Prędkość światła jest uważana za granicę dla każdej podróżującej materii, energii lub sygnału przenoszącego informacje w przestrzeni. Jednak podczas podróży z planety na planetę w skali galaktycznej, nawet prędkość światła jest zbyt mała. A więc, Gwiezdne Wojny wprowadził ideę hiperprzestrzeni, formy podróży, która pozwala statkom gwiezdnym podróżować po galaktyce w kilka chwil. Chociaż pomysł jest łatwy do uchwycenia, faktyczna nauka sci-fi stojąca za nim jest znacznie bardziej skomplikowana, ponieważ hiperprzestrzeń to znacznie więcej niż tylko szybkie latanie.
Mimo że hipernapędy są bardzo zaawansowaną technologią w statkach, podróże hiperkosmiczne po raz pierwszy miały miejsce w naturze. Na występie Rebelianci z Gwiezdnych Wojen , gigantyczne wieloryby kosmiczne znane jako purrgil mogły latać przez galaktykę, a nawet miały zdolność podróżowania przez hiperprzestrzeń. Pilot Hera Syndulla nawet mówi: „Kiedy byłem młody, opowiadano mi historie o stworzeniach, które żyły w gwiazdach, podróżowały między światami. Starzy piloci mówili, że to purrgil zainspirował nas do przeskakiwania z systemu do systemu”. I chociaż pochodzenie stworzonej przez człowieka hiperprzestrzeni nie jest znane, Najbardziej dokładny powieść wspomina, że statki podróżowały między radiolatarnie nadprzestrzenne we wczesnych dniach Republiki.
Jeśli chodzi o to, czym właściwie jest hiperprzestrzeń, to nie jest to po prostu prędkość szybsza od światła, ale raczej inny wymiar czasoprzestrzeni. Ponieważ fizyczna galaktyka jest określana jako „przestrzeń rzeczywista”, hiperprzestrzeń jest uważana za wymiar ułożony na wierzchu, przy czym przestrzeń przylega do wszystkiego w prawdziwym świecie. Oznacza to, że kiedy statek oddala się w kosmos, w rzeczywistości przekracza wymiary, podczas gdy hiperdive pomaga zachować masę i strukturę statku.
Ponieważ wymiar hiperprzestrzeni znajduje się nad przestrzenią rzeczywistą, oznacza to, że obiekty takie jak gwiazdy i planety mogą nadal zakłócać podróż. Chociaż ich właściwości fizyczne nie są obecne, Baza danych Star Wars opisuje „masowy cień” powodowany przez duże obiekty, w które mogą się rozbić statki. To jest dlaczego większość pilotów podróżuje za pośrednictwem wstępnie wykreślonych pasów hiperprzestrzennych, ponieważ mogą one wydłużyć podróż, oferują bezpieczne trasy, które pozwalają uniknąć wszelkich możliwych kolizji. I to właśnie sprawia, że podróżowanie po Nieznanych Regionach galaktyki jest tak niebezpieczne, ponieważ piloci muszą odgadywać swoje skoki nadprzestrzenne i mieć nadzieję, że nie zderzą się z jakimś nieznanym obiektem.
Jednym z najbardziej kultowych efektów wizualnych serii jest moment, w którym statek wchodzi w hiperprzestrzeń, ponieważ otaczające gwiazdy wydają się rozciągać, gdy są wystrzeliwane do przodu. Efekt ten jest określany jako pseudoruch i emituje unikalną energię zwaną promieniowaniem cronau, która jest wykrywana przez skanery. To promieniowanie jest sposobem, w jaki przewiduje się, że statki będą wchodzić i wychodzić z hiperprzestrzeni, a ostatecznie umożliwia śledzenie hiperprzestrzeni.
Ale ogólnie rzecz biorąc, chociaż wyjaśnienia dotyczące hiperprzestrzeni wchodzą w zaskakujące szczegóły, wciąż wiele pozostaje nieznanych na temat tego tajemniczego wymiaru. Tak jak Moc , hiperprzestrzeń jest czymś, z czego ludzie mogą korzystać, ale nie w pełni rozumieją. Pozostaje jedną z najważniejszych części Gwiezdne Wojny , a wraz z wprowadzeniem w kontynuacjach takich koncepcji, jak śledzenie hiperprzestrzeni i pomijanie prędkości światła, wydaje się, że możliwości będą stale rosnąć.
