Australijski aktor Kodi Smit-McPhee zasłynął serią wyjątkowych filmów gatunkowych, które przebiły się przez Stany Zjednoczone w 2009 roku, u boku Viggo Mortensena w postapokaliptycznym thrillerze Droga. Następnie stworzył parę niekonwencjonalnych horrorów, najpierw dramat o wampirach „Let Me In”, a następnie arcydzieło poklatkowe „ParaNorman”.
Teraz, mając zaledwie 18 lat, jest główną gwiazdą cieszącego się uznaniem krytyków westernu „Slow West”, u boku Michaela Fassbendera i Bena Mendelsohna, przed swoim skokiem na terytorium superbohaterów z „X-Men: Apocalypse”. Mówiąc najprościej, gwiazda Smit-McPhee rośnie.
W „Slow West” reżysera Johna Macleana gra młodego kochanka Jaya Cavendisha, który odważnie porzuca luksus i bezpieczeństwo swojej szkockiej ojczyzny, by ponownie połączyć się ze swoją jedyną prawdziwą miłością na granicy Ameryki. W swoim dążeniu do jej odnalezienia Jay spotyka tajemniczego banitę (Fassbender) i niebezpiecznego łowcę nagród (Mendelsohn), który zmieni jego los.
Smit-McPhee usiadł z SPINOFF podczas during Festiwal Filmowy Tribeca omówić przeszłość, teraźniejszość i przyszłość swojej kariery, w tym w tym czasie prawie grał Wolverine'a.
Spinoff: Naprawdę kocham ten film. Jestem wielkim fanem westernów. Właściwie ciekawi mnie tytuł „Slow West”. Co to dla ciebie oznacza?
czy piwo schmidt nadal warzone?
Kodi Smit-McPhee: „Wolny zachód”? Zastanawiam się. Nigdy nie myślałem o tym tak głęboko. Myślę, że to naprawdę dzieło sztuki i może znaczyć tak wiele. I myślę, że to esencja samej historii. Myślę, że w czasie, kiedy buduje się zachodnia Ameryka, jest to trochę powolny czas. Nie jestem pewny. To świetne pytanie.
Ponieważ na podstawie tytułu spodziewałem się, że będzie to film w wolnym tempie, a tak nie jest! To prawie beztroskie.
Tak, kiedy przeczytałem scenariusz i zobaczyłem, że nazywa się „Slow West”, spodziewałem się powolnego westernu. A potem czytam to i mówię: „Jezu, to jest wyjątkowy ! To jest szalone.'
Jako Australijczyk, w jakim stopniu westerny były częścią twojego dorastania?
Często otrzymuję to pytanie, nie tylko o westernach, ale o filmach w ogóle, i naprawdę mam ogromną pasję do samej sztuki. Więc zdaję sobie sprawę, że jestem trochę nieprofesjonalnie nieobecny w branży. Ale w sposób, w jaki też chciałem. Po prostu dużo ignorowałem. Ale myślę, że zachodni gatunek ma tak wiele wspaniałych cech jako całość. A sposób, w jaki John [Maclean] pociągnął za sznurki w coś nowego, czym możemy się cieszyć jako western, jest czymś, co naprawdę doceniam.
Byłem w połowie filmu, zanim zdałem sobie sprawę, że nikt na ekranie nie jest Amerykaninem. To był szkocki reżyser, kręcony w Nowej Zelandii, czego wtedy nie znałem. Ale to czuje tak amerykański...
Całkowicie! Wiem. Ktoś po prostu zapytał mnie wcześniej, czy dobrze się czuję, że to amerykański film. A ja na to: „Och, racja. O mój Boże, tak. Całkowicie w porządku.
Chcemy go przyznać, bo jest piękny, ale czy to jest w porządku? Byli zamierzam nazwij to naszym.
Oczywiście. Czułem się trochę spięty z Johnem na Sundance, ponieważ tak wielu ludzi zadawało pytania dotyczące świata zachodniego, a ja pomyślałem: „Nigdy o tym nie myślałem! Jesteś odważny, tak jakby wskazujesz palcem. Ale zrobił to z taką równowagą, że myślę, że ludzie mogą to wybaczyć.
To naprawdę urocze, ponieważ „Slow West” jest bardzo świadome tego gatunku, ale przenosi go w nowe miejsca w sposób, który szanuje jego dziedzictwo.
Tak, pełne szacunku i nowe aspekty sztuki.
Mówiąc o tym, myślę, że perspektywa Macleana na Zachód jest bardzo skupiona na twojej postaci, w której Jay postrzega Zachód jako romantyczne miejsce, podobnie jak my. Ile z tego byłeś świadomy, czytając scenariusz i pracując nad filmem, jak bardzo perspektywa twojej postaci wpłynęła na efekty wizualne?
