Jest rok 1991. Street Fighter II: Wojownik świata został wydany do salonów gier, na zawsze zmieniając krajobraz gier. Gra Capcomu wywołała u mas gorączkę myśliwców, prowadząc do nagłego napływu wojowników jeden na jednego. Podczas Street Fighter II królował w salonach gier, a ostatecznie w domowych konsolach, było wiele firm, które chciały wskoczyć do pociągu pieniężnego z gier walki. Gdy gracze gromadzili się w kultowym Street Fighter II Szafy, miłośnicy gier arcade zaczęli dostrzegać coraz więcej gier walki. Chociaż te gry nosiły różne nazwy, wyglądały… znajomo. To zasygnalizowało początek Street Fighter II pośpiech.
Tak, ponieważ firmy na całym świecie zauważyły niesłabnący sukces Capcomu, każda operacja Mom and Pop nagle rzuciła się na rozkwitający rynek gier walki. Problem w tym, że gatunek był tak nowy, wiele firm nie wiedziało, jak zbudować oryginalną bijatykę. Więc te firmy zdecydowały się na zgadywanie i po prostu skopiowały udaną grę, którą małpowały w pierwszej kolejności. Lata 90. widziały dziesiątki pretendentów, prawie były i nigdy nie były pretendentami do korony gier walki, a wiele z tych gier było bezwstydnymi oszustwami Street Fighter II . O ile w 1993 roku nie przemierzałeś co tydzień najciemniejszych zakątków lokalnego salonu gier, prawdopodobnie zapomniałeś o niektórych z tych mało znanych wojowników. Dołącz więc do CBR, gdy spojrzymy wstecz na 15 Street Fighter II podróbki, o których zupełnie zapomniałeś!
piętnaścieUDERZENIA NA CIAŁO
Zanim deweloper Team17 zbił fortunę na wiecznie popularnej Robaki ówczesny twórca gier postanowił stworzyć grę walki, mając nadzieję na zarobienie na sukcesie Street Fighter II . Niestety wyglądało na to, że zespół przez cały czas trzymał się swojej oryginalności Robaki , tak jak Ciosy na ciało jest ogólny, niechlujny uliczny wojownik podróbka.
Wydany na Amigę i DOS, Ciosy na ciało miał wszystkich wędrownych sztuk walki, sprytnych bokserów i zapaśników o beczkowatych torsach, od których fani pokochali uliczny wojownik , choć wykładniczo rozwodniony i straszny. Z postaciami o nazwach „Mike” i „Ninja”, to uliczny wojownik podróbka miała zostać zapomniana.
14RUCHY MOCY
Gdy Street Fighter II w końcu dokonał skoku z salonów gier na domowe konsole, gra praktycznie zleciała z półek. Chętny do zdobycia kawałka ciasta z gry walki, Street Fighter II klony zaczęły pojawiać się na Super Nintendo i Genesis szybciej niż można było powiedzieć „Shoryuken”. Kiedyś tak rażące podróbki były często zapomniane Ruchy mocy .
Prawie każdy aspekt? Ruchy mocy została podniesiona hurtowo z mega-popularnego myśliwca Capcom, od bohatera noszącego gi, rzucającego ognistymi kulami, przez dzikiego człowieka w dżungli, do silnej kobiety wojownika, a nawet mini-gier między walkami a la uliczny wojownik słynna mini-gra o rozbijaniu samochodów. Ruchy mocy jest tak zbliżona do wersji marki sklepu Street Fighter II jak możesz.
13DUCH WALKI
Dobra, nie zachowujmy się jak uliczny wojownik to świetne imię. W najlepszym razie jest leniwy; w najgorszym przypadku został skradziony z klasycznego filmu karate Sony Chiba. Ale uliczny wojownik jest praktycznie poezją w porównaniu do Duch walki .
Brzmiąc mniej jak dwuwymiarowy wojownik z białymi kostkami, a bardziej jak zapomniany film Johna Wayne'a, Duch walki nie był dużo lepszy w dziale rozgrywki, grając jak niezgrabny, chuggy uliczny wojownik małpowanie bałagan. Duch walki nie wstydził się zdzierać uliczny wojownik , w tym wojownik wojskowy, poziom kasyna w Las Vegas i wiele ruchów, które powinny wyglądać znajomo dla fanów Ryu i gangu. Ale gra pozwoliła ci wcielić się w prawdziwego, uczciwego tygrysa, więc to koniec uliczny wojownik .
