Format podróży w czasie „DC's Legends Of Tomorrow” obejmuje całą historię wydawcy, a nie ma ważniejszej historycznie grupy DC niż Justice Society of America. Jako pierwsza drużyna superbohaterów komiksów, JSA zgromadziła znane gwiazdy solowe, takie jak Flash, Green Lantern, Wonder Woman, Hourman i Hawkman. Stworzył szablon dla wszystkich, od drużyny All-Winners i Seven Soldiers of Victory po Ligę Sprawiedliwości, Teen Titans, Avengers i Defenders.
POWIĄZANE: Przepraszamy, Rip, Legends of Tomorrow dostają nowego lidera
Niemniej jednak, gdy JSA pojawi się na poważnie w tym sezonie „Legends of Tomorrow”, będzie to historyczna ciekawostka. „Arrow”, program, który zapoczątkował wspólny telewizualny wszechświat DC, nie był zbytnio zainteresowany ludźmi z supermocami, ani nawet odpowiednimi maskami i kryptonimami. Oczywiście to się zmieniło -- a los -- ale rozrost superpopulacji to jedno, a co innego powiedzieć, że istniała ona od samego początku. Możliwe również, że wybryki związane z podróżami w czasie, w tym wtrącanie się związane z „Flashpoint” lub własne zaangażowanie Legend, były częścią początków JSA. Dlatego dzisiaj przyjrzymy się, jak „Legendy” mogą wyjaśnić istnienie nieznanej dotąd super-drużyny.
„STRZAŁKA” JEST META
Oliver Queen (Stephen Amell) i Barry Allen (Grant Gustin) w odcinku „Strzałka” „Naukowiec”. Zdjęcie: Cate Cameron/The CW -- (c) 2013 Sieć CW. Wszelkie prawa zastrzeżone
Najpierw trochę perspektywy. Są teraz cztery pełne sezony „Strzałki” (w ciągu odcinków, kiedy to czytasz), dwa „The Flash” (około 50 odcinków) i nieco mniej niż pełny sezon „Legends” (17 odcinków). To w sumie 159 godzin i około siedmiu sezonów telewizji Arrowverse. Jednak „Arrow” zajęło tylko około 30 odcinków, aby dostać się do swojego pierwszego prawdziwego metaczłowieka.
legendarny super saiyan kontra super saiyan niebieski
„Strzałka” zaczęła doceniać bardziej fantastyczne elementy DC w dwuczęściowym na początku drugiego sezonu. 'Naukowiec' i „Trzy duchy” (odcinki 8 i 9) wystąpił gościnnie Barry Allen i zawierał wersję Cyrus Gold, lepiej znaną fanom DC jako ożywiony potwór Solomon Grundy. W przeciwieństwie do jego bardziej mistycznego, czterokolorowego pochodzenia, super siła i super-wytrzymałość tego złota pochodzi z serum Mirakuru. (W tym, co dla naszych celów jest szczęśliwym przypadkiem, „Mirakuru” – wprowadzony w „The Scientist” wraz z jego twórcą, Anthonym Ivo – brzmi jak zepsucie „Miraclo”, pigułki, która dała godzinę klasycznemu Hourmanowi z JSA (warte superumiejętności). Odcinki, napisane wspólnie przez Geoffa Johnsa, były pełne odniesień do komiksów. Między innymi połączyli Malcolma Merlyna z Ra's al-Ghul; opisał bitwę na superszybką noc, w której zamordowano mamę Barry'ego; i skończyło się na tym, że Barry dał Oliverowi prawdziwą maskę.
