Podczas gdy Hulkamania szalała, a fani trzymali się dobrej i złej dynamiki kayfabe, Bobby „The Brain” Heenan służył jako głos rozsądku. Zachęcając pokolenie zagubione w kulcie bohatera, by zobaczyło swój błąd, Heenan walczył ze ślepym idealizmem wrestlingowych fabuł z ostrą kombinacją dowcipu i logiki, która napędzała jego działania jako menedżera i komentatora.
Ponieważ kayfabe – era wrestlingu, w której fani wierzyli, że historie i działania są prawdziwe – ustąpiły miejsca bardziej realistycznym opowieściom w latach 90., było jasne, że światopogląd Heenana zawierał poczucie logiki, którego wrestling potrzebował przez cały czas.
piwo trzech filozofów
BOBBY HEENAN W WWF
Jednak Heenan stoczył pozornie jednoosobową wojnę przeciwko Hoganowi. Jako menedżer Heenan przyprowadził swoich największych zapaśników, takich jak King Kong Bundy czy Andre the Giant, aby zdetronizować Hogana. W komentarzach nieustannie próbował umniejszać imię Hogana. W jednym przypadku partner telewizyjny Gorilla Monsoon zauważył, że Hogan wskazuje na wszystkich swoich Hulkamaniaków w tłumie, podczas gdy Heenan odpowiedział: Nie wskazuje na nikogo, pokazuje, jak wysoko potrafi liczyć! Ten komentarz był jednym z wielu Heenanów, które miały odwrócić uwagę od panującego przekonania, że Hulk Hogan był „dobrym facetem” iw rzeczywistości był zainteresowany tylko sobą.
WOJNA HEENANA PRZENIESIE SIĘ DO WCW
Poza ringiem zmieniała się również dynamika profesjonalnego wrestlingu. Zapasowe arkusze brudu stały się bardziej wyrafinowane, a fani zaczęli wystrzegać się zawieszenia niewiary wymaganego do utrzymania kayfabe. Ten pozornie nowo odkryty cynizm został po raz pierwszy opowiedziany przez Heenana zaledwie dekadę wcześniej. Fani zaczęli teraz patrzeć przez teatr wrestlingowy i obserwowali z nowo sceptycznymi oczami. Podczas gdy zarówno WWF, jak i WCW trzymały się dynamiki postaci z poprzedniej dekady, fani zmęczyli się wybrykami. W rezultacie wczesny bieg WCW Hogana upadł, a fani zmęczyli się Hulkamanią, którą kochali.
Tymczasem Heenan rozkwitał dzięki komentarzom. Jego dowcipny sceptycyzm był potrzebną przerwą od absurdalnego programowania, w którym pojawiły się sztuczki, takie jak The Dungeon of Doom, zespół szpilek potworów, które były przedstawiane jako dosłowne potwory zbierające się, by zniszczyć Hulkamanię, ale WWF nie był wtedy lepszy. Opóźnione oceny skłoniły WWF do uciekania się do własnych śmiesznych sztuczek, w których sztuczki zapaśnicze, takie jak śmieciarz Duke „The Dumpster” Droese lub nienasycenie głodny Bastion Booger, nie robiły nic, aby uzupełnić obecność takich wykonawców, jak Shawn Michaels na liście.
osamu dazai (Bungo bezpańskie psy)
BOBBY HEENAN CAŁKOWICIE miał rację
O czym mówiłem przez te wszystkie lata? Heenan pytał swoich kolegów z transmisji, gdy Hogan przemawiał do tłumu: „Hę? Co ja mówiłem przez te wszystkie lata?... Nigdy nie sądziłem, że zobaczę ludzi rzucających gruzami w Hulka Hogana. Wiedziałem, że powinno to być zrobione dawno temu.
Utworzenie Nowego Porządku Świata oznaczało zmianę w niegdyś cnotliwym charakterze Hogana, której fani nigdy wcześniej nie widzieli. Wrestling przyjął bardziej realistyczne podejście, a WWF ostatecznie nadrobiło zaległości i stworzyło Erę Attitude. nWo pod przywództwem Hogana okazałby się niszczycielską siłą w profesjonalnym wrestlingu, prowadząc WCW do długiej serii zwycięstw w poniedziałkowych nocnych wojnach, gdy Heenan nadal wyśmiewał się z Hogana w komentarzach. Zarówno Hogan, jak i Heenan opuścili WCW na krótko przed zamknięciem promocji w 2001 roku. Podczas gdy Hogan powrócił do WWF w 2002 roku, Heenan powracał tylko na sporadyczne występy. Zmarł w 2017 roku po długiej walce z rakiem gardła.
Bobby „The Brain” Heenan był powiewem świeżego powietrza w profesjonalnym wrestlingu. W czasach, gdy idealistyczny kult bohaterów był normą, Heenan postrzegał rzeczy w sposób, który ukształtował branżę kilkadziesiąt lat później. Heenan pomógł wprowadzić nową perspektywę na opowiadanie historii, której desperacko potrzebował zawodowy wrestling. Bobby „The Brain” Heenan był zbawcą nie tylko WWE, ale także profesjonalnego wrestlingu jako całości. Po prostu nigdy nie słuchaliśmy.
