OSTRZEŻENIE: Poniżej znajdują się spoilery do Fear the Walking Dead, sezonu 6, odcinka 12, „In Dreams”, który został wyemitowany w niedzielę na AMC .
OSTRZEŻENIE: W tym artykule omówiono również delikatne tematy związane z ciążą, w tym utratę dzieci.
Sezon 6 nie był łatwy dla Bój się żywych trupów bohaterowie, od, Męka Virginii na groźbę nowy kult zagłady . Przez to wszystko Strach nigdy nie stracił z oczu serca serii – osobistych łuków postaci. Sezon 6, odcinek 12 „In Dreams” wyróżniał się nie tylko wyjątkowymi efektami wizualnymi, ale także bolesną podróżą Grace po utracie dzieciństwa w apokaliptycznym świecie.
CBR miało okazję porozmawiać z Karen David, która gra Grace, o jej procesie radzenia sobie z tak emocjonalną fabułą. David omówił również współpracę z F ucho żywych trupów / żywych trupów weteran Lennie James i drażnił kierunek swojej postaci w przyszłości.
obudź się martwą lewą ręką
CBR: Ten odcinek jest naprawdę wyjątkowy pod względem stylu i estetyki, biorąc pod uwagę sekwencję „marzeń”. Jakie były twoje pierwsze przemyślenia, kiedy po raz pierwszy dostałeś scenariusz?
Dawid: Kiedy przeczytałem scenariusz, musiałem wziąć głęboki oddech. Wiedziałem, że to była wielka chwila i wielka fabuła dla Grace. To był zaszczyt opowiedzieć tę historię, zwłaszcza że jest to tak delikatny i wrażliwy temat, o którym niestety miałem rodzinę i przyjaciół, którzy doświadczyli utraty dzieciństwa. Tak więc ból był dla mnie bardzo namacalny.
Jako aktor byłem bardzo podekscytowany z braku lepszego słowa, ponieważ wiedziałem, że będę robić rzeczy, których nigdy wcześniej nie robiłem. Wiedziałem, że będzie to dla mnie bardzo wyczerpujące fizycznie, emocjonalnie i duchowo. Ale byłem podekscytowany, ponieważ wiedziałem, że to Michael Satrazemis, nasz najdroższy Mikey, reżyseruje to. Wiedziałem, że razem byliśmy razem w tym partnerstwie w każdej chwili, w każdym uderzeniu, na każdym kroku. Nie mogłem liczyć na bardziej magicznego lub bardziej kochającego i wspierającego reżysera niż Mikey, który zrobi ze mną ten odcinek. MiećJalaludin [Trautmann], nasz DOP, który stworzył te storyboardy i tablice wizyjne, które on i Mikey mi pokazywali. Nasz dział sztuki, mój Boże, to, co stworzyli w tym nieświadomym świecie, uderza w mój umysł; te wizualnie wzmocnione kolory, te fuksjowo-różowe odcienie, które wyskakiwały. Jo [Katsaras], nasza wspaniała projektantka kostiumów, umieściła mnie w tych pięknych kolorach ziemi, które były bardzo ugruntowane dla Grace i tych pięknych małych sukienek, które uwielbiałam nosić, ponieważ tęsknię za nie noszeniem już tych sukienek. Ale to było takie cudowne.
Właśnie w ten sposób zebrała się cała nasza ekipa i była tak pomocna, ponieważ wszyscy znali wagę tego odcinka. I wszyscy byli bardzo podekscytowani, ponieważ, jak wspomniałeś, ascetycznie, stylistycznie, jest to coś, czego nigdy wcześniej nie robiliśmy, a na pewno mówimy o temacie, który nigdy wcześniej nie był robiony w tym wszechświecie. Tak więc wszyscy byliśmy bardzo podekscytowani wspólnym wyruszeniem w tę podróż. Ale od mojego kamerzysty do mojego kaskaderskiego dublera, ty to nazywasz; po prostu spotykamy się jako rodzina. I dopingowali mnie i przytulali od pierwszego dnia. Nie mogłem liczyć na bardziej kochające i bezpieczne środowisko, w którym czułem się wspierany, co naprawdę pozwoliło mi zagłębić się w tę podróż z Grace.
studio animacji one punch man sezon 2
Jestem pewien, że ten odcinek był twoim pierwszym spotkaniem, więc byłem pod wrażeniem chemii, jaką miałeś z twoją ekranową córką. Jakie było twoje doświadczenie w pracy z Sahaną Srinivasan?