POWIĄZANE: Nowy zwiastun Legends of Tomorrow zapowiada 4-drożny crossover z Supergirl
Oczywiście największym momentem w komiksie „Trzy duchy” było pokazanie Barry'ego, który został uderzony piorunem i oblany chemikaliami. W rezultacie „The Flash” zaczął od uziemienia większości swoich metaludzi w wypadku w STAR Labs lub w innych odosobnionych incydentach. Stamtąd było już tylko kwestią czasu i miejsca na opowiadanie historii, zanim oba programy wyprodukują wystarczająco dużo super ludzi, aby stworzyć zorientowany na zespół spinoff.
gollum od władcy pierścieni
Mimo to, podczas gdy Arrowverse ma teraz o wiele więcej super-ludzi, niekoniecznie mówi to o dłuższej historii metaludzkiej – a zwłaszcza o rodzaju rozwoju pokoleniowego, jaki zakłada Justice Society. Wszystkie rzeczy bez zmian, historyczny JSA najprawdopodobniej zajmuje przestrzeń między tym, co wczesne odcinki „Arrow” i „Flash” chciały pokazać, a tym, czego później dowiedzieliśmy się o historii Arrowverse.
W rzeczywistości, jeśli liczymy wojowników wzmocnionych Mirakuru jako metaludzi (lub wystarczająco blisko), „Arrow” przeniósł ten status na tło Deathstroke'a, głównego złoczyńcy sezonu drugiego. Retrospekcje ujawniły, że Ollie i spółka dali Slade'owi Wilsonowi dawkę Mirakuru, aby uratować mu życie. W związku z tym współczesny Slade mógł replikować narkotyk przy użyciu próbek własnej krwi.
W związku z tym wybory „Strzałki” w tym obszarze mogą nie przemawiać tak bardzo do świadomych pominięć, jak do zmian w skupieniu. Najwyraźniej dwuczęściowy testował wody pod kątem potencjalnej serii „Flash” i aby to zrobić, musiał otworzyć wszechświat na rzeczywiste supermoce. W końcu retrospekcje również zagłębiły się bardziej w zjawiska nadprzyrodzone, szczególnie w przypadku magicznego idola sezonu czwartego, który odpowiada dzisiejszej walce Olliego z Damienem Dahrkiem. Wcześniej jednak mega-fabuła Ra's al-Ghul z trzeciego sezonu wprowadziła Lazarus Pit (coś, czego nie zrobiły filmy Christophera Nolana o Batmanie), która ożywiła zarówno Theę Queen, jak i Sarę Lance. Podczas odwyku Sary Ollie ujawnił swoją przyjaźń z Johnem Constantine. Ten ostatni fragment mógł być jedynym występem Constantine'a w „Arrow”, ale jest to część historii Olliego teraz i na zawsze.
Mówiąc o Constantine, nie mam ochoty wbijać całego jego krótkotrwałego programu NBC do Arrowverse. Z tego, co mogę powiedzieć, te dwie rzeczy nie miały do siebie pasować i nie jestem pewien, czy miałoby to jakiekolwiek znaczenie.
PODWALINY
Hawkman i Hawkgirl w „Legendach jutra DC”
dlaczego Don Cheadle zastąpił Terrence'a Howarda?
To dlatego, że „Legends”, odpowiednio, położyło przyzwoitą ilość podwalin pod istnienie supermocarstw w historii Waszyngtonu. Najbardziej znani są oczywiście skłonni do reinkarnacji Hawkgirl i Hawkman oraz ich dręczyciel Vandal Savage. Jeśli chodzi o wersje telewizyjne, trio sięga starożytnego Egiptu, gdzie odsłonięcie meteorytu uczyniło je skutecznie nieśmiertelnymi. Ponieważ część schematu reinkarnacji Jastrzębi obejmuje ponowne nauczenie się latania, walki itp., wydaje się, że musieli robić wszystkie te rzeczy w poprzednich wcieleniach. Oznaczałoby to, że w świecie sprzed Arrowverse było co najmniej dwóch superbohaterów, nawet jeśli nie byli częścią większej kultury superbohaterów.
Innym przykładem samozwańczej czujności sprzed Arrow jest grant Ted „Wildcat” należący do Starling City. Wprowadzony w trzecim sezonie „Arrow” jako trener boksu Laurel Lance, Ted ujawnił, że został strażnikiem, aby pomóc w sprzątaniu swojej okolicy, i przeszedł na emeryturę przed powrotem Olivera Queena. Dlatego, jeśli Starling City może mieć mało pamiętanego strażnika, być może jest miejsce dla mało pamiętanego super-drużyny.
