Odkąd pojawili się na półkach sklepowych z komiksami w 1999 roku, Alan Moore i Kevin O'Neill's Liga niezwykłych dżentelmenów zachwyci czytelników obskurnymi, wzniosłymi opowieściami, prezentującymi pokręcone wersje niektórych z najbardziej rozpoznawalnych postaci klasycznej literatury. Wraz z kolejnymi wpisami seria znalazła tylko nowe terytorium, aby wyjść poza oryginalną wiktoriańską literaturę mash-up. W rzeczywistości ostatnie wejście do serii nie tylko przyniosło tragiczne i trafne zakończenie dla niektórych członków założycieli Ligi, ale stało się to z rąk tego, co może być najwybitniejsza fikcyjna postać ostatnich trzech dekad.
legenda bohaterów ślady zimnej stali anime
Od 2009 roku Liga Niezwykłych Dżentelmenów, tom III: Century autorstwa Alana Moore'a, Kevina O'Neilla, Todda Kleina i Bena Dimagmaliwa widzieli tytułową Ligę przez obiecane sto lat. Od zaledwie dekady po dwóch pierwszych odsłonach serii, Stulecie otwiera się w 1910 roku, kiedy umierający kapitan Nemo powierza swojej córce kontrolę nad Nautilusem. Podczas gdy młody Janni chowa się do Londynu i rozpoczyna nowe życie jako Jenny Diver, teraz nieśmiertelny Allan Quatermain i Mina Murray z Draculi kontynuują swoje obowiązki w Lidze, jednocześnie pokazując nowe liny. Wśród zwykłego chaosu pojawia się tajemniczy nowy antagonista w postaci podróżującego w czasie Andrew Nortona, który śledzi Ligę przez dziesięciolecia, ostrzegając przed dawno zmarłym okultystą Oliverem Haddo.
Kiedy w latach 60. wokół Haddo pojawił się kult, duch mrocznego maga trafił do młodego mężczyzny imieniem Tom, który wkrótce przeszedł przez przestrzeń między peronami na stacji King's Cross. Czterdzieści lat później Liga jest krytykowana za powtarzające się niepowodzenia w powstrzymaniu Haddo, dowiadując się, że Antychryst już się narodził, pozostawiając może tylko kilka dni, aby zapobiec końcowi świata. Andrew Norton w końcu pojawia się Mina, aby poprowadzić ją przez ukrytą platformę i w kierunku wraku szkoły, bardzo sugerowanej w Hogwarcie, gdzie młody chłopak, bardzo sugerowany, że jest Harrym Potterem, został zmanipulowany przez Olivera Haddo, by wpadł w szał.
Kiedy w końcu zostaje skonfrontowany z Ligą, nie-Harry staje się wściekły, rośnie do ogromnych rozmiarów, a na jego twarzy pojawiają się nowe oczy. Koniec świata w końcu nadszedł, a jedyną nadzieją na jego powstrzymanie jest enigmatyczna kobieta, która bez wątpienia jest samą Mary Poppins.
Bitwa kończy się prawie w chwili, gdy przybyła ciemna kobieta lecąca pod parasolem. Z łatwością zmienia Antychrysta z potężnego tytana w rysunek kredą na chodniku, a odrobina deszczu zmywa to wszystko. Wciąż żywa, lecz pozbawiona głowy głowa Haddo, odzyskana z wraku, drażni Minę, przewidując, że wywoła apokalipsę teraz, gdy jej uniknięto, choć ta przepowiednia jest mniej zmienna niż śmierć Allana Quatermaina na ręce Pottera-Antychrysta.
Utrata Quatermain sprawia, że Liga ma tylko jednego członka założyciela w jej szeregach, ale Mina nie pozostaje w grupie w żadnym oficjalnym charakterze. W trakcie tej absurdalnej podróży staje się coraz bardziej jasne, że współcześni tytani fikcji wyrządzą nieodwracalne szkody legendom literatury klasycznej, nawet jeśli nigdy nie pogrzebią całkowicie legend minionych czasów. Na szczęście ten odpowiedni koniec samej Ligi był daleki od ostatniej opowieści o tytułowych bohaterach, choć z łatwością przyćmiewa większość wszystkiego, co kiedykolwiek nastąpiło po nim.