Dla Mikey'a bardzo ważne było, że Sahana i ja spędziliśmy razem trochę czasu i poznaliśmy się. Myślę, że przechodzenie z nią prób było dla niej bardzo pomocne jako nowicjuszowi. Byłem bardzo podekscytowany tą rolą, ponieważ wiedziałem, że taka piękna, przejmująca fabuła będzie wspaniałą okazją dla młodszej południowoazjatyckiej aktorki, a te fabuły nie zdarzają się codziennie, więc byłam bardzo podekscytowana tym, kto wyląduje tę wspaniałą rolę.
Myślę, że to było dla niej wspaniałe doświadczenie edukacyjne. Myślę, że dobrze się bawiła. Jestem prawie pewien, że dobrze się bawiła, zwłaszcza w tych scenach walki; była takim twardzielem [śmiech]. To było naprawdę wspaniałe, że mogliśmy spędzić czas i poznałem ją. Chciałem, żeby czuła się tak komfortowo, jak to tylko możliwe, ponieważ ten program jest tak wspaniały i pełen wyzwań w dobry sposób. To nie jest dla bojaźliwych. Musisz wykonać pracę i być fizycznie gotowym, a wszystko, co moglibyśmy zrobić, aby zapewnić jej komfort w tym nowym środowisku, wszyscy byliśmy tam, aby jej przez to pomóc. Myślę więc, że dla niej było to również duże doświadczenie edukacyjne.
Wraz z nowicjuszem w tym odcinku mamy weterana Lennie Jamesa. Biorąc pod uwagę związek Grace z Morganem, jak się z nim pracowało?
Nie mogłem mieć nadziei na lepszego partnera w zbrodni. Lennie jest po prostu tym aktorem, który wydobywa z każdego to, co najlepsze. On cię wywyższa. Wyzywa cię na wszystkie właściwe sposoby. Sprawia, że kolana mi się trzęsą do dziś, ponieważ zawsze boję się śmiertelnie, że nie będę na jego poziomie. Jest po prostu wspaniałym aktorem, którego twórczość szanowałem z przeszłości. Byłem jego wielkim fanem od Linia obowiązków i Ocal mnie i wszystkie inne pokazują, że był.
latający pies podwójny pies ipa
Jest takim dawcą. Daje tak wiele, nawet gdy nie ma na nim kamery. Jestem bardzo wdzięczny. Jestem bardzo wdzięczny, że naprawdę jest graczem zespołowym. Wyciąga z każdego to, co najlepsze. On jest prawdziwym numerem jeden i jestem tak wdzięczny, że mogę dzielić czas na ekranie. Drażnię się z nim cały czas w stylu: „Przepraszam, że musisz mnie znosić. Bardzo przepraszam.' Ale kocham go do kawałków. Znowu nie mogłam mieć nadziei na bardziej kochającego i wspierającego rodzica sceny, zwłaszcza gdy dochodzimy do tych naprawdę delikatnych scen, takich jak ostatnia scena, i po prostu wiedziałam, że jestem w bezpiecznej przestrzeni z Lenniem, z Mikey, z naszą ekipą. Wiedziałem, że wszystko będzie dobrze i mogłem po prostu iść i poczuć wszystko, czego potrzebowałem dla Grace.
Odcinek kończy się sceną pracy. Jak podchodzisz do grania tak dramatycznej, poruszającej sceny jak ta?
Miałem dar czasu, kiedy wiedziałem o mojej historii sprzed pandemii. Normalnie nie mamy tyle czasu, żeby przygotować tyle co ja. Rozmawiałem więc z członkami mojej rodziny, moimi najdroższymi przyjaciółmi, którzy doświadczyli utraty dzieciństwa i, jak powiedziałem, jest bardzo blisko domu, więc miałem to doświadczenie z pierwszej ręki i byli tak odważni, aby o tym porozmawiać i podzielić się przez co przeszli i przez co nadal przechodzą.