(Nawiasem mówiąc, może to być tylko seria zbiegów okoliczności, ale nadal jest całkiem fajnie, że wszyscy ci „prekursowie” – Hawks, Wildcat, nawet wzmianka o Hourman – prowadzą z powrotem do członków Justice Society.)
Zarówno Marvel, jak i DC, wspólne uniwersa filmów o superbohaterach, zajęły się kwestią historii superbohaterów. Chociaż „Iron Man” z 2008 roku potraktował swojego głównego bohatera, jakby był pierwszą tak przebraną postacią, zarówno on, jak i jego kontynuacja, zawierały przebłyski prototypowej tarczy Kapitana Ameryki. Niezależnie od tego, co było warte, usunięta scena z „Incredible Hulk” z 2008 roku zawierała również przebłysk Capa zamarzniętego w arktycznym lodzie, co nie pasowało do zakończenia „Kapitan Ameryka: Pierwszego Mściciela” z 2011 roku. Oczywiście, „First Avenger” dość mocno ustanowił prymat Capa i powiązał go konkretnie z Iron Manem poprzez wojenne wyczyny Howarda Starka. „Ant-Man” pokazał następnie kariery Henry'ego Pyma i Janet Van Dyne jako agentów SHIELD z czasów zimnej wojny w super garniturach. Ze swojej strony „Batman v. Superman” poszedł jeszcze dalej, przedstawiając Batmana walczącego z przestępczością od dwudziestu lat i Wonder Woman, która była aktywna podczas I wojny światowej, ale zniknęła na większą część stulecia.
Oczywiście, obie serie filmowe rozpoczęły się od pomysłu zbudowania swoich super-zespołów z listy A. Dla kontrastu, pierwszy sezon „Arrow” wydawał się zadowolony, przypominając widzom stosunkowo ugruntowane filmy Batmana autorstwa Nolana i jego firmy. To utrudniło „Strzałce” dopuszczenie istnienia supermocarstw; ale program wydaje się być całkiem dobrze dostosowany.
ZNAJDOWANIE MIEJSCA DLA JSA
The Justice Society ponownie zjednoczyło się w czerwcu 1963 roku w „The Flash” #137. Napisane przez Gardnera Foxa, ołówkiem Carmine Infantino, a tuszem Joe Giella
Każdy film o superbohaterach musi zmierzyć się z tą samą przeszkodą narracyjną: nakłonić widzów do zaakceptowania fantastycznej natury głównego bohatera. To jest pytanie „uwierzysz, że człowiek potrafi latać”. Gdy to się uda, aby stworzyć superzespół lub nawet wspólny wszechświat, filmowcy muszą zmierzyć się z dwoma kolejnymi problemami. Po pierwsze, czy publiczność zaakceptuje więcej niż jedną supermocną postać; a po drugie, w jaki sposób istnienie supermocnych ludzi zmienia społeczeństwo we wszechświecie?
Na początku „Strzałka” była serialem o bardzo zrzędliwym łuczniku, który miał na sobie zielony kaptur, rozmazał wokół oczu tłustą farbę i czaił się po dachach i magazynach, wbijając strzały w przestępców. W większości nie było to trudne do zaakceptowania. Dwuczęściowy film „Naukowiec”/„Trzy duchy” poprosił publiczność, by uwierzyła w super-serum, które zamieniało zwykłych siniaków w potężne. (To również pośrednio prosiło ich, aby uwierzyli w superszybkie efekty kąpieli chemicznej Barry'ego, ale nie na chwilę.) Ponieważ Cyrus Gold w zasadzie właśnie stał się silniejszy i twardszy, prawdopodobnie nie było to zbyt trudne; i stało się jeszcze łatwiejsze, gdy Roy Harper i Slade Wilson zaczęli rzucać ludźmi z mięśniami wzmocnionymi Mirakuru.
