest prawdopodobne, że Harry jest potężniejszy niż sądzi, o czym świadczy fakt, że nieumyślnie napompował swoją ciotkę Marge w Więzień Azkabanu . Nie wiadomo, czy uzyskał pełną kontrolę i świadomość swojej mocy.
12NYMPHADORA TONKS
Potężna wiedźma z Zakonu Feniksa, Nimfadora lub Tonks, jak woli, szybko udowodniła, że jest zdolna i utalentowana w transmutacji. Jej włosy zmieniały kolor, dopasowując się do jej nastroju, a w kwaterze głównej była w stanie zamienić usta w świński pysk, a potem w kaczy dziób tylko dla zabawy, a wszystko to wydawało się załatwione za pomocą jednej myśli. Nie jest wymagana żadna inkantacja ani eliksir.
Walczyła dobrze i najwyraźniej uciekła bez szwanku z Bitwy w Departamencie Tajemnic, co mówi wiele o jej umiejętnościach jako pojedynkowicza, bardziej niż o jej losie pod koniec Bitwy o Hogwart, podczas której zginęła z rąk Bellatriks.
założyciele mleko stout
jedenaścieWIOSŁO ŁUBIN
Remus był wyraźnie kreatywnym czarodziejem, o czym świadczy fakt, że był jednym z twórców Mapy Huncwotów, obok Petera Pettigrewa, Jame'a Pottera i Syriusza Blacka. Jako nauczyciel obrony przed czarną magią, Lupin wykazał się ogromną wiedzą na temat magii. To on nauczył Harry'ego, jak rzucać zaklęcie Patronusa i trzymał się przeciwko Śmierciożercom w bitwie w Departamencie Tajemnic.
Tym, co odróżnia Lupina od reszty, jest jego klątwa. Lupin był nie tylko potężnym czarodziejem, ale także wilkołakiem, z których każdy jest niebezpieczny, nawet dla czarodziejów. Cała ta moc nie mogła go ostatecznie uratować, gdy zginął podczas bitwy o Hogwart.
10KINGSLEY ŚRUBA KINGSLEY
Shacklebolt był zarówno aurorem w Ministerstwie Magii, jak i członkiem Zakonu Feniksa. Przez swoje występy udowadniał, że potrafi być groźnym przeciwnikiem. Zmierzył się z dwoma Śmierciożercami naraz podczas Bitwy w Departamencie Tajemnic i z łatwością ochronił uczniów i nauczycieli przed lawiną przekleństw, gdy uciekali do głównej sali podczas Bitwy o Hogwart.
Podczas tej bitwy pokazano również, jak używa niezidentyfikowanego zaklęcia, które unieruchamia Śmierciożercę w powietrzu, zanim został rzucony przez okno, co jest zaklęciem, którego żaden inny czarodziej w sadze nie wykonywał. Oczywiście Shacklebolt został przywódcą Zakonu Feniksa po śmierci Szalonookiego.
punkt balastowy sculpin niefiltrowany
9HERMIONA GRANGER
Niektórzy z was mogą się temu sprzeciwiać. Hermiona jest niewątpliwie utalentowana, ale potężniejsza niż kilku profesorów i Śmierciożerców? Absolutnie. To wiedźma, która w wieku 11 lat podpalała peleryny, w wieku 12 lat wysadzała nieuczciwe tłuczki, a w wieku 17 lat niewykrywalne zaklęcia przedłużające. Wyglądało na to, że nie ma zaklęcia, którego Hermiona nie mogłaby opanować, co czyniło ją prawdopodobnie potężniejszy niż bardziej doświadczeni czarodzieje. Nieźle jak na dziecko mugoli.
Gdyby Harry nie był w stanie pokonać Voldemorta, byłby to bezpieczny zakład, że Hermiona mogłaby mieć. Nie tylko miała uzdolnienia do magii, ale była niesamowicie kompetentna we wszystkich magicznych rzeczach; i jak mówi stare powiedzenie, wiedza to potęga!
