Aż trudno uwierzyć, że minęło ponad dziesięć lat odkąd Labirynt Pana po raz pierwszy pojawił się na naszych ekranach. Film pierwotnie wyglądał tak, jakby mógł być filmem dla dzieci, ale rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Labirynt Pana to mroczne, dorosłe podejście do gatunku fantasy, które nie stroni od przejmującej przemocy i przerażających obrazów; film, który zdobył ocenę R.
ZWIĄZANE Z: Łotr 1: 15 najlepszych pisanek w Gwiezdnych Wojnach
W pełni hiszpańskojęzyczny film został po raz pierwszy pokazany na Festiwalu Filmowym w Cannes w maju 2006 roku, gdzie otrzymał owację na stojąco. Od tego czasu jego międzynarodowa premiera była rozłożona, najpierw w Wielkiej Brytanii w listopadzie 2006 roku, a następnie w Stanach i Kanadzie. Film zyskał międzynarodowe uznanie i stał się punktem zwrotnym dla gatunku filmów fantasy. Aby uczcić 10. rocznicę i trwały wpływ, przedstawiamy 15 mało znanych faktów na temat wielkiego filmu, jakim jest Labirynt Pana.
piętnaścieFAUN POWSTAŁ ZE SNU
Inspiracja jest zniuansowanym zjawiskiem, a wyobrażenia fauna dotarły do del Toro poprzez powracający sen, który miał jako dziecko. Oświadczył w The Charlie Rose Show, że przez lata budził się o północy i widział fauna wychodzącego zza zegara jego dziadka. Ten świadomy sen nie był dla niego przerażający, a jedynie intrygujący, co pomogło mu w dalszym rozwoju jego twórczego umysłu.
Faun, którego widzimy w filmie, nie wyszedł w pełni ukształtowany jak ten za zegarem, ale przeszedł kilka transformacji. Faun, którego del Toro widział we śnie, był klasycznym pół-człowiekiem pół-kozłem z mitologii greckiej, który był piękny do oglądania. To stworzenie nie pasowało do świata, który budował del Toro, i zostało zmienione tak, by wyglądało na omszałe, ziemne i niejednoznaczne. Nigdy nie jest do końca jasne, czy należy mu ufać, czy nie, a on może w ciągu kilku chwil zmienić się z pełnego szacunku we wściekłość. Nazwa Pan jest również nieco myląca i została mu nadana tylko po to, by przybliżyć historię zachodnim odbiorcom.
14blady mężczyzna to hybryda
Blady człowiek to jeden z najtrwalszych obrazów w Labiryncie Pana. Jest groteskowy i niepokojący, jest lustrzanym odbiciem potworności, jaką jest ojczym Ofelii, Vidal. Jest stworzeniem całkowicie wyjątkowym w świecie kina, głównie dlatego, że zapożycza z więcej niż jednej mitologii.
Są trzy różne elementy mitologiczne, które można znaleźć w Pale Man. Pierwszy to stygmaty. Rany na jego rękach czerpią bezpośrednio z tego symbolu, który zwykle reprezentuje pobożność i łaskę. Nabierają zupełnie nowej tożsamości, gdy wejdzie w nie, jak Tenome z japońskiej mitologii. Słowo Tenome dosłownie przekłada się na oczy na rękach, a te stworzenia są zwykle przedstawiane jako godne ubolewania i makabryczne, podobnie jak sam Blady Człowiek. Ostatni obraz przedstawia wystawną kolację w baśniowym świecie z wczesnej europejskiej mitologii, z której nigdy nie można wrócić, jeśli weźmiesz udział. Zjedzenie jedzenia daje wróżkom władzę nad twoją śmiertelną duszą, a Ofelia była na tyle niemądra, by pozwolić sobie na obecność Bladego Człowieka, czego natychmiast by żałowała.
13FAUN JEST SUPER KOMFORTOWY
Wielu aktorów powiedziałoby ci, że praktyczne efekty, zwłaszcza kostiumy, mogą być strasznie nieporęcznymi rzeczami. Są gorące, ciężkie i ograniczają widzenie i chociaż w końcu się opłacają, proces ten jest walką dla wszystkich zaangażowanych.
