Od tego czasu minęło prawie 13 lat Danganronpa : Wywołaj szczęśliwe spustoszenie zapoczątkował wciągającą serię gier o zabijaniu, ale fani nie zapomnieli o kreatywnych tajemnicach morderstwa, ekscytujących procesach klasowych i makabrycznych egzekucjach. Pomimo ponurych założeń i często tragicznych historii, The Danganronpa gry są znane ze swojego szalonego humoru i ujmująco ekscentrycznych postaci, takich jak złośliwa maskotka-robot Monokuma. Danganronpa równowaga stawek życia i śmierci oraz nieprzewidywalna komedia zapewniały graczom jednocześnie zabawę i przerażenie przy każdym wejściu. Choć humor i horror serii eskalowały z każdą częścią, prowadząc zarówno do najzabawniejszych, jak i najbardziej szokujących momentów w serii, wielu fanów nadal docenia pierwszą grę i sposób, w jaki wyróżniała się ona na tle przyszłych odsłon.
Chociaż na początku może być trudno określić, Wywołaj szczęśliwe spustoszenie charakteryzuje się zauważalnie bardziej uziemionym tonem i prezentacją w porównaniu do swoich poprzedników. Dla tych, którzy są bardziej zaznajomieni ze słonecznymi plażami Danganronpa 2: Żegnaj rozpaczy lub nawet mroczniejszy kampus science-fiction Danganronpa V3: Zabijanie harmonii , powracać do Wywołaj szczęśliwe spustoszenie Nieskazitelne korytarze i klaustrofobiczne sale lekcyjne mogą być wstrząsającym doświadczeniem. Prawdopodobnie zaowocowało to mroczniejszą atmosferą i stonowaną komedią w pierwszej grze najbardziej intensywna historia w serii . Chociaż było to częściowo oznaką wczesnych wysiłków serii w celu ustalenia określonego tonu, Wywołaj szczęśliwe spustoszenie na ponurość modelu duży wpływ miał anulowany prototyp, do którego doprowadził Danganronpa stworzenie.
Beta Danganronpy była znacznie mroczniejszą grą
Przed rozwojem Wywołaj szczęśliwe spustoszenie , Danganronpa zaczęło się od innej gry zatytułowanej „ Nieufność. Ten wczesny prototyp skupiał się na grze o zabijaniu, w której 15 uczniów szkół średnich zostało zmuszonych do zamordowania się nawzajem, nie dając się złapać. Po odkryciu ciała pozostali przy życiu uczniowie biorą udział w procesie klasowym, aby odkryć tożsamość zabójcy, a gracze odpowiadają zadawania pytań i przedstawiania dowodów w sposób podobny do rozgrywki w grze Adwokat As seria. Wszystko to będzie brzmiało znajomo każdemu, kto grał Wywołaj szczęśliwe spustoszenie lub jego kontynuacje, ale Nieufność przedstawił to podstawowe założenie w znacznie mroczniejszej wizji.
Wczesne koncepcje dot Nieufność charakteryzowała się bardziej szorstką i znacznie bardziej ugruntowaną estetyką niż wersja ostateczna. Wersja Akademii Szczytu Nadziei widoczna w prototypie to pozornie opuszczony obiekt z zardzewiałymi metalowymi ścianami i meblami porozrzucanymi po salach lekcyjnych. Procesy klasowe również odbywały się w pustym, zakrwawionym magazynie, a nie w okrągłej sali sądowej widocznej w filmie Danganronpa Gry. Dawała to brudna, industrialna okolica Nieufność zimna i niepokojąca estetyka przypominająca filmy pełne krwi, takie jak horrory Piła .
Jednak najbardziej znacząca różnica wizualna pomiędzy Nieufność I Danganronpa jest w ich kontrastujących przedstawieniach przemocy. Chociaż Wywołaj szczęśliwe spustoszenie jest pełna zmasakrowanych ciał i makabrycznych zabójstw, a charakterystyczna różowa krew i przesadne egzekucje nadają grze stylizowany horror, który reżyser i główny scenarzysta gry, Kazutaka Kodaka, nazwał „psychopopem”. W przeciwieństwie, Nieufność przedstawia śmierć z realistycznymi i graficznymi szczegółami. Wczesne zrzuty ekranu przedstawiały brutalne sceny śmierci, takie jak ścięcie uczniów gilotyną lub wbicie kolców. Dodatkowo wyraźne skupienie się na jaskrawoczerwonej krwi i krwawych szczegółach w tych scenach podkreśla cel prototypu, jakim było szokowanie graczy niepokojącą grafiką i niepokojącymi okolicznościami.
Nieufność planowano również uwzględnić wiele mechanik gry, z których zrezygnowano Wywołaj szczęśliwe spustoszenie . Wiele z nich na to wskazuje Nieufność mogła być mniej liniowa niż wersja ostateczna, na przykład z siedmiodniowym limitem czasowym lub opcją rozegrania historii jako dowolny z 15 uczniów. Dodatkowo gra zawierała mechanikę zaufania/nieufności, która pozwalała graczom wpływać na ich relacje z innymi postaciami, a co za tym idzie, na wydarzenia w historii (podobnie jak mechanika Sojusz/Zdrada opisana w innej powieści wizualnej Spike-Chunsoft: Ostatnia nagroda cnoty ). Przy tej mechanice jest to prawdopodobne Nieufność miałby zawierało wiele różnych zakończeń i pozwolił każdemu uczniowi stać się potencjalnym zabójcą lub ofiarą.
