WandaVision charakterystyczne dla epoki motywy sitcomu stały się charakterystyczną częścią serialu, do tego stopnia, że fani spekulowali na temat tego, który konkretny sitcom lub dekada otworzy następny odcinek. Piosenki na listach WandaVision s postęp przez sześć dekad historii telewizji, odzwierciedlając po drodze coraz bardziej surrealistyczną atmosferę alternatywnej rzeczywistości Wandy. Był to niezwykły ruch dla Marvel Cinematic Universe, ale wyprodukował wielki hit, a piosenki odegrały ogromną rolę we właściwym nastawieniu widzów.
W sumie wyprodukowano siedem piosenek, a ich ranking jest trudny. Wszystkie zostały napisane przez ten sam nagrodzony Oscarem zespół Kristen Anderson-Lopez i Robert Lopez, a każdy z nich wypełnia określoną niszę. Czasami są też banalne, ale wszystkie z nich są przerażające, celowo wstawione przez autorów piosenek przekazać WandaVision Lynchowskie podteksty. Następuje subiektywny ranking wszystkich siedmiu piosenek, oparty bardziej na ich ucieleśnieniu tych pojęć niż na ich obiektywnej jakości.
zwycięstwo imperialny stout
7. W-V 2000
Lata 2000 były ostatnim, kiedy otwierające utwory tematyczne pozostały widoczne, zanim strumieniowe, napadowe oglądanie i opcja „pomiń intro” sprawiły, że wiele z nich stało się przestarzałych. „W-V 2000” odzwierciedla to serią prostych elektronicznych uderzeń w coraz bardziej szalonym montażu imienia Wandy na przedmiotach codziennego użytku. Odzwierciedla to sitcomy związane z pracą, takie jak Biuro i Parki i rekreacja , co oznaczało zerwanie z familijnymi komediami przywoływanymi w poprzednich tematach. Zmiana zbiega się również z ostatecznym rozpadem fantastycznego życia Wandy, a brak kontroli Wandy łączy się z motywami złego zarządzania, które służyły jako czcionka humoru z pierwszej dekady XXI wieku.
6. Trzymajmy to dalej
Piosenki tematyczne z lat 90. przypominały post-punkowe montaże MTV i WandaVision Otwieracz z lat 90. przyjął ten etos, aby stworzyć najbardziej celowo niepokojący wpis w serii, ponieważ był chaotyczny, niepokojący i zabarwiony groźbą. Komedie familijne obejmowały wówczas dysfunkcje, podążając śladami Roseanne i Żonaty… z dziećmi , a ich najlepszym przykładem były m.in Malcolm w środku. Temat tutaj był sugestią Malcolma konkretnie, gdy świat Wandy zaczął się rozpadać, a ona podejmowała coraz bardziej agresywne kroki w jego obronie.
5. Para nowożeńców
„Para Nowożeńców” miała pozycję wyjściową w WandaVision skład, więc musiała przekazać jak najwięcej informacji o występie z góry. Aktualne sitcomy z lat 50. rzadko wykorzystywały teksty w swoich tematach; pokazuje jak Kocham Lucy przyklejony wyłącznie do instrumentów instrumentalnych, podczas gdy Zostaw to bobrowi i Pokaz Dicka Van Dyke użył mówionego głosu. WandaVision odpowiedział, przyjmując taktykę Sherwooda Schwartza, legendarnego producenta, który pisał dla Czerwony pokaz Skelton i Wyspa Gilligana . „Para Nowożeńców” adoptuje Gilligana taktyki ekspozycji, jednocześnie pozwalając wizualnie grać we wcześniejszą estetykę Kocham Lucy i to podobne . Ustanawia również podstawowe zasady serialu, jednocześnie dodając tajemnicy tego, jak dwóch superbohaterów trafiło na przedmieścia z lat 50. XX wieku.
4. Mamy coś do gotowania
Schwartz również strzelił Grupa Brady'ego , zawierający inny słynny motyw otwierający ekspozycję, który definiuje pokaz dla widza. Późniejsze pokazy z lat 70. podążyły za tym przykładem, przyjmując wyluzowane tematy, które datowały się w momencie, gdy zostały wypowiedziane. WandaVision uwydatnił jego kicz z przytłaczająco słonecznymi tekstami, dopasowanymi do obrazów nagłej ciąży Wandy i odświeżonych scen oklepanej domowości. Pasuje do pierwszych prawdziwych pęknięć pojawiających się na fasadzie Wandy, podkreślając, że utrzymanie jej fantazji nie będzie tak łatwe, jak sądzi.
3. Wymyślanie na bieżąco
Era Reagana wezwała do powrotu do udomowienia z lat 50., a sieciowe sitcomy odpowiedziały paternalistycznymi typami Rosnące bóle i Więzy rodzinne . Wizualizacje zmiksowane Więzy rodzinne' wyobrażenie portretu, którym się maluje Rosnące bóle' trend wykorzystywania dziecięcych zdjęć aktorów do przedstawiania dorastających postaci, do których muzyka współgrała z akordami molowymi i boleśnie poważnymi tekstami. WandaVision Pominąłem piosenkę przewodnią w odcinku 4, „We Interrupt This Program”, gdy Monica Rambeau i spółka zmagali się z alternatywną rzeczywistością Wandy, ale „Making It Up” łączy się z tym elegancko, sugerując, że miłość Wandy do Vision wystarczy, aby utrzymać ten fałszywy świat.
2. WandaVision!
Z podstawami ustalonymi w pierwszym odcinku, WandaVision bez wysiłku wkroczył w drugi odcinek, co w tym przypadku oznaczało w dużej mierze instrumentalną piosenkę przewodnią. Wokal ograniczył się do tytułu serialu, więc przedstawienie historii pozostawiono animowanym grafikom. Taktyka pasuje do zszywek epoki, takich jak Oczarowany i Marzę o Jeannie , który podobnie wykorzystywał instrumentalne zamiast tekstów. Oba programy również zaczęły być emitowane w czerni i bieli, a następnie podczas biegu przeszły na kolor, co WandaVision emuluje w tym odcinku.
1. Agata przez cały czas
Ranking większości utworów na tej liście jest dość subiektywny, ale nie ma dyskusji na temat pierwszego miejsca, co spowodowało eksplozję mediów społecznościowych i przekształciło Agathę Harkness w memową ulubioną. Sama piosenka jest niegodziwa, ucieleśniająca WandaVision centralna, pełna spoilerów odsłona zarówno w tytule, jak iw refrenie. To zaraźliwy robak uszny, co utrudnia uniknięcie głośnego śpiewania. Dzieli tę jakość z większością klasycznych motywów sitcomów i wyszedł poza poprzedni wzorzec specyficzności epoki, ponieważ „Agatha All Along” przywołuje upiorno-komiczne wibracje Munsterowie i Rodzina Addamsów . Jest diabelski, sprytny i zawiera cały etos serialu w jednym chwytliwym opakowaniu.
