Wątek mrówek chimery z Hunter X Hunter jest jednym z najciemniejszych, zarówno ze względu na pozornie niezwyciężonego złoczyńcę, jak i makabryczny sposób, w jaki traktuje się ofiary Mrówek. Zapomnij o Gwardii Królewskiej, której sama obecność przeraża każdego użytkownika Nen na wiele mil, i weź pod uwagę Meruema, Króla Mrówek, antropomorficznego owada o zielonym odcieniu z twarzą nastoletniego chłopca.
On, dziedzic królowej mrówek Chimera z najdalszych zakątków Czarnego Lądu, jest naprawdę majestatyczny pod każdym możliwym względem — od jego płomiennej inteligencji po swoją śmieszną energię duchową. Jednocześnie istnieje kilka aspektów tej postaci, które nie zostały wyjaśnione tak bardzo, jak mogłyby.
10Jego śmieszna nietykalność
Walka Meruema z Netero jest cierpliwością, luksusem, na który tylko Król Mrówek może sobie pozwolić, przeciwko niezrównanej szybkości i gwałtowności jego ataków. Dzieje się tak dlatego, że może dosłownie zatankować każde trafienie oferowane przez Netero, praktycznie z każdego możliwego kąta, powoli kreśląc drogę do wzorca staruszka.
Jego ciało nie doznaje prawie żadnych obrażeń przez większość walki, poza „tępym bólem”; a nawet po Zero Hand Meruem wyłania się z gruzów z niewiele więcej niż zadrapaniami.
do czego służy serce morza w grze minecraft?
9Nieoczekiwanie okazuje szacunek
Meruem rzadko ma cierpliwość dla tych, których uważa, że są poniżej niego, ludzi, mówiąc konkretnie, i zachowuje się tak, jakby był zbawcą świata, który ponownie przywrócił mu równowagę (poprzez mordowanie ludzkości).
Jednocześnie jego dziwacznie młody wiek sprawia, że nie miał on tak wielu doświadczeń życiowych, głównie poznawania świata ze swoich książek, więc często jest zaskoczony, gdy ludzie go zaskakują. Oczywiście posuwa się do skrajności, aby udowodnić swoją rację – na przykład wyrywając rękę (wyrostek?) jako pokutę za jego niską opinię o Komugim.
8Jego związek z matką
Owady nie powinny mieć głębokiej macierzyńskiej więzi ze swoimi dziećmi, ale królowa mrówek Chimera jest oczywistym wyjątkiem. Całe jej życie poświęcone jest spłodzeniu przyszłego Króla (anomalie, ponieważ rzeczywiste społeczności mrówek są matriarchalne) i „rodzi” setki sługusów, aby osiągnąć ten cel.
Meruem jednak w ogóle o niej nie myśli, biorąc pod uwagę, że prawie ją zabija, wyrywając się z jej już wyczerpanego ciała. Z drugiej strony, kiedy dowiaduje się od Netero o swoim prawdziwym imieniu, nadanym mu przez matkę, okazuje mylące poczucie dumy ze swojej tożsamości.
7Zapomina rzeczy
Meruem może być jak dotąd najsilniejszym antagonistą w serii, ale to nie znaczy, że nie jest podatny na wpadki w rzadkich przypadkach. Właściwie to w ogóle nie pasuje do jego postaci — niezwykle biegła istota, której udaje się opanować każdą umiejętność/umiejętność znaną historii jedynie poprzez zapoznanie się z ich podstawami, nie powinna popadać w amnezję.
pokazuje jak kochanie w franxx
Tak, nawet po tym, jak zostaje na wpół wysadzony przez bombę atomową Netero. Co jeszcze dziwniejsze, po tym, jak „zapomina” o większych fragmentach swoich wspomnień, nawiązuje emocjonalną więź ze swoją Gwardią Królewską, dla której kiedyś okazywał nieokiełznaną protekcjonalność.
6Jego synteza aury
Aura lub energia życiowa Meruema jest przytłaczająca (biorąc pod uwagę, że pożera hordy ludzi nawet w swoim worku jajowym). Ta technika pozwala mu wydobyć aurę z diety złożonej z potężnych Łowców i praktykujących Nen, a następnie połączyć ją z wszelkimi rezerwami, jakie posiada. zawarte w jego ciele.
