OSTRZEŻENIE O SPOILERACH: Poniższy wywiad zawiera kilka łagodnych spoilerów do „Niesamowity Spider-Man 2.
W 'Niesamowity Spider-Man 2,' stawka jest wyższa niż kiedykolwiek. Zakres rozszerza się o wielu złoczyńców i postaci z uniwersum „Spider-Mana”. Coraz bardziej widoczna staje się rola Petera Parkera w tworzeniu chaotycznych koszmarów.
A jednak w reżyserii jest coś mniejszego Marca Webba kontynuacja superbohatera. Większy nacisk kładzie się na relacje Petera z Gwen Stacy, gdy walczą o wspólną przyszłość i ich obecnie rozbieżne ścieżki. Nawet kiedy ma na sobie maskę, w Peterze jest coś wolniejszego. Nie spędza całego swojego czasu na ściganiu złodziei i uderzaniu elektrycznie wzmocnionych półbogów w twarz. Poświęca trochę czasu w swoim napiętym harmonogramie superbohatera, aby wygłosić introwertycznemu wyrzutkowi pogadankę; pomaga nękanym dzieciom, które pochodzą z miejsca na lewo od centrum. Nawet kiedy walczy o bezpieczeństwo Manhattanu, Człowiek Pająk zawsze próbuje ratować słabszego.
Producenci „Sinister Six” prowokują „Odkupienie” dla pająków-złoczyńców
Rzeczywiście, instynktowna potrzeba Petera, by uważać na małego faceta, jest jedną z nich Andrew Garfielda ulubione części dotyczące grania postacią. Garfield, u progu wypuszczenia swojego drugiego filmu jako przyjaznego sąsiedzkiego drapieżnika ścian, rozmawiał z Comic Book Resources o superbohaterstwie na małą skalę web-slingera, prezentacjach filmu dla młodych mężczyzn i kobiet, jak długo jeszcze wyobraża sobie grając Petera Parkera i dlaczego uważa, że filmy „Spider-Man” są potrzebne Miles Morales .
CBR News: „Niesamowity Spider-Man 2” to znacznie większy film niż twój pierwszy film jako Spider-Man. Ostatnim razem Peter musiał się martwić tylko o Jaszczurkę. Tym razem mierzy się z Electro, Zielonym Goblinem, a nawet Rhino raz czy dwa. Ale dla mnie najlepsze części filmu są wtedy, gdy odwraca się od tej akcji i pozwala Spider-Manowi zatrzymać się i pomóc dziecku z sytuacji tyrana, odprowadzić go do domu i pochwalić jego projekt naukowy. Albo nawet kiedy po raz pierwszy wpada na Maxa Dillona na ulicy, w środku pościgu samochodowego, i zatrzymuje się, by zabrać rzeczy Maxa i dodać mu trochę ego. W zeszłym roku „Człowiek ze stali” znalazł się pod ostrzałem za to, że Superman nie robił takich rzeczy – za to, że nie pomagał kotom utkniętym na drzewach, że tak powiem.
Andrzej Garfield: To zabawne, że o tym wspomniałeś i jestem podekscytowany, że tak się odczułeś. Chłopiec, znęcany chłopiec, nie był postacią z oryginalnego scenariusza. Właściwie był to myśl, którą miałem o tym, że chciałem zobaczyć mnie w filmie jako siedmiolatkę. Wspomniałem o tym Marcowi i pisarzom. Zasugerowałem, abyśmy zobaczyli dokładnie to, czego potrzebowałem, gdy byłem siedmiolatkiem, żeby go mieć zdarzyć do siedmiolatka: Spider-Man pojawia się, aby dać mu siłę do odnalezienia własnej wewnętrznej siły, mimo że jest niesamowicie chudym siedmiolatkiem. Jestem z tego naprawdę dumny.
O to właśnie chodzi w Spider-Manu. To dla mnie jedna z wielkich rzeczy, o które zawsze chodziło w Spider-Manu. On jest słabszy. Chodzi o małe chwile. Jest bohaterem klasy robotniczej. Nie jest kosmitą. Jest absolutnie z tej Ziemi. Kiedy tylko będzie mógł, spróbuje pomóc małemu facetowi.
Wpadłem na pomysł, że Spider-Man w trakcie pościgu samochodowego decyduje, że na chwilę wycofa się z pościgu samochodowego, jeśli jakaś starsza pani potrzebuje pomocy w przejściu przez ulicę. A właściwie tam był scena, którą napisałem ze scenarzystami i reżyserem ruchu – fizycznym reżyserem komedii – gdzie ratowałem kota z drzewa. Niestety nie udało nam się go nakręcić. Ale kocham to. Tym właśnie jest dla mnie Spider-Man. Jest o małych rzeczach, tak samo jak o dużych rzeczach. Zwłaszcza postać Jorge, znęcana się; był dla mnie niezwykle ważny.
