Wystarczająco blisko Pierwszy sezon, składający się z 14 11-minutowych filmów krótkometrażowych i jednego pełnometrażowego 22-minutowego odcinka, jest wreszcie na HBO Max po latach szumu i oczekiwania. Gdyby Regularny pokaz był spektaklem o życiu po dwudziestce uprzątniętym na tyle, by dzieci mogły się nim cieszyć, JG Quintel Kontynuacja programu utrzymuje tę samą sensowność, z którą można się utożsamiać, ale absurdalną, komiczną wrażliwość na życie w wieku 30 lat, bez ograniczeń treści, jak w przypadku programu Cartoon Network w ciągu dnia. Quintel rozmawiał z CBR o swojej pracy, wyjaśniając Wystarczająco blisko długi rozwój i źródła osobistej inspiracji.
CBR: Więc... co tak długo trwało? Wystarczająco blisko wreszcie zostać zwolnionym?
JG Quintel: To świetne pytanie. Tak więc animacja trwa wiecznie, jak wszyscy wiedzą, ale dla nas, kiedy zaczęliśmy rzucać… To był rok 2016, miotaliśmy, a potem pracowaliśmy i zaczęliśmy tworzyć program, aż w końcu rozrzuciliśmy program, aby go uzyskać zielone światło, zrobiliśmy dwa scenorysy i zrobiliśmy mały zwiastun, który im się spodobał i kupili go w pokoju, a potem naprawdę zaczęliśmy tworzyć i rozpoczynać serial, ale mieliśmy ten zwiastun i myślę, że w tym czas, który był jak kiedyś w 2017 roku, zbliżał się do Comic Conu i mieli ten zwiastun i powiedzieli: „Wypuśćmy to, zróbmy to teraz!”. Więc wypuściliśmy zwiastun, ale było jeszcze tak wcześnie, więc myślę, że wielu ludzi czuli się jak „O rany, jest tuż za rogiem”, ponieważ zwykle nie widać zwiastunów, dopóki program się nie skończy, a oni zacząłem ciąć przyczepy, ale to było coś w rodzaju odwrotności. I to jest jeden z powodów, dla których trwało to tak długo.
Poza wolnością robienia większej ilości treści dla dorosłych, jaka była największa różnica między tworzeniem Regularny pokaz i robienie Wystarczająco blisko ?
Cóż, to jedna z największych różnic: Regularny pokaz jest serialem opartym na przesłankach, więc każdy odcinek został napisany jako zarys, a następnie twórcy scenariuszy napisali go i narysowali, ale z Wystarczająco blisko , przeszliśmy do formatu opartego na scenariuszu, więc w tym momencie mieliśmy pokój pisarza, który pisał scenariusz, a potem trafiał do artystów z tablicy, a oni wypisywali to, co już zostało napisane. Więc to była zdecydowanie różnica w przyzwyczajaniu się, ponieważ byłem tak przyzwyczajony do formatu opartego na założeniach, jak: „Och, wiesz, co się stanie, ale po prostu narysujmy to i napiszmy, jak idziemy”. bardzo organicznej jakości, a z tym było jakby przeciwieństwem „Wyobraź sobie, jak to będzie wyglądać, tylko martw się o żarty i napisz, a potem narysuj i zobacz, jak to działa”, a potem uprzejmie zbudować go stamtąd w formacie opartym na założeniach.
Wystarczająco blisko został ogłoszony jako 22-minutowy program, ale został zmieniony na 11-minutowy program, z wyjątkiem jednego odcinka. Jak doszło do tej zmiany?
Zbliżaliśmy się do ukończenia odcinków i było tak, jakby… ostatnia nuta pochodziła z TBS, a oni byli jak: „Dlaczego nie spróbujesz przeciąć ich na pół?”. A ja na to: „O rany, to wielka uwaga”. Ale jednocześnie jestem przyzwyczajony do krytyki i zawsze mam na myśli „Spróbujmy, zobaczmy, czy będzie lepiej”. I patrząc na nich, pomyślałem: „Są trochę powolne”, 22-minutowe wersje. Sposób, w jaki zbudowano historie, cofali się do historii B, potem do A, potem do B i po prostu czułem, że nie ma tej wersji, do której przywykłem, więc przyciąłem wszyscy w dół i 11-minutowe tempo, które było tak znajome od Regularny pokaz , po prostu czułem się lżejszy i szybszy, a po prostu podobał mi się sposób, w jaki to grało, że było w stylu „Ach, podoba mi się to lepiej” i oni też tak zrobili, więc posunęliśmy się z tym do przodu, ale przy przycinaniu odcinków na dole, brakowało jednego półgodzinnego bloku, więc zdecydowaliśmy się zostawić jeden odcinek „Cine Guy” jako półgodzinny, abyśmy mogli mieć okrągłą liczbę odcinków.
Jakie sceny najtrudniej było wyciąć?