8SZALONE OCZU MOODY
Były przywódca Zakonu Feniksa i były nauczyciel Obrony przed Czarną Magią, profesor Alastor Moody udowodnił, że jest kimś więcej niż równym dla przeciętnego Śmierciożercy, jak mogliśmy zobaczyć w Zakon Feniksa kiedy Szalonooki odparł Śmierciożercę jednym dotknięciem swojej laski, co pokazuje, jak doświadczony był jako auror.
Szalonooki (prawdziwy) wydawał się być w stanie rzucać szeroką gamę zaklęć bez użycia zaklęć. Jego mistrzostwo w magii pokazało również sposób, w jaki był w stanie rzucać uroki, klątwy i warzyć mikstury, takie jak eliksir wielosokowy, z wielką łatwością i pozornie w mgnieniu oka. Jego jedyną słabością było wyraźnie latanie, gdy został pokonany przez niewybaczalną klątwę podczas lotu podczas Bitwy Siedmiu Potterów.
7BARTY CROUCH JR.
Potężny i zaciekle lojalny Voldemort miał szczęście, że miał po swojej stronie kogoś takiego jak Barty Crouch Jr. Przebrany za Szalonookiego Moody'ego, Barty wykazywał talent do niewerbalnych zaklęć transmutacyjnych i mikstur. Nie możemy zapominać, że był również wystarczająco utalentowany, aby ominąć zaklęcia otaczające Czarę Ognia, co pozwoliło mu dołączyć Harry'ego Pottera do turnieju.
Jest też oczywiście fakt, że Barty był w stanie schwytać potężnego Szalonookiego Moody'ego i przez kilka miesięcy udawać słynnego czarodzieja, który był w stanie oszukać wszystkich, od Harry'ego po Dumbledore'a. Nikt nie podejrzewał, ponieważ na pierwszy rzut oka Crouch wydawał się równie utalentowany i kompetentny jak prawdziwy Szalonooki Moody, co wiele mówi o mrocznym czarodzieju.
6BELLATRIX LESTRANGE
Pewnie zauważyłeś, że wiele czarownic i czarodziejów z tej listy zdobyło swoje miejsce dzięki temu, że były w stanie stawić czoła śmierciożercy, Bellatrix Lestrange. Bał się jej w całym czarodziejskim świecie, prawie tak samo, jak samego Voldemorta. Powodem tego był prosty fakt, że była niesamowicie utalentowana i nie boi się.
Bellatrix okazała się niezwykle zaznajomiona z niewybaczalnymi klątwami i innymi torturami. W bitwie była jedną z najbardziej zabójczych. Przez całą sagę wysyłała Syriusza Blacka, Tonks i wielu innych po ucieczce z więzienia Azkabanu. Nic dziwnego, że Voldemort powierzył jej opiekę nad jednym z jego horkruksów i Mieczem Gryffindoru.
5ABERFORTH DUMBLEDORE
Utrata Dumbledore'a oznaczała, że ostatni czarodziej wystarczająco potężny, by stawić czoła Czarnemu Panu, upadł, a świat czarodziejów był bezbronny. Na szczęście pozostał jeszcze jeden potężny czarodziej, który pomógł jej bronić: brat Albusa, Aberforth, który pojawił się w bitwie o Hogwart, aby pomóc odeprzeć armię dementorów i porywaczy.
Filmy nie dają nam wiele z Aberfortha. Sam Dumbledore nigdy nie wspomniał o swoim bracie, ale widzieliśmy wszystko, czego potrzebowaliśmy, aby określić, jak potężny jest Aberforth. Nie był tak potężny jak jego brat, ale był w stanie odeprzeć wszystkich dementorów ze szkoły przy bardzo niewielkim wysiłku, co świadczy o jego umiejętnościach jako czarodzieja. Był to wyczyn, którego można by oczekiwać od Dumbledore'a, a Aberforth dokonał tego bez użycia Starszej Różdżki.
