W wirze takich hitów jak Logan, King: Skull Island czy Beauty and the Beast możesz zostać wybaczony, że przegapisz amerykańskie wydanie niskobudżetowego brytyjskiego horroru Dziewczyna z wszystkimi darami. Jednak ten postapokaliptyczny dramat, wyprodukowany za zaledwie 5 milionów dolarów, może być najbliższym, w jakim zbliżymy się do wielkoekranowej adaptacji uznanej gry wideo z gatunku survival horror The Last of Us.
Jeśli nigdy nie słyszałeś o The Last of Us, prawdopodobnie oznacza to, że nie jesteś oddanym graczem. Wydany w 2013 roku tytuł ma silne przekonanie, jak ostateczna gra ostatniej generacji konsol.
POWIĄZANE: Raimi mówi, że film „The Last of Us” wciąż „po prostu tam siedzi”
Osadzona w postapokaliptycznym świecie, w którym pandemia infekcji grzybiczych doprowadziła do upadku społeczeństwa, The Last of Us wykracza poza zwykłą mechanikę gatunku survival-horror — przerażające skoki i momenty obrzydliwości, zagadki do rozwiązania, mapy do nawigacji i potężni wrogowie, których pokonanie często wymaga tyle planowania i zasobów, że najlepiej ich unikać.
Ostatni z nas
Dostarczył również coś, czego wymaga zaskakująco niewiele gier wideo: dobrze zaokrąglona charakterystyka dwóch głównych bohaterów, Joela (głos Troy Baker), 40-letniego przemytnika i ojca, który traci swoją nastoletnią córkę w momencie wybuchu infekcji, i Ellie (Ashley Johnson), bystrą 14-latką, której Joel został oskarżony o prowadzenie po Stanach Zjednoczonych grupy znanej jako Świetliki.
Głębia ich charakterystyki, wraz z fascynującą narracją gry o rodzicielskich nadziejach i obowiązkach w postapokaliptycznym świecie, pomogła The Last of Us zdobyć uznanie i uznanie zarówno fanów, jak i krytyków, a także skłoniła do spekulacji, że jego historia może również działać jako film fabularny, gdzie potencjalnie mógłby dotrzeć do szerszej publiczności.
Ale po kilku podekscytowanych rozmowach i początkowym zamieszaniu, które obejmowało Martwe zło i twórcę Spider-Mana Sama Rami, który podpisał kontrakt na produkcję filmu opartego na scenariuszu współreżysera gry Neila Druckmana, projekt szybko popadł w piekło rozwoju. pozostawiając fanom tylko spekulacje na temat tego, jak może wyglądać adaptacja Last of Us.
Wchodzi weteran komiksów Mike Carey.
Carey, najbardziej znany ze swoich uznanych tytułów, takich jak Hellblazer and Lucifer firmy DC/Vertigo oraz X-Men firmy Marvel, napisał własną opowieść o postapokaliptycznym horrorze i infekcjach grzybiczych, The Girl with All the Gifts (tytuł nawiązujący do greckiego mit Pandory) jednocześnie jako powieść i scenariusz.
Dziewczyna ze wszystkimi prezentami
Chociaż są całkowicie oddzielne, powieść z 2014 roku i kolejny film mają wiele wspólnego z The Last of Us; mają nawet podobną estetykę wizualną w zrujnowanych budynkach porośniętych winoroślą, trawami i drzewami, gdy postludzki świat powoli wraca do natury. Być może to nieuniknione, że w postapokaliptycznej scenerii wszystko szybko zarasta wspólna, kontrastująca paleta czerwonej cegły i zieleni.
The Last of Us i The Girl with All the Gifts czerpią inspirację z cyklu życia tego samego grzyba, Ophiocordyceps jednostronny . W obu pracach grzyb zaraża ludzi, przekształcając ich w stworzenia przypominające zombie, które mają zaraźliwy ukąszenie i ucztują na mięsie. Jednak mechanika i cykl życia tych fikcyjnych infekcji grzybiczych różnią się między tymi dwiema historiami.
POWIĄZANE: „The Last of Us II” zapowiedziany z pierwszym zwiastunem
W The Last of Us grzyb nadal rośnie u gospodarzy, wpływając na ich zdolności poznawcze i rozumowe, a ostatecznie na zmysły, z zainfekowanym późnym stadium, znanym jako klikery, skutecznie ślepym i zmuszonym do polowania za pomocą dźwięku. Gdy grzyb The Last of Us pochłonie swojego nosiciela i nie może się już poruszać, rozmnaża się poprzez uwalnianie zarodników w powietrzu.
