Potwór to suspens/thriller anime, które szturmem podbiło społeczność w połowie 2000 roku. Koncentruje się na skonfliktowanym doktorze Tenmie, który odkrywa, że młody chłopiec, którego kiedyś uratował lata temu, teraz stał się spiskującym, masowym mordercą. Tenma poluje teraz na ulicach Europy, szukając chłopca i sposobu na znalezienie spokoju lub pocieszenia w jego działaniach.
W świecie, w którym znajdują się jedne z najlepszych thrillerów Anime są szybkimi, nadprzyrodzonymi lub horrorami, takimi jak Notatnik śmierci lub Inne , to odświeżające znaleźć serial tak zadowolony z powolnego, ale zawsze zbyt intymnego horroru samej ludzkiej postaci. A czy jest lepszy sposób na zbadanie tego egzystencjalnego horroru niż z wiodącym złoczyńcą serii, młodym chłopcem wiecznie żyjącego żalu Tenmy: Johanem Liebertem? Johan, genetyczny produkt i wychowany spadkobierca faszystowskiego reżimu, prowadzi przez serię kampanii zniszczenia, starając się pozostawić go jako ostatniego człowieka na Ziemi. Ta lista będzie dotyczyć tej psychiki, ponieważ zawiera 10 najbardziej niepokojących cytatów Johana.
10Jak słaby umysł, gdy chce zapomnieć. Może nie zapomniałeś. Może po prostu kłamiesz. Czy to kłamstwo, które opowiadasz wszystkim dookoła, czy może kłamstwo, które opowiadasz sobie?
Choć Johan jest nihilistą, jest w nim część, a mianowicie jego dzieciństwo, które rywalizowało o poczucie autentyczności lub przynajmniej ucieczkę ze świata, który nieustannie próbował eksperymentować lub ograniczać jego i jego siostrę. , Ania.
Taka walka o rozróżnienie między tym, co prawdziwe, a tym, co fałszywe, objawia się w jego dorosłym życiu jako walka o rozpoznanie, czym jest prawdziwe „ja” moralne, bez względu na to, czy jest to prawdziwy produkt „ja”, czy produkt uboczny uprzedzeń społecznych. Jest to szczególnie niepokojące w czasach wielkiego stresu, kiedy umysł będzie próbował przepisać wspomnienia, a nawet całe swoje wspomnienia, aby uzyskać łatwiejszy obraz świata.
9Nie ma nic szczególnego w urodzeniu się. Nic. Większość wszechświata to tylko śmierć, nic więcej. W tym naszym wszechświecie narodziny nowego życia w jakimś zakątku naszej planety to nic innego jak maleńki, nieznaczny błysk. Śmierć to normalna rzecz. Więc po co żyć?
Johan robi tu bardzo duży krok wstecz, gdyż z najdalszej możliwej odległości obserwuje znaczenie ludzkiego życia. Tak bezosobowy i odległy, jak uprzywilejowany władca jest nad zubożałym społeczeństwem, Johan jest kimś, kto wprost odwraca wzrok od bardziej intymnych, osobistych i emocjonalnych wartości życia.
Patrząc tak daleko wstecz jak on, jaka jest wartość każdego życia w pozornie nieskończonej przestrzeni wszechświata, nieskończonej ciemności wypełnionej znacznie większymi rzeczami niż istota ludzka.
8Widziałem piekło w jego oczach. Do diabła, w oczach żywej istoty ludzkiej.
Jednak za każdym razem, gdy Johan ma szansę spojrzeć w oczy społeczeństwa, jego ofiar, ogólnie pozbawionych praw, nieszczęśliwych i nieszczęśliwych, może tylko zobaczyć i doświadczyć strachu i nieszczęścia.
Całe myśli Johana na temat ludzkiej postaci są słabością i wrażliwością wepchniętą w obojętny i zawsze bolesny świat. Innymi słowy, w oczach postrzeganej przez nią ludzkości idea i życie w piekle jest czymś, co manifestuje się w okrutnej rzeczywistości, tj. w samej egzystencji.
7Dla ciebie wszystkie życia są sobie równe. Dlatego wróciłem do życia. Ale w końcu zdałaś sobie z tego sprawę, prawda? Tylko jedna rzecz jest równa dla wszystkich, a jest nią śmierć.
Postać doktora Tenmy jako całość jest naprawdę człowiekiem swojego zawodu, próbującym ratować życie i nie wyrządzać krzywdy. Jednak, gdy samo życie, które ratuje, bezpośrednio stara się wyrządzić krzywdę, pojawia się pytanie, czy to życie naprawdę zasługiwało na życie, czy nie.
