Silmarillion to satysfakcjonująca, ale trudna lektura dla fanów LOTR

Władca Pierścieni jest J.R.R. Najbardziej znane dzieło Tolkiena . LOTR zainspirował każdą następną opowieść fantasy, ale jej miejsce w Legendarium Tolkiena jest mniejsze w porównaniu z tym, co wielu uważa za największe dzieło Tolkiena - Silmarillion. Służy także jako inspiracja dla postaci i historii widzianych w Amazon Prime Video Władca Pierścieni: Pierścienie Władzy , chociaż serial pozwolił sobie na pewną swobodę w zakresie materiału źródłowego. Silmarillion Początki tej mitologii sięgają początków XX wieku, kiedy młody John Ronald Reuel Tolkien zaczął pisać nową mitologię dla Wysp Brytyjskich. Pracował nad nim przez cały czas, gdy walczył w I wojnie światowej, wymyślając postacie i koncepcje, przy których miał majstrować przez całe życie.

Wiele najstarszych opowieści Tolkiena ma swoje korzenie w tych pismach, chociaż tak naprawdę nigdy nie ukończył on pracy nad legendami Pierwszej Ery Śródziemia, mimo że wielokrotnie w ciągu swojego życia wracał do nich. Tolkien nigdy nie skończył Silmarillion, ale jego syn Christopher zebrał wszystkie notatki ojca, warte dziesięciolecia, napisane ołówkiem i atramentem wraz z ręcznie rysowanymi mapami, i złożył je wszystkie w jedną całość. Christopher Tolkien był w stanie stworzyć spójną narrację z obszernych notatek swojego ojca i w ten sposób Silmarillion urodził się.

Silmarillion jest ciekawą pracą; niektórzy fani uważają, że jest zbyt suchy, zawiera zbyt wiele nazw i miejsc do zapamiętania. Niektórzy uważają, że jest to bardziej dzieło Christophera niż jego ojca. Wielu próbowało i nie udało się tego ukończyć. Jednak dla niektórych fanów jest to największe dzieło Tolkiena. Duża część Legendarium Tolkiena nie została zaadaptowana , ale dla wielu fanów rzeczą, którą chcą zobaczyć w adaptacji, jest bardziej niż cokolwiek innego Silmarillion. To wymagająca praca, mająca swój własny zestaw zalet i wad, a także ukazująca Tolkiena w świetle, którego fani, którzy tylko tego doświadczyli, Hobbit I Władca Pierścieni - czy to w książkach, czy w filmach - nigdy wcześniej nie widziałem.​​​​​​

torpeda tropikalny sierra

Od powstania Śródziemia po najkrwawsze bitwy

Wyjaśniono, kim był Durin Nieśmiertelny we „Władcy Pierścieni”.

Silmarillion jest opowiedziana w pięciu częściach - Ainulindale to historia powstania Ardy i Valaquenta opowiada historie Valarów ze Śródziemia, wyjaśniając, kim są i co robią dla czytelników. Główną częścią książki jest tzw Gorący Silmarillion , która opowiada historię wojen Pierwszej Ery , Akallabeth, który opowiada historię Numenoru i jego upadku, i wreszcie O Trzeciej Erze I Pierścieniach Władzy , czyli krótkie streszczenie wydarzeń Hobbit I Władca Pierścieni. Na koniec znajduje się słownik nazw i miejsc, który ma pomóc czytelnikom lepiej przetrawić historię.

Umiejętności Tolkiena jako gawędziarza są oczywiste, a w książce nie ma zbyt wielu pełnych miłości opisów krajobrazów, które często mogłyby spowolnić pracę Tolkiena. Zamiast tego rzuca czytelnikom litanię imion i miejsc, opisując Władców Elfów i ich królestwa oraz ich wojnę przeciwko potędze Melkora. Niektóre rozdziały przedstawiają ogólną historię książki, inne skupiają się na poszczególnych bohaterach.

jest kanonem Super Dragon Ball Heroes

Władca Pierścieni: Ile faktycznie lat ma każdy członek Wspólnoty

W pewnym sensie brak głównego bohatera daje Tolkienowi swobodę, której w przeciwnym razie nie musiałby rozwijać w trakcie całej historii wielu postaci, ale jest to również największa strukturalna słabość książki. Rozdziały takie jak „O Berenie i Luthien”, „Or Túrin Turambar” i „O Tuorze i upadku Gondolinu” opowiadają o jednym lub kilku głównych bohaterach i są najbardziej zapadającymi w pamięć częściami Silmarillion .