Zabawne. [śmiech] Zdecydowanie jest tam kilka rzeczy, za którymi tęsknię, ale jest też wiele rzeczy, które, wiesz, nigdy w pełni nie działały dla mnie lub pomyślałem „Ehh, jest dobrze”, ale to po prostu trochę wolniejsze tempo , to nie był mój gust, więc wiesz, na początku każdego programu w pierwszym sezonie po prostu rzucasz rzeczami pod ścianę i widzisz, co się trzyma, a to wszystko jest częścią procesu tworzenia, i byliśmy w stanie animować sporo treści, aby to zrobić, ale nadal próbowaliśmy, sprawdź, czy działa, przytnij, jeśli nie działa, zmień to i to jest ciągłe majstrowanie, dopóki nie otrzymasz tam, gdzie chcesz.
znam oba Regularny pokaz i Wystarczająco blisko czerpać luźno z własnego życia. Jaka jest najbardziej szalona prawdziwa historia, którą udało ci się włożyć w któryś z tych seriali?
Jest ich dużo, zbyt wiele, by je policzyć. Zdecydowanie w odcinku 'Logan's Run'd' [z Wystarczająco blisko ], moja żona i ja na pewno wybraliśmy załatwianie sprawunków, gdy nasze dziecko było poza domem, w przeciwieństwie do chodzenia i robienia czegoś fajnego, i właściwie mówimy: „To jest świetne! Właściwie załatwiamy sprawy! Z Regularny pokaz , dużo pamiętam, ale odcinek ' Eggscellent ', że Eggscellent omlet to prawdziwa rzecz. Jest w restauracji w San Diego i zamówiłem go i nie mogłem go dokończyć. [śmiech]
Mój Regularny pokaz -z obsesją na punkcie byłego nauczyciela hebrajskiego szkoły chce wiedzieć: skąd imię Mordechaj?
Myślę, że ta nazwa brzmi naprawdę fajnie, ale miejsce, z którego się wywodzi, to jestem wielkim fanem Wesa Andersona i in Królewscy Tennenbaumowie , jest postać, Richie, ma sokoła o imieniu Morcedai i to imię brzmiało dla mnie naprawdę fajnie, więc pomyślałem, pamiętam wcześniej Regularny pokaz Zawsze używałem tego imienia jako kryptonimu grając w gry wideo lub coś w tym rodzaju. Po prostu pomyślałem, że Mordechaj to naprawdę fajne imię, więc użyłem go do Regularny pokaz .
Więc to jest Wes Anderson, a nie Księga Estery.
Dobrze.
Więc czy Weird Al jest tak magiczny, jak wszyscy mówią, że jest?
Jest super miły. Jest jak najfajniejszy facet. Przyszedł i chciał zobaczyć, co chcemy zrobić, ponieważ powiedzieliśmy, że chcemy go wykorzystać jako siebie, więc sprawdził treść i, to znaczy, nie byłam pewna, co myśleć, ponieważ w odcinku jak niedźwiedź trochę go poturbuje . [śmiech] Ale był świetnym sportem i powiedział: „Tak, zrobię to!”. I wszedł i był przezabawny.
Regularny pokaz zaczęło się bardzo epizodycznie, ale w końcu stało się bardziej oparte na ciągłości. Czy ty widzisz Wystarczająco blisko będzie w przyszłości działać w sposób bardziej oparty na ciągłości?
Jeszcze nie. Zdecydowanie podoba mi się samodzielny charakter odcinków, ponieważ wydaje mi się, że możesz po prostu oglądać w dowolnym momencie, jeśli chcesz się pośmiać i masz zamiar się rozbić, ale nie musisz mieć tak głębokiej wiedzy na temat każdego odcinek, który pojawił się przed nim, aby uzyskać dowcipy. To po prostu więcej w stylu: „Och, mogę to obejrzeć i jest super” i jeśli miałeś ulubiony odcinek serialu, który chciałbyś pokazać swojemu przyjacielowi, otrzymaliby go bez konieczności nadrabiania zaległości. Potem, gdyby im się to podobało, mogliby całkowicie oglądać inne, ale czuję, że robienie ogromnej, nadrzędnej historii wydaje mi się bardziej dramatyczne, a ten program jest o wiele bardziej komedią, że chcę się tego trzymać.
Jakieś wieści o zbliżającym się drugim sezonie?
Jeszcze nie, ale mam nadzieję, że serial wypadnie dobrze. Mam na myśli to, że wydaliśmy to w zeszłym tygodniu i tak, mam nadzieję, że ludziom się to spodoba, mam nadzieję, że wystarczająco dużo ludzi się tym interesuje, abyśmy mogli zrobić więcej.
Stworzony przez J.G. Quintel, Close Enough jest transmitowany na HBO Max. W serialu występują Quintel, Gabrielle Walsh, Jason Mantzoukas, James Adomian, Kimiko Glenn, Jessica DiCicco, Kelly Ohanian, Jim Cummings, Maurice LaMarche i Jeff Bennett.
