Dragon Ball Z jest pełen power-upów. Podczas Smocza kula walki były często rozwiązywane supertajnymi technikami, doskonałymi sztukami walki lub umiejętnościami technicznymi, Dragon Ball Z wymagało od bohaterów znacznego zwiększenia ich mocy, aby nawet zranić niektórych swoich supermocnych przeciwników. Jednak analizując, jakie ulepszenia najlepiej służyły Goku i przyjaciołom, wyróżniają się dwie szczególne transformacje: transformacja Kaio-Ken i Super Saiyan.
Jednak patrząc na te dwie techniki na przestrzeni lat, staje się jasne, że obie transformacje są niezwykle przydatne w określonych punktach serii. Ale która z nich jest lepszą techniką? Przeanalizujmy ich mocne i słabe strony, a także moment, w którym odwrócili losy bitwy.
Witalne chwile
Technika Kaio-Ken okazała się nieoceniona w całej Saga Saiyan i Saga Frieza, podczas gdy każda następna walka wymagała transformacji Super Saiyan. Technika Kaio-Ken pozwoliła Goku pokonać Nappę i stanąć ramię w ramię z Vegetą, Ginyu Force i ostatecznie z Friezą. Jednak transformacja Super Saiyan jest tym, co odwróciło losy każdej kolejnej bitwy.
To powiedziawszy, transformacja Super Saiyan okazała się również techniką kontrproduktywną, a także praktyczną. Forma Ultra Super Saiyanina Trunksa zwiększyła jego siłę, ale spowolniła go tak bardzo, że nie mógł zadać ciosu Cellowi. Forma Super Saiyan 3 Goku, choć potężna, spaliła zbyt dużo energii i ostatecznie nie zdołała odwrócić losu Majin Buu. Super Saiyan 3 i 4 znacznie skróciły czas, w którym połączeni bohaterowie, tacy jak Gotenks i Gogeta, mogli pozostać połączeni. Podczas gdy transformacje Super Saiyan dawały bohaterom szansę na wygraną, równie często kończyły się krzywdzeniem bohaterów.
Westvleter 12 (xii)
Niezaprzeczalnie Kaio-Ken odwrócił losy bitwy, kiedy wyglądało na to, że wszyscy zginą. Ale tak samo zrobiła technika Super Saiyan. Podczas gdy Goku nigdy nie dotarłby do Frieza Saga, gdzie po raz pierwszy przemienił się w Super Saiyan bez Kaio-Kena, każda saga w Dragon Ball Z wymagało pewnych ulepszeń lub treningu, więc można argumentować, że obie techniki okazały się równie ważne dla rozwoju fabuły.
W trakcie Dragon Ball Super jednak Kaio-Ken powrócił jako dodatkowy impuls do formy Super Saiyan Blue. Ten dramatyczny impuls, łączący dwie techniki, wywarł niesamowitą presję na walczących, ale ostatecznie sprawił, że Goku był na równi z przeciwnikami, takimi jak Hit, Kefla i Jiren.
hamms procent alkoholu w piwie
Dopalacze i obciążenie
Obie umiejętności oferują niesamowity potencjał swoim bohaterom. Zarówno transformacje Kaio-Ken, jak i Super Saiyan zwielokrotniają moce użytkownika w znacznej ilości. Transformacje Super Saiyan – czy to Super Saiyan 1, 2, 3, 4, Bóg czy Niebieski – znacznie zwiększają moc walczącego. Transformacja wymaga od użytkownika doznania ekstremalnych emocji, zwykle gniewu lub smutku, ale po wywołaniu użytkownik może utrzymać tę formę przez długi czas. W rzeczywistości Goku i Gohan trenują, utrzymując formę Super Saiyan przez długi czas, naturalnie kontrolując energię.
Z drugiej strony techniki Kaio-Ken można się nauczyć jak każdej innej. To sprawia, że użytkownik jest niesamowicie obciążony, zwiększany przez to, jak bardzo zwielokrotnia swoją energię. W Dragon Ball Super , nawet po latach treningu, Kaio-Ken nadal sprawia, że Goku praktycznie ma konwulsje i czyni go bezbronnym po użyciu.
Aby lepiej zademonstrować różne obciążenie, jakie obie techniki nakładają na użytkownika, rozważ walkę z Friezą. Goku ledwo udaje się użyć Kaio-Ken x20 przez więcej niż kilka sekund, ale gdy Goku przekształci się w Super Saiyanina, zachowuje formę do końca walki. Super Saiyan jest łatwiejszy w utrzymaniu, co czyni go bardziej praktycznym.
klementyńskie buty klauna
Ostatecznie transformacja Super Saiyan okazała się znacznie ważniejszą techniką ze względu na wzrost mocy, jaką oferuje i jak Saiyanie mogą przekształcić się w Super Saiyan bez ryzyka, że ich ciała pękną pod wpływem tej techniki. Kaio-Ken po prostu nie może się układać.
