UWAGA: Ten wywiad zawiera główne SPOILERY na finał Steven Universe Przyszłość.
Steven Universe Przyszłość się skończyła. Jego ostatnia godzina była pięknym, bardzo emocjonalnym pożegnaniem na przełomie Steven Universe seria. Twórca Rebecca Sugar łaskawie dała CBR swój czas na omówienie zakończenia, odpowiedzi na pytania bez odpowiedzi (przy zachowaniu niektórych tajemnic serialu) i rad, które Garnet udzieliłaby nam, aby pomóc nam poradzić sobie w dobie koronawirusa.
CBR: Steven Universe ma już za sobą kilka potencjalnych „finałów”. „Change Your Mind” było zakończeniem głównej historii, film mógł zadziałać jako zakończenie. Teraz jest to zakończenie, które jest najbardziej szarpiące łzami i wydaje się szczególnie „ostateczne”. Jak podszedłeś do tego powtarzającego się procesu „kończenia” Steven Universe ?
Rebecca Cukier: Za każdym razem, gdy miałem okazję spędzić więcej czasu na tym świecie i z tymi postaciami, dążyłem do tego, więc jest to trochę przypadkowa sprawa. Pisanie było na ścianie dla oryginalnej serii, powiedziano mi z dużą dozą pewności, że nie zostaniemy zabrani po więcej. Naciskałem więc na dodatkowe odcinki, które ostatecznie stały się erą Ery 3 i Change Your Mind. To był koniec historii, którą opracowaliśmy w latach 2012–2013, ale w 2015 roku zaczęliśmy wymyślać historię filmową.
Zawsze chciałem zrobić musical w całości i wszyscy zdecydowaliśmy, że jedyne miejsce, w którym mógłby się zmieścić, to miejsce po wydarzeniach, które zaplanowaliśmy na początku serialu, więc kiedy pracowaliśmy nad zakończeniem, byłem rzucając film tak mocno, jak tylko mogłem. Kiedy film został ostatecznie odebrany, sieć chciała, aby pasował do niego więcej programów, co było dużą niespodzianką. Byłem zachwycony, ponieważ były elementy oryginalnej historii, których nie poruszyliśmy, ponieważ nie mieliśmy miejsca.
Ale teraz musielibyśmy podejść do tych pomysłów z innej perspektywy, ponieważ Przyszłość odbędzie się po filmie. To było ekscytujące – mieliśmy wielu nowych członków załogi od Przyszłość oprócz tych z nas, którzy byli z JEGO od samego początku, więc mieliśmy świeże spojrzenie na postacie, oprócz niektórych naszych najstarszych pomysłów, które wciąż nie znalazły domu. Różowa forma Stevena sięgała aż do rysunków z 2013 roku, co skłoniło wówczas do wielu gorących sporów w pokoju boisk, które ostatecznie ukształtowały całą serię. Więc złożenie tego bezpośrednio do walki było ekscytujące.
Oryginalna seria była również bardzo osobista, ujawniłem się mojej rodzinie i przyjaciołom jako biseksualna, a później jako niebinarna podczas pracy nad serialem, i było to coś, o czym pisałem w czasie rzeczywistym. Dotknąłem również, ale nie do końca rozpakowanego, moich zmagań ze zdrowiem psychicznym podczas pokazu, które miały korzenie jeszcze wcześniej, do ataku, którego doświadczyłem we wczesnych latach dwudziestych, o którym ledwo mogłem mówić.
krzak na piwo
Mniej więcej w czasie, nad którym pracowaliśmy Przyszłość Czytałam „Najgłębszą studnię” dr Nadine Burke Harris, która opowiada o leczeniu skutków dziecięcej traumy. Głęboko uderzyło mnie, jak silne byłoby doświadczenie takie, jak to, które miałam, gdybym była jeszcze młodsza w tym czasie. Odczułem pewną wersję tych efektów, nawet jako dorosły. Kiedy zaczynałem serial, miałem nadzieję, że opowiedzenie historii o dojrzewaniu da mi miejsce na dorastanie wraz z bohaterami i zdałem sobie sprawę, że moje doświadczenie z moim zdrowiem psychicznym i rozpakowywaniem tego, co mi się przydarzyło, było ogromną częścią mojego procesu dorastania podczas pracy nad serialem, więc byłoby słuszne, gdyby to był ostatni, duży kawałek rozwoju Stevena. Teraz, gdy pracowaliśmy razem nad tą historią, czuję, że ten projekt byłby niekompletny bez Przyszłość , i jestem wdzięczny za ten dodatkowy czas i pracę z załogą, która zebrała się, aby stworzyć Przyszłość możliwy.
