Mistrz Wing Chun Ip Man (Donnie Yen) stoczył wiele znaczących walk w całym okresie Ip Man serii, często walcząc z wieloma mężczyznami i wrogami, którzy górowali nad nim. Chociaż żaden z jego przeciwników nie był w stanie go pokonać, oto rywale, którzy przeprowadzili mentora Bruce'a Lee przez jego najtrudniejsze walki.
Colin Frater (Ip Man 4)
Instruktor karate morskiego Colin Frater (Chris Collins) był w stanie pokonać kilku instruktorów sztuk walki, ale został łatwo przytłoczony przez siedemdziesięcioletniego Ip. Chociaż Frater był w stanie zadawać potężne ciosy, żaden z zabójczych strzałów nie trafił na legendę sztuk walki. Co gorsza, na początku filmu zdiagnozowano u Ipa raka gardła, co oznacza, że nie był w szczytowym momencie, gdy szybko pokonał Fratera. Jeśli jeden z najlepszych bojowników Korpusu Piechoty Morskiej nie może pokonać chorego na raka pacjenta w wieku 70 lat, cały program walki wręcz wymaga gruntownego przeglądu.
Generał Miura (Ip Man)
Chociaż generał Miura (Hiroyuki Ikeuchi) był ostatnim przeciwnikiem w pierwszym Ip Man, łatwo zrozumieć, dlaczego jego pułkownik musiał grozić mistrzowi sztuk walki. Nazywanie tego starcia walką jest prawie niesprawiedliwe, ponieważ Miura był praktycznie bezbronny wobec mnóstwa ciosów Ipa. Gniew Ipa na okupację Foshan też nie przysłużył się Miurze, ponieważ legenda Wing Chun nie miała nic do stracenia. Chociaż generał nie był wielkim przeciwnikiem, ta walka jest doskonałym przykładem Ip w jego najlepszej formie, z jego Wing Chun, który pięknie płynie przez cały pojedynek.
Suchart (Ip Man 3)
Suchart (Simon Kuke) ma jedną z mniejszych ról w Ip Man 3 , ale jego walka w windzie z Ip była jedną z najlepszych sekwencji walki w całej serii. Niestety fajny pojedynek nie czyni Sucharta jednym z trudniejszych przeciwników Ip, zwłaszcza gdy zawodnik Muay Thai nie zaskoczył go. Chociaż Muay Thai jest z pewnością zabójczy, nie jest dobrym pomysłem walczyć z mistrzem Wing Chun w ciasnej przestrzeni, zwłaszcza gdy ich styl walki rozwija się w bliskim kontakcie. Podczas gdy Suchart miał fizyczne zdolności do walki z Ip, był psychicznie nieprzygotowany do ich bitwy.
Wan Zhong-Hua (Ip Man 4)
Wielki mistrz Wan Zhong-Hua (Wu Yue) był pierwszym przeciwnikiem, który zmierzył się z Ip w swoim czwartym filmie, a obaj zakończyli walkę imponującym jednoręcznym pojedynkiem Tai Chi kontra Wing Chun. Choreografia w tej sekwencji jest majestatyczna, ponieważ obaj przeciwnicy przenoszą swoje umiejętności walki poza konflikt w formę sztuki. Obaj wojownicy wykazują również dużą dozę cierpliwości i intelektu, ponieważ każdy uderza z ostrożnością, utrzymując jednocześnie obronę. Chociaż walka oficjalnie zakończyła się zatrzymaniem, Zhong-Hua został ostatecznie pokonany przez Bartona Geddesa (patrz poniżej), obniżając jego ranking.
coors jasne piwa
Jin Shan Zhao (Ip Man)
Jin Shan Zhao (Louis Fan) z łatwością poradził sobie z najtwardszymi zawodnikami Nanquan Foshana, ale jego agresywne kung fu z Północy nie mogło się równać ze spokojnymi kontrami Ipa. Akrobatyka i atletyka Zhao robią wrażenie, ale wojownik w ogóle nie był w stanie się bronić. Fakt, że Zhao przegrał walkę na miecze z prostym piórkiem, również potwierdza fakt, że został pokonany. Chociaż Ip twierdzi, że to zawodnicy, a nie style decydują o wyniku walki, jego czysto defensywne zdolności zdecydowanie pomogły mu wyjść na szczyt.
