W „Powód do podekscytowania” zwracam uwagę na rzeczy z współczesnych komiksów, które moim zdaniem są warte ekscytacji. Mam na myśli rzeczy bardziej szczegółowe niż „ten komiks jest dobry”, wiesz? Bardziej jak konkretny fragment od pisarza lub artysty, który zrobił na mnie wrażenie.
Dzisiaj patrzymy na „Jak narysować konia” Emmy Hunsinger, krótkiej opowieści komiksowej, która ukazała się w „New Yorkerze”, która niedawno przegrała nagrodę Eisnera za najlepsze opowiadanie. W tym roku była to bardzo silna kategoria i byłem wielkim fanem zwycięskiej historii („Gorący grzebień” Ebony Flowers), ale historia Hunsingera mnie tak zachwyciła, że pomyślałem, że skupię się na „Jak narysować konia” trochę tutaj.
stado rekinów lądowych
Jedną z najbardziej zachwycających rzeczy na temat „Jak narysować konia” jest to, że w rzeczywistości pokazuje, jak narysować konia, a przynajmniej na pewno odnosi się do niektórych rzeczy, które wiążą się z nauką rysowania konia . Jak możesz wiedzieć lub nie, konie są niesławne wśród artystów, ponieważ bardzo trudno je dobrze narysować. Jak zauważa Hunsinger na początku historii, konie są tak trudne, że jeśli chcesz być dobry w rysowaniu koni, będziesz musiał dobrze je narysować. I czy nie wiecie, że Emma z siódmej klasy miała bardzo konkretną potrzebę, aby nauczyć się dobrze rysować konie. W jej klasie była dziewczyna, na punkcie której miała obsesję, a jedyne o czym Emma NAPRAWDĘ wiedziała to to, że lubiła konie.
I tak wyruszamy w naszą podróż, jak rysować konie. Oczywiście, jak widać, tak naprawdę nie chodzi o rysowanie koni (chociaż znowu uczysz się rysować konie w tym komiksie), ale raczej o to, co napędza młodego artystę. Finał pierwszego roku projektu Hunsingera w Centrum Studiów Rysunkowych został nazwany Kawałek , i jest o grupie artystów z college'u i ich różnych niezręcznych romantycznych uwikłaniach, a Hunsinger wnosi wiele tej pięknej, niezręcznej energii również do „Jak rysować konie” („Koń” jest, jak sądzę, poprzedzający Chunk, ale zwracając uwagę na podobne energie w pracy, nie mówiąc, że Chunk miał bezpośredni wpływ na „Horse”). Wspominam o tym więcej, aby zauważyć, że powinieneś przeczytać Chunk, a także „Jak narysować konia”, ale także podkreślić, jak dobrze Hunsinger wychwytuje świeżą energię, która pochodzi z niezręczności. Bez względu na to, jak fajny jesteś, zawsze jest jakaś część ciebie, która w jakiś sposób czuje się niezręcznie (wystarczy posłuchać, jak Henry Winkler opowiada o jego rozkwicie jako Fonzie, a nie było nikogo fajniejszego niż Henry Winkler jako The Fonz) i Hunsinger łączy do tej uniwersalnej części nas samych z „Koniem”.
Jednak na wiele sposobów zakrada się do ciebie z tym, JAK szczera jest ta historia, ponieważ jest oczywiście ułożona w technicznych częściach, no wiesz, jak narysować konia. Powoli, ale pewnie, staje się jasne, w jaki sposób wiąże wyprawę z końmi z własnym życiem. Niektóre z nich są oczywiste, inne bardziej subtelne. W jednej z moich ulubionych sekwencji w książce Hunsinger bada, jak konie chodzą i jak jeżdżą...
kiedy Naruto używa dziewięciu ogonów?
Jest to bardzo trudna sprawa i dlatego ANIMOWANIE koni jest jeszcze trudniejsze niż samo ich rysowanie, ponieważ galop konia może być bardzo mylący, gdy próbujesz go wprawić w ruch. Po prostu zobacz stronę wymienioną przez Hunsingera powyżej. Widzisz, jakie to skomplikowane i złożone? Próba ożywienia tego typu rzeczy jest szalona.
A potem widzimy przejście, w którym badanie poruszania się konia do badania sposobu chodzenia samej Emmy, ponieważ ma ona taką obsesję na punkcie koleżanki z klasy, że ma to wpływ na jej sposób chodzenia.
Jedną z najlepszych rzeczy, jakie Hunsinger robi z tą historią, jest doprawienie jej znanymi momentami, takimi jak, powiedzmy, mała siostra próbuje uzyskać dostęp do komputera rodzinnego, podczas gdy Emma z siódmej klasy próbuje pracować nad rysunkami koni lub po prostu rozmawiać z jej sympatię. Te interakcje są prawie wtórnym językiem dla ludzi, ponieważ są tak znajomi, że wiemy dokładnie, czym jest każde odniesienie, ale czulibyście się prawie głupio, próbując je zdefiniować komuś innemu. Wiesz: „To takie uczucie, kiedy rozmawiasz ze swoim zakochanym przy komputerze, kiedy twoja siostra próbuje skorzystać z komputera”. Brzmi to głupio, ale jest to uniwersalne uczucie, być może specyficzne dla pewnego momentu, z punktu widzenia technologii. Prawdopodobnie można przenieść tę emocję na, powiedzmy, dziecko w 1985 roku, przeciągając kabel telefoniczny do szafy, aby zachować prywatność, gdy ich rodzeństwo chce skorzystać z telefonu.
Podobnie uniwersalne jest pogodzenie się Emmy z siódmą klasą ze swoimi uczuciami do koleżanki z klasy. Chce być z nią najlepszą przyjaciółką, ale to nie jest to, czego chce. Chce czegoś więcej, ale nie jest to coś, co młoda Emma może właściwie wyrazić, więc zamiast tego zwraca się do rysowania koni. A potem, w absolutnie oszałamiającym wykończeniu, widzimy, jak prawdziwe uczucia Emmy wychodzą na jaw, podczas gdy ona nadal próbuje dosłownie przykryć je rysunkami koni. Jest to rodzaj dynamicznego opowiadania historii, które naprawdę można przeprowadzić tylko w formie komiksu i jest po prostu genialnie sprytne.
cud vs dc kto by wygrał?
Cóż za sprytny sposób na zakończenie komiksu i jaka moc i emocje przelewają się przez te strony. „Jak narysować konia” to potężne dzieło, które przemawia do duszy każdego i wykorzystuje komiksową formę w zachwycający sposób. Nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć, co jeszcze Hunsinger robi przez resztę swojej kariery komiksowej.
Dobra, ta funkcja jest nieco mniej interaktywna dla czytelnika, ponieważ po prostu zwracam uwagę na rzeczy we współczesnych komiksach, które szczególnie mnie zaimponowały, ale do licha, jeśli i tak chcesz wysłać jakieś sugestie, może ty i ja mamy ten sam smak! Z pewnością nie jest nieprawdopodobne, że coś, co uważasz za fajne, byłoby czymś, co również uważam za fajne, więc nie krępuj się przesyłać mi pomysłów na adres brianc@cbr.com!
