Ludociel to jedna z najsilniejszych postaci w Siedem grzechów głównych wszechświat i łatwo jest to najbardziej moralnie kontrowersyjne . Przywódca Czterech Archaniołów i oddany sługa Najwyższego Bóstwa, urzeczywistnia wolę swego pana, by niszczyć demony za wszelką cenę.
Chociaż współpracuje z siłami Lionesa, aby trwale pokonać Dziesięć Przykazań, zachowywał się w sposób, który nie jest wyraźnie szlachetny. Analizując jego historię, możemy ustalić, czy jego decyzje ostatecznie uczyniły go bohaterem, czy też tak samo zły, jak groźby, które miał nadzieję wymazać.
10Bohater: Sariel i Tarmiel pomogli utrzymać go w ryzach
Sariel i Tarmiel to dwaj pozostali archaniołowie, którzy pomagali Ludocielowi w jego przedsięwzięciach. Często służyły jako kontrola moralna, gdy jego działania szły za daleko, co oznaczało, że dzięki ich przewodnictwu ich przywódca mógł nie stosować nadmiernie zdeprawowanych metod.
Co więcej, są przydatne w wysiłku wojennym. Z ich połączoną siłą, zatrzymali Estarossę i z powodzeniem pokonałby go, gdyby nie pochłonął pozostałych członków Dziesięciu Przykazań, zwiększając jego siłę i przywracając go do bitwy.
9Złoczyńca: Używanie oszukańczego światła do prania mózgu ludzi
Kiedy Ludociel ujawnił swoją obecność ludziom, wielu nie było zachwyconych, gdy go powitali. Niektórzy mieli zastrzeżenia co do jego intencji, zwłaszcza że słudzy Najwyższego Bóstwa często byli związani z samym Królem Demonów.
Aby uspokoić dysydentów, Ludociel rzucił na nich zaklęcie zwane „Oszukańczym Światłem”, nasycając ich fałszywą pewnością i nieprzejednaną wiarą w swoje zdolności. Skutecznie wyprał im mózgi, by służyli mu i walczyli, dopóki ich ciała się nie poddały. To była mrożąca krew w żyłach demonstracja tego, jak niewielką wartość przypisywał ludzkiemu życiu.
8Bohater: Dołączenie do Lwów
Tak jak Ludociel dawno temu walczył z demonami, przyrzekł ludziom wierność, aby wyzwolić ich od wiele potworów grasuje po okolicy. Zrobił to bez zastrzeżeń, niezainteresowany dominacją nad nimi po wykonaniu zadania.
Jedynym warunkiem jego służby było to, że próbował również zabić Meliodasa. Jednakże, biorąc pod uwagę, że do tego czasu zgodził się zostać Królem Demonów (choć z usprawiedliwionego powodu), trudno jest potępić Archanioła za to, że chciał zobaczyć, jak został pokonany i zapewnione bezpieczeństwo królestwa.
7Złoczyńca: Używanie demonów jako tarcz
Aby wydobyć Dziesięć Przykazań, Ludociel używał wielu demonów jako paszy podczas poprzedniej Świętej Wojny. Choć mogło być moralnie wątpliwe, czy byli wrogimi bojownikami, była to przerażająca zbrodnia wojenna, ponieważ wielu z tych, których celował w tym celu, było niewinnych i niezwiązanych z obecnym konfliktem.
Było to jedno z najbardziej groteskowych nadużyć jego władzy i wywołało gniew Derieriego i Monspeeta. Pod tym względem jego plan się powiódł, choć tylko dlatego, że Archanioł był skłonny raczyć się środkami niższymi niż same demony.
