OSTRZEŻENIE: Poniższy artykuł zawiera spoilery dla Parallel, teraz dostępne są w wybranych kinach i na żądanie.
Szwedzki aktor Martin Wallström jest najbardziej znany amerykańskiej publiczności jako Pan Robot to ostatecznie tragiczny Tyrell Wellick, ale występuje także w filmie science-fiction Równolegle jako Noel, postać, której trajektoria jest niemal przeciwieństwem Wellicka. Noel jest częścią zespołu opracowującego aplikację, którą są na skraju sprzedaży, ale pokrzyżują jej ograniczenia czasowe. Kiedy jednak znajdują lustro w piwnicy wynajętego domu, które pozwala im wskoczyć do równoległych światów, w których czas płynie inaczej, przekonują się, że mimo wszystko mogą dokonać sprzedaży. Noel wkrótce zdaje sobie sprawę, że lustro może ich poprowadzić na znacznie większe wyżyny sukcesu, a jego ambitne dążenie do władzy i bogactwa ostatecznie zmienia go w kogoś, kogo jego przyjaciele ledwo rozpoznają. To pełne napięcia, intensywne przedstawienie, które jest tym bardziej imponujące, że Wallström potrafi uwiarygodnić Noela na każdym etapie jego ewolucji.
W wywiadzie dla CBR Wallström omówił, co uważa za powiązane z jego postacią w: Równolegle , różnice między Pan Robot 's Tyrell i Równolegle Noela i wyzwania związane z graniem postaci o tak szerokich łukach postaci.
brązowe piwo dzwonka
CBR: Dlaczego chciałeś być częścią tego filmu?
Martin Wallström: Po pierwsze, kiedy zaproponowano mi ten materiał, zobaczyłem dwa poprzednie filmy [reżysera] Isaaca [Ezbana] i pomyślałem, że miał naprawdę interesujące podejście do science fiction. Nie jestem wielkim fanem sci-fi, nie oglądam tego często, ale naprawdę uważam, że miał bardzo interesujący pogląd filozoficzny i to był jeden z powodów.
A potem myślę, że sama część, czułem, że jest to coś, co lubię robić i być w tym. Poza tym nigdy wcześniej nie robiłem sci-fi i po prostu wiedziałem, jak by to było.
Twoja postać bardzo ewoluuje w trakcie tego filmu. Jak podszedłeś do tej trajektorii?
No cóż, to było jedno z ciekawszych ujęć […]. Zrozumiałem, dlaczego chcieli, żebym przeczytał scenariusz, ponieważ oczywiście sama postać jest bardzo podobna do Tyrella [Wellick] w Pan Robot i kogoś, kto oszaleje. I tak widzę, dlaczego przyszli z tym do mnie. Ale pomyślałem, że to było interesujące, ponieważ Noel zaczyna od tak niskiego punktu i myślę, że może to bardziej ktoś, z kim możesz się utożsamiać - myślę, że ludzie mogą również odnosić się do Tyrella - ale jest w stanie utożsamić się z mu. A potem to jak otwieranie puszki Pandory. Co byś zrobił, gdybyś dostał wszystko, czego kiedykolwiek chciałeś? Pomyślałem, że to interesujące zrobić to od zwykłego faceta do… cóż, co się stało?
Nie mogłem nie zauważyć podobieństw między Noelem i Tyrellem od Pan Robot . Czy widziałeś te dwa jako powiązane? Czy czerpałeś z tego, co już zrobiłeś z Tyrellem?
Myślę, że kiedy czytasz części, możesz zobaczyć, że jest podobna trajektoria. Ale myślę, że Tyrell, jego rzecz nie jest szacunkiem, jest zdesperowany, aby nigdy nie wrócić do miejsca, z którego pochodzi, i to jest wielka różnica w stosunku do [Noela] „Chcę być królem świata”, tej wielkiej ucieczki. I myślę, że kiedy w to wszedłem, to był mój [klucz do Tyrella]. A z Noelem to było coś innego i myślę, że bardziej stawanie się kimś, wreszcie bycie kimś.
W pewnym sensie rozumiem to, że mogą brzmieć bardzo podobnie. Ale znowu, mam na myśli te części, które po prostu układasz obok siebie, jasne, są bardzo podobne, ale to było interesujące, nie myślałem o [Noel] jako o Tyrellu w innej kurtce. Naprawdę myślałem o tym jako o czymś innym i czymś innym, do czego dążył. Nie sądzę, że byłoby to interesujące, gdybym zrobił to samo z kolejną kurtką. Jeśli to się skończy, widzowie po prostu zobaczą: „Cóż, to Tyrell w innej fryzurze”, to nie było moim zamiarem. Naprawdę uważam tę pracę za interesującą.
Chociaż Noel trochę przesadza, wydaje się, że ma dobre intencje. Jak myślisz o działaniach swojej postaci?
Mam nadzieję, że jest to również coś, z czym można się odnieść. Myślę, że wszyscy mamy skłonność […] być w stanie zajść bardzo daleko, jeśli chodzi o obronę rzeczy [dla nas ważnych]. W tym przypadku myślę, że po prostu wszystko działo się dla niego zbyt szybko. Ale dla mnie to było jak, tak, to jak utrata czegoś bardzo cennego dla mnie lub możliwość opowiedzenia, że tak ciężko na to pracowałem i nie chcę tego stracić. I nie sądzę, żeby jego intencją było [kiedy] przejęcie świata i bycie dyktatorem. Po prostu chciał zostać kimś, na kogo ludzie patrzyli, a potem inni ludzie weszli mu w drogę, to była mniej zazdrość.
ile drożdży do smoły
Jest w tym również kilka całkiem fascynujących efektów specjalnych. Jak to było z nimi pracować, zwłaszcza skakać przez to lustro?