Del Toro był niezwykle dumny ze swojego faunowego kostiumu, a Doug Jones zgodził się, że jest to właściwa mieszanka praktyczności i wygody. Nogi zostały zaprojektowane tak, aby wyglądały zwierzęco i były kontrolowane przez prawdziwe nogi aktora, które zostały wycięte w postprodukcji. Dali już 6 stóp i 4 stóp aktorowi naprawdę imponującą wysokość. Kombinezon podzielony na wiele części, z nogawkami przymocowanymi do bioder Jonesa, aby lepiej rozłożyć ciężar, oraz częścią brzucha oddzieloną od części barkowej, aby umożliwić swobodę ruchów. Oczy i uszy były sterowane zdalnie, co pozwalało na szeroki zakres ekspresji rysów fauna. Skomplikowane rogi były dość ciężkie, ważyły 10 funtów, ale były ostatnim szlifem potrzebnego niesamowitego kostiumu.
12FILM JEST DZIECKIEM DEL TORO
Labirynt Pana mógłby być zupełnie innym filmem. Do reżysera Guillermo del Toro zwróciło się wielu hollywoodzkich producentów, którzy chcieli uczynić film bardziej dostępnym dla szerszej publiczności. Oznaczało to mniej krwi, mniej horroru, bardziej beztroski ton i angielskie pismo. Oczywiście del Toro odrzucił je wszystkie; W Labiryncie Pana nie chodziło o zysk, ale o wizję.
Del Toro słynie z skrupulatnego szkicowania swoich pomysłów filmowych, a Labirynt Pana nie jest inny. Koncepcje filmu zaczęły powstawać w 1993 roku. Przez lata rysował i przerysowywał w swojej książce pomysły potworów i robił wszystko, co możliwe, aby obrazy ze strony trafiły na ekran. Zrezygnował z całej pensji dyrektora, aby zapewnić spełnienie wymagań budżetowych, i sam napisał wszystkie angielskie napisy, aby żaden z jego pomysłów nie zaginął w tłumaczeniu. Odrzucił rynkowe pragnienia Hollywood i stworzył bajkę, która była mroczna, przemyślana i pełna niuansów. Do dziś del Toro nie żałuje żadnego poświęcenia, jakiego dokonał, aby urzeczywistnić swoją wizję, i słusznie.
poeta z Nowej Holandii
jedenaścieZAINSPIROWAŁEM PIOSENKĄ BJORK
Filmy, literatura i komiksy są doskonałą pożywką dla inspiracji do pisania piosenek. Labirynt Pan jest pełen wielowarstwowych tematów, silnie opowiadanych historii i surowych obrazów, a wszystko to wystarczyło, aby zainspirować islandzką autorkę piosenek Bjork do stworzenia nowej piosenki po obejrzeniu filmu. Tak więc, zapalenie płuc z albumu Czas, została pomyślana, smutna ballada, która ubolewa nad niemożliwą sytuacją, w jakiej znalazła się Ofelia.
Piosenka jest minimalistyczna, ale tym bardziej potężna. Składający się tylko z sekcji waltorni i nawiedzonego zawodzenia Bjork, przekazuje bardzo silne uczucie ciężkiego smutku. W słowach piosenka naprawdę błyszczy i gdzie widać związek z Labiryntem Pana. Bjork zaczyna od stwierdzenia: Pozbądź się tej smutku, że świat zawsze będzie z tego zrobiony – prośba do Ofelii, by zaakceptowała rzeczywistość, w której żyje. Lamentuje nad bólem Ofelii i wieloma stratami przez teksty, śpiew, wszystko martwa miłość, która mogła się wydarzyć / Wszystkie chwile, które powinieneś był obejmować / Wszystkie chwile, których nie powinieneś był zamykać. Wreszcie, Bjork głosi pełną pogardę Ofelii wobec prawdziwego świata, mówiąc: W końcu po prostu płaczesz / Nie chcesz, aby byli ludźmi / Już.
10FAUN NIE MÓWIŁ PO HISZPAŃSKU
Doug Jones, aktor, który zagrał Fauna i Bladego człowieka w Labiryncie Pana, jest człowiekiem wielu talentów. Były akrobata, często zatrudniany do grania nieludzkich postaci lub grania w reklamach. Oczywiście on i del Toro wcześniej pracowali razem nad Hellboyem (Jones grał Abe Sapiana), ale jego rola w „Labiryncie Pana” byłaby zupełnie nowym wyzwaniem.
