Beavis i Butt-Head fani mają dwa odwieczne pytania dotyczące serialu: co stało się z ich mamami i dlaczego Butt-Head nie jest milszy dla Beavisa? Spora część humoru serialu pochodzi z tego, że Butt-Head jest fizycznie i werbalnie obraźliwy wobec Beavisa, od obrażania go po klepnięcie go w uległość do pełnych fizycznych walk. W sezonie 5, odcinku 4, „Choke”, Beavis mówi operatorowi 911, że Butt-Head „nie jest moim przyjacielem” i jest to prawdopodobnie najbardziej szczere stwierdzenie w całej serii.
W odrodzeniu Paramount+ scenarzysta Morgan Murphy w końcu rozwiązuje zagadkę zachowania Butt-Heada w odcinku odpowiednio zatytułowanym „Nice Butt-Head”. Po wielokrotnym uderzaniu głową Beavisa o ścianę przed pedagogiem szkolnym, Butt-Head otrzymuje leki, aby kontrolować jego agresywne zachowanie i wydaje bardzo odcinek był miły dla Beavisa. „Większość” nie jest tak naprawdę spoilerem, ponieważ odcinek wyjaśnia, dlaczego dobrze wychowany Tyłek też nie zadziała.
ile alkoholu jest w piwie z rekinów?
„Nice Butt-Head” wreszcie odcina Beavisowi trochę luzu po kilku odcinkach, w których dostał najgorsze ze wszystkiego . Butt-Head przestaje go ranić, pozwala mu kontrolować pilota do telewizora i mówi z szacunkiem (zaskoczony Beavis mówiący „Niech cię Bóg błogosławi” do „Dziękuję za pytanie” Butt-Heada jest jednym z nieoczekiwanych śmiechów w odcinku). Problem nie polega na tym, że Butt-Head jest milszy dla Beavisa; chodzi o to, że on jest także miło, wziął znacznie więcej tabletek, niż powinien, i dlatego popadł w drugą skrajność. Zwraca uwagę na zajęciach następnego dnia, ignoruje bardzo oczywiste podwójne entendencje, a nawet zaprasza pana Van Driessena na lunch. Beavis w końcu nie może już dłużej znieść tej wykastrowanej wersji swojego najlepszego przyjaciela i atakuje go, powodując, że wraca na swoje brutalne ścieżki.
To genialny odcinek, zasadniczo zmieniający dynamikę Beavisa i Butt-Heada i wyjaśniający, dlaczego się ze sobą znoszą. Gdyby Butt-Głowa brał tylko dwie tabletki dziennie, które powinien, możliwe, że mieliby bardziej normalny związek, ale wtedy nie byłoby historii. Fabuła pochodzi z frustracji Beavisa z powodu tego, jak działają pigułki Również całkowicie zabił resztę osobowości Butt-Head'a. Jest tak nudny jak Keith z sezonu 1, odcinka 4, „The New Enemy / Doppleganger” – a jeśli obejrzysz dwa odcinki jeden po drugim, to potwierdza to Beavis lubi swoje chaotyczne życie . Nie chce banana. Nie obchodzi go związek nauczycieli. Nie lubi też nadużyć, ale chce, żeby Butt-Head był Butt-Headem, a nie bezmyślnym dronem.
„Nice Butt-Head” dostarcza wszechświatowego wyjaśnienia, dlaczego Beavis nadal akceptuje Butt-Head'a, który źle go traktuje. Jest to dowód na to, że Butt-Head nie może zmienić swojego postępowania (przynajmniej w jakimkolwiek znaczącym stopniu), więc to pisarze muszą zrównoważyć rzeczy, tworząc sytuacje, w których Beavis nie jest jedynym, który zostaje zraniony lub niedopasowany. Odcinek jest jeszcze bardziej przejmujący, ponieważ następuje „Pomoc domowa”, w której starszy Butt-Head jest jeszcze bardziej okrutny dla starego Beavisa, przejeżdżając go wielokrotnie skuterem inwalidzkim i powodując kilka poważnych obrażeń.
Beavis i Butt-Head Mike'a Judge'a nie jest głęboką serią. Prawdopodobnie nigdy nie będzie odpowiedzi na pytanie, co stało się z Shirley Beavis ani dlaczego Tom Anderson wciąż nie ma pojęcia . Ale Judge i scenarzyści byli w stanie na przestrzeni lat nawarstwiać rozwój postaci i wreszcie pokazać, dlaczego faceci są tacy, jacy są (i nadal będą, na podstawie „Pomocy domowej”) ma sens. „Nice Butt-Head” wywołuje mnóstwo śmiechu z anielskiej postaci Butt-Head; brakuje tylko tego, że szczęśliwy Butt-head nie był używany w komentarz wideo na YouTube . Ale ten odcinek jest zabawny, jednocześnie dając jasny kontekst skomplikowanej, niezdrowej, ale dziwnie funkcjonalnej relacji między Beavisem i Butt-Headem.
Beavis i Butt-Head Mike'a Judge'a transmitują czwartki na Paramount+.