Mimo to potrzebny był optymistyczny ton „The Flash”, aby odpowiedzieć na drugie zmartwienie dotyczące ludzi obdarzonych supermocami i społeczeństwa we wszechświecie. Na początku pierwszego sezonu Joe West i Harrison Wells omawiali morderstwo Nory Allen z perspektywy ludzi, których doświadczenia z metaludźmi rozpoczęły się od wypadku z akceleratorem cząstek. (Wyobraźmy sobie podobną rozmowę, która ma miejsce w świecie „Supergirl”, gdzie obdarzeni supermocami ludzie i istoty pozaziemskie są o wiele bardziej powszechne od dłuższego czasu). Ta analiza nie jest uczciwa w stosunku do „The Flash”, ponieważ w tym przypadku Wątpię, czy ktokolwiek myślał o konsekwencjach wojennego Towarzystwa Sprawiedliwości; ale wskazuje na trudności związane z ciągłością wsteczną. Gdyby JSA było znaczącą częścią II wojny światowej Arrowverse, Wells z pewnością mógłby wykorzystać je jako odwrócenie uwagi: „W latach 40. byli super ludzie, więc może jeden z nich zabił mamę Barry'ego. Z pewnością nie miało to nic wspólnego ze mną ani z kimś, kto pożycza to ciało. Czekaj, czy powiedziałem tę ostatnią część na głos?
Właściwie, jeśli weźmiemy nowy zwiastun „Legends” na pierwszy rzut oka wygląda na to, że Ray Palmer zarówno zna się na JSA, jak i je podziwia. Jego wiersze mogły być edytowane razem, ale najwyraźniej odnosi się do nich jako „pojedyncza największa tajna siła, jaką ten kraj kiedykolwiek znał”. Chociaż jest miejsce na debatę na temat tego, jak „tajemnicy” są, jeśli Ray Palmer jest ich fanem, chodzi o to, że on wie. (Jego wiedza przeczy również temu, że JSA pochodzi z równoległej Ziemi.) Jak pogodzić to z postawą anty-vigilante, która powitała proto-Zieloną Strzałę w pierwszym sezonie „Arrow”?
Cóż, w dawnych czasach do przejścia na emeryturę JSA były dwie drogi. Moglibyśmy nazwać pierwsze „przyczynami naturalnymi”, ponieważ, o ile czytelnicy wiedzieli, po prostu przestali być superbohaterami z różnych powodów. W przełomowym „Flash of Two Worlds” z 1962 roku, wizyta Barry'ego Allena na Ziemi-Dwa przywróciła Jaya Garricka do czynnej służby po jedenastu latach (kiedy Jay prawdopodobnie miałby po czterdziestce); a rok później ('Flash' #137), dwa Flashe uwolniły kolegów Jaya ze szponów Vandala Savage'a.
jak wygląda wnętrze pokeballa
Drugi czynnik rzuca więcej światła na pierwszy. Według „Adventure Comics” nr 466 z grudnia 1979 r., w 1951 r. JSA została postawiona przed komitetem kongresowym zajmującym się polowaniem na szpiegów. Poproszone o zdemaskowanie lub stawienie czoła oskarżeniu, zamiast tego zdecydowali się zniknąć. Ta historia miała na celu zamknięcie książki o przygodach JSA w Złotym Wieku, ponieważ wyjaśniała, dokąd JSA poszło po swojej ostatniej przygodzie „All-Star Comics” (wydanie nr 57, okładka datowane na luty-marzec 1951). Podobnie jak w przypadku pozostałych exploitów Złotego Wieku JSA, data 1951 roku była dość sztywna, co świadczy o tym, że grupa działała przez około dziesięć lat.
agresywny piechur ognisty
The Justice Society idzie przed Kongresem z „Adventure Comics” nr 466 (listopad-grudzień 1979). Napisane przez Paula Levitza, narysowane przez Joe Staton i pokolorowane przez Adrienne Roy.
