Disney zbudował swoje imperium, konsolidując swoją siłę wokół posiadanych własności intelektualnych. Wiele z istniejących obecnie praw własności intelektualnej powstało jako nacisk Disneya na ochronę swoich postaci i wypychanie konkurentów przed zdobyciem kawałka tortu. Zasadniczo byli w stanie zacząć od bajek i starych opowieści, które początkowo istniały w domenie publicznej, a następnie oznaczać swoje terytorium wokół siebie.
Przez dziesięciolecia, odkąd wdrożyli tę strategię, zdolność Disneya do czerpania zysków z własnej własności intelektualnej stała się samowystarczalna. Nie tylko nadal odrzucają zysk ze sprzedaży filmów wyprodukowanych wiele pokoleń temu, ale ich ostatnie wysiłki zostały poświęcone na przerobienie ich filmów z myślą o ożywieniu zysku. Nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż w przypadku niedawnego sukcesu firmy Król Lew.
Będąc nadal w kinach i nadal zarabiając duże dolary kasowe, Król Lew ostatnio przekroczony Mrożony jako najlepiej zarabiający Disney w kasie. W czasie Mrożony Jego sukcesem okrzyknięto promyk nadziei, że twórcze i oryginalne prace są nie tylko możliwe, ale i opłacalne. Podczas gdy film z pewnością wykorzystał wiele z tego, co sprawiło, że klasyczne filmy Disneya odniosły tak wielki sukces, wniósł na stół wyjątkowy sposób na znane archetypy.
Natomiast Król Lew została krytycznie oceniona i w dużej mierze uzgodniona, aby stanowić odejście od oryginalności. Z certyfikowanym „zgniłym” wynikiem 52% na Rotten Tomatoes w momencie pisania, główna krytyka Król Lew jest to, że nie przedstawia nic oryginalnego poza animowanym poprzednikiem, poza osiągnięciami CGI, które stanowią jego podstawę. Postacie, fabuła, dowcipy, momenty muzyczne i ogólna estetyka historii podążają za tymi samymi rytmami w 2019 roku, co w 1994 roku.
Data premiery oryginalnego filmu jest godna uwagi ze względu na szalenie krótką przerwę między pierwszym Król Lew i restart. Jak na film, którego głównym celem wydaje się zarabianie na nostalgii za dzieciństwem, 25 lat pozostawia bardzo krótką lukę, w której nostalgia może się nawet uformować. Poprzednie przeróbki filmów na żywo przerabiały odnowione nieruchomości znacznie starsze niż kreskówki Disneya z lat 90. 1967 Księga dżungli został przerobiony w 2016 r., co jest przerwą prawie 50 lat, podczas gdy w 1951 r. Alicja w Krainie Czarów Przeróbka zajęła 60 lat w 2010 roku.
która seria gundam jest najlepsza
A jednak numery w kasie mówią same za siebie i podane Król Lew Jak dotąd Disney nie ma powodu, aby hamować przyszłe projekty remake'ów na żywo. Wręcz przeciwnie. Biorąc pod uwagę długą historię zręcznego pielęgnowania przez Disneya swojej własności intelektualnej, jest to dla nich silna zachęta do tworzenia i przerabiania filmów tak szybko, jak to możliwe. Fakt, że obaj Król Lew i Aladyn (po raz pierwszy wydany w 1992 roku) osiągnął lepsze wyniki niż tegoroczne Dumbo , którego animowany materiał źródłowy ukazał się w 1941 roku, może nawet mówić o opłacalności jak najszybszego zarobienia na nostalgii.
Oczywiście przerabianie starszych i nowszych filmów nie wyklucza się wzajemnie, a Disney nie wykazuje żadnej dyskryminacji, jeśli chodzi o projekty, które planują wyprodukować w następnej kolejności. Przeróbki na żywo z Mulan i Dama i włóczęga oboje siedzą na horyzoncie, a poza tym są kolejne planowane projekty, z Miecz w kamieniu , Mała Syrenka , Dzwonnik z Notre Dame i nawet Lilo i Stich już potwierdzony. Ten ostatni film ukazał się w 2002 roku, co oznacza, że Disney już planuje przekroczenie bariery XXI wieku, jeśli chodzi o filmy, które będą remake.
Tak długo, jak remake są opłacalne, nie ma powodu, by podejrzewać, że cokolwiek zmieni się w strategii Disneya w dającej się przewidzieć przyszłości. O ile krytyczna reakcja na filmy nie była tak kwaśna, że faktycznie spowolniły przepływ dolarów przez kasę, Disney będzie nadal regularnie ożywiał ich właściwości. Ponieważ nierealistyczne jest oczekiwanie, że po prostu remake się nie wydarzą, optymistycznym spojrzeniem może być nadzieja, że przynajmniej się poprawią.
brzegi nr 1
Pierwszy zwiastun dla Mulan wydaje się obiecywać produkt odświeżająco odmienny od oryginału, z pomniejszonymi aspektami komediowymi zamiast bardziej dramatycznej, prostej historii. Przeróbki są i zawsze powinny być w końcu okazją do poprawy. Fakt, że Disney tak często wykorzystuje tę okazję filmami takimi jak Król Lew i Aladyn jest frustrujące, ale jeśli chodzi o przerabianie starszych właściwości, wydają się o wiele bardziej skłonni do ulepszania materiału źródłowego.
Pierwotnie The Księga dżungli i Dumbo obaj cierpieli z powodu przestarzałych i niesamowicie rasistowskich scen, które remake mogą wymazać. Co więcej, każdy z tych filmów wydawał się żywo interesować opowiadaniem własnej historii, ustalaniem własnych tematów i ostatecznie produkcją całkowicie oryginalnego dzieła sztuki, oddzielonego od nostalgicznej swojskości. Najlepszą drogą w tym momencie może być nadzieja, że przyszłe remake pójdą w ten sam sposób, ponieważ nadzieja, że remake po prostu się nie wydarzą, wydaje się w tym momencie ćwiczeniem na próżno.