12SMOCZY MISTRZ
Tak jak uliczny wojownik gorączka ogarnęła świat, każdy twórca gier typu rinky-dink na zielonej ziemi Boga był chętny do wskoczenia do pociągu pieniędzy. Wskaż lawinę zapomnianych wojowników, którzy będą siedzieć niekochani w najciemniejszym, najbardziej wilgotnym kącie arkady. Smoczy Mistrz był jednym z takich uliczny wojownik chce być skazanym na ześlizgnięcie się w zapomnienie.
Opracowany przez koreańskiego programistę Unico, Smoczy Mistrz byłoby zabawne, gdyby nie było tak ogólne. Z imionami postaci, które śmierdzą „Nie-angielskimi próbują stworzyć anglojęzyczne imiona” (poważnie, Klaus Garcia? Jedi Ryan?) I projektami postaci tak nudnymi, że można by przysiąc, że obsada została złożona z odrzuconych uliczny wojownik projekty wyłowione z kosza Capcoma, Smoczy Mistrz jest tak nijakie, jak niezapomniane.
jedenaścieBOHATEROWIE ŚWIATA
„Zdzierstwo” to termin oznaczający negatywność. Ale zdzierstwo często może znaleźć własny głos, jeśli wystarczy mu wystarczająco dużo czasu. Tak było w przypadku Bohaterowie świata , który rozpoczął życie jako bezwstydny uliczny wojownik wannabe, zanim ostatecznie rozkwitnie w wyjątkową, kultową franczyzę.
Bohaterowie świata miał wszystkie zadatki na podróbkę: oznaczone kolorami rywalizujące postacie, zapaśnik, niedoszły Bruce Lee, dziki człowiek z egzotycznej dżungli; ta gra miała to wszystko. Jednak wraz z rozwojem serii postacie stawały się coraz bardziej dzikie (walczący pirat, który może rzucać statki-widmo! Podróżujący w czasie wiking!), a rozgrywka odeszła od tego Street Fighter II zdzierać korzenie, aby znaleźć własną unikalną mechanikę. Mimo to, poza kilkoma niewolniczo oddanymi fanami, trudno byłoby znaleźć wielu, którzy pamiętają tę serię bijatyk z lat 90.
10TUFF I NUFF
Ośmielamy się znaleźć nazwę gry wideo bardziej z lat 90. niż Tuff E Nuff . Jeśli wziąłeś Street Fighter II i karmił go stałą dietą Surge Soda i Dunkaroos, dostaniesz Tuff E Nuff . Ale nawet wypukła, zainspirowana Robem Liefeldem potworność na okładce nie mogła ukryć faktu, że ta gra w rzeczywistości nie była X-treme. Raczej był to tylko nijaki, brzydki podróbka.
Pewnie, Tuff E Nuff próbował pomieszać rzeczy: gra została osadzona w postapokalipsie i zawierała ruch między przodem i tyłem sceny. Ale gra toczyła się jak wolniejsza, bardziej niezgrabna Street Fighter II , oszukane ruchy specjalne i tak dalej. Dodaj do tego, że ta gra zawierała tylko cztery grywalne postacie, a masz you uliczny wojownik podróbka, której nawet najbardziej oddani fani myśliwców unikali jak ognia.
9Wojownik Dnia Sądu DO
Okazuje się, że robię hurtowe zdzierstwo Street Fighter II a kładzenie na nim postapokaliptycznego motywu było całkiem modne w latach 90-tych. Tak jak zrobił to programista Jaleco Tuff E Nuff , twórca Laser Soft poszedł w jego ślady z niejasną grą walki Wojownik Zagłady .
Uwolnienie w wyniku nieustannego sukcesu Street Fighter II , Wojownik Zagłady nosiła inspirację na podartych, napromieniowanych rękawach, prezentujących rozgrywkę i ruchy zapożyczone z popularnego myśliwca Capcom. Z obsadą siedmiu postaci noszących imiona takie jak „P. ryczałt” i „Layban”, Wojownik Zagłady nie miał tak pamiętnego składu jak Street Fighter II . Połącz to z błotnistą grafiką i nudną rozgrywką, a otrzymasz jednego z bardziej zapomnianych wojowników SNES.
