Jednym z wyzwań długo działających franczyz, takich jak Star Trek wymyśla nowe pomysły, które nie są sprzeczne z poprzednim materiałem. Star Trek: Odkrycie silnym przykładem jest popęd zarodników, zwłaszcza jeśli chodzi o dylemat wcześniejszego show, Star Trek: Voyager . Ta załoga spędziła cały swój siedmioletni bieg, próbując wrócić do domu z Kwadrantu Delta. Napęd zarodników, ze swoją zdolnością do przemieszczania się w dowolne miejsce w galaktyce w ciągu kilku sekund, mógł natychmiast rozwiązać ich dylemat, ale tak się nie stało.
Na pozór logika pytania jest słuszna. Napęd zarodnikowy mógł rozwiązać problem, a nawet po wyczyszczeniu jego zapisów i uruchomieniu samego Discovery w 32 wieku, opcja wciąż istniała. Co więcej, sam Voyager wykorzystywał najnowocześniejszą technologię, za którą Federacja prawdopodobnie była skłonna zaryzykować wiele, nawet wskrzeszenie zakazanej technologii. Ale pod tym pierwszym wrażeniem kryje się kilka silnych powodów, dla których nie mógł zabrać Voyagera do domu, zarówno ze względu na specyfikę popędu zarodników, jak i wyjątkowe okoliczności załogi kapitana Janewaya.
Dysk wykazywał poważne wady konstrukcyjne, które sprawiały, że korzystanie z niego było w najlepszym razie wątpliwe z etycznego punktu widzenia. Początkowo wymagała istoty zwanej Rozpruwaczem – żyjącej w symbiozie z zarodnikami – która cierpiała z powodu straszliwego bólu za każdym razem, gdy była podłączona do napędu. Stworzenie zostało uwolnione, gdy Discovery dowiedział się o jego udręce, a Paul Stamets, projektant napędu, zajął jego miejsce, wtapiając się w DNA Rippera. To również spowodowało poważne problemy, a Stamets omal nie stracił życia. Chociaż jego stan ustabilizował się, dalsze eksperymentowanie z technologią zarodników stało się moralnie nie do przyjęcia, nawet w tragicznych sytuacjach. Kolejne problemy z technologią wpadły w amok, takie jak atak Nomada w oryginalnej serii, poprowadziły sprawę dalej.
nowy przegląd grubych opon w Belgii
Dodatkowo, jak sugerowano, napęd zarodników nie był łatwo dostępny. Stamets zniknął w przyszłości wraz z Discovery, a dalsze badania przerwano po jego odejściu. Wszystkie zapisy zostały usunięte z Gwiezdnej Floty, jak zalecił pan Spock pod koniec roku Odkrycie Sezon 2 i chociaż niektóre szczegóły mogły istnieć, zostałyby oficjalnie pochowane na ponad sto lat, zanim Voyager zniknął. Nawet zakładając, że ktoś wiedział o tych szczegółach, szanse na ich efektywne wykorzystanie były niewielkie, zwłaszcza przy innych dostępnych opcjach.
allagash białe piwo
Co więcej, nawet jeśli Gwiezdna Flota miała dostęp do napędu, nie wiedzieli, gdzie jest Voyager. Statek zniknął w Badlands podczas pilotażu, regionie kosmosu znanym z zdradzieckich warunków. Nikt nie wiedział, gdzie się podziała, ani nawet, czy nadal jest nienaruszona, a zatem nie miał pojęcia, gdzie zacząć szukać. Oficjalnie Gwiezdna Flota ogłosiła, że statek przegrał w połowie sezonu 2 i dopiero w sezonie 4, odcinku 14, Wiadomość w butelce, w końcu nawiązali kontakt. Do tego czasu obecność Seven of Nine na pokładzie i opcje takie jak napęd transwarp były znacznie bardziej owocne niż dawno zapomniana technologia zarodników.
Z perspektywy budowania świata napęd zarodników nie był dostępny, ponieważ nie Star Trek pisarz jeszcze o tym pomyślał: nie istniała, zanim została stworzona dla Odkrycie . Ale staranne pisanie z obu programów zapewniło, że potencjalnie poważny błąd ciągłości został zatrzymany, zanim się zaczął. Podróżny rozwój zawsze brał pod uwagę kwestię „Wyspy Gilligana”, co oznaczało, że może rozwiązać trudną ciągłość bez nadmiernego wysiłku. Odkrycie, ze swojej strony miał do czynienia z ciągłością oryginalnej serii i musiał wyjaśnić, dlaczego James T. Kirk nigdy też nie miał do niego dostępu. Wyniki elegancko ominęły problem i dały Voyagerowi kilka dodatkowych sezonów na znalezienie drogi do domu.