W narracji Dziewczyna ze wszystkimi darami tylko pierwsze pokolenie zarażonych rośnie, dopóki nosiciel nie zostanie skonsumowany. Zainfekowani tutaj nazywani są głodnymi ze względu na ich żądzę mięsa. Nie wytwarzają bezpośrednio zarodników, ale gdy w pełni skonsumują swojego żywiciela, grzyb wytwarza zawierające zarodniki strąki nasienne z twardą skorupą, która rozpada się tylko w ogniu lub ekstremalnej wilgoci.
Ostatni z nas
Istnieje również drugie pokolenie głodnych, które zaraziły się w łonie matki, ostatecznie wyjadając sobie drogę z gospodarza. W przeciwieństwie do pierwszego pokolenia, głodni drugiego pokolenia nie są bezmyślnymi stworzeniami podobnymi do zombie: zachowują swoją inteligencję i wydają się być zdolne do życia w pewnego rodzaju komensalnej symbiozie, chociaż nadal posiadają wszechogarniający apetyt na mięso, który wywołuje grzyb.
Tytułowa dziewczyna z opowieści Careya, Melanie (w tej roli Sennia Nanua), jest jedną z tych zarażonych w drugim pokoleniu. Młodsza od Ellie, Melanie ma około 12 lat, ale chociaż wydaje się być szczególnie bystra, nie jest wyjątkowa: kiedy się jej przedstawiamy, Melanie należy do klasy 20 zarażonych drugiej generacji, dla których grzyb nie jest śmiertelny. Natomiast w The Last of Us Ellie jest, o ile narracja prowadzi nas do przekonania, całkowicie wyjątkowa w swojej odporności.
podwójna armata w ciężkich morzach
W przypadku obu dziewczynek ich ciała zawierają coś, co jest kluczem do wyizolowania leku na infekcję, a co najważniejsze dla obu narracji, uzyskanie tego lekarstwa jest przedstawiane jako coś, co byłoby kosztem życia każdej dziewczyny. To sposób, w jaki każda narracja zbliża się do tego centralnego dylematu, różni się znacząco. Ellie jest wprowadzana w narrację dopiero około pół godziny po rozpoczęciu gry, podczas gdy w filmie Melanie jest pierwszym głosem, który słyszymy i stawiamy czoła.
Spóźnione przybycie Ellie pomaga jej projektantom subtelnie manipulować oczekiwaniami gracza poprzez konwencje strukturalne medium. W grach wideo gracz jest przyzwyczajony do protagonisty jako bohatera lub czasami jawnego złoczyńcy. Ale The Last of Us przedstawia Joela jako sympatyczną postać rodzicielską – dosłownego ojca skazanej na zagładę Sary – i pierwszą kontrolowaną przez gracza postać w grze.
Narracja później pokazuje, a czasami otwarcie mówi, że jest brutalnym przemytnikiem i ocalałym; zabija ludzi równie łatwo, jak zarażonych. Wysoka liczba ciał jest tak często wtopiona w strukturę gier wideo, że zwykli gracze często nie zastanawiają się nad tym dwa razy, ale tutaj jest to ważny wskaźnik z natury samolubnych popędów gracza.
Dziewczyna ze wszystkimi prezentami
Inną podstawą tego medium jest misja eskorty, w której gracz musi prowadzić postać niebędącą graczem przez mapę z punktu A do punktu B. Chociaż gracz przejmuje kontrolę nad Ellie w późniejszych etapach, jej agencja jako NPC jest w dużej mierze nieistotna. W związku z tym, gdy początkowo Joelowi powierzono zadanie zaprowadzenia Ellie do jej miejsca przeznaczenia, powody tego są prawie nieistotne, dopiero wkrótce po rozpoczęciu misji okazuje się, że Ellie jest zarówno zainfekowana, jak i odporna, a nadrzędny spisek jej znaczenia dla opracowania lekarstwo jest ujawnione.
Nawet wtedy przekonanie, że Ellie jest w pełni świadoma osobistych konsekwencji swojej misji – że będzie musiała umrzeć, aby uzyskać z niej jakiekolwiek lekarstwo – jest ocierana o bicie akcji, strzelanie i aktywność, która jest mięso dowolnej gry wideo. To również otwiera drogę do dramatycznego zakończenia gry, w którym Joel, dowiedziawszy się o losie Ellie z rąk lekarzy, którym ją dostarczył, natychmiast wyrusza na misję ratowania swojej zastępczej córki z placówki medycznej Firefly.
