manga Shonen jest przesiąknięty opowieściami fantasy, z których wiele jest dobrych, z zapadającymi w pamięć postaciami i fabułą, podczas gdy inne po prostu nie spełniają standardów ustalonych przez wiele uznanych serii; a potem są takie serie Gildia Łowców: Czerwony Kapturek które mieszczą się w szarej strefie pomiędzy. Nie jest to koniecznie zła rzecz, ale przy tak wielu podobnych mangach na rynku praca pozostawia wiele do życzenia. Jednak bez rzucania kamieniami Gildia Łowców: Czerwony Kapturek, można śmiało powiedzieć, że w tej mandze jest kilka momentów, które, gdyby były bardziej dopracowane, uczyniłyby z niej nieoszlifowany diament.
Podążając za popularnym współczesnym tropem brania starych baśni i odwracania ich do góry nogami, Gildia Łowców: Czerwony Kapturek podąża za młodym chłopcem o imieniu Velou, który mieszka w wiosce walczącej z atakami wilkołaków, kiedy pewnego dnia kilku wieśniaków zostaje tragicznie zabitych, a mieszkańcy miasta zbierają wszystkie swoje zasoby, aby wynająć Łowcę. Dochodzi do tragedii, a Velou i łowca dostają więcej, niż się spodziewali, gdy grupa potężnych wilkołaków atakuje ich oboje. Zarówno Velou, jak i myśliwy muszą współpracować, aby pokonać to zagrożenie, i tak naprawdę zaczyna się przygoda Velou na jego drodze do zostania myśliwym.
Obiecująca fantazja Shonen, która gra zbyt bezpiecznie
Gildia Łowców: Czerwony Kapturek to shonen manga typu „graj według liczb”, która nie wiąże się z żadnym ryzykiem. Jednak seria ma kilka mocnych aspektów. Po pierwsze, projekty postaci i sekwencje akcji są bardzo dobrze narysowane, z bezpośrednim stylem, który dobrze pasuje do tematu polowania na potwory. Czasami jednak jest to trochę zbyt bombastyczne, a wiele akcji jest tak pomieszanych i rzuconych razem, że kilka walk jest zbyt zagmatwanych, aby można je było właściwie przeczytać. Ilustracje podczas niektórych walk stają się chaotyczne, co prowadzi do większego drapania się po głowie niż jakiegokolwiek podniecenia.
Istnieje jednak potencjał na świetną historię, która obala baśniowe tropy. Na przykład w tym tomie Kopciuszek jest wiedźmą, która potrafi rzucać potężne zaklęcia ognia, a cała Gildia Łowców została założona przez potomków Czerwonego Kapturka. Jest obietnica, ale czytelnikowi podaje się niewiele wyjaśnień lub nie ma ich wcale, co utrudnia zainwestowanie w świat. To wygląda jak Gildia Łowców: Czerwony Kapturek połączył tropy z bajek, nie w pomysłowy sposób, raczej niechlujnie składając małe odniesienia bez ich dopracowania. Szkoda, ponieważ niektóre scenerie i ustawienia tej mangi są bardzo pomysłowe, a gdyby seria była w rękach bardziej doświadczonego mangaki, mogłaby naprawdę katapultować tę mangę do stać się podstawą w Shonen Jump leksykon.
Czy warto kupić The Hunters Guild: Red Hood?
Bohaterowie to też bardziej kartonowe wycinanki niż zapadające w pamięć postacie. Velou to wszechobecny shonen, który szuka zemsty, podobny do Tanjiro Kamado z Pogromca demonów , ale jego motywy są sztywne i brakuje im emocjonalnego popędu innych shonenowych bohaterów. Jeśli chodzi o łowcę, o którym mowa, Grimm, jest typową cichą i silną kobietą, która została obsłużona lepiej i bardziej zapadająca w pamięć w innych mangach. Obaj są dobrymi postaciami, jeśli chodzi o ich archetypy, ale żaden nie pozostawia trwałego wrażenia na czytelniku.
Podczas gdy Gildia Łowców: Czerwony Kapturek nie jest tego warta dla każdego czytelnika mangi, ci, którzy lubią standardową akcję shonen z błyskotliwymi razzle-dazzle, znajdą tutaj coś dla siebie. Ale dla fanów, którzy wolą, aby ich shonen manga miała większą głębię i skupienie, najlepiej będzie poszukać gdzie indziej.
Gildia Łowców: Czerwony Kapturek Cz. 1 jest teraz dostępny w języku angielskim za pośrednictwem Viz Media.