Został zatrudniony do zagrania dwóch najbardziej fantastycznych i pokręconych postaci w filmie, co nie było problemem dla Jonesa. Jednak urodził się w Indianapolis, ale nie mówił ani trochę po hiszpańsku, w przeciwieństwie do wszystkich innych na planie. To nie odstraszyło Jonesa i wziął na siebie zapamiętywanie każdej hiszpańskiej linijki do perfekcji fonetycznej oraz zrozumienie znaczenia każdego słowa i frazy. W filmie użyto archaicznej formy języka hiszpańskiego, co tylko zwiększyło wyzwanie. Zapamiętał także linijki hiszpańskiego Ofelii, ponieważ chciał, aby ich rozmowy brzmiały autentycznie. Jego głos został ostatecznie dograny w produkcie końcowym, ale jego doskonałe zapamiętywanie i intonacja linii sprawiły, że proces był znacznie łatwiejszy, niż mogłoby być.
9BYŁA (PRAWIE) CZĘŚĆ TRYLOGII
Pan’s Labyrinth, bez wiedzy wielu osób, w duchowym następcy innego klasyka del Toro, The Devil’s Backbone. Oba śledzą historie dzieci uwikłanych w horror hiszpańskiej wojny domowej i zawierają elementy nadprzyrodzone przenikające do prawdziwego świata. Filmy te prowadziły do trzeciego filmu w trylogii tematycznej o nazwie 3993, ale ten projekt został wstrzymany w przypadku Hellboy II: The Golden Army i jeszcze nie powrócił na stół produkcyjny.
Tematy izolacji, fantazji o wolności i posłuszeństwie kontra nieposłuszeństwo przenikają The Devil’s Backbone i Pan’s Labyrinth. Ciekawe, jak 3993 niosłoby tę pochodnię. Szczegóły na nim są nieliczne, ale intrygujące. 3993 odnosi się do lat 1939 i 1993, dwóch lat, które miałyby w filmie wielkie znaczenie. Historia miała obracać się wokół otwarcia grobów podczas hiszpańskiej wojny domowej i po raz kolejny miała być całkowicie po hiszpańsku. Być może pewnego dnia zostanie ukończony, ale sądząc po harmonogramie produkcji del Toro, nie nastąpi to w najbliższym czasie.
8BYŁO PRAWIE ZGUBIONE (W KABINIE)
Jak wcześniej wspomniano, najsłynniejszą techniką produkcyjną del Toro jest szkicowanie swoich pomysłów filmowych na lata przed ich scenariuszem. Na każdy film, który robi, znajdują się strony z projektami potworów oraz tomy z nabazgranymi koncepcjami w języku hiszpańskim i angielskim. Nie inaczej było przy realizacji Labiryntu Pana, a cztery lata pracy nad filmem prawie stracono w jedną noc beztroski.
Pewnej nocy, wracając do swojego londyńskiego hotelu, del Toro zostawił szkicownik w taksówce, którą przyjechał. Zanim zdał sobie sprawę, że jest za późno, taksówki już dawno nie było. W książce znajdowały się wszystkie prace przygotowawcze do Labiryntu Pana, a także inne filmy. Bezskutecznie skontaktował się z policją i firmą taksówkarską i był bliski rezygnacji, gdy wszystkie jego losy się zmieniły. Kierowca taksówki zauważył szkicownik i zwrócił go do hotelu dwa dni później, a zachwycony dyrektor podziękował mu napiwkiem w wysokości 900 dolarów. del Toro wziął to za znak, że chce kontynuować swój film, akt, który napędza jego karierę do stratosfery.
7TO PRZEstraszył STEFANA KRÓLA
Stephen King jest niekwestionowanym mistrzem horroru, nie wspominając o potężnej inspiracji dla del Toro. Podczas projekcji Labiryntu Pana del Toro miał zaszczyt siedzieć obok legendy literackiej i mógł osobiście ocenić jego reakcje. Podczas sceny, w której Blady Człowiek ścigał Ofelię korytarzem, King wyraźnie się wiercił i to było jedyne potwierdzenie, którego potrzebował del Toro. Porównał to doświadczenie do zdobycia Oscara.
Stephen King dalej chwalił pracę del Toro i chwalił Crimson Peak z 2015 roku. Po obejrzeniu filmu zabrał się do Twittera i stwierdził, że jest wspaniały i przerażający i zelektryzował mnie jak „Martwe zło” Sama Raimiego w tamtych czasach. Reżyser horrorów naprawdę nie może prosić o wiele więcej. Istnieje możliwość, że pewnego dnia del Toro i King będą ściśle ze sobą współpracować, ponieważ reżyser stwierdził, że zabiłby, aby przerobić Pet Sematary.