Pomimo różnic tonalnych, Wywołaj szczęśliwe spustoszenie zachowało wiele elementów historii D nie ufam , szczególnie w jej pierwszym rozdziale. W obu tytułach Leon Kuwata (pierwotnie nazwany Kazuo Matsuzaki w Nieufność ) jest pierwszym zabójcą w grze o zabijaniu, a scena jego egzekucji jest niemal identyczna w wersji beta i ostatecznej. Dodatkowo, Wywołaj szczęśliwe spustoszenie pierwsza ofiara, Sayaka Maizano, zajęła ważne miejsce na grafice koncepcyjnej Nieufność . Jedno z tych dzieł sztuki przedstawiało ją atakującą Leona ostrzem, co mogło zainspirować jej nieudaną próbę morderstwa Wywołaj szczęśliwe spustoszenie . Oprócz tego, że służyła jako zarys pierwszego procesu, ta wspólna fabuła zapewniła również surowość Nieufność przeniesiony do Wywołaj szczęśliwe spustoszenie .
Trigger Happy Havoc utrzymuje atmosferę nieufności
Chwila Danganronpa słynie z zapadających w pamięć postaci, Wywołaj szczęśliwe spustoszenie Obsada nie jest tak żywiołowa i ujmująca jak uczniowie z przyszłych wpisów. Niektórzy gracze mogą postrzegać to jako szkodę dla historii gry, ale mniej sympatyczna obsada ostatecznie zwiększa jej surową atmosferę. W przeciwieństwie do zgranych ze sobą aktorów z późniejszych części, uczniowie pierwszej gry zachować paranoję i ostrożność wobec siebie aż do ostatecznego procesu. Każdą część gry charakteryzuje ciągłe poczucie grozy i napięcia, gdy gracze próbują odkryć sprawcę każdego makabrycznego morderstwa lub czekają, aż zaatakuje następny zabójca. Nadal zdarzają się od czasu do czasu chwile beztroski i kilka przyjaźni, które nawiązują się pomiędzy uczniami, ale często są one krótkotrwałe.
Wywołaj szczęśliwe spustoszenie jest szczególnie genialny w sposobie, w jaki wywołuje strach i paranoję wśród graczy. Poza opcjonalnymi wydarzeniami w czasie wolnym rzadko zdarza się okazja, aby poznać życie i osobowości poszczególnych bohaterów. Określenie, którym postaciom można zaufać, może być trudne, co prowadzi graczy do przekonania, że którakolwiek z nich może stać się kolejnym zabójcą. Dodatkowo każde morderstwo przygotowuje graczy do ostrożności w stosunku do innych uczniów, a większość morderstw w grze wiąże się z brutalną zdradą i niewłaściwym zaufaniem. Nie wszystkie Wywołaj szczęśliwe spustoszenie Sprawy morderstw są trudne do rozwiązania, ale podejrzenia wokół każdego członka obsady mogą sprawić, że gracze zwątpią w swoje początkowe przypuszczenia, co skutkuje procesami klasowymi, które pozostają wciągające, nawet jeśli gracz wierzy, że rozwiązał zagadkę.
Nawet Wywołaj szczęśliwe spustoszenie na prezentację częściowo wpływa realistyczna przemoc Nieufność . Danganronpa egzekucje są dalekie od podstaw i jego charakterystyczna różowa krew łagodzi cios przerażających scen śmierci. Jednakże, Wywołaj szczęśliwe spustoszenie nigdy nie staje się tak kreskówkowy jak jego sequele, a metody wykonania są na tyle ugruntowane, że są w pewnym stopniu wiarygodne (poza przemianą Mondo w masło). Postacie są przebijane kolcami, tłuczone piłkami baseballowymi, palone na stosie lub miażdżone przez zgniatarkę śmieci. Każda z tych egzekucji jest przedstawiona Danganronpa przesadny styl, ale ich proste metody sprawiają, że każda śmierć wydaje się koszmarnie realna.
Psychologiczny horror i drastyczna przemoc, która zdefiniowała Nieufność niewątpliwie ukształtowany Wywołaj szczęśliwe spustoszenie w tytuł, który fani kochają dzisiaj. Jednakże, równoważąc te mroczniejsze elementy kolorowym stylem graficznym i zapadającą w pamięć obsadą, Danganronpa wyróżnia się na tle innych powieści wizualnych w ten sposób Nieufność nigdy nie mógłby osiągnąć. Żadna inna seria nie może się powtórzyć emocje, które definiują Danganronpa , a żywa, psychopopowa grafika idealnie pasuje do jej lekceważącego tonu. Wywołaj szczęśliwe spustoszenie może nie posiadać tego samego stopnia nieprzewidywalnej dziwaczności i ekscentrycznego uroku, jaki fani kojarzą teraz z serią, ale jej korzenie Nieufność pomógł stworzyć najbardziej wciągającą narrację w serii.
