Podczas Ostatni z nas część II wzbudził spore kontrowersje na długo przed premierą w piątek, fani serii z pewnością mogą się zgodzić co do jednego: Joel to fantastyczna postać ojca. Chociaż zajęło mu trochę czasu, aby rozgrzać się do Ellie, w końcu stał się kimś, kogo można łatwo nazwać jednym z najlepszych ojców gier.
Pierwsza gra zaczyna się tragedią dla Joela, gdy jego biologiczna córka Sarah zostaje zastrzelona przez żołnierza w zamieszaniu wokół początkowego wybuchu wirusa Cordyceps. Chociaż jego widoczne interakcje z Sarą są ulotne, jasne jest, jak bardzo mu na niej zależy — oprócz wychowywania jej jako samotnego ojca, delikatnie niesie ją do łóżka, chroni przed Zarażonymi, a nawet na próżno próbuje stanął między Sarą a kulami żołnierza.
Przez następne 20 lat Joel hartuje ducha, aby dać sobie i swojemu bratu Tommy'emu najlepszą szansę na przetrwanie rzezi spowodowanej upadkiem społeczeństwa, stając się zimnym i bezwzględnym przemytnikiem. W rezultacie, gdy spotyka Ellie po raz pierwszy, niechętnie traci czujność i potencjalnie pozwala sobie na zranienie, gdyby coś jej się stało.
Jednak wraz z podróżą ich związek staje się silniejszy. W Pittsburghu Joel uczy Ellie posługiwania się karabinem i wreszcie okazuje pewne zaufanie do jej umiejętności. Na University of Eastern Colorado otwiera się i opowiada o swojej przeszłości. Zimą, po wyprawie w śnieżycę, by ją uratować, gdy on cierpi z powodu traumatycznej kontuzji, pociesza Ellie po tym, jak zabiła Davida. W przejmującym momencie po raz pierwszy nazywa Ellie „dziewczyną”, jak nazywa się Sarah. Na obrzeżach Salt Lake City obiecuje, że nauczy ją grać na gitarze, obietnicę, którą spełnia do czasu rozpoczęcia sequelu.
Kiedy duet w końcu dociera do świetlików, Joel nie tylko ratuje Ellie przed utonięciem w bystrzach, ale także staje przed monumentalną decyzją — poświęcić Ellie dla lekarstwa lub uratować jej życie i zgładzić ludzkość. Chociaż o pełnej moralności jego wyboru można bez końca dyskutować, jasne jest, że priorytetem Joela jest zapewnienie jej bezpieczeństwa, co każdy dobry ojciec mógłby zrozumieć. Aby zamknąć tę historię, w pełni zaakceptował Ellie w swoim życiu, zabiera ją z powrotem do Jackson w nadziei, że będzie mogła mieć bezpieczne i satysfakcjonujące życie.
Powyższe są przykładami pozytywnej relacji ojciec-córka, ale być może najważniejszą rolą, jaką odgrywa dla Ellie, jest jej kotwica. Kiedy oboje kłócą się w Jackson, Ellie wyjaśnia, że wszyscy, o których się troszczyła w życiu, „albo zmarli, albo ją opuścili”. Joel jest pierwszą osobą, która pomimo wszelkich przeciwności przetrwała i została przy niej przez grube lub chude. Podczas gdy ktoś taki jak Marlene, która znała Ellie od dziecka, jest gotów zostawić Ellie w rękach Joela w celu znalezienia lekarstwa, nie jest to nawet pytanie dla bohatera gry. Dla Joela Ellie jest ważniejsza niż cokolwiek innego.
W trakcie Ostatni z nas „Rozwój, reżyser i scenarzysta Neil Druckmann rzeczywiście powitał swoje pierwsze dziecko i powiedział: to „wzmocniło” jego pomysły o tym, co zrobisz dla swoich bliskich, zwłaszcza jako rodzic. To niewątpliwie wpłynęło na sposób przedstawienia ojcostwa w grze, a autentyczność relacji Joela i Ellie jest kluczem do narracyjnego sukcesu tytułu. Trwała spuścizna gry jest dowodem na triumf Naughty Dog. Ponieważ oryginalna gra świętuje swój siódmy Dzień Ojca (a sequel świętuje swoją premierę), Joel zasługuje na uznanie za niezachwianą lojalność i bezwarunkową miłość, jaką okazuje swoim córkom, biologicznym i adoptowanym. W świecie podzielonym przez choroby, przemoc i gniew, miłość i troska Joela i Ellie są spoiwem, które spaja wszystko razem.