Nawet w środku „wielkich rzeczy” widzisz tę stronę Spider-Mana. Na przykład scena na Times Square: pierwsza bitwa Spider-Mana z Electro. Próbuje pokojowo negocjować sytuację, zanim sięgnie po opcje nuklearne. Peter naprawdę chce pomóc Maxowi. Może nie pamięta swojego imienia, ale pamięta spotkanie, pamięta, jak wpadł na Maxa na ulicy...
Dla mnie celem tej sceny była ta masowa, oparta na strachu świadomość, która miała zabić kogoś i coś niewinnego. Myślę, że niesamowitą rzeczą w tym, co sprawia, że Spider-Man Spider-Man jest tak naprawdę Peter Parker. Peter Parker jest sierotą i słabszym psem. Kiedy po raz pierwszy widzi Maxa, widzi siebie. Widzi swoje własne uczucia, że nie jest wystarczająco dobry, zwątpienie w siebie, brak miłości do siebie. To są rzeczy, przez które przeszedł i przez co przechodzi. Kiedy widzi Maxa na Times Square, widzi, że to facet, który potrzebuje tylko odrobiny miłości i odrobiny uwagi. Uwielbiałem nawiązywać z nim takie kontakty na początku filmu. Myślałem, że to bardzo ważne. Ponieważ zawsze, gdy Peter może użyć swojego współczucia i swojego człowieczeństwa, by przebić się przez sytuację, zrobi to. Wolałby raczej nie walczyć niż walczyć. Myślę, że ostatnią deską ratunku są ciosy, kopnięcia i pajęczyny.
Podoba mi się pomysł archetypu oszusta. To, co kochamy w tricksterze, to to, że ma on tendencję do wykorzystywania słabości swoich wrogów przeciwko sobie. Jest trochę w stylu Chaplina, Królik Bugs, typ Bustera Keatona, który pozwala złemu facetowi się związać. Uwielbiam też to, że człowieczeństwo Petera Parkera jest widoczne. Oczywiście to Peter w garniturze i zrobi wszystko, co w jego mocy nie walczyć, być pacyfistą. To piękna rzecz do zabawy i myślę, że to ważna rzecz dla małych dzieci, wiesz?
Ale to jest również Dla małych dzieci ważne jest, aby zobaczyły, że jeśli zajdzie taka potrzeba, masz możliwość wstawania się za sobą i wstawania się za ludźmi, którzy potrzebują wstawiennictwa – ale tylko w ostateczności, jeśli nie będzie więcej negocjacji.
Producenci „Venom” kłócą się na dużym ekranie z Carnage
Nawet jeśli woli pacyfizm, Peter lubi się bawić. Wyraźnie lubi być Spider-Manem. Ma piosenkę przewodnią jako dzwonek. Nie wiem, czy patrzyłeś na to w ten sposób, ale zinterpretowałem to tak, jakby sam napisał piosenkę przewodnią!
Tak, dokładnie! [ Śmiech ] Myślę, że to prawda. A jeśli chodzi o bycie wzorem do naśladowania, nie ma nic lepszego do pokazania młodym dzieciom niż ktoś, kto cieszy się ich życiem, ktoś, kto lubi swoje prezenty i nie boi się tego, kim są. Peter Parker robi to w masce, więc czuje się o wiele bardziej wolny, aby naprawdę posiadać symbol, który stworzył, naprawdę cieszyć się byciem Spider-Manem, naprawdę cieszyć się tym.
Myślę, że jednocześnie zdaję sobie sprawę z tego, że gram w tę rolę, że jest skończona. Nie zawsze będę Spider-Manem i będę grać w Spider-Mana. Mam trzydzieści lat; robi się trochę śmieszne. [ Śmiech ] Już teraz wiem, że jedyne, co mogę zrobić, to cieszyć się każdą uncją i każdą chwilą. Myślę, że to właśnie robi Peter jako Spider-Man. – Dostałem tę okazję. To jest to, co wszyscy chcemy robić w naszym życiu. Wszyscy pragniemy cieszyć się tym, kim jesteśmy i darami, które otrzymaliśmy i dawać je hojnie. I nie tylko dawaj im hojnie, ale, jak mówisz, naprawdę ciesz się tym i baw się dobrze i nie bierz tego wszystkiego tak poważnie - ponieważ to świetna jazda.
