Zassać jelito i podciągnąć się do stołu, czas się objadać Kantaro: Salaryman słodyczy i Smakosz samurajów . Podczas gdy większość świata może być obecnie zamknięta w pomieszczeniach, oba seriale Netflix Original to adaptacje mangi, które oferują smakoszowi ucieczkę do raju dla smakoszy bez konieczności wstawania z kanapy.
Śpiewnik , wyprodukowany we współpracy z Netflix i TV Tokyo, śledzi publikację sprzedawcy Ametani Kantarou, który stara się zmieścić się na czas, aby zjeść wywołujące orgazm desery w swoim codziennym harmonogramie. Recenzuje wspomniane słodycze, używając pseudonimu „Sweets Knight” na swoim blogu. Na podstawie mangi Tensei Hagiwary Saboriman Ametani Kantarou , seria przedstawia restauracje z prawdziwego świata wplecione w fikcyjną narrację, co oznacza, że desery, które Kantaro spożywa, są łatwo dostępne do odwiedzenia w Tokio.
Intensywność, z jaką Kantaro delektuje się swoimi cennymi słodyczami, jest wzmocniona przez niepokojący wyraz twarzy Matsuyi Onoe, wyszkolonego aktora kabuki, który wnosi do tej roli swoją grę typu A. Bez względu na to, czy słodycze, o których mowa, są uproszczone z natury, czy też są wynikiem wyszkolonej ręki szefa kuchni – od stylów i środowisk kulinarnych, od czekolady fasolowej po batoniki i włoskie puddingi – Kantaro wchodzi w stan absolutnego i często obsceniczna euforia po pierwszym kęsie, jego głowa zamienia się w samo jedzenie, gdy wspina się do nieba słodyczy. Ten stan bycia jest tak pożądany przez Kantaro, że jego poziom stresu poza jedzeniem sięga zenitu.
Kiedy Kantaro skupia się na samej potrawie, jej historii i jej tworzeniu, serial przechodzi od absurdu z kreskówek do zwykłego pornografii kulinarnej, zabierając widzów na wyselekcjonowaną wycieczkę po kilku dzielnicach Tokio . Syrop rozlewa się rozdzierająco wolno na wierzch miski anmitsu, dania składającego się ze słodkiej galaretki, pasty z fasoli azuki i świeżych owoców w Kanmidokoro Hatsune w dzielnicy Ningyōchō, podczas gdy karmelowy pudding podskakuje kusząco falując w kałuży karmelizowanej cukier w Esse Due w Akasace. Gdy Kantaro bierze kęs, jego przyjemność staje się zbyt wielka, aby utrzymać swoją obecność na tej płaszczyźnie egzystencji.
Jeśli to wszystko brzmi niezwykle intensywnie, to naprawdę tak jest. Miłość okazywana do polecanych potraw rywalizuje z najlepszymi w dokumentach kulinarnych, a wisienką na torcie jest to, że widzowie mogą spróbować tych potraw. W sezonie 1, odcinku 5, Hotcakes, Kantaro odwiedza Coffee Tengoku, mały sklep położony w tokijskiej dzielnicy Asakusa. Tam poetycko opowiada o staranności, jaką kucharz okazuje podczas przygotowywania jedzenia, obserwując, jak wypala odcisk kawiarni w gotowym produkcie. Wypuszcza anielskie skrzydła, będąc w stanie błogości, próbując ciastek na cztery różne sposoby, zanim rzuci się twarzą do ogromnego ciastka na niebie.
Śpiewnik to hołd złożony szerokiemu światu japońskich przysmaków kulinarnych, który oferuje wgląd w tradycję i trud miłości, który niektórzy muszą zamanifestować. W trakcie 12-odcinkowej serii Kantaro konsumuje eklery, parfait, tradycyjne ohagi i nie tylko, a jego namiętny zapał emanuje z ekranu.
Z drugiej strony jest Takeshi Kasumi, emeryt, który po prostu chce coś pocieszyć. Smakosz samurajów jest mangową adaptacją wycinkowej historii autora Masayukiego Kusumiego, skupiającej się na Kasumi, który wędruje po ulicach w poszukiwaniu wzruszających wrażeń podczas lunchu i kolacji.
Kasumi, potulny człowiek, często boryka się z jakimś problemem, czy to ze strony agresywnie pijanych biznesmenów w porze lunchu, czy zagranicznych podróżników potrzebujących pomocy przy zamawianiu z menu yakitori. Zamiast poradzić sobie z sytuacją sam, przywołuje obraz wędrownego samuraja, który jest zarówno niewybredny, jak i asertywny, wszystko to, czym chce być Kasumi.
Szacunek Kasumi dla jego jedzenia jest wyczuwalny i często szuka uderzenia nostalgii w każdej odwiedzanej restauracji. Czasami jego apetyt prowadzi go do odkrywania ukrytych klejnotów na własnym podwórku, na przykład w premierowym odcinku, Sezon 1, Odcinek 1, Piwo w środku dnia w restauracji. Kasumi zamawia proste danie z bakłażana, papryki i wieprzowiny w pikantnym sosie miso, delektując się przy ladzie chrupiącym piwem. Radość i szczęście pochłaniają go, gdy pije pierwszy łyk, i często przypomina sobie, kiedy był młodszy, delektując się tym samym daniem.
W sezonie 1, odcinek 9, Krokiety serca, Kasumi odwiedza stragan na oddziale Shinagawa, gdzie kupuje proste krokiety, smażone danie pokryte bułką tartą panko i wypełnione ziemniakami i różnymi nadzieniami. Rozmyśla o swoim czasie, gdy był małym chłopcem, jedząc podobne krokiety z kolegami z klasy. Nostalgia to piekielny narkotyk, a Kasumi jest wyraźnie uzależniona.
Smakosz samurajów oferuje jednak coś więcej niż tylko katalog posiłków w porze lunchu. Kasumi to człowiek z nowym życiem, który spędził dziesięciolecia jako biznesmen. Teraz, w obliczu dość spokojnego życia u boku naprawdę cierpliwej pani Kasumi, zastanawia się nad swoją rolą i celem nad yakiniku – grillowaniem – jednocześnie krytykując rock'n'rollowy styl życia swojej młodej siostrzenicy; zastanawia się nad nową karierą, spacerując po telewizyjnym dramacie, delektując się lunchem bento nad rzeką; i kwestionuje swoją własną żądną przygód naturę lub jej brak, jedząc oden – delikatnie gotowany gulasz z warzyw, placków rybnych i jajek.
W przeciwieństwie do Śpiewnik , Smakosz samurajów jest raczej melancholijnym, prawdziwie relaksującym doświadczeniem, z wyjątkiem krótkich chwil, w których pojawia się samuraj i grozi zakłóceniem równowagi. Ale kiedy warstwy zostaną oderwane i zbadane składniki, Smakosz samurajów staje się światem, w którym można się zagubić, nawet jeśli jest mocno osadzony w rzeczywistości.
Obecnie w serwisie Netflix dostępnych jest kilka seriali związanych z jedzeniem, w tym Kolacja o północy, kolejna adaptacja mangi osadzona wokół bywalców nocnej knajpki i serialu anime Wojny o żywność . Jednak jako pierwsze danie najlepiej zacząć od deseru: Śpiewnik a następnie porcja Smakosz samurajów . Następnie zatrać się w japońskiej telewizji dla smakoszy.
Pozostaje pytanie: czy to kiedyś wystarczy? Mówiąc słowami Kantaro, Tylko słodkie niebo wie!
łowca głów grubych głów