Władca Pierścieni „największe elfy”. wszystko miało swoje korzenie Silmarillion, z Galadrielą odgrywającą małą, ale ważną rolę w całej historii, wraz z pochodzeniem Elronda i jego rodu, który obejmował Elfa, Człowieka i Maię. Pochodzenie odgrywa ogromną rolę w Gorący Silmarillion część książki. „O Eldamar i książęta Eldalië”, „O Sindar” i „Of Beleriand i jego królestwa” przedstawiają umiejętności Tolkiena w zakresie drzewa genealogicznego, opisując masę postaci, ich wzajemne powiązania oraz kompozycje swoich królestw. The Gorący Silmarillion to rozwijająca się tragedia, z momentami wielkiej radości przerywanej zapierającym dech w piersiach smutkiem, który wszystko prowadzi do Akallabêth i opisuje wydarzenia Trzeciej Ery prowadzące do Wojny o Pierścień i końca Saurona.

Trudne arcydzieło

Gdzie były krasnoludy podczas „Władcy Pierścieni”?

Silmarillion, w sumie ma 365 stron, czyli mniej niż Drużyna Pierścienia, ale jest dużo gęstszy. Wielu czytelników zniechęca się na początku książki, gdy całe rozdziały po prostu opisują imiona i relacje rodzinne oraz przedstawiają królestwa elfów w Śródziemiu . To najczęstszy zarzut wobec tej książki – że jest tak wiele do zapamiętania, tak wiele nazw i miejsc, że wszystko zaczyna się ze sobą łączyć. Kolejnym zarzutem jest brak głównych bohaterów.

Ze względu na długość życia elfów stale pojawia się ich wielu – Thingol, synowie Fëanora, Fingolfina, Finroda Felagunda, Turgona, Luthiena – i wielu ludzi, na których skupiają się niektóre historie – Beren, Hurín, Huor, Turín, Tuor – ale tam nie jest kimś, za kim czytelnicy podążają przez całą historię jako główni bohaterowie. Valarowie to jedyne postacie, które zawsze są obecne, ale ich rola w opowieściach zanika, gdy w centrum uwagi stają się elfy i ludzie. Najlepszy sposób na opisanie Silmarillion jest historią i chociaż niektórym wydaje się ona sucha, bliższa lektura odkrywa, że ​​nie ma w niej nic suchego.

smuttynose finestnd ipa

Pisma Tolkiena są często uważane za bardzo czarno-białe. Jedna z największych zalet historii fantasy, takich jak Pieśń lodu i ognia jest to, że są bardziej „realistyczne”, ale Silmarillion obejmuje ten sam rodzaj przemocy i rozlewu krwi, co te historie, a jednocześnie przedstawia wiele postaci, których moralność jest kwestionowana. Silmarillion to jedno z najlepszych dzieł pisarskich i charakterystycznych Tolkiena, które stało się jeszcze lepsze dzięki późniejszym wydaniom opublikowanym przez Christophera Tolkiena, takim jak Dzieci Húrina, Berena i Luthiena, I Upadek Gondolinu.

Christopher Tolkien wydał pełne wydania tych opowiadań, pozwalając czytelnikom przekonać się o kunszcie tych opowieści. Historia Eöla i jego syna Maegla, elfów, które nienawidzą Noldorów i szkodzą ich sprawie, pokazuje, że Tolkien pisał nie tylko proste opowieści moralne, ale złożone narracje, które były zapowiedzią książek fantasy, które ukazały się później. Silmarillion została opublikowana pod koniec lat 70. i otrzymała uczciwe recenzje, co ma sens – dla niektórych jest to świetna książka, dla innych jest znacznie słabsza.

