Wśród szeregów reżyserów filmów anime, Mamoru Hosoda jest liderem w produkcji płodnych, poruszających opowieści o równie wizualnej estetyce. Niektóre z jego wybitnych tytułów to Dziewczyna, która skoczyła w czasie i Wilcze Dzieci .
Hosoda ponownie zajął się koncepcją podróży w czasie w swoim najnowszym filmie Mirai zapewnić intymną i osobistą podróż z dzieciństwa i rodziny. Chociaż w filmie brakuje niektórych z jego typowych konwencji dramatycznych narracji, Mirai stał się pierwszym nie- Ghibli film anime nominowany do Oscara za najlepszy film animowany w 2019 roku i jest już dostępny do streamowania w serwisie Netflix. Dzięki nowej platformie do zwiększania oglądalności widzowie mogą odkryć lub ponownie odkryć ten wadliwy, ale często wspaniały film.
piwo duklaw słodkie dziecko jezus
Mirai koncentruje się na 4-letnim Kun Oota, który jako jedynak wiódł zepsute, beztroskie życie, aż do przybycia swojej nowej młodszej siostry. Nie będąc już w centrum uczuć rodziców, Kun wpada w serię napadów złości, które przenoszą go przez wyobraźnię w czasie, by spotkać starszą wersję swojej młodszej siostry oraz członków przeszłości i przyszłości jego rodziny. Z każdą magiczną przygodą Kun zaczyna odkrywać swoje emocje i dowiaduje się, co to znaczy być starszym bratem w powiększającej się rodzinie.
MOCNE STRONY
Mirai skutecznie oddaje perspektywę dziecka. Centralizując otoczenie w domu Kuna, zdajemy sobie sprawę, że dom jest jego światem. Jego rozwój jest wizualnie napędzany przez oszałamiające metaforyczne fantazje, ale w rzeczywistości rozgrywają się one w bezpiecznym domu — podkreślanie samorozwoju odbywa się w codziennych krokach, a nie w jednym, zmieniającym życie wydarzeniu. Dla Kuna tajemnicze drzewo w ogrodzie jest bramą do jego wyobraźni, pokazując, jak dziecięcy umysł może poszerzyć każdą przyziemną przestrzeń.
Hosoda zwraca uwagę na podkreślenie motywów powiązań rodzinnych. Dom i drzewo stają się miejscem dzielenia się opowieściami o rodzinie, miejscem, w którym rodzina może się dalej rozwijać. Drzewo łączy w ten sposób Kuna z przeszłością jego matki i pradziadka, tak jak przyszły Mirai stwierdza: Te małe rzeczy łączą się razem, aby stworzyć to, kim jesteśmy dzisiaj. Każdy w naszej rodzinie jest wynikiem tych chwil.
Jak na ironię, ze względu na wszystkie niezwykłe sekwencje fantasy, aspekt, który sprawia, że Mirai wyróżnia się realistyczny portret małej rodziny żyjącej na co dzień. Z perspektywy Kuna rozumiemy jego początkową ciekawość spotkania z małą Mirai i fascynację zabawą z nią. Rozumiemy jego późniejsze napady zazdrości i wybryków, by zwrócić na siebie uwagę i dzięki niemu przeżywamy na nowo nasze dzieciństwo.
Widzimy, jak rodzice Kuna zmagają się ze wszystkim, od prac domowych po opiekę nad dziećmi, i chociaż jasne jest, że nie są idealni, ich intencje są wyraźnie dobre. Film potwierdza piękno indywidualistycznych dziwactw rodzinnych i skarby wczesne lata wychowywania dzieci, bez względu na to, jak chaotyczne.
WADY
W porównaniu z innymi filmami Hosody fabuła jest bardzo uproszczona. Dla widzów jest oczywiste, że Kun nieuchronnie przyjmie rolę starszego brata i zaakceptuje Mirai. Choć podróżująca w czasie przyszłość Mirai dodaje ciekawą warstwę do fabuły, przesłanie filmu o rodzinie i powiązaniach można łatwo opowiedzieć bez niej. Jej rola jest niewielka w wielkim planie, ponieważ służy jedynie do potwierdzenia przyszłego przyjacielskiego związku między rodzeństwem Kuna i Mirai.
Niektóre fragmenty filmu są frustrujące, zarówno dla młodszych, jak i starszych widzów. Życiowe lekcje, których Kun uczy się podczas swoich podróży w czasie, są znaczące, a dorośli mogą je docenić, ponieważ już je zinternalizowali i doświadczyli. Jednak te wiadomości mogą nie tłumaczyć tego samego dla dzieci i być trochę protekcjonalne. Dla starszych widzów zachowanie Kuna jest przytłaczające. Połowa tego filmu podąża za jego niesamowitymi przygodami, ale druga połowa to masywne napady złości Kuna, które mogą stać się zgrzytem, zajmując tak dużo filmu.
OGÓLNIE
Hosoda przedstawia osobistą historię z Mirai z którym każdy rodzic lub rodzeństwo może się odnosić, z dużą ilością spektaklu. Film jest mniej melodramatyczny niż jego poprzednie filmy, ale obfituje w cenne intymne chwile w każdej rodzinie, które pozostawiają widzom satysfakcjonujące, optymistyczne zakończenie.
Film pięknie pokazuje, w jaki sposób Kun uwewnętrznia otaczający go świat, ponieważ proste rzeczy mogą być przygodą lub zniechęcającym wyzwaniem w życiu. Sprawia, że widzowie doceniają rozwój Kuna, ponieważ rozwój dziecka nie jest jednostkowy. Historia Kuna łączy go z historią jego rodziny, a jako widzowie, jego historia jest teraz spleciona z naszą.