Kochałem i naprawdę czułem, że te dwa światy się łączą. I to nie tylko fizycznie, ale też emocjonalnie. Możesz poczuć, jak ta czysta, wrażliwa, ślepa, niedojrzała kochająca istota porusza się z całą siłą wszechświata, wkraczając w kompletnie przeciwną, ciemną, opustoszałą, grubą, brutalną tragedię. I myślę, że to niesamowite, że te dwa równania sumują się w całym filmie w naprawdę świetnej równowadze.
Mówiąc o równowadze, ty i Michael Fassbender macie w filmie dynamikę „Odd Couple”, to trochę samce alfa/beta, albo on jest cyniczny, on jest romantykiem. Jak to się rozwinęło?
Kowal Czekoladowy Stout
Myślę, że rozwinęło się to dość naturalnie, ale jestem pewien, że wywodzi się z naszych korzeni, z którymi naprawdę się zmierzyliśmy i chcieliśmy mieć pewność, że są we właściwym miejscu. Ponieważ oczywiście, wchodząc do filmu, kręcisz różne rzeczy i wszystko nie w porządku, więc chcieliśmy, aby nasze korzenie były poprawne.
Myślę więc, że powstało to w wielu obszarach przedprodukcyjnych, w których zaczęliśmy używać Skype'a, ale także, gdy byliśmy w Nowej Zelandii, mieliśmy możliwość wspólnej pracy, Michael, John i ja. To tam w pewnym sensie poznaliśmy się nawzajem. odsłon [na próbach], ale jak już powiedziałem, myślę, że jest to coś po prostu przez płynność scenariusza, który po prostu naturalnie się w ten sposób wydarzył. Więc myślę, że to na pewno podziw dla Johna.
Jak to było pracować z Fassbinderem, nie tylko jako aktor, ale także jako producent wykonawczy?
Widziałem, że [Fassebender rządzący] był całkowicie widoczny. Kiedy wszedłem do pokoju na próbę, zobaczyłem relację [on i Macleana] razem. Oczywiście wcześniej pracowali razem przy filmach krótkometrażowych. Ale to było bardzo podobne do profesjonalnego punktu widzenia etyki biznesowej. Doceniłem to tak bardzo, ponieważ on jest głównym bohaterem w tym filmie. Musi jeszcze myśleć i robić wszystko jako artysta.
W ogóle nie czułeś się onieśmielony?
Mówię: „Cholera! Jestem na planie z producentem każdy dzień.' [Śmiech]
On będzie ogień mnie, jeśli się pomylę!
Tak! To takie zabawne. Chcę pewnego dnia dokonać tego przejścia i nie wiem, czy to produkcja, czy reżyseria, po prostu bycie w jakiś sposób za kamerą. Ponieważ fajnie było mieć to tam.
Tak więc miałem moment geek-out, zdając sobie sprawę, że Rory McCann jest w tym filmie. Oczywiście grał w The Hound 'Gra o tron.' Oglądasz program?
Oglądam to od czasu do czasu, ale nie jest to coś, w co się zanurzam, bo dosłownie oglądałbym to cały czas.
czy Naruto nadal ma moc sześciu ścieżek?
Wysysa twoje życie. To prawda.
Ponieważ kocham „Władcę Pierścieni” i kocham średniowieczne i duchowe rzeczy. Tak, jest całkiem idealny. Ale Rory McCann jest świetnym i utalentowanym facetem! Grał na pianinie i przychodził na plan z tą małą szkocką gitarą – i widział taką małą szkocką gitarę na tak wielkim mężczyźnie!
Nie mogę nawet -- musisz obejrzeć program, bo to jeszcze bardziej rozsadzi twój umysł.
Tak, to było naprawdę interesujące [ponieważ w „Grze o tron”] jest taki bestia , zabójcza bestia, a potem widzisz, że jest po prostu piękną osobą. Lubi śpiewać swoje piosenki. Lubi się napić. To takie zabawne, że jest naprawdę najdelikatniejszym człowiekiem w środku.
Więc zmieńmy biegi, jeśli nie masz nic przeciwko „ParaNormanowi”. Niedawno CZAS wylicytowany wyłączyć wiele ze swoich archiwów, w tym lalki, rekwizyty i grafiki koncepcyjne z ich filmów. Zastanawiałem się, czy jesteś właścicielem któregoś z kawałków?
O mój Boże, wow. Ja robię. Jego więc niesamowite, na końcu dali mi prawdziwą figurę „ParaNorman”. Jak wiesz, mają ich tak dużo, więc właśnie dostałem jedną z nich. I w ten sposób dali mi jego twarze, jak niektóre z jego różnych twarzy - na przykład uśmiech, a potem uroczą twarz. Były to po prostu magnetyczne elementy drukowane w 3D.