Jest też Gwen Stacy, która jest bardzo silnym wzorem do naśladowania dla młodych kobiet. W tym filmie bardzo świadomie stawia się na linii ognia. Ciągle mówi: „Jestem z tobą, jestem w tym i to mój wybór”. Jest oczywiście genialna. Jest kluczem do pomocy Spider-Manowi w ustaleniu, jak poradzić sobie z Electro. Można się spierać, że jest współsuperbohaterką tego filmu.
Absolutnie tak. A jej dary są oczywiste. Jej dary są nauką, jej własnym współczuciem, jej własnym człowieczeństwem. Chce zmienić świat i ocalić świat na swój własny sposób, poprzez swoje zajęcia naukowe, wyjeżdżając do Oksfordu, może zostać studentką medycyny, dostać stypendium naukowe. To piękna postać. Oczywiście jest rzeczą oczywistą, że jest absolutnie jej osobą. Tyle razy w tego typu filmach widać damę w niebezpieczeństwie. Gwen Stacy nie jest tym w żaden sposób, kształtem ani formą. To było bardzo ważne dla Emmy i bardzo ważne dla filmowców, aby upewnić się, że jest na swojej własnej ścieżce, tak samo jak Peter jest na swojej. To naprawdę piękna postać.
Wspomniałeś wcześniej, że w twoim czasie jako Spider-Man tyka zegar. To powiedziawszy, ten film ma miejsce na początku kariery Petera. Bohaterowi pozostało jeszcze dużo życia. W komiksach Gwen jest wczesną częścią jego życia i na pewien czas zostaje żonaty z Mary Jane. Czy widzisz siebie grającego tę postać przez tak długi czas, aby zobaczyć niektóre z tych wielkich wydarzeń życiowych? Czy widzisz siebie? brakujący zabrać Spider-Mana tak daleko?
Nie wiem Wiem tylko, że te filmy są duże, a ich wykonanie zajmuje naprawdę dużo czasu. Zabierają dużo czasu i energii, pasji i miłości - którą daję tak swobodnie, jak tylko mogę i tak całkowicie, jak tylko mogę. Wiem, że wszystko, czego chcę się upewnić, to to, że jest to kompletny zestaw. Nie chcę, żeby to było coś w stylu... chcę, żeby to było jak koło. Chcę, żeby oba końce jakoś się połączyły. Nie wiem jeszcze, co to znaczy. Nie wiem, co to oznacza, jeśli chodzi o ilość filmów o Spider-Manie, które robię. Ale wiem, że nie bardzo chcę być 40-letnim Spider-Manem. [ Śmiech ] Wiem, że czas ucieka.
Jesteś bardzo szczery i uczciwy w kwestii swojego zamiłowania do Spider-Mana i tego, co on znaczy dla ludzi. Otwarcie zastanawiałeś się nad seksualnością Spider-Mana, rozmawiałeś o tym, czy Spider-Man jest Żydem. Dałeś jasno do zrozumienia, że wierzysz, że Spider-Man jest dla wszystkich. W tej chwili Sony jest wyraźnie zainteresowane rozszerzeniem tego wszechświata, ogłaszając „Venom” i „Sinister Six”. Co sądzisz o pomyśle „Ultimate Spider-Mana” jako filmu, filmu o Milesie Moralesie? Czy istnieje sposób, aby ta postać współistniała z tym, co robicie w filmach „Spider-Man”? Czy to coś, nad czym się zastanawiałeś?
Watneys czerwona beczka
Myślałem o tym. Myślę, że jedną z niesamowitych rzeczy w Spider-Manie jest to, że nie widać koloru skóry, gdy jest w garniturze. Nie widzisz żadnych przekonań religijnych. Nie widzisz żadnych wyznań. Każdy może założyć się w ten garnitur. W ten sposób jest niesamowicie potężny. Więc oczywiście uważam, że ważne jest, aby otwartość, obsadzenie, kto mógłby być Spider-Manem, mógł być absolutnie każdy. Bohater jest bohaterem, niezależnie od tego, czy jesteś mężczyzną, kobietą, gejem, lesbijką, hetero, czarnym, białym czy czerwonym – to nie ma znaczenia.
Miles Morales był wielkim momentem w życiu komiksowym tej postaci. I wierzę, że możemy to zrobić. To jest coś, co naprawdę interesuje mnie odkrycie; wymowny sposób współistnienia lub przekazywania pochodni. Nie mam odpowiedzi, ale myślę, że to naprawdę ważny ruch. Myślę, że to naprawdę piękny i ważny ruch.
Mówię tylko, że musisz powiedzieć Sony, żeby nakręciła film z tobą i Milesem Moralesem. To wszystko.
[ Śmiech ] Na pewno wstawię prośbę.
„Niesamowity Spider-Man 2” wchodzi do kin 2 maja.
