Hobbit dokonał więcej niż kilku zmian w J.R.R. Tolkienowska wersja tej historii. Między innymi to zmienił los Azoga Plugawiciela dać Thorinowi nemezis i stworzyło to nierealistyczną historię miłosną między elfką Tauriel i siostrzeńcem Thorina, Kilim. Nie wspominając o tym, że dodał całą historię o wysiłkach Białej Rady, by wypędzić Nekromantę z Dol Guldur. Fabuła Białej Rady była częścią historii Tolkiena, ale była to tylko niejasna wzmianka Hobbit samo.
alpejskie piwo chmielowe urodzinyPRZEWIŃ, ABY KONTYNUOWAĆ TREŚĆ
Kolejna taka zmiana Hobbit Nakręconych filmów była charakterystyka króla Thranduila. W filmach zachowywał się jak dupek. Aktywnie odmówił pomocy obrona Ereboru przed Smaugiem i odmówił przyjęcia krasnoludzkich uchodźców. Co więcej, odmówił pomocy Thorinowi w jego dążeniu do odzyskania Samotnej Góry. Na pierwszy rzut oka wszystko to ma sens, ponieważ elfy i krasnoludy rzadko się dogadują Władca Pierścieni wszechświecie, ale tak naprawdę nie tak się stało Hobbit. Thranduil tak naprawdę nie nienawidził Thorina i krasnoludów z Ereboru.
Thranduil nie nienawidził krasnoludów
Szczerze mówiąc, konflikt między Thranduilem a Thorinem nie ma sensu. W filmie Thranduil odwraca swoją armię od Ereboru, gdy Smaug plądrował starożytne sale. Ale są dwa ważne fakty, które należy wziąć pod uwagę. Po pierwsze, kiedy smoki atakują, robią to bez ostrzeżenia. W blitzkriegu ognia i dewastacji unicestwiają swoje cele przy niewielkim lub zerowym oporze. Po drugie, leśne królestwa Ereboru i Thranduila były oddalone od siebie o około 100 mil. Tak więc, zgodnie z tym rozumowaniem, Erebor został zaatakowany i podniósł alarm na czas, aby Thranduil zebrał pełną armię i przebył ponad 100 mil, zanim Smaug zakończył swój atak. Nawet w LOTR , to trochę nierealne.
To, co wydarzyło się między Thranduilem a krasnoludzkimi uchodźcami, nie zostało zapisane, ale jest mało prawdopodobne, aby po prostu ich odprawił. W książce był zdrowy handel ekonomiczny między Ereborem, Dale i Leśnym Królestwem. Z tego powodu nie ma powodu sądzić, że Thranduil byłby palantem dla wszystkich. Tak więc, mówiąc wprost, konflikt między Thorinem a Thranduilem został stworzony, by podsycać napięcie Hobbit kino. Azog był antagonistą Thorina, ale potrzebował kogoś, kto przeciwstawiłby się jego misji, a nie tylko próbował go zabić.
zalewanie piwa cukrem stołowym
Dlaczego Thranduil nie lubił innych elfów
Podczas gdy Thranduil nie miał problemu z krasnoludami, nie przepadał za wieloma elfami. W książce Thranduil był izolacjonistą i nie bez powodu. Thranduil był sindarińskim elfem, co oznaczało, że nigdy nie był w Valinorze i dorastał w Doriath pod przywództwem króla Elu Thingola i Meliany Mai. Ta grupa elfów była najpiękniejszymi, najmądrzejszymi i najzręczniejszymi elfami w Śródziemiu - aż do czasu Feanor i Noldorowie pokazał się.
Kiedy Fëanor wrócił z Valinoru, przywiózł ze sobą problemy Kiedy Thingol dowiedział się o zabijaniu krewnych w Alqualondë, zakazał mówienia w quenyi i obwinił Noldorów za podżeganie do konfliktu z Morgothem. Sindarowie początkowo próbowali trzymać się z daleka, ale zostali wciągnięci w stulecia wojny, śmierci i rozpaczy. Thranduil dostrzegł skutki tego konfliktu, gdy synowie Fëanora zainicjowali drugie zabijanie krewnych i zaatakowali Doriath w poszukiwaniu Silmarila. Podobnie Thranduil osobiście odczuł skutki konfliktu noldorskiego, kiedy był spalony przez smoczy ogień podczas Wojny Gniewu.
Wiedząc to wszystko, łatwo zrozumieć, dlaczego Thranduil nie chciał mieć nic wspólnego z zewnętrznymi wydarzeniami. Widział zniszczenie pokoju w Doriacie i obwiniał o to Fëanora i Noldorów. Więc potem robił wszystko, co w jego mocy, aby pozostać odizolowanym od wydarzeń na świecie, ponieważ chciał pielęgnować swój własny mały pokój. Wstąpił do Ostatniego Sojuszu w Drugiej Erze, ale jego ojciec zginął w tej wojnie, co tylko zwiększyło jego niechęć i izolacjonizm. Dołączył także do Galadrieli w walce z siłami Saurona w Wojnie o Pierścień. Wygląda jednak na to, że Thranduil wolałby trzymać się z dala od wszystkiego.