Pierwotnie JSA zjednoczyło się ponownie w 1963 roku, kiedy opublikowano „Flash” nr 137, a odkrycie Earth-Two było wciąż stosunkowo niedawne. Jednak, gdy Earth-Two dołączył do głównego Earth-One DC jako ciągły problem, został włączony do ogólnej elastycznej osi czasu DC. Innymi słowy, obecne komiksy zawsze miały miejsce „w teraźniejszości”, podczas gdy wydarzenia historyczne, takie jak kąpiel elektrochemiczna Barry'ego Allena, nie miały konkretnej daty. Mimo to przygody JSA w Złotym Wieku były zwolnione; więc z biegiem lat wydarzenia, które zależały od postaci z Ziemi Jednej, oddalały się od tych wyczynów Największego Pokolenia. Tak było również po – i być może pogorszyło go – przez „Crisis On Infinite Earths” połączenie wszystkiego w jedną oś czasu. Tak więc, podobnie jak zamarznięty sen Kapitana Ameryki, rozkwit JSA tylko oddalił się od teraźniejszości. Jeśli „Legends” nadal chce mieć wojenną JSA, która przeszła na emeryturę we wczesnych latach 50., będzie spoglądać na nich z przepaści co najmniej 65 lat.
Oczywiście wraz z podróżami w czasie Legendy mogą (i najwyraźniej będą) współpracować z JSA w rozkwicie, a także odwiedzić dzisiejszą grupę. Istnieje również możliwość, że zaangażowanie Legends doprowadzi do powstania Justice Society, co skutkuje jednym z tych pętli czasowych, które przyprawiają fanów o ból głowy. Ponownie głównym pytaniem jest, jak wiarygodna jest JSA jako jednostka historyczna.
Pod tym względem oś czasu pomaga sprawie JSA. Używając dat z komiksów dla uproszczenia, powiedzmy, że JSA powstała w 1941 roku i działała w 1951 roku, równolegle do swojego cyklu komiksowego. Dziesięć lat walki ze złem nie jest bez znaczenia, ale ich „tajemnica” i upływ tego czasu mogły uczynić z nich ciekawostkę, jak UFO z czasów wojny, które piloci Army Air Corps nazwali „myśliwcami”. Oczywiście termin „foo fighter” nie jest niezrozumiały, ale nie jest też powszechnie znany. W rzeczywistości może być dziś mniej znany niż 15 czy 20 lat temu, u szczytu „inne” Foo Fighters popularność.
Ryzykując zbytnie dygresje, powiedzmy, że „Legends” ma kilka opcji, jeśli chodzi o JSA, i obejmuje zarówno przygodę z epoki z oryginałami, jak i bardziej współczesną z ich następcami. Od czasu odrodzenia się w Srebrnej Erze, Justice Society było grupą zorientowaną na dziedzictwo, niezależnie od tego, czy ta spuścizna znalazła odzwierciedlenie w jego odpowiednikach z Ligi Sprawiedliwości, czy w jej bardziej bezpośrednich następcach. Podczas gdy JLA ma być najlepszym z najlepszych, pierwszą linią obrony Ziemi itd., oni i wszyscy inni nadal patrzą na przykład JSA. To odróżnia JSA od innych supergrup, ale oznacza również, że JSA musi zajmować określone miejsce w historii ich wspólnego wszechświata.
PODSUMOWANIE
Obecne Justice Society of America o „Legendach jutra”: Stargirl (Sarah Grey), Doctor Mid-Nite (Kwesi Ameyaw), Commander Steel (Matthew McCaull), Vixen (Maisie Richardson-Sellers) i Hourman (Patrick J.) Adams)
Będziemy wiedzieć więcej w miarę rozwoju sezonu, ale na razie jestem trochę sceptyczny, czy „Legends” może zintegrować klasyczną, wojenną wersję Justice Society z Arrowverse bez odrobiny czasowej pomocy. Im więcej o tym myślę, tym bardziej prawdopodobne wydaje się, że same Legendy pomogą JSA pozostać względnie niejasnym. Rewelacje na temat supermocy w Arrowverse były stopniowe i miarowe, nawet gdy „Flash” otworzył śluzy. Mamy nadzieję, że gotowy produkt będzie wystarczająco zabawny, aby wybaczyć niezręczną mechanikę narracji.