6SCENARIUSZ ZMIENIONO NA OŁOWIU
Kiedy del Toro pisał swój scenariusz, wyobrażał sobie dziewczynę w wieku około 8 lub 9 lat. Wszystko się zmieniło, gdy Ivana Baquero poszła na przesłuchanie, a absolutnie zgnieciony to. Nic nie mógł zrobić del Toro. Znalazł swoją Ofelię, ale miała 11 lat i była starsza niż postać, którą sobie wyobraził. Ale nieważne, bo w filmie czasami trzeba poświęcić się, a del Toro zabrał się za przystosowanie całego scenariusza do kogoś, kto był trochę starszy.
Film naprawdę zapoczątkował karierę aktorską Baquero i zdobyła wiele nagród za swoją pracę, w tym Goya i Premio ACE dla najlepszej nowej aktorki oraz nagrodę Imagen dla najlepszej aktorki. Od czasu Labiryntu Pana Baquero pojawił się w wielu hiszpańskojęzycznych filmach i programach telewizyjnych, a także pojawił się w pojeździe Sophie Turner, Another Me. Jej najnowsza i najbardziej prestiżowa rola to Kroniki Shannary, gdzie gra Eretria.
5POWSTRZYMAŁO DEL TORO REŻYSERA HARRY POTTER
W alternatywnym wymiarze nie mielibyśmy Labiryntu Pana, ale kilka innych klasycznych filmów o znacznie bardziej przerażającym tonie. Remake Lwa Czarownica i stara szafa miał być pierwotnie kierowany przez del Toro, ale był zbyt zajęty przygotowywaniem Labiryntu Pana, aby go podjąć. Wciąż zobaczyliśmy, jak del Toro podchodzi do fauna, chociaż jego styl może nie pasował zbyt dobrze do pana Thomasa. Del Toro uczyniłby Białą Czarownicę naprawdę przerażającym dziełem i niewątpliwie wzmocniłby chorobliwe aspekty Narnii ze świetnym skutkiem.
Zaproponowano mu także reżyserię Harry'ego Pottera i Więźnia Azkabanu, ale z radością oddał ten zaszczyt swojemu przyjacielowi, Alfonso Cuaronowi. Odkrył, że wszechświat Harry'ego Pottera był po prostu zbyt jasny i radosny jak na jego gust, mimo że w trzecim filmie wszystko zaczęło stawać się ciemniejsze i bardziej dojrzałe. Gdyby miał taką opcję, del Toro powiedział, że z przyjemnością wyreżyserowałby pierwszy film, ponieważ ma on ponurą, Dickensowską naturę, w której chciałby się zagłębić i zbadać.
4OBEJMUJE BAJKOWE TRADYCJE
Współczesne rozumienie baśni jest nieco wypaczone, chociaż nie zdajemy sobie z tego sprawy. Z opowieści, które znamy, dzielny książę ratuje sytuację, podczas gdy księżniczka unika wszystkich niebezpieczeństw całkowicie bez szwanku, nie dowiadując się niczego poza tym, że musi całkowicie polegać na innych, jeśli chodzi o bezpieczeństwo.
niedźwiedź biegacz republiki x
Bracia Grimm to najsłynniejsi kompilatorzy ludowych opowieści, ale zanim wszystko rozwodnili, opowieści były znacznie bardziej instynktowne. Zostały zaprojektowane, aby straszyć dzieci i uczyć ich lekcji o świecie. Rzadko mieli szczęśliwe zakończenia, a wielu ludzi umierało, zanim historia się skończyła. Labirynt Pana nieustraszenie powraca do tej tradycji i odkrywa świat, który jest równie fantastyczny, co okrutny. Ofelia zostaje złapana w wojnę, a świat fantazji ożywa na jej oczach i stara się ocalić ją od udręki. Jej zadania nie są łatwe, a po drodze potyka się i musi stawić czoła niewyobrażalnym okropnościom. Podobnie jak w dawnych bajkach, jej historia uczy nas, że w najciemniejszych miejscach jest nadzieja i niczego nie można osiągnąć bez wielkiego poświęcenia. Jest to historia, którą młodzi i starzy mogą docenić i pozostanie ponadczasowa ze względu na jej nieustraszoną szczerość.