8Golonka KAISER
Kiedy gra ma niesamowitą nazwę, ciekawą prezentację wizualną i listę szalonych postaci, staje się nieskończenie bardziej zagmatwane, dlaczego rozgrywka jest tak rażąca w kopiowaniu innej gry. Czy deweloper przepuścił całą swoją gotówkę na dzwonki i gwizdki, ale pominął rozwój rozgrywki? Świat może nigdy się nie dowie, ale najwyraźniej tak się stało Kaiser Knuckle .
Wydany w 1994 roku przez Taito, Kaiser Knuckle ledwo zrobiło mignięcie w salonach, co było w dużej mierze spowodowane ogólnym wyczerpaniem wśród graczy z powodu Street Fighter II klony. Ale Kaiser Knuckle miał wiele do zrobienia: duże sprite'y, bombastyczny styl wizualny i szczegółowe etapy sprawiają, że gra jest przyjemnością. Szkoda, że rozgrywka była tak rażąca w jej zdzierstwie, że skazała grę na niejasność z lat 90.
7SZTUKA WALKI
Wśród wiernych bijatyk trwa wiecznie debata: kto jest lepszy, Capcom czy SNK? Te dwie ukochane firmy od lat produkują legendarne gry walki, a obaj programiści rywalizują o supremację myśliwców. Ale było to w dużej mierze spowodowane Street Fighter II zdzierstwo, że SNK zdołał nawet zmierzyć się z Capcomem.
Wydany w 1992 roku, Sztuka walki miał wszystkie zadatki na uliczny wojownik wannabe: bohater w kostiumie, jego porywczy najlepszy przyjaciel, wojowniczka, która wykorzystywała kopnięcia. Ale Sztuka walki miał wystarczająco dużo różnic, aby stać na własną rękę, a szczegółowe sprite'y i bardziej realistyczna rozgrywka przyniosły grze kultowego naśladowania, ostatecznie pozwalając serialowi i samemu SNK'owi wytyczyć nowy szlak, odchodząc od swoich uliczny wojownik chcesz być korzeniami.
6WALCZ Z GORĄCZKĄ
Bezpośrednio po wydaniu Street Fighter II , firmy mogły ukradkiem prześlizgiwać się uliczny wojownik chcących wejść do salonów gier bez walki z głodnymi grami graczami, którzy zauważyli, że gra była podróbką. Ale do 1994 roku fani stali się mądrzejsi, a nawet ukuli ten termin uliczny wojownik klon, aby opisać te bezwstydne chwytanie gotówki. Najwyraźniej koreański programista Viccom nie otrzymał notatki, gdy firma wydała Walcz z gorączką w '94.
Walcz z gorączką nosił swoją podróbkę na rękawie: gra zawierała ruchy i archetypy postaci zaczerpnięte hurtowo z uliczny wojownik i grał jak rozwodniona, toporniejsza wersja popularnego wojownika Capcom. Ale Walcz z gorączką nie tylko oszukał Capcom: w grze pojawił się nawet blond wojownik, który był plującym wizerunkiem Ryo z Sztuka walki , dzięki czemu jest to jedyna gra na naszej liście, w której można uzyskać upragniony podwójny knock-off.
5WOJOWNIK
W latach 90. gry walki pojawiały się po lewej i prawej stronie, wszystkie z poważnymi konkurentami toczącymi poważną bitwę w poważnej walce jeden na jednego. Ten popularny nowy gatunek potrzebował zdrowej dawki niedorzeczności, a dokładnie tego Gliniany Wojownik przyniesione do stołu.
Uderzając w półki sklepowe w 1993 roku, Gliniany Wojownik przedstawiało bojowników z gliny, walczących w szalonych, kolorowych etapach. Z wojownikami takimi jak gburowaty bałwan Bad Mr. Frosty i Elvis wannabe Blue Suede Goo, Gliniany Wojownik był daleki od World Warriors, mimo że zawierał rozgrywkę, która czerpała wiele wskazówek z popularnego wojownika Capcom. Gliniany Wojownik otrzyma dwie sequele, ale nie zdoła przejść poza N64, skazując tę niegdyś popularną grę walki, kpiącą z serii, na zapomnienie.
