Nawet z takimi kobietami jak Michelle Rodriguez i Jordana Brewster rozrywającymi asfalt obok ich męskich odpowiedników w Szybcy i wściekli seriale, filmy wyścigowe pozostają przede wszystkim klubem chłopców. Obrazy DreamWorks” Potrzeba prędkości nie robi wiele, aby temu zakwestionować; w obsadzie jest tylko jedna warta uwagi kobieta, która niewiele jeździ, a nawet mniej dobrze. Ale Imogen Poots ( Straszna noc , Brud ) jednak kradnie większość filmu jako dziwaczny towarzysz Tobey, bohatera Aarona Paula, grającego egzotycznego dealera samochodów, który dostaje więcej, niż się spodziewa, kiedy zgadza się dostarczyć mu samochód – pod warunkiem, że pozostanie na miejscu pasażera, podczas gdy on jeździ.
Spinoff Online rozmawiała z Poots podczas ostatniego dnia prasowego filmu w Los Angeles, gdzie natychmiast stwierdziła, że nie tylko nie ma zamiłowania do samochodów, ale także nie ma prawa jazdy. To powiedziawszy, omawiała wyzwania aktorskie związane z siedzeniem w samochodzie dzień w dzień – czasami do góry nogami – podczas kręcenia filmu, podszywała się pod swoich kostiumów i współpracowników, demonstrując, że jest co najmniej tak dziwna jak postać, którą gra, i szczerze zaproponowała jej myśli o perspektywie zrobienia kontynuacji lub innego rodzaju filmu akcji, jeśli nadarzy się okazja.
Spinoff Online: Mam na myśli komplement, kiedy mówię, że ta postać jest trochę dziwakiem. Jakie były twoje pierwsze wrażenia na jej temat, skoro musiała być zdolna, ale wciąż poza swoim żywiołem?
Imogen Poots: Dobrze. Cóż, myślę, że od samego początku angażowałeś się w projekt, kiedy zrozumieli, jaką ona była postacią, zawsze ma się wrażenie, o Boże, czy to będzie nudne – bo to film gatunkowy, a to film studyjny, ale ma bardzo specyficzną tematykę. Jest egzotycznym sprzedawcą samochodów – taki jest opis, więc można by pomyśleć, że nosi hawajskie koszule? O co chodzi? Ale kiedy się do tego zabraliśmy, chciałem, żeby miała coś innego i myślę, że kiedy Scott [Waugh, reżyser] obsadził Aarona i mnie, z pewnością dokonał wyboru z nami dwojgiem, więc znalazłem w tym pociechę. by zabrać ją tam, gdzie chciałem ją zabrać. A także będąc w pobliżu Aarona, nie będę kłamać – to nieuchronnie wpływa na twój występ. W tym momencie byliśmy już kumplami, więc nawet jeśli jesteś w charakterze, chemia tam jest – jest już trochę elektryczna. Więc czułem się komfortowo, bawiąc się z nią.
Nad jakim kostiumem postaci miałaś kontrolę – i jak ważne było to dla Ciebie w jej rozwoju?
stare piwo z curmudgeon
Tak ciężko walczyłem o opaskę na głowę lub okulary przeciwsłoneczne. Jeśli myślę o filmach, a mówię o niezależnym ujęciu w Nowym Jorku, idea kostiumu postaci jest integralna – jest ich przedłużeniem, jest jak wszystko. I możesz iść do miasta, jeśli masz czas, aby naprawdę to zbadać, ponieważ zmienia to twoje samopoczucie i sposób chodzenia. A z czymś takim było ciężko i czasami trudno było naprawdę spróbować i wykrzyczeć, że zrobimy coś wyjątkowego. Patrzysz na Patricię Arquette w Prawdziwy romans i OK, to inny rodzaj filmu, ale zawsze pamiętamy jej spodnie w panterkę i niebieską bluzkę, i wszystkie te rzeczy są takie cudowne, i naprawdę możesz zrobić niesamowite oświadczenie jak na epokę z takim filmem . Ale mieliśmy świetną projektantkę kostiumów, Ellen Mirojnick, która zrobiła Za świecznikiem , i jest tak utalentowana, że obecność na pokładzie kogoś takiego jak ona była ulgą, ponieważ słuchała tego, co mówię, i słuchała tego, czego chciało studio, a trzeba mieć kogoś, kto jest w stanie współpracować z obydwoma. Ale naprawdę chciałem różowy garnitur z podszewką na ramionach.