CBR: Steven Universe Przyszłość ma zupełnie inny charakter niż oryginalny łuk z pięciu sezonów. Przyszłość rekontekstualizuje wiele pierwszych pięciu sezonów, zarówno o rzeczach, o które mocno się dyskutowano (pozorne przebaczenie przez Stevena Białego Diamentu, który pokazuje „Homeworld Bound”, że jest o wiele bardziej skomplikowane), jak i o rzeczach, o których większość ludzi nawet nie myślała (wciąż jestem zdziwiony, jak wszystkie te zwariowane przygody z pierwszego sezonu pojawiły się podczas omawiania PTSD Stevena w „Growing Pains” kilka tygodni temu). Ile z Przyszłość Mroczniejsza rekontekstualizacja była zaplanowana od początku serialu w porównaniu z tym, ile odkryto podczas prac nad tym sezonem?
RS: Absolutnie nigdy nie mogłem zrozumieć, skąd wziął się pomysł, że Steven jest postacią, która wybacza, ponieważ wewnętrznie wszyscy rozumieliśmy ofiarną naturę Stevena jako jego największą wadę, która odnosiła się bezpośrednio do jego problemów z tożsamością. Tak jest w całym serialu: w The Test, mimo że jest rozczarowany klejnotami i czuje się przez nie lekceważony, okłamuje je, aby poczuli się lepiej – ogromny punkt zwrotny dla jego postaci, jeden z pierwszych, kiedy decyduje że ich komfort liczy się bardziej niż jego własne uczucia. Nawet jeśli Steven nie pozwoli Connie poświęcić się dla niego w Sworn to the Sword, robi dokładnie to, czego jej nie zakazuje: naraża się na niebezpieczeństwo niezliczoną ilość razy i ostatecznie zamienia się w Aquamarine i Topaz. Connie wzywa go nawet do tego w Dewey Wins.
To, jak wiele jego przygód odbiera psychicznie, jest ogromnym tematem. Jego deprecjacja jest widoczna w całym serialu, nawet w odcinkach pierwszego sezonu, takich jak Plecak Cheeseburger. Uwewnętrznia wszystko jako swoją winę. W Jaki jest twój problem, Steven agresywnie tłumi swoje uczucia. W Reunited Steven śpiewa, że zasadniczo potrzebuje ślubu jako rozrywki, ponieważ nie może znieść myśli o tym, kim jest ani o sytuacji, w której się znajduje. W Chille Tid wyraźnie stwierdza, że ma problemy do rozwiązania, ale potem zmienia się. rozmowa natychmiast z Lapisem, który, jak uważa, potrzebuje więcej pomocy.
W żadnym momencie nie wybacza Białemu Diamentowi ani żadnemu z Diamentów. Myśli, że to, co czuje w związku z tym, co się dzieje, ma mniejsze znaczenie niż większe dobro, ponieważ przez cały serial nie jest pewien, czy w ogóle istnieje. Ostatecznie w Change Your Mind widzisz moment, w którym uświadamia sobie, że jest sobą i kocha siebie. Istnienie Stevena dowodzi, że White się myli i kruszy całą jej rzeczywistość, a wraz z nią jej autorytet. A świadomość, że jest sobą i że istnieje, jest tym, czego potrzebuje, aby szanować siebie na tyle, aby pozostawić za sobą te autodestrukcyjne wzorce.
W serialu animowanym z dziecięcym bohaterem łatwo jest przyjąć za pewnik, że dziecięcy bohater ma za zadanie ratować świat, być antagonizowanym przez dorosłych i mieć wiele doświadczeń z pogranicza śmierci. Kiedy pisaliśmy oryginalną serię, zawsze podchodziliśmy do tego tak, jakby to było prawdziwe dla Stevena i naprawdę odbiło się na nim. Zbadaliśmy to w odcinkach takich jak Mindful Education. Przyszłość była okazją do dalszego wyjaśnienia tego, poprzez skłonienie starszej wersji Stevena do refleksji nad tymi doświadczeniami i ich żniwami. też chciałem Przyszłość być szansą na pokazanie, że jego związek z samym sobą wymaga utrzymania i że jego stare nawyki ciężko umierają. Kiedyś historia dla Przyszłość kliknąłem, wydawało się to bardzo naturalnym postępem.
ile jest sezonów plotkara
CBR: Akt Stevena jako osoby, która stara się pomóc wszystkim, ale sam musi nauczyć się akceptować pomoc, bardzo przypominał mi Tohru Hondę z klasycznej serii manga/anime Kosz owoców . Czy w ogóle miałeś na ciebie wpływ? Furuba ?