POWIĄZANE: Zwiastun „Dziewczyna ze wszystkimi prezentami” obiecuje nowy rodzaj filmu o zombie
Po ich ucieczce Joel skłamał Ellie, że świetliki przestały szukać lekarstwa. To wyjątkowo samolubny ruch, motywowany bardziej przez jego przywiązanie do Ellie jako zastępcy córki, którą stracił, niż dla jej dobrego samopoczucia. Co więcej, aktywnie stara się odmówić Ellie jakiejkolwiek agencji w jej decyzji poświęcenia się dla sprawy znalezienia lekarstwa. W jakim stopniu Ellie wierzy, że Joel należy do gracza lub nieuniknionej kontynuacji.
Dla kontrastu, głównym problemem w Dziewczynie ze wszystkimi darami nie jest tylko to, czy Melanie jest gotowa poświęcić się, aby pomóc znaleźć lekarstwo dla ludzkości, ale czy ona i jej bracia i siostry w drugim pokoleniu są w ogóle ludźmi. Jest to silny, powracający motyw w wielu filmach o zombie, szczególnie tych George'a Romero, które często wykorzystują groźną, nierozsądną inność chodzących trupów jako metaforę stosunku społeczeństwa do jego podklas, czy to nie-białych, konsumentów z klasy robotniczej lub biedni.
W przypadku Melanie strach budzi młodsze pokolenie, inne od nas, zdolne do popełniania strasznych czynów. Być może są nawet zagrożeniem dla naszej dalszej egzystencji, tak samo jak są kluczem do naszej przyszłości. Jej człowieczeństwo jest kwestionowane i zaprzeczane, gdy zostaje przypięta do wózka inwalidzkiego, nazywana cholerną aborcją i przewieziona do klasy w ośrodku testowym, gdzie prowadzone są ślepe poszukiwania lekarstwa.
Dziewczyna ze wszystkimi prezentami
W filmie Melanie jest również czarna, co stanowi wyraźny kontrast do wszystkich innych autorytetów w filmie. Paddy Considine sierż. Parks, dr Caroline Caldwell z Glen Close, a nawet ukochana nauczycielka Gemmy Arterton, panna Justineau, wszyscy są biali.
Głodni drugiego pokolenia w końcu udowadniają swoje człowieczeństwo poprzez swoją inteligencję, ucząc się tworzenia pułapek na niezainfekowanych ludzi z podstępem i przebiegłością. Melanie też poznaje moc swojej inteligencji, pozwalając jej stawić czoła i przechytrzyć przywódcę dzikich drugiej generacji, który, podobnie jak Negan w The Walking Dead, nosi kij baseballowy, który służy zarówno jako broń, jak i symbol władzy. by uratować Parksa i Justineau.
Ale w przeciwieństwie do Ellie, w kulminacyjnym momencie filmu Melanie nie wybrała ścieżki samopoświęcenia – raczej konfrontuje się z umierającym doktorem Caldwellem, pytając, dlaczego to my mamy umrzeć za ciebie? Następnie Melanie bierze sprawy w swoje ręce i podpala masę strąków nasiennych, uwalniając zarodniki, które zgładzą niezainfekowanych, chociaż zapewnia, że jej cenny nauczyciel przetrwa, aby pomóc jej w nauczaniu jej wschodzącego pokolenia.
Ostatecznie historia Melanie jest jej własną. I chociaż zarówno Ellie, jak i Melanie zdobywają coraz większe doświadczenie i pewność siebie w swoich umiejętnościach, Melanie ma więcej sprawczości. Bierze odpowiedzialność za swoje czyny i swoje życie, podczas gdy Ellie pozostaje przy kłamstwach swojego dziwacznego, brutalnego i bardzo wadliwego zastępczego ojca.
Taka sytuacja może nie być dobrym punktem wyjścia w młodą dorosłość, ale z pewnością służy jako fantastyczna konfiguracja bardzo niespokojnej kontynuacji.
Tymczasem Melanie w Dziewczynie ze wszystkimi darami dziedziczy Ziemię, definitywnie odciskając na niej swój własny ślad oraz fabułę młodej bohaterki na zainfekowanej grzybem planecie postapokalipsy. Albo, jak sama Melanie mogłaby powiedzieć The Last of Us, to jeszcze nie koniec. Po prostu już nie jest twoje.