Barton Geddes (Ip Man 4)
Sierżant piechoty morskiej Barton Geddes (Scott Adkins) był ostatnią walką Ipa w serii i prawie wyszedł na szczyt. Do czasu ich pojedynku Geddes udowodnił, że jest skutecznym wojownikiem, pokonując Zhong-Hua, który trzymał Ipa w bezruchu. W tym samym czasie Ip w tym filmie nie był nawet w najlepszej formie, wyraźnie cierpiąc z powodu raka gardła i starości. Brutalne karate wersetów duetu Wing Chun było napięte, ale trudno pominąć fakt, że Ip wciąż wygrywał pomimo swoich ogromnych wad fizycznych.
Hung Chun-nam (Ip Man 2)
Ip Man 2 Starcie między Hung Chun-nam (Sammo Hung) i Ip na obrotowym stole to kolejny kultowy moment z serii, wraz z oszałamiającymi zdjęciami i imponującą pracą nóg. Pokonanie przez Ipa wszystkich mistrzów z Hongkongu już samo w sobie robiło wrażenie, ale jego walka z Chun-namem postawiła go przeciwko przeciwnikowi, który był mu prawie równy. Chociaż Chun-nam był mistrzem Hung Ga, cierpiał na astmę, która doprowadziła do jego ostatecznej śmierci z rąk Taylora „The Twister” Millera. Ciekawe jest zastanowienie się, co by się stało, gdyby obaj mistrzowie zmierzyli się w kwiecie wieku.
Taylor „The Twister” Miller (Ip Man 2)
Finałowy mecz pomiędzy Ip a Taylorem „The Twister” Millerem (Darren Shahlavi) w Ip Man 2 był obciążony handicapami przeciwko mistrzowi Wing Chun, który został zmuszony do zaprzestania używania nóg w ostatniej rundzie. Co gorsza, Twister był również większy niż Ip, co dało mu lepszy zasięg i znaczną przewagę fizyczną jako boksera. Te czynniki prawie sfałszowały walkę na korzyść Twistera, ale Ip wciąż dowodził, że jest lepszym wojownikiem, ugruntowując fakt, że styl nie ma znaczenia.
Frank (Ip Man 3)
Chociaż pojedynek Franka (Mike Tyson) był jedną z bardziej absurdalnych walk w Ip Man 3 , był to również jeden z najtrudniejszych Ip. To niesamowite, jak Ip był w stanie uniknąć i odeprzeć potężne ciosy Franka, pomimo wieku amerykańskiego biznesmena. Jeśli ostatnia walka Tysona z Royem Jonesem Jr. cokolwiek dowiodła, to to, że mężczyzna wciąż jest w szczytowej formie bojowej w wieku 54 lat. W tym przypadku impas Ip jest jeszcze bardziej imponujący — jeśli potrafi wytrzymać trzy minuty na ringu jednym z największych wagi ciężkiej wszech czasów, może zmierzyć się z każdym.
Cheung Tin-chi (Ip Man 3)
Ta walka Wing Chun kontra Wing Chun pomiędzy dwoma mistrzami jest z pewnością najlepszą walką w całej serii i najtrudniejszą bitwą w historii Ip. Obaj walczący byli w szczytowej formie, zmieniając ciosy, kopnięcia i broń podczas długiej bitwy. Wielokrotne przepychanki między uderzeniami Cheung Tin-chi (Zhang Jin) i kontratakami przeciwko Ip są ekscytujące od początku do końca, a obaj aktorzy są zaangażowani w płynną choreografię przez cały czas. Służył również jako wprowadzenie do serii do legendarnego jednocalowego ciosu, który zamknął film w wysokim tonie.
