Jak Netflix zrujnował romantyczny wizerunek Bonnie i Clyde’a w Hollywood

Podczas Wielkiego Kryzysu głębokim południem Stanów Zjednoczonych wstrząsnął szał przestępczy popełniony przez Bonnie Parker, Clyde'a Barrowa i ich gang Barrow. Para zyskała reputację rabujących banki, co pomogło stworzyć ich wizerunek jako romantycznych Robin Hoodów z lat 30. XX wieku. Mit ten został wskrzeszony przez Hollywood w latach 67-tych Bonnie i Clyde , podstawa kontrkultury tamtej epoki. Jednakże rok 2019 Netflixa film miał bardziej realistyczne spojrzenie na gang i zniweczył ich wyolbrzymiony wizerunek.

W latach 1932–1934 Głębokie Południe padło ofiarą szeregu napadów, morderstw i napadów na banki przypisywanych Gangowi Barrow, na którego czele stali Clyde Barrow i Bonnie Parker. Lata dwudzieste i trzydzieste XX wieku były znane organom ścigania i mediom jako epoka „wrogów publicznych”, szczególnie ze względu na to, że prohibicja i Wielki Kryzys stworzyły beczkę prochu możliwości dla zawodowych przestępców. Tak jak Ameryka chwiała się po powstaniu gangsterów takich jak Al Capone i John Dillinger ubóstwo panujące podczas Wielkiego Kryzysu sprawiło, że dla niektórych oszustów przestępczość stała się stylem życia. Taka była historia Bonnie i Clyde'a, którzy w ramach zemsty za czas spędzony w więzieniu okradali zarówno ludzi pracy, jak i banki, próbując sfinansować wojnę Clyde'a Barrowa z organami ścigania w Teksasie. Ich historia została uwieczniona przez Hollywood w filmach i programach telewizyjnych, z których większość idealizowała ich przestępczy szał. Netflix w końcu położył kres temu romantyzmowi Rozbójnicy .

Jak Hollywood rozsławiło najsłynniejszą parę kryminalną w Ameryce

10 najlepszych monologów w serialu gangsterskim

Chociaż Bonnie i Clyde zawsze cieszyli się dziwnym zainteresowaniem, zwłaszcza w latach ich aktywności zawodowej, film Warrena Beatty’ego i Faye Dunaway z 1967 roku ponownie rozbudził zainteresowanie w gangsterskiej parze zwłaszcza wśród młodzieży tamtej epoki. Lata sześćdziesiąte były epoką pełną nastrojów antysystemowych, a kontrkultura często przybierała dziwne formy. W końcu była to dekada kultury hippisowskiej, zabójstwa JFK, rodziny Mansonów, zabójcy zodiaku, wojny w Wietnamie i protestów na rzecz praw obywatelskich, tworząc jedną z najbardziej niestabilnych i transformacyjnych epok w historii Ameryki. Z perspektywy czasu można stwierdzić, że historia, która gloryfikowała gang zabójców, była jak na tamte czasy doskonale wpisana w markę i nietrudno zrozumieć, dlaczego kultura młodzieżowa ciepło przyjęła jej przesłanie. Jednak ten powrót do romantycznego mitu o Bonnie i Clyde'u nie zakończył się w latach 60., a fałszywa postać kochającej się pary okradającej bogatych, by dać biednym, żyje w świadomości wielu osób do dziś.

W czasach takich jak Wielki Kryzys nie było zbyt wiele współczucia ze strony amerykańskich robotników, którzy słyszeli historie o Celem Bonnie i Clyde'a są banki . To dzięki tej obojętnej pogardzie dla bogatych tamtej epoki Gang Barrow był w stanie utrzymać swój wizerunek mistrza osoby pracującej. Pomogła w tym jedynie współczesna młodzież, która bezpośrednio karmiła się statusem celebryty morderców, słynąc z domagania się pamiątek po ich ciałach, gdy były jeszcze ciepłe. Zanim ukazał się film Beatty'ego i Dunawaya, minęły dwie dekady, a całe pokolenie urodziło się i wychowało w micie. To ten sam mit stał się inspiracją do nakręcenia filmu, który przykuł uwagę rebeliantów z lat 60., podobnie jak filmy im podobne Łatwy jeździec . Dla wielu historia Bonnie i Clyde'a była historią buntu, wolności i romansu ze strony opresyjnego systemu, a ból prawdziwych ofiar został utracony w tłumaczeniu.