RS: Właściwie nie widziałem Kosz owoców ! Ale jest bardzo możliwe, że Furuba mógł być inspiracją dla innego członka załogi, a pokaz jest wysiłkiem grupowym, więc może tam być.
CBR: Gdybyś miał ponownie odwiedzić ten świat/te postacie w pewnym momencie w przyszłości, jak myślisz, jak chciałbyś to zrobić? (Proszę powiedzieć musical na Broadwayu, proszę powiedzieć musical na Broadwayu, proszę powiedzieć musical na Broadwayu...)
RS: Gdybyś mógł wyświadczyć mi przysługę, każdemu, kto to czyta, i głośno i często mów, ile chcesz Steven Universe Broadwayowski musical ma się wydarzyć, bardzo bym to docenił, bo to jest coś, co naprawdę chciałbym zrobić.
smak niebieskiej wstążki Pabst
Chciałabym również skorzystać z okazji, aby wysłać całą moją miłość do społeczności na Broadwayu, która przetrwała burzę z powodu COVID-19, i zachęcić wszystkich, którzy mogą przekazać darowizny na rzecz Fundusz pomocy w nagłych wypadkach Broadway Cares .
CBR: A teraz kilka nierozwiązanych zagadek: czy Pearl zbierze się razem z siatkówką, bizmutem, czy też utworzy gigantyczną polikułę ludzi/klejnotów?
RS: Dla mnie najważniejsze jest to, że Pearl nie jest definiowana przez związek, w którym się znajduje.
CBR: Dlaczego cebula nie rośnie?
RS: Spektakl ma być wysublimowany, więc pozostało nam trochę tajemnic.
CBR: Czy Peridot została wyraźnie napisana jako autystyczna reprezentacja, czy to tylko szczęśliwy zbieg okoliczności, że tak wiele osób z autyzmem było z nią związanych?
anime w malcolmie w środku
RS: Nie uważam Perydotu ani żadnego z Klejnotów w programie za neurotypowe – to znaczy, większość Klejnotów nie myśli, nie postrzega ani nie zachowuje się w sposób uważany za „normalny” przez generała. populacji, więc myślę, że to ma sens, aby Peridot był powiązany z neuroróżnorodnymi i autystycznymi członkami naszej publiczności.
Jako osoba niebinarna, biseksualna, często czułem się dorastając jak kosmita otoczony „prawdziwymi” ludźmi, nigdy nie ufając sobie, że powiem właściwe rzeczy lub zachowam się „właściwie”. Chciałem, aby klejnoty były odzwierciedleniem tego uczucia i miałem nadzieję, że każdy z nich będzie powiązany nie tylko z ludźmi z moim dokładnym doświadczeniem, ale także z różnymi doświadczeniami bycia zmuszanym do odczuwania „innego”. Chciałem stworzyć show, w którym publiczność kibicowałaby tym postaciom – kibicując im, by mogli swobodnie wyrażać siebie w ich najprawdziwszy sposób, i kibicując im, by uczyli się i rozwijali w takim tempie, jakiego potrzebują. Jestem podekscytowany, że osoby z autyzmem odnoszą się do Peridot i mam nadzieję, że podobał im się program.
CBR: Powiedz nam coś, czego wcześniej nikomu nie powiedziałeś o żadnym z klejnotów.
RS: Wow, to odważna prośba! Czy zauważyłeś, że wszystkie są robotami zasilanymi energią słoneczną?