Aaron powiedział, że wciągnął cię w to?
On zrobił? OK, dobrze – więc nie muszę tego mówić. Zasadniczo kręciliśmy w Hiszpanii, kręciliśmy ten brytyjski film i pamiętam bardzo wyraźnie, że rozmawiałem przez telefon ze Scottem Waugh, a on powiedział: „Obiecuję ci, że ona nie jest tylko „dziewczyną”, a ja pomyślałem, że jesteś pewien? Ponieważ wydaje się, że ona jest. A Aaron był obok, po prostu jedząc jajka, coś w rodzaju: Mówiłeś tak? Zrobisz to? Ale mnie to zaintrygowało. Poczułem też niepokój wyłącznie dlatego, że nie kocham samochodów. Pomyślałem, czy to będzie naprawdę nudne? A kiedy już poznałem typ faceta i reżysera, jakim wydawał się Scott, i wdałem się w to z Aaronem, powiedziałem, że to może być fajne. I pomyślałem, że jeśli kiedykolwiek zrobię coś takiego w moim życiu, byłbym bardzo szczęśliwy, gdybym miał Aarona po swojej stronie, zamiast nie-Aarona.
Czy to twoje wrażenie Aarona?
Takie jest moje wrażenie Aarona. Dużo klaska, jak Yeah! Dużo się tak dzieje.
Myślałem, że był w pokoju.
Zrobiłeś (śmiech)? Słyszałeś, jak ci faceci tam przywitali się ze sobą? Słyszałeś zgiełk? To tak, jakby bili się nawzajem i tak dalej. To po prostu rodzaj szaleństwa testosteronu.
Jak to jest być przeciwieństwem tego, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że romantyczny element jest w filmie naprawdę bagatelizowany.
To prawda, masz rację. To zabawne – kiedy oglądam film, to prawie jak refleksja. To było jak szalone – nawet wtedy. Ale tak, jeśli chodzi o to, po prostu trzymałem się dla siebie przez większość czasu. Chłopcy są niesamowici i oczywiście Aaron, z którym czuję się bardzo związany, ale Dominic Cooper, myślę, że byłby w porządku, gdybym powiedział, że nie jest najbardziej zewnętrznym facetem z testosteronem. Tam, gdzie inni faceci byli jak: Tak, zrobimy to dzisiaj w nasz dzień wolny. Pójdziemy zrobić tę szaloną przygodę i wypożyczyć szalone motorowery. Dom i ja poszliśmy, po prostu zjem sobie lunch, zjem bułeczki i inne rzeczy. To zabawne – był taki moment, kiedy myślę, że wszyscy chłopcy zaplanowali ten dzień akcji i wciągnęli w to Dominica. Wyglądał na bardzo zdenerwowanego, trzymając tylko kąpielówki, jak „Tak, poszukamy tej rzeki i będziemy się świetnie bawić. A ja byłem jak, naprawdę? Nie chcesz iść ze mną na sushi? i odciągnęło go od grupy. Ale nigdy nie czułem się w żaden sposób odizolowany lub wykluczony, i myślę, że to zasługa tego, że reżyser zdaje sobie sprawę z tego, że ma żonę i rozumie, że to może być dość trudne środowisko, zwłaszcza ze wszystkimi kaskaderami. .
recenzja piwa delirium tremens
Czy samotni reżyserzy tego nie rozumieją?
Uh, tak, nie, wcale. Nie, myślę, że po prostu czuł, że musi mnie uspokoić wchodząc w to.
piwo weihenstephaner vitus
Siedzenie na miejscu pasażera czy na miejscu kierowcy – co podobało Ci się bardziej?