6Bohater: Atakowanie Zeldrisa
W trakcie Negocjacje Merlina z Zeldris Ludociel zaatakował demona gigantyczną włócznią światła. To pozwoliło jej uciec z konfrontacji bez szwanku i znacznie uszkodziło przeciwnika.
b nektar zabójca zombie wiśniowy cyser
Co więcej, umożliwiło to osobom pod obserwacją armii Króla Demonów ucieczkę bez wymuszania ceny za swoje życie. Ponieważ Ludociel nie zdawał sobie sprawy z prowadzonych negocjacji, trudno mu zarzucić hańbę za ingerowanie w sprawy czarodziejki i atakowanie zaprzysiężonego wroga.
agresywny piechur ognisty
5Złoczyńca: Skaczący Escanor
Kiedy Ludociel był świadkiem zdolności Escanora „Sunshine”, natychmiast go skoczył i próbował odebrać mu życie. Na szczęście Pride Sin był w stanie uniknąć jego ataków z niewielkim trudem, co spowodowało przekomarzanie się między nimi po krótkiej potyczce.
Gorliwość Archanioła mogła jednak rozerwać kruchy sojusz między nowo ochrzczonymi sojusznikami. Gdyby był mniej wyrozumiały (lub gdyby starania Ludociela wyraźnie go zraniły), mogło to zwiastować nieszczęście, które zrujnowałoby obie siły i umożliwiło demonom sukces w kampanii wojennej.
4Bohater: Próba wykończenia Monspeeta i Derieri
Kiedy Monspeet i Derieri zostali pokonani, Ludociel próbował zadać ostateczny cios. Chociaż inne postacie (w tym Elżbieta, a nawet sam Meliodas) postrzegały to jako nikczemne działanie, trudno to potępić, biorąc pod uwagę, do czego doprowadziła ich interwencja.
Chociaż prawdą jest, że oba demony doznają przemiany serca w dalszej części historii, nie było wcześniej, zanim zamordowały dziesiątki niewinnych ludzi i bezmyślnie pochłonęły ich dusze. Gdyby Ludociel ich zwyciężył, uratowałby przy tym wiele niewinnych istnień.
3Złoczyńca: Służenie Najwyższemu Bóstwu
Najwyższe Bóstwo było dla rasy Bogiń tym, czym Król Demonów dla demonów. Podobnie miała obsesję na punkcie dominacji nad swoim odpowiednikiem, gotowa zrobić wszystko, aby go pokonać.
Kiedy Meliodas i Elizabeth próbowali położyć kres ich konfliktowi, zaowocowało to surową karą dla nich obu, mającą na celu wykorzystanie ich miłości i przekształcenie jej w niekonwencjonalne udręki. Posługa Ludociela dla jej ewidencji, że usprawiedliwia jej sadyzm.
dwaBohater: Ratowanie Gilthundera
Mając obsesję na punkcie Gilthundera, Vivian porwała go i upierała się, że w końcu ją pokocha. Było to bardzo trudne do zmartwienia Małgorzaty, która błagała Ludociela o pomoc w ratowaniu narzeczonego.
Archanioł by się zgodził, tropiąc zbuntowaną czarodziejkę i podcinając jej gardło jaskrawym promieniem światła, gwarantując wolność Gilthunderowi i pozwalając mu powrócić do szeregów Liones. Później ujawniono, że Vivian przeżyła atak z pewną pomocą i wróciła do toczącej się narracji.
1Złoczyńca: Odzyskanie ciała Margaret
Oferta Ludociela dla Małgorzaty nie była wyłącznie aktem dobroczynności. Stało się to pod warunkiem, że odtąd będzie mógł posiąść jej ciało, używając go jako naczynia do prowadzenia wojny przeciwko Dziesięciu Przykazaniom. Kiedy jej ojciec, król Lwów, błagał go o przywrócenie jej do stanu, uparcie odmówił.
Stało się tak pomimo faktu, że każde ciało zawiera Archanioła, jest przeznaczone do szybkiego starzenia się. Zjawisko to zostało zaobserwowane przez posiadanie przez Sariela jego gospodarza (ponieważ Tarmiel ożywił zwłoki).