3OBEJMUJE SYMBOLIZM
Prawie każda klatka Labiryntu Pana niesie ze sobą wagę, a każdy obraz i motyw nawiązuje do szerszych znaczeń filmu. Symbole powtarzające się w całym filmie są prawie zbyt liczne, aby je zliczyć, ale oto kilka z najważniejszych.
Idee związane z płodnością i odrodzeniem odgrywają dużą rolę w nadrzędnej narracji, a drzewo, pod którym wpełza Ofelia, aby odzyskać klucz z gigantycznej ropuchy, wygląda jak coś więcej niż tylko rogi fauna. Przypomina cały żeński układ rozrodczy, obraz, który pojawia się w jej książce krwistoczerwonym atramentem tuż przed porodem matki Ofelii. Kolorystyka filmu jest również bardzo wymowna, ponieważ świat fantasy jest skąpany w złotych odcieniach, które kontrastują z ponurymi szarościami i błękitami prawdziwego świata. Vidal to kolejna postać przesiąknięta symboliką, a jego faszystowska obsesja na punkcie czasu odzwierciedla jego mechanicznie wyglądający pokój i jego zaciekłe pragnienie kontrolowania każdego szczegółu w budzącym się świecie. To tylko rysuje powierzchnię symboliki w Labiryncie Pana, a każde oglądanie wydaje się ujawniać więcej – naprawdę skomplikowane i intymne dzieło.
dwaPRZEMOC OPARTA O RZECZYWISTOŚĆ
Labirynt Pana to film, w którym ze świetnym skutkiem posługuje się przemoc. Każdy brutalny czyn ma znaczenie i odzwierciedla trudną rzeczywistość rozdartej wojną Hiszpanii. Jedną z najbardziej niepokojących scen jest sytuacja, w której kapitan Vidal łapie parę antyfaszystów i rozbija im twarz pustą szklaną butelką.
Najbardziej przerażającą częścią tej sceny jest to, że opiera się ona na wydarzeniu, które faktycznie miało miejsce. Jest opowieść o hiszpańskiej elicie faszystowskiej, która weszła do sklepu spożywczego, a jeden z obywateli odmówił zdjęcia kapelusza w jego obecności. Faszysta zareagował rozbiciem twarzy pistoletem. Del Toro chciał włączyć tę historię do filmu i wykorzystał własne doświadczenia, aby ją uzupełnić. Dorastał w pełnej przemocy części Meksyku i widział sporo horrorów. Jedno wydarzenie spowodowało, że on i jego przyjaciel wdali się w uliczną bójkę, a podczas gdy jego przyjaciela biła butelka, mógł być tylko zdumiony faktem, że nie pękła. To uczucie trafiło do Labiryntu Pana i stworzyło jedną z najbardziej niepokojących scen w historii filmu.
1BYŁO NIESAMOWICIE SUKCESEM
Pomimo całego bólu, niepowodzeń i frustracji, które pojawiły się podczas jego koncepcji, poświęcenie Guillermo del Toro dla jego wizji opłaciło się, a Labirynt Pana stał się jednym z najbardziej udanych filmów hiszpańskojęzycznych w historii. Przy skromnym budżecie 19 milionów dolarów zarobił ponad 83 miliony dolarów i wyprzedził najbardziej udany film hiszpańskojęzyczny w tamtym czasie, Jak woda za czekoladę.
Liczba nagród, które zdobył „Labirynt Pana” jest oszałamiająca. Na początku zdobył trzy nagrody akademii za najlepszą reżyserię, zdjęcia i charakteryzację. Zdobył trzy nagrody BAFTA, którymi były najlepszy film nieanglojęzyczny, kostiumy i charakteryzacja. Całkowicie oczyściła społeczność hiszpańskojęzycznych nagród, zdobywając dziewięć nagród Ariel i siedem nagród Goya. Zdobył także najlepszy obraz od Narodowego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz kilka nagród za filmy science fiction i fantasy. Ten sukces pokazuje, co się dzieje, gdy wizjonerski reżyser jest bezkompromisowy w swojej pracy i nie pozwala, by nacisk i przyciąganie hollywoodzkich wpływów zepchnęło go z kursu. Labirynt Pana to film, który przetrwa próbę czasu i zasługuje na wszelkie pochwały, na które zasłużył.
Jakie są twoje ulubione faktoidy z „Labiryntu Pana”? Daj nam znać w komentarzach!