Cóż, jeśli chodzi o filmowanie samochodem, zawsze chciałeś być po tej stronie, po której nie były kamery, ponieważ – i to brzmi śmiesznie, ale wsiadanie i wysiadanie z tego samochodu, cały w skórze, w upale, był problem. Więc Aaron i ja zastanawiamy się, na którym miejscu jesteśmy w tym czasie? I zawsze byliśmy zachwyceni, gdy siedzieliśmy na miejscu pasażera, ponieważ było to jak łatwe wyjście. Po to aby. Ale także siedzenie na miejscu pasażera jest lepsze, ponieważ możesz jeść, pić shoty i mieć więcej miejsca. Jeśli chodzi o prowadzenie pojazdu, to właściwie nie mam prawa jazdy i jest to trochę śmieszne – mieszkam w Los Angeles od kilku lat i po prostu jakoś udało mi się uniknąć egzaminu, który zrobiłem w zeszłym tygodniu i nie powiodło się. Nie mogłem znaleźć honkera. Źle się z tym czułem, ale wydaje mi się, że to trochę żenujące być w tym filmie i nie mieć licencji.
Patrząc z perspektywy osoby, która nie była zainteresowana samochodami, czy dowiedziałeś się o ich mechanice czegoś, co Cię zainteresowało?
Tak, oczywiście. Byłbym szalony, gdybym w końcu nie miał na to otwartego umysłu, ponieważ wiedziałem z Aaronem, że jesteś otoczony ludźmi, którzy naprawdę szaleją za samochodami – i jestem pewien, że ludzie, którzy pójdą zobaczyć ten film, będą dokładnie wiedzieć, co to jest coś w rodzaju Tiger-Mustang i wszystkie te rzeczy. Ale rzeczy, o których nauczyłem się najwięcej, to tylko kultura kaskaderska i umiejętność, jaką ci faceci muszą naprawdę pchać w szalone miejsce – jak śmiałe szaleństwo. To było dla mnie interesujące, ponieważ prawdopodobnie wyobrażałem sobie, że praca kaskaderska jest po prostu ciężką mechaniczną akcją, podczas gdy w rzeczywistości ich praca jest prawdziwa delikatność – a także kruchość pod względem elementu zagrożenia. Więc wiele się o tym dowiedziałem, a także koleżeństwo tych kaskaderów – to emocjonalna sprawa. Często dzieje się tak, jak w rodzinach, że robią to i nadal to robią, i na pewno fajnie było być na to narażonym.
Jakie są zalety lub wady bycia pasażerem podczas tych wyczynów kaskaderskich? Mogą cię potrzebować bardziej niż Aarona?
Tak tak. Byłem dość przygnębiony, żeby zrobić wiele z tego. Były chwile, kiedy Aaron był jak, zamierzam spróbować tego – myślę, że pędziliśmy drogą, na której było wiele wybojów. On powiedział: Nie – mam to. Możemy to zrobić. Pomyślałem: Możemy? Wysiadam z samochodu, więc baw się dobrze. Ponieważ podczas wykonywania niektórych z tych rzeczy musisz czuć się bezpiecznie, aby czuć się komfortowo i skupić się na przedstawieniu – chociaż często jest przerażona. Ale siedzenie na miejscu pasażera jest w porządku. A jeśli chodzi o naukę małych rzeczy, naprawdę nie musiałem robić prawie tyle, co Aaron. Często po prostu jadłem ciasto za rogiem.
Czy kazali ci siedzieć na siedzeniu pasażera, kiedy skakali konik polny?
Nie, nie. To znaczy, były chwile, kiedy jeden z naszych kaskaderów o imieniu Troy, wsiadałem do samochodu i mówiłem: „Och, nie jesteś Aaronem – tylko jakimś facetem w kostiumie Aarona”. Huh – jesteś po prostu jakimś facetem (śmiech). Jesteś niesamowitym kaskaderem w kostiumie Aarona, który zamierza teraz zrobić coś szalonego. Więc stajesz się na to podekscytowany, a oni są naprawdę, naprawdę utalentowani, na szczycie swojej gry, więc musisz się cofnąć i być jak, OK.
Jak trudna była sekwencja podnoszenia helikoptera?