Hollywood ma długą i kontrowersyjną historię gloryfikowania przestępczości, zwłaszcza gdy można dodać do niej dynamikę „Bonnie i Clyde”. Z pewnością częściowo tak było w przypadku szokujący film Urodzeni mordercy , który opowiadał o duecie żonatych seryjnych morderców i ich szaleństwie przestępczym, także na Południu. Podobnie filmy np Prawdziwy romans I Thelma i Luiza zapożyczyli elementy z klasyki, choć przedstawili swoich bohaterów w bardziej heroicznym świetle. Te filmy nie zasługują na taką samą krytykę jak Bonnie i Clyde ponieważ działania ich bohaterów są bardziej zniuansowane i fikcyjne, ale pokazują wpływ filmu z 1967 roku na Hollywood. Wysłano wiadomość, że kryminały i romanse dobrze ze sobą współgrają, co choć stworzyło kilka świetnych filmów, wywołało zrozumiałe kontrowersje. Wcześniejsze filmy często zostawiały dla widza przesłanie moralne, a lata 60. zaczęły to wywracać do góry nogami.

Rozbójnicy pokazali prawdę o Bonnie i Clyde’u

Killers of the Flower Moon powtarza niepokojący hollywoodzki trend

W 2019 roku wydano Netflix Rozbójnicy , thriller w roli głównej Igrzyska Śmierci gwiazdor Woody Harrelson I Yellowstone Kevina Costnera jako odpowiednio emerytowani Texas Rangers Maney Gault i Frank Hamer. Wiążąc koniec z końcem, pracując wówczas dla Departamentu Więziennictwa Teksasu, Hamer został zatrudniony przez gubernator Ma Ferguson – pierwszą w Ameryce kobietę-gubernatorkę – do obalenia gangu Barrow, wyznaczając Gaulta na swojego partnera. Obaj mężczyźni byli przyjaciółmi, kiedy pracowali jako Rangersi i wspólnie pracowali nad powstrzymaniem operacji bimbru w czasie prohibicji. W rzeczywistości obaj mężczyźni byli bliscy stereotypowi twardego, rozsądnego stróża prawa, cieszącego się reputacją uczciwego i wykonującego swoją pracę. Ten radykalny kontrast z Bonnie i Clyde'em sprawił, że ich historia stała się tym bardziej pasująca, ponieważ przedstawia widzom najbardziej przejrzystą historię o „policjantach i złodziejach”.

Jedna z mocnych stron Rozbójnicy polega na tym, że przedstawia Bonnie i Clyde'a jako niemal anonimowe postacie z ich własnej historii, zamiast tego uwypukla następstwa ich zbrodni i pościg. Twarze przestępców są rzadko widywane, a ich sceny raczej uwypuklają ofiary, niż rzucają na nie światło reflektorów. Jak Hamer i Gault wykonują swoją pracę detektywistyczną w stanach takich jak Teksas i Missisipi w brutalny sposób pokazano, że pomimo reputacji zabójców jako rabusiów banków, ich głównymi ofiarami byli pracownicy sklepów i funkcjonariusze policji. W rzeczywistości policja dowiedziała się, że ze względu na ryzyko była to preferowana przez Gang Barrow metoda rabowania sklepów i stacji benzynowych, a nie banków. Jednak ich reputacja jako rabusiów banków trafiła na pierwsze strony gazet i przekonała część wywłaszczonych, zubożałych mieszkańców Południa. Co zrozumiałe, Hamer i Gault w trakcie narracji tej historii stają się coraz bardziej sfrustrowani, gdy odkrywają, jak głęboki był mit o Bonnie i Clyde'u.