4WYŁĄCZNIKI
Gra może być „zdzierstwem”, a mimo to być całkowicie niesamowita. W rzeczywistości gra może być zdzierstwem i być nawet lepsza niż gra, w której jest zdzierstwem. Tak jest w przypadku przeoczonych przestępców Łamacze .
Uderzenie w Neo Geo i salony gier w 1997 roku, długo potem Street Fighter II mania ostygła, Łamacze czerpał więcej niż trochę inspiracji z myśliwca Capcom, ale udało mu się ulepszyć formułę niemal pod każdym względem, dodając błyskawiczną rozgrywkę i super-centryczne kombinacje. Podczas Łamacze i jego późniejszą aktualizację, Zemsta łamaczy , hit arkadowy z niewielkimi fanfarami, franczyza pozostaje niezmiernie popularna w społeczności bijatyk, dzięki czemu Łamacze jedyny uliczny wojownik knock-off, aby zdobyć oddanych fanów na poziomie gry, którą oszukał.
3MISTRZ WALKI
Jako lawina Street Fighter II Po sukcesie Capcom pojawiły się klony, a gracze znaleźli się zalani nowymi sposobami na pokonanie tego. Jeśli Street Fighter II maszyna była spakowana, fani walki zawsze mogli podejść do Sztuka walki lub Bohaterowie świata szafki, aby drapać ich swędzenie w grze walki. Ale nawet najbardziej oddani fanatycy walki trzymali się daleko, daleko od Mistrz sztuk walki .
Shiner Bock zawartość alkoholu
Brzydkie nawet jak na standardy z 1993 roku, Mistrz sztuk walki był niski budżet uliczny wojownik chce być na wskroś. Od postaci z kalki (bohater rzucający ognistymi kulami! wojskowy! koleś z pazurem!) i ruchy tak rażąco podobne do tych, które można znaleźć w Street Fighter II graniczyło z ofensywą, Mistrz sztuk walki skazany był na arkadowy mrok od chwili, gdy się ukazał.
dwaŻÓŁWIE ZMUTOWANE ŻÓŁWIE NINJA: TURNIEJOWE WALKI
Street Fighter II był wszędzie na początku lat 90-tych. To samo dotyczy Teenage Mutant Ninja Turtles. Te dwie potęgi popkultury rządziły swoimi mediami żelazną pięścią, ale było tylko kwestią czasu, kiedy bohaterowie w półskorupach zaatakują kawałek tortu z gry walki. Podczas gdy TMNT w myśliwcu wydawał się być pewnym zakładem, Wojownicze Żółwie Ninja: Wojownicy turnieju najbardziej zapomniane w dzisiejszych czasach.
Biorąc Street Fighter II Formuła i dodanie świeżej warstwy farby TMNT było nazwą gry, co zaowocowało grą, która zawierała nijaką, rozwodnioną rozgrywkę, ukrytą pod sporą listą ulubionych postaci fanów. Zawodnicy turniejowi Oczekiwano, że będzie takim hitem, że wydano trzy unikalne wersje gry dla SNES, Genesis i NES, wszystkie z unikalnymi listami postaci, ale gra ostatecznie spotkała się ze średnią sprzedażą, co spowodowało, że gra spadła pod wieloma graczami radary.
1HISTORIA WOJOWNIKA
Jasne, rozmawialiśmy o wielu grach, które były bezwstydne w ich kopiowaniu Street Fighter II , ale tylko jedna gra walki wyróżnia się tym, że jest tak rażąca uliczny wojownik zdzierstwo, że wylądował swoich twórców w sądzie. Ten wątpliwy zaszczyt idzie do Historia wojownika .
Uderzając w arkady w 1993 roku, ten opracowany przez Data East wojownik zawierał kopiowane postacie, ruchy i etapy uliczny wojownik tak rażąco, że można by pomyśleć, że Data East właśnie wzięła Street Fighter II kod i bawić się nim. W rzeczywistości podobieństwa były tak oczywiste, że Capcom USA pozwał Data Easy za naruszenie praw intelektualnych firmy. Ostatecznie sąd orzekł przeciwko Capcom i Historia wojownika seria toczyła się dalej, ale założymy się, że niewielu pamięta tego wojownika z lat 90., nawet po jego absurdalnej sytuacji prawnej.