Pamiętam, że tego dnia miałem okropne mdłości i chcę powiedzieć, że to był upał, ale wcześniej mógł to być jeden za dużo kieliszków czerwonego wina. Więc jesteś trochę przekrzywiony w ten sposób, więc już czujesz się dość gównianie, a potem mają z tobą kamerzystów. To cała konfiguracja, więc wiele z tych rzeczy byłoby po prostu otwartych – nie byliśmy nawet w studiu ani nic w tym stylu. Ale to było trudne, bo krew płynie ci do głowy. Był inny czas, kiedy byłem w samochodzie do góry nogami i to było jak Boo-hoo! Problemy z aktorką – ale kiedy jesteś w górę przez jakieś 10 minut, zaczynasz czuć się naprawdę źle i kilka razy wpadłam w panikę. Więc takie chwile mogą być dość przerażające, jeśli zwrócisz uwagę na to, co się naprawdę dzieje. Ale to było zabawne – mi się też podobało w filmie.
Scena, w której naprawdę pokochałem twoją postać, była podczas tankowania. Czy to była twoja najbardziej owłosiona sekwencja kaskaderska?
To było. To naprawdę było. I to zabawne, że mówisz owłosiona, bo tak naprawdę w tym filmie miałam tyle włosów przyczepionych do głowy, kiedy wróciłam, miałam pełny fro. Ale to było zabawne, ponieważ ćwiczyliśmy dzień wcześniej i zaczynasz z prędkością 10-20 mil na godzinę, a my osiągnęliśmy 65 lub 70. Więc kiedy wiesz, że możesz to zrobić i zrobiłeś to raz, wtedy możesz się z nim bawić. Ale były takie głupie rzeczy, jak nie można chwycić dyszy, aby dostać się do miejsca pompy – jak to się nazywa? Tak, czołg. Były więc zdecydowanie momenty, w których coś poszło nie tak i trzeba było zacząć od nowa z samochodem, którym właśnie przejechałeś 65 mil na godzinę – musisz wrócić do punktu wyjścia. Ale to było naprawdę fajne i podobało mi się to.
zielone pionierskie węglowodanycarb
To moment, w którym twoja postać zaczyna się bawić, a publiczność wie, że może się dobrze bawić.
Tak, dokładnie. Cóż, jest też punkt, nawet w scenariuszu, w którym jest tak, że jeśli ktoś jest irytujący, czekasz na scenę, w której, jak, jakby, odcina mu głowę czy coś w tym stylu – ty po prostu tak, tak! Ale podoba mi się sposób, w jaki się w to wchodzi, a on się otwiera i nie wydaje się to zbyt tandetne.
rosyjska prośba rzeczna
Czy masz ulubiony film wyścigowy?
Wiesz, nie widziałem Ucieczka i nie mogę się doczekać, kiedy to zobaczę. Bonnie & Clyde prawdopodobnie nie liczy się jako film wyścigowy, ale Thelma i Louise - Thelma i Louise właściwie to chyba mój ulubiony film z samochodem. Co ciągle mówi ludziom, że robię ten film Potrzeba prędkości , ale to będzie jak Thelma i Louise , a oni mówią: OK, Immy, cokolwiek – nieprawda.
Czy widzisz, że znowu robisz coś takiego?
Oto rzecz: jeśli chodzi o ten film studyjny i to, co jest postrzegane jako większy film, myślę, że jest całkowicie w porządku, świetny i zabawny, i chciałbym być superbohaterem lub księżniczką —
Albo Jedi?
A może nawet Jedi. Ale myślę, że tematem tego było przede wszystkim to, czym musiałem się zająć, więc myślę, że musiałoby to sprowadzać się do tego. Gdyby temat był czymś, co mnie zaintrygowało, rozmiar filmu byłby nieistotny, ponieważ byłbyś zainteresowany tym, kim jest reżyser, twórcą filmu i jaka byłaby twoja rola. Ale tak, gdyby to był film i nie byłabym zainteresowana faktyczną historią, tak, nie poszłabym tam.
Need For Speed otwiera się w piątek w całym kraju.