Masz więc właściwą kukiełkę i możesz zmienić jego wyraz twarzy.
Tak. To niesamowite. I zawsze mam to na swoim biurku. I co jeszcze? Po prostu dali mi wiele komercyjnych pamiątek, takich jak naklejki, i po raz pierwszy zagrałem w prawie franczyzowym filmie. Coś tak wielkiego na billboardach i tak dalej, więc było to dla mnie nowe. I to było wspaniałe przeżycie.
Nawiązując do innego filmu z twojej przeszłości ['Wpuść mnie'], zrobią 'Wpuść właściwy' serial . Co o tym myślisz?
Naprawdę? Naprawdę?! [DO olbrzymi uśmiech pojawia się na jego twarzy.] Gdzie? Gdy? W jaki sposób? Co?
Pracuje z showrunnerem z serii „Teen Wolf”.
Naprawdę! Co! To szalone. To takie szalone. W ogóle tego nie wiedziałem. To moje myśli. Um, hej. To byłoby niesamowite. Tak, i to może całkowicie zadziałać. To, co zawsze uwielbiałem w tej historii, to to, że jest to ciągła opowieść i [wraz z „Let Me In” – remake'iem w języku angielskim] po prostu weszliśmy w to w pewnym momencie. Tak naprawdę jest to historia, która istnieje wiecznie. I mogą dotykać, gdzie chcą.
To będzie ale fajnie oglądać. Naprawdę. Chcę zobaczyć, co z tym zrobią. Właściwie jestem taki dociekliwy. Łał. A „Let the Right One In” miało inny, europejski charakter, miało w sobie czysty sens. Natomiast kiedy przyszło do Amerykańskie ekrany , [reżyser] Matt [Reeves] przetłumaczył amerykańskiej publiczności. Ale nadal żyją w taki piękny sposób, a ja to uwielbiam.
Więc kiedy dostałeś „X-Men: Apocalypse”, czy natychmiast zadzwoniłeś do Fassbindera?
Właściwie zrobiłem coś przeciwnego. Nie powiedziałem ani słowa do nikogo [znam z filmu], Nicholasa Houlta, z którym pracowałem przy „Young Ones”, Michaela Fassbendera i Tye Sheridana, których znam trochę. Spotkałem się z nim przed filmem. Ale tak, będzie naprawdę fajnie. Wpadnę po prostu i powiem: „Cześć! Jesteśmy teraz w zupełnie innym środowisku”.
Zastanawiałem się, czy dzwoniłeś z prośbą o pomoc w swoim niemieckim akcencie.
O mój Boże, oczywiście. Nie, jak tylko powiedzieli mi, że po prostu wariuję. Wiem, że kiedy dzwonią do mojego agenta i menedżera, wiedziałem, że dostałem do praca. Wiedziałem, że zrobiłem tylko jedno przesłuchanie, więc pomyślałem: „OK. To jest mój dzień.' Wypadłam.
Kiedy robisz coś tak wielkiego, czy wiesz, z kim zmierzysz się, aby wygrać tę rolę?
Tak, właściwie. Czasem od razu będziesz w pokoju i powiesz: „O Boże. Znam tego aktora. Znam tego dzieciaka. On jest niesamowite. Ale wtedy też powiesz: „Potrzebuję tej pracy!”. [Śmiech] To taki dziwny przemysł, ale ten proces był naprawdę szybki i jestem za to bardzo wdzięczny. Myślałem, że to będzie coś znacznie większego. Ale miałem spotkanie z Bryanem [piosenkarzem]. Potem po prostu zrobiłem małe przesłuchanie i to było to.
Czy możesz nam opowiedzieć o scenie przesłuchań?
Tak, mogę ci to całkowicie powiedzieć. Zmusili mnie do zrobienia – co bardzo mi się podobało – jednej ze scen Alana Cumminga, w której wyjaśniał, że blizny na jego ciele pochodzą od archanioła Gabriela. I po prostu kazali mi to robić z akcentem. Więc myślę, że to było naprawdę mądre. Nie wiedziałem, czy to będzie w prawdziwym filmie, jak na chwilę zrestartowany. Ale tak nie było.
Ile kosztuje makijaż, ile protetyka?
Oczywiście nie mogę wiele powiedzieć, ale protez jest niewiele. Myślę, że starali się pozostać w całości, tylko dlatego, że to X-Men i tak liczni fani, starali się zachować tradycję tak bardzo, jak tylko mogli. I nawet te historie przeplatają się z Mystique będącą moją matką i Azazelem -- więc wiesz, że mogą tego dotknąć. Myślę, że ludzie będą bardzo szczęśliwi. Przeczytałem scenariusz i myślę, że wiedzą, czego oczekują fani, a nawet fani Nocny łazik . Więc jestem bardzo szczęśliwy.
oryginalny miodowy brązowy lager
Więc widziałeś scenariusz.