4MINERVA MCGONAGALL
Profesor McGonagall była kimś więcej niż tylko głową Gryffindoru, była jedną z najpotężniejszych czarownic w sadze. Jako animag, McGonagall była wyjątkowo biegła w transmutacji, która była jednym z przedmiotów, których uczyła w Hogwarcie. Była zarówno odważna, jak i posiadała wiedzę na temat szerokiej gamy magii, co mogliśmy zobaczyć, gdy ożywiła wszystkich strażników Hogwartu jednym zaklęciem i wysłała ich, by chronili szkołę przed siłami Voldemorta.
Była również na tyle odważna, by wykorzystać pierwszą okazję, by przeciwstawić się swoim przeciwnikom, jak wtedy, gdy w pojedynkę zmusiła Snape'a do opuszczenia szkoły, chociaż w jego obronie nie próbował się z nią pojedynkować. Mimo to McGonagall okazała się bardziej niż chętna do walki bez wahania, co kontynuowała podczas bitwy o Hogwart.
3Severus Snape
Snape był człowiekiem o wielu talentach. Był mistrzem eliksirów, posiadał rozległą wiedzę na temat mrocznych sztuk i był doskonale wyszkolony do obrony przed nimi, dlatego też miał za zadanie nauczyć Harry'ego, jak chronić się przed każdym, kto spróbuje zaatakować jego umysł. Ale działanie jako podwójny agent tak długo, jak Snape to wymagało czegoś więcej niż tylko wspaniałych umiejętności magicznych.
Snape był oddany i ostrożny. Był niezaprzeczalnie odważny i nie bał się robić tego, co było konieczne, nawet jeśli oznaczało to popełnianie złych czynów, takich jak zabicie Dumbledore'a. W rzeczywistości wydawało się, że niewiele rzeczy budziło strach w jego sercu. To było jasne z jego tendencji do zachowania chłodu w pojedynkach, niezależnie od tego, czy było to przeciwko takim jak Harry Potter czy profesor McGonagall.
dwaALBUS DUMBLEDORE
Przez długi czas uważano, że największym czarodziejem na świecie jest nikt inny jak dyrektor Hogwartu: Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore, który posiadał Starszą Różdżkę, ale najwyraźniej nie potrzebował jej do wykonywania wielkich magicznych wyczynów. Na przykład, aby uniknąć wysłania do Azkabanu, zniknął w wielkim piekle Zakon Feniksa .
dlaczego Naruto ma tyle wypełniaczy
Wydawało się, że nie ma wroga zbyt wielkiego dla Dumbledore'a, który z łatwością pokonał Śmierciożerców Voldemorta, a także samego Voldemorta w Bitwie w Departamencie Tajemnic. Dumbledore posiadał ogromną wiedzę, odkąd – jak wskazał jego brat, Aberforth – Dumbledore spędził całe życie ucząc się i zdobywając moc i mistrzostwo w sztukach magicznych. To po prostu nie wystarczyło, by pokonać samego Czarnego Pana.
1PAN VOLDEMORT
Tom Riddle zawsze był potężny, nawet przed ujawnieniem, że magia, czarodzieje i czarownice naprawdę istnieją. Z biegiem czasu Czarny Pan zyskał jeszcze większą moc dzięki wiedzy. Bał się go w całym czarodziejskim świecie i był trudny do pokonania. Nawet jeśli ktoś pokonał go w pojedynku, mógł po prostu wrócić dzięki swoim lojalnym zwolennikom i swoim horkruksom.
Dzierżył władzę we wszystkich jej formach, dlatego Dumbledore nie mógł go pokonać sam. To dlatego Harry Potter potrzebował pomocy swoich przyjaciół i reszty Hogwartu, by stać przy nim, by mieć nawet szansę na odniesienie sukcesu w walce z przerażającym Czarnym Panem. Miał do dyspozycji wiedzę, niemal niezrównane umiejętności i armię wiernych zwolenników. Żaden inny czarodziej w sadze nie cieszył się taką mocą, co czyni Voldemorta najsilniejszym czarodziejem w serii.