Potem przeprowadziłem wiele badań i przebrnąłem przez wiele, wiele wywiadów z różnymi rodzinami, które ponownie odważnie opowiadały o swoich doświadczeniach związanych z utratą dziecka. Musiałem dużo pauzować. To było wiele miesięcy przerwy pomiędzy wysłuchaniem wszystkich ich historii. To było naprawdę bolesne. To było bardzo bolesne. Dużo płakałem.
Tak więc, kiedy doszliśmy do tej ostatniej sceny, była to swego rodzaju kulminacja wszystkiego dzięki moim badaniom oraz mojej rodzinie i przyjaciołom, którzy przeszli przez to doświadczenie. Zrobiliśmy tylko jedno ujęcie. Otóż to. Lennie i ja nie chcieliśmy oglądać dziecka – dziecka protetycznego – które ekipa zajmująca się efektami specjalnymi wykonała po prostu fenomenalną robotę. Nie przećwiczyliśmy sceny. Jeśli miało być trochę niechlujne, nie idealne lub niewygodne, to było w porządku. Tak właśnie było. Kiedy Lennie umieścił protistyczne dziecko w moich rękach, po prostu mnie to złamało, bo płakałam za moją rodziną; Płakałem za moimi najdroższymi przyjaciółmi; Płakałam za tymi wszystkimi rodzinami, które podzieliły się swoimi historiami o tym, przez co przeszły i nadal znoszą. Nie sądzę, żeby działał w tym momencie. Po prostu czułem tyle bólu.
Jako aktorzy musisz być empatą bez względu na swoją postać. Ale myślę, że każdy, kto by to oglądał, poczułby wszystko w tym momencie, ponieważ jest to coś, przez co żaden rodzic nigdy nie powinien przechodzić. A dla tych, którzy musieli, jest to nie do zniesienia. Mogę tylko mieć nadzieję, że udało mi się podejść do tego z wrażliwością i miłością, oddając hołd członkom mojej rodziny, moim przyjaciołom, wszystkim rodzinom, które w tym momencie przez to przeszły.
Ostatnio widzieliśmy naprawdę intensywną stronę Grace, w tym odcinku i kiedy Virginia trzymała cię na muszce. Czy jest jakaś inna strona Grace, którą chciałbyś poznać w miarę upływu sezonu?
Jesteśmy tak przyzwyczajeni do oglądania pragmatycznej, naukowej Łaski, która kieruje się faktami i tylko faktami. Nie jest typem, który kieruje się emocjami. Zaczyna się otwierać i zmieniać w momencie, gdy lepiej poznaje Morgana i pozwala mu stać się dużą częścią jej życia, a także kiedy otwiera się na więcej osób w społeczności. Potem zobaczyć ją przechodzącą przez tę emocjonalną podróż, wychodzącą ze strony niedźwiedzia mamy, po prostu cudownie jest widzieć tę stronę Łaski, pozwalając sobie kochać i żyć, i mieć to odnowione poczucie celu tylko po to, by to zostało odebrane od niej na końcu.
Myślę, że idąc naprzód, zobaczysz teraz inną stronę Grace przechodzącą przez siedem etapów żałoby, depresję poporodową, utratę dziecka. Żaden rodzic nigdy nie pogodzi się ze stratą dziecka. Możesz tylko mieć nadzieję i modlić się, aby każdy dzień, każdy oddech, każda chwila były mniej bolesne. Zobaczymy, jak przechodzi teraz przez te wszystkie emocje i będzie to miało wpływ na jej związek z Morganem, na wszystko, co dzieje się wokół niej, ponieważ jest teraz pochłonięta swoim smutkiem.
mam złe przeczucie
W Fear the Walking Dead występują Lennie James, Rubén Blades, Colman Domingo, Danay Garcia, Maggie Grace, Garret Dillahunt, Jenna Elfman, Alexa Nisenson, Karen David, Austin Amelio, Mo Collins, Zoe Colletti i Christine Evangelista. Nowe odcinki emitowane są w niedziele o 21:00. ET 20:00 CT na AMC.