Mam. Przez długi czas było to ściśle tajne. A potem dosłownie byłam w samolocie, żeby zrobić test makijażu obok pisarza. On na to: „Właśnie kończę”. A ja na to: „Świetnie! Nie mogę się doczekać, kiedy to przeczytam. Widzę, że do kręcenia dzieli nas kilka tygodni i nie wiem, co się, kurwa, dzieje! Więc tak, przeczytałem to zanim tu przyjechałem. A przeczytałem go tylko raz, więc wciąż mam sporo do zrobienia w swoich badaniach. I naprawdę chcę dać publiczności to, czego oczekują. To na pewno mój obowiązek.
piwo brooklyn lager
Czy patrzysz wstecz na sprawy Alana Cumminga?
Tak. Zwykle nie wyciągałem wniosków z rzeczy, które zostały zrobione [wcześniej], takich jak „Wpuść właściwy”, nie patrzyłem na to, gdy robiłem „Wpuść mnie”. „Slow West” nie patrzyłem na inne westerny, bo chciałem być w momencie tych postaci. Widząc, że to jest coś więc inny, trochę badam wszystko od czasu, gdy sam Nightcrawler został stworzony jako postać. Więc widząc, jak wszyscy się tym zajmują, co ludzie lubili w nim zachować, a potem to, co chcieli mu odebrać. Śledziłem jego podróż ewolucyjną i rodzaj historii, która rozwija się dla niego teraz, która polega na ucieczce od cierpienia, które jest w cyrku i jego dziwacznym wyglądzie, i poszukiwaniu Boga i wiary. To wszystko, do czego odnoszę się jako osoba. Więc robię tak wiele zdecydowanie badania -- na temat wersji Alana Cumminga, komiksów, a nawet kreskówek. Uwielbiam tę kreskówkę - zapomniałem, jak się nazywa, ale to naprawdę nostalgiczna oldskulowa. Tak fajnie, po prostu oglądam wszystkie odcinki, wchłaniając to wszystko. To wszystko tam jest.
Co możesz teraz powiedzieć o „X-Men: Apocalypse”?
Naprawdę nic. To wszystko jest ściśle tajne. Więc sam fakt, że to mam. Wiemy, że [Nightcrawler] jest młody i że przywrócili Tye Sheridana i wszystkie inne postacie, i że są powiązani z Cyklopem i młodą Jean Grey i tym i tamtym. I myślę, że to wszystko jest dla fanów X-Men do zabawy. A jeśli mają wystarczającą wiedzę o uniwersum Marvela, mogą ją stamtąd zdobyć.
Czy w tej obsadzie jest ktoś, kogo szczególnie interesujesz?
Um… Hugh Jackman. Po prostu wielokrotnie przecinałem jego ścieżkę i właściwie na początku mojej kariery zostałem obsadzony jako młody Wolverine. A potem pomyślałem: „Nie, muszę zrobić „Drogę”. Tak więc tak ma być.
Więc byłeś prawie przed X-Manem?
Tak, naprawdę byłem, co prawie zniszczyło go dla mojego Nightcrawlera.
Który film o X-Menach?
Myślę, że to był „Origins” [„X-Men Origins: Wolverine”]. Była scena, w której pokazywali, jak powstał młody Wolverine. Więc to prawie oznaczało, że nie dostałem tego.
Cóż, teraz, gdy jesteś na ogromnej trajektorii w górę, czy chcesz udostępnić któryś z filmów, na które poszedłeś, a których nie dostałeś? Zawsze uważam to za interesujące.
Tak, to naprawdę interesujące pytanie. Myślę, że „Błąd w naszych gwiazdach” [rola Gusa, którą otrzymał Ansel Elgort]. Było wiele -- jak, naprawdę, kiedy jesteś w LA, zdajesz sobie sprawę, że wszyscy się tym zajmują. I tylko wtedy, gdy przesłuchujesz kilka razy i widzisz, że są w tym warstwy, o których myślą o tobie. Ale większość z nich, jak „Niezgodna” i kilka innych wielkich rzeczy, które wyszły, zrobiłem dla nich tylko jedno przesłuchanie… Mam wielki podziw dla wszystkich tych filmów. Nie miałem okazji się dostać lub zagrać, ale bardzo wierzę w teraźniejszość.
Pewnie. Dobrze, masz się dobrze! Dlatego tak ciekawie jest eksplorować te równoległe wszechświaty...
Dokładnie. Dosłownie jest. Wszystko odbywa się równolegle. To jest szalone.
„Wolny zachód” otwiera się w piątek w limitowanej wersji kinowej i na żądanie.