Johan, w tym przypadku, rzuca ten kryzys prosto w twarz Tenmy, ponieważ postuluje, czym jest prawdziwa równość dla ludzkości, biorąc pod uwagę, że jego istota reprezentuje potencjał życia, które staje się również potencjalnym końcem życia. Jeśli Johan naprawdę musi umrzeć, równość nie jest tym potencjałem, ale nieuchronnością śmierci.
abv piwo o dwóch sercach
6Urodzenie się naprawdę nie jest takie rzadkie... Prawie wszystko na tym świecie ma umrzeć. Na tym świecie narodzone życie jest niczym więcej jak nieznaczną drobinką i nie powinno być nawet liczone jako istnienie. Śmierć jest naturalna.
Budując od tego samego, co wcześniej, Johan zastanawia się nad tym, jak wyjątkowe jest tworzenie życia.
O ile ludzie chcieliby, aby był cudem, fakt, że zdarza się tak często, jak to się dzieje, co skutkuje populacjami, które to robi, naprawdę rozwadnia świętość życia, zwłaszcza w porównaniu z tym, jak te wielkie liczby wciąż się porównują z szerszym, bardziej znaczącym istnieniem.
5Wielkim sekretem łamania zasad jest sprawienie, by wyglądało na to, że ich przestrzegasz.
Jak inaczej można udowodnić, że istnieje zepsute społeczeństwo, inne niż samo przebicie się przez szczeliny? Jedną z najlepszych części postaci Johana jest fakt, że nie ma on tych natychmiast rozpoznawalnych cech łajdactwa, które można znaleźć w filmach Disneya lub książkach dla dzieci.
W rzeczywistości prawdziwymi złoczyńcami życia są ci, którzy chodzą obok siebie w tłumie, nie bardziej podejrzani niż Przeciętny Joe. To wtedy, gdy złoczyńca obejmuje tę istotę, mają największą swobodę łamania zasad, jak im się podoba.
4Czy myślisz, że twój grzech zniknie, jeśli skłamiesz?
Johan jest najbardziej sadystyczny i bolesny, gdy konfrontuje się ze złem i wewnętrznymi demonami innych. Świat Potwór jest dwuznacznością etyczną i moralną, gdzie nikt nie jest wolny od bólu lub grzechu. Istnieje jednak społeczna, systemowa tendencja społeczeństwa do ubierania swoich błędów i nieszczęść jak czegoś innego.
Wiąże się to z własną walką Johana z tożsamością i rzeczywistością, gdy został przeniesiony do świata próbującego przekształcić ludzi w okrutne cele. Po urodzeniu się i próbie ucieczki przed kłamstwem Johan staje się w nich ekspertem.
3Powiedz mi, jak myślisz, co jest największym strachem? Naprawdę myślałem, że dotarłem już do najciemniejszej ciemności, ale wtedy, przede mną, ujrzałem jeszcze większą ciemność.
Świat jest pełen pozornie niekończącego się bólu i ciemności. Johan jest produktem ubocznym różnych nadużyć systemowych, czy to poprzez eksperymenty, emocjonalne znęcanie się nad rodziną, czy nawet ukrytego spisku nazistowskiego.
W świecie, w którym wszystko może się pogorszyć, Johan staje się odkrywcą głębin, przemierzającym najdalsze głębiny. Z kimś tak odległym od spojrzenia na ludzkie życie, Johan próbuje tutaj ocenić wartość ludzkich wartości i co niektóre lęki mogą oznaczać dla większych.
dwaNienawiść powstaje, gdy ludzie się gromadzą. Po prostu wylałem na to trochę oleju.
Dla porównania, Johan opowiada o tym, jak rozpoczął powstanie dziecka w swoim starym sierocińcu/faszystowskim obozie eksperymentalnym, Kinderheim 511. Nienawiść może narodzić się tylko w wyniku istnienia innych ludzi oraz napięcia i uprzedzeń, które ze sobą niosą.
gwiezdna wojna obi wan kontra anakin
Od tego momentu wystarczy odrobina motywacji, nacisk, aby skłonić tych samych ludzi do działania na ich wewnętrzną wstręt. Nawet w przypadku dzieci ta antytetyczna norma społeczna jest niezwykle niestabilna, pokazując, że nikt nie jest wolny od tych uprzedzeń i że nikt nie jest bezpieczny przed nienawiścią.
1Koniec? Jaki jest koniec... Już wiele razy widziałem koniec. Jaki jest koniec?
Całą istotą Johana w całej serii, bez względu na to, czy chodzi o zmuszanie dzieci do walki ze sobą, czy o uwięzienie grupy ludzi w ogniu biblioteki, jest odkrywca lub filozof próbujący rozdrobnić tajemnicę życia do jego najistotniejszych elementów, próbując zidentyfikować, co podstawową formą i celem istnienia jest.
Dla Johana destrukcyjne i wypaczone dzieciństwo poprowadziło go na ścieżkę tortur i śmierci, próbując zidentyfikować najgorsze, co ludzkość może znieść, dopóki nie zabije siebie, a przynajmniej jego. Dla kogoś, kto kilkakrotnie stanął w obliczu „końca”, to, czym może być to ostateczne zło lub zniszczenie, jest dla niego naprawdę tajemnicą.