To była naprawdę świetna zabawa, ponieważ musieliśmy wskakiwać i wyskakiwać z tych różnych światów. Poza tym jest jeden punkt, w którym Noel po raz pierwszy biegnie przez lustro i natyka się na coś, co znajduje się tuż przed lustrem. Pamiętam, że tego dnia zraniłem się w stopę i musiałem odwołać kręcenie następnego dnia i po prostu być na planie i jeść środki przeciwbólowe, bo moja stopa po prostu całkowicie spuchła.
A potem usunęliśmy ściany i mieliśmy zielone ekrany. I dla mnie naprawdę podziwiam aktorów, którzy potrafią robić takie rzeczy na zielonym ekranie, ponieważ to jest w zasadzie jak teatr, coraz bardziej starają się to sobie wyobrazić. Ale praca z Karimem [Hussainem], [reżyserem zdjęć] i Isaakiem była interesująca, ponieważ mają bardzo, bardzo konkretne pomysły, jeśli chodzi o obiektywy i inny sposób, w jaki rzeczy będą wyglądały. Więc fajnie było być tam z nimi na żywo i po prostu pochylać się nad tym, co ci faceci mogą robić wszystkie te efekty specjalne.
Obie Równolegle i Pan Robot zawierają dużo technicznego żargonu. Jak to jest, że recytujesz to wszystko? Czy z czasem stało się to łatwiejsze, czy zawsze jest to wyzwanie?
Naprawdę nie jestem aż tak wielkim technikiem, więc to była jedna rzecz, która Równolegle , mamy na tablicy wszystkie te matematyczne rysunki, które wyjaśniają, jak te pętle czasowe, jak działają, i po prostu rozumiemy, jak w czystej matematyce, że musimy mieć właściwe formuły i oczywiście musimy mieć właściwy język, wiedząc, że Wiele osób to zobaczy i powie: „Nie, R nie równa się czasowi, to równa się czemuś [innemu]”. Więc to było coś, w co włożyliśmy dużo czasu: zrozumienie, co tu widzę? Myślę więc, że w tym przypadku chodziło bardziej o żargon niż o sprawy techniczne.
Twoje postacie mają ogromne łuki w obu Pan Robot i Równolegle . Jak to jest, gdy rozgrywasz te naprawdę szerokie ewolucje postaci? Czy to jest coś, co lubisz?
Absolutnie. Jak mówisz, jest jedna wspólna cecha, że sposób, w jaki ewoluują, jest bardzo interesujący, aby być częścią [...]. Myślę, że może to coś, co odkryłem Pan Robot że [posiadanie postaci, która ma] tak szeroki łuk jest bardzo interesujące. I wydaje się, że potencjalni klienci muszą mieć mniej tego i role wspierające, aby mieć ich więcej. Tak więc miło jest, jak w tym filmie, być przeciętnym facetem, który, jak powiedział inny bohater: „Nagle staje się Stevem Jobsem z akcentem”. To było po prostu cudowne.
Jaki jest twój proces śledzenia tych łuków? Czy to dla ciebie łatwe, czy też wyzwaniem jest upewnienie się, że każda z tych postaci ma linię graniczną?
No cóż, myślę, że nieważne jaką postać robisz, […] nie kręcisz po kolei, więc możesz zacząć od końca, a potem jeszcze tego samego dnia, w którym kręcisz pierwszą scenę. Więc będąc w stanie śledzić to pomiędzy i ile z tej ewolucji chcesz zrobić, nie chcesz [chcesz], a także czasami staje się, że mam wizję tego, a reżyser ma inną, więc Oczywiście śledzenie tego jest czasami skomplikowane. A potem przygotowujesz się, aby pewnego dnia być na planie i powiedzieć: „Och, wow, myślę, że to, co zrobiłem wczoraj, to za dużo, jeśli chodzi o to, co zrobimy w przyszłym tygodniu”, i możesz śledzić że ponieważ to nie jest [jak] sztuka w teatrze, jesteś w niej przez całą sztukę, ale tutaj musisz trzymać te kawałki razem. To może być trudne.
Czy możesz zdradzić jakieś inne projekty, które mogą się pojawić?
dragon ball z goku i chichi
Po owinięciu Pan Robot , wróciłem do Europy i zacząłem kolejną serię. Więc teraz pierwszy [odcinek] miał premierę miesiąc temu, a drugi [wyszedł] 4 grudnia. Nazywają się Skinienie , to ten szwedzki dramat kryminalny, którego jestem fanem odkąd miałem 14, 15 lat. I świetnie się przy tym bawiłem w pracy. A także biorąc pod uwagę to, co wydarzyło się na świecie z pandemią, będąc w domu i kręcę, podczas gdy wiele produkcji zostaje zamkniętych w pozostałej części świata, mieliśmy szczęście, że kontynuowaliśmy, więc byłem na tyle szczęścia, że mogę w nim być.
Równolegle, w reżyserii Isaaca Ezbana, z udziałem Aml Ameen, Martina Wallströma, Georgia King, Marka O’Briena, Alyssy Diaz, Davida Harewooda i Kathleen Quinlan, jest obecnie dostępny w wybranych kinach i dostępny na żądanie.