CBR: Tak więc serial kończy się, gdy Steven wyrusza na własną rękę, by odkrywać świat. Byłoby to emocjonalne zakończenie w każdych okolicznościach, ale w pewnym sensie wydaje się to wyjątkowo emocjonalne w tym momencie, kiedy tak wiele planów jest wstrzymanych na czas nieokreślony, a w wielu krajach podróż jest niemożliwa. Czy masz jakieś słowa pociechy dla tych widzów, którzy chcieliby zrobić to, co robi Steven, ale fizycznie nie mogą? Co powiedziałaby nam Garnet?
zawartość alkoholu w likierze słodowym mickey
RS: Pisząc ten spektakl, zawsze zmagałem się z „eskapizmem”, do którego początkowo miałem wiele pogardy. Chciałem, żeby serial wyglądał eskapisto, ale potem poprosiłem publiczność, by bezpośrednio zmierzyła się z prawdziwymi problemami, i nie chciałem obiecywać panaceum, tylko naszej bałaganu w rzeczywistości. Chciałem postawić eskapizm na głowie i sprawić, by ci niesamowici fantastyczni kosmici zakochali się w tego rodzaju przyziemności, którą uważamy za pewnik, i znaleźli ucieczkę w naszych łatwo dostępnych radościach. Więc to zakończenie… pomysł, że Steven mógłby po prostu zdecydować się wyjść i trochę zbadać, i zaplanować spotkanie ze swoimi przyjaciółmi… Nigdy, przenigdy nie spodziewałem się, że będzie to surrealistyczne, uciekinierskie, fantastyczne zakończenie. I nigdy nie spodziewałam się, że myśl o dystansie będzie czymś wymuszonym na nas wszystkich, albo że poczuję się tak daleko od mojej rodziny w Maryland i tak zaniepokojona, że nie mogę być z nimi, kiedy wszyscy przez to przechodzimy.
Powiem jednak, że miałem nadzieję, że zakończenie zainspiruje publiczność do zrobienia tego, czego konkretnie potrzebują, aby wyleczyć. Podróże są czymś, co naprawdę mi pomogło, a także mojemu bratu, prawdziwemu Stevenowi, a także czymś, na co czekał aktor głosowy Stevena, Zach Callison, gdy zakończył swoją rolę w serialu. Ale to nie musi być podróż. Cokolwiek to może być, czego potrzebujesz, gdy rozpoznasz wrzący stres, lub że chcesz marzyć i planować, cokolwiek jest teraz możliwe, mam nadzieję, że ludzie będą dbać o to, bez względu na to, jak będą mogli. Jesteśmy zaradni, potrafimy improwizować, troszczymy się o siebie nawzajem… Miałem zamiar podróżować, ale zamiast tego częściej korzystam z telefonu, rozmawiam z ludźmi, melduję się, dzwonię i piszę do rodziców, oglądam filmy o tym, jak bądź bezpieczny, przekazując darowizny. I znalazłem mnóstwo spokoju w gitarze, więc ćwiczę na gitarze bez przerwy. Cokolwiek musisz zrobić, aby zachować ostrożność, cokolwiek możesz zrobić, zrób to.
Podczas pracy nad serialem spędziłem dużo czasu myśląc o ludzkich drobiazgach i dlaczego jesteśmy tacy, jacy jesteśmy. Ludzie powstali w burzliwym czasie, kiedy bardzo trudno było przetrwać, a dzięki temu mamy swoją specyficzną pomysłowość i naszą zaradność i umiejętność improwizacji… i oto jesteśmy w takiej sytuacji, jak ta, wyrabiając nowe nawyki niemal natychmiast, znajdowanie sposobów na zapewnienie sobie i sobie nawzajem bezpieczeństwa oraz opracowywanie nowych sposobów nawiązywania kontaktów. To wszystko są niesamowite moce.
W tym programie zawsze mówię o wzroście i zmianach, ale kolejną starożytną ludzką mocą jest zdolność do adaptacji. Myślę, że częścią przystosowania się do tego jest oduczenie idei, że życie bez strachu oznacza życie bez ostrożności, tak jakby nic się nie stało. Co by było, gdyby życie bez strachu wyglądało bardziej jak podejmowanie wszelkich środków ostrożności, aby zapewnić bezpieczeństwo sobie, swojej rodzinie, sąsiadowi i wszystkim na świecie? A jeśli życie bez strachu może oznaczać, że nigdy nie będziesz się martwić, że ludzie, których kochasz, mogą o tym nie wiedzieć? Co by było, gdybyśmy mogli przenieść to ze sobą w przyszłość i żyć bardziej bez strachu niż kiedykolwiek wcześniej? Powiedziałbym, że to właśnie powiedziałaby nam Garnet, ale Garnet nie zadaje pytań.