Dlaczego Galadriela staje się „zła” – i co tak naprawdę oznacza jej mroczna postać we „Władcy Pierścieni”.

Tolkien stworzył cały żywy, oddychający świat, wypełniło Śródziemie bogami i legendami , stworzył fikcyjne języki i kultury oraz stworzył coś, co przetrwało długo po jego śmierci. Silmarillion nie jest dla każdego fana Śródziemia. To głębokie zanurzenie się w wiedzę, która nie każdemu fanowi się spodoba. Sposób, w jaki jest napisana, jest pod pewnymi względami podobny, ponieważ Tolkien zawsze ma w swoich pismach pewien majestat, ale sposób, w jaki jest ona skonstruowana i ułożona, jest wyjątkowy.

Łatwo też stwierdzić, że poszczególne rozdziały i historie nigdy nie miały pasować do innych; Christopher Tolkien miał do przejrzenia nieprzyzwoitą liczbę notatek, zawierających wiele wersji najważniejszych części książki Gorący Silmarillion . Christopher często musiał budować wszystko od podstaw, co widać po sposobie, w jaki niektóre sekcje przechodzą w inne. Ci, którzy oczekują czegoś takiego Władca Pierścieni zazwyczaj czeka ich brutalne przebudzenie, jak np Silmarillion znajduje sposoby na bycie własnym dziełem, jednocześnie przekazując DNA LOTR.

Silmarillion może być trudne do przebrnięcia nawet przez najbardziej oddanego miłośnika Śródziemia, ale dla tych, którym się uda, jest to skarbnica. Fakt, że znaczyła tak wiele dla Tolkiena i jego syna Christophera, wystarczy, aby zakochać się w niej każdy fan Śródziemia. Przed śmiercią uwolnienie Christophera Dzieci Húrina, Berena i Luthiena, I Upadek Gondolinu dał fanom, którzy nie chcieli, aby cała książka mogła poznać trzy najlepsze historie.

Stella Artois bezalkoholowa

Dla wszystkich zainteresowanych Silmarillion , te trzy tomy są idealnym miejscem na rozpoczęcie, mimo że znajdują się w późniejszej chronologii książki. Są jak najbardziej LOTR , a jeśli czytelnikowi się spodobają, powinien wypróbować cały pakiet. Silmarillion jest warta bólu głowy i bardzo dobrze nadaje się do wielokrotnych odczytów. Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego, ale wydaje się, że jest to rodzaj książki szytej na miarę dzisiejszej społeczności maniaków – głęboka wiedza pełna bogatych postaci i wydarzeń, jakich czytelnicy nigdy wcześniej nie doświadczyli.

Władca Pierścieni

Władca Pierścieni to seria epickich filmów przygodowych fantasy i seriali telewizyjnych opartych na powieściach J. R. R. Tolkiena. Filmy przedstawiają przygody ludzi, elfów, krasnoludów, hobbitów i nie tylko w Śródziemiu.

Stworzone przez

J.R.R. Tolkiena

Pierwszy film

Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Najnowszy film

Hobbit: Bitwa Pięciu Armii

Nadchodzące filmy

Władca Pierścieni: Wojna Rohirrimów

Pierwszy program telewizyjny

Władca Pierścieni Pierścienie Władzy

Najnowszy program telewizyjny

Władca Pierścieni Pierścienie Władzy

Data emisji pierwszego odcinka

1 września 2022 r

Rzucać

Elijah Wood, Viggo Mortensen, Orlando Bloom, Sean Astin, Billy Boyd, Dominic Monaghan, Sean Bean, Ian McKellen, Andy Serkis, Hugo Weaving, Liv Tyler, Miranda Otto, Cate Blanchett, John Rhys-Davies, Martin Freeman, Morfydd Clark, Ismael Cruz Cordova, Charlie Vickers, Richard Armitage

Postacie)

Golluma, Saurona