Rozbójnicy nie ukrywa celu swojej narracji, z rażącym zamiarem rzucenia cienia na dominujący romantyk widok jego nikczemnej pary . Pochodzi to w dużej mierze z ust Gaulta i Hamera, zwłaszcza gdy tropią znajomych z Gangu Barrow. Niemal na każdym kroku doświadczeni stróże prawa napotykają ceglaną ścianę, gdy świadkowie odmawiają podania jakichkolwiek informacji na temat przestępców. W rzeczywistości niektórzy nawet powtarzają kłamstwo Bonnie i Clyde'a, jakoby po prostu bronili klasy robotniczej, często przypominając, że ofiarami gangu byli głównie gliniarze i zwykli sprzedawcy w sklepach. Do końca duet zamordował łącznie dwanaście osób i dokonał kilkudziesięciu napadów, w tym na 15 banków. Ich szaleństwo dobiegło końca, gdy Hamer zebrał grupę innych gliniarzy i zaatakował złoczyńców w Luizjanie, jak pokazano na końcu filmu.

Rozbójnicy mają znacznie lepsze wzorce do naśladowania

True Detective: Night Country to kontynuacja pierwszego sezonu – oto dlaczego

Historia Bonnie i Clyde'a, opowiedziana z perspektywy organów ścigania, jest naprawdę niezwykła na poziomie Elliota Nessa i jego Nietykalnych. W przypadku Franka Hamera i Maneya Gaulta widzowie mają bardzo realne i autentyczne wzorce do naśladowania, którzy w przeciwieństwie do swoich celów byli wówczas znani z tego, że byli porządnymi gliniarzami. Podczas gdy niektóre kryminały pozwalają sobie na swobodę w kwestii uczciwości swoich bohaterów, Rozbójnicy jest, pod każdym względem, dobrą reprezentacją Hamera i Gaulta. Obaj są uczciwymi ludźmi prawa w epoce znanej z korupcji i wydają się niemal idealnymi ludźmi do tego zadania, biorąc pod uwagę ich czas. Nie powinno to być zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, w jaki sposób drużyna Texas Rangers zyskała reputację dzięki profesjonalizmowi i uczciwości. Jak w przypadku każdego filmu, pozostawiono tu pewną swobodę w zakresie narracji i dopasowania czasu trwania, ale widzowie odnajdą w historii Netflix więcej prawdy niż w jakimkolwiek innym dotychczasowym filmie o Bonnie i Clyde'u.

Rozbójnicy ma genialne Prawdziwy detektyw -inspirowana atmosfera napięcia, z narracją poświęconą ostatecznemu uporządkowaniu tej historii od pokoleń, które znały jedynie mit. Jednym z najbardziej odświeżających aspektów jest to, że całkowicie porzucił prostszy, naiwny pogląd, jaki młodzi ludzie mają na temat pary, zamiast tego przedstawia dojrzałe, ugruntowane i zimne spojrzenie na rzeczywistość przedstawioną w tej historii. Powolne śledztwo w sprawie dwóch gliniarzy z jednej z najbardziej prestiżowych amerykańskich organów ścigania nadało tej historii zachodni motyw starej szkoły sprawiedliwości. Zarówno Harrelson, jak i Costner spisali się fantastycznie, gdy Texas Rangers powrócili i położyli kres jednemu z najgorszych szaleństw przestępczych swojej epoki. Imiona Bonnie i Clyde mogą nadal być dla niektórych synonimem buntowniczego romansu, ale Netflix dał widzom coś znacznie bliższego prawdy.

Rozbójnicy

Nieopowiedziana, prawdziwa historia legendarnych detektywów, którzy powalili Bonnie i Clyde'a.

Data wydania

29 marca 2019 r

Dyrektor

Johna Lee Hancocka

Rzucać

Kevina Costnera, Woody’ego Harrelsona i Kathy Bates

Ocena

R

Czas wykonania

2 godziny 12 minut

Główny gatunek

Biografia

Gatunki

Biografia , Kryminał , Dramat

Pisarze

Kathy Bates

Firma produkcyjna

Casey Silver Productions, Universal Pictures