Nie wiadomo jednak, jak działa ten proces: czy jest to rzeczywiście forma Nen, czy tylko wyłaniająca się właściwość wywodząca się z jego genów mrówek chimery. W każdym razie można się zgodzić, że jest to jeden z najbardziej okrutnych pokazów władzy, jakie widzieliśmy w Hunter X Hunter .
5Używa Gungi do pokonania Netero
Meruem stał się najlepszym graczem w gry planszowe na świecie, zapamiętując wytyczne dla każdego z nich w ciągu kilku godzin, popisując się, pokonując kilku niepokonanych dotąd mistrzów z ledwie wprawą. Niemniej jednak, do samego końca, nigdy nie udaje mu się wygrać meczu Gungi z Komugim, bez względu na to, ile razy grają razem i bez względu na to, o ile lepiej mu się to udaje.
Mimo to te gry razem zaszczepiły w Meruem znacznie wyższe poczucie percepcji rytmu i zasadniczo przyznaje, że mógł przejrzeć zawiły wzorzec ruchu Netero tylko dzięki jego doświadczeniu z Gungi. To dobrze, że Gon nie musiał się z nim mierzyć , szczerze.
4Jego Straż Królewska Royal
Gwardia Królewska jest wystarczająco potężna, by sam Netero przyznał się do swojej słabości, ale ich relacje z Królem są żałosne. W odpowiedzi Meruem traktuje ich bardzo surowo przez większość czasu, zaczynając od momentu „wyklucia”.
głowa kolenia palo santo
W różnych momentach zachowuje się bardzo z szacunkiem i miłością (?) wobec Shaiapouf, Neferpitou i Menthuthuyoupi, co tylko sprawia, że są jeszcze bardziej zaniepokojeni jego dobrem. Można by to nazwać syndromem sztokholmskim, gdyby kiedykolwiek istniała możliwość porzucenia Meruem przez Gwardię Królewską.
3Spokojnie akceptuje śmierć
Jak na istotę na swoim poziomie władzy, Meruem jest zaskakująco arogancki, przechwalając się swoimi planami dotyczącymi przyszłości ludzkości przed Netero z całkowicie poważną miną. Twierdzi, że pozwoli kilku ludziom pozostać przy życiu w „rezerwatach”, gdzie można ich hodować na żywność, co słusznie doprowadza starca do szału.
Później, kiedy odkrywa, że Róża Biednego Człowieka ma w sobie kolejną warstwę obrazy, prawie natychmiast wita perspektywę śmierci i postanawia spędzić ostatnie godziny na ziemi, grając w kilka gier Gungi.
świetny podział szkockiej ale
dwaJego zmienna polityka
Meruem jest tworem binarnym — postrzega wszystko jako dwie strony tej samej monety i utrzymuje, że jego rolą jest zapewnienie „równowagi”, cokolwiek to znaczy.
W przeciwieństwie do tej filozofii, wykazano, że brutalnie masakruje i konsumuje inne mrówki chimera dla ich energii. Meruem powraca do swojego pierwotnego procesu myślowego po zapoznaniu się z różnicami klasowymi w społeczeństwie ludzkim, zmieniając swój cel na „ochronę cichych i słabych”.
1Cokolwiek zrobić z Komugi
Emocje Meruema wobec Komugi są sprzeczne od samego początku, ale za każdym razem, gdy ma o niej gwałtowną myśl, odwraca to, będąc po prostu swoim żałosnym, zasmarkanym, uroczym sobą. Być może był to fakt, że mógł pojąć obce poczucie straty podczas interakcji z Komugi, ale nadal ją chroni w ostrym sprzeciwie wobec własnych instynktów zniszczenia.
Meruem podsumowuje, jak ją rozumie, mówiąc, że „uczył się od niej, że istnieją różne rodzaje mocnych stron”. Gdyby oboje przeżyli, czy byliby przyjaciółmi? Czy w ogóle byli przyjaciółmi?
