Uwielbiany przez krytyków i tragicznie skromny widz, Bryan Fuller’s Hannibala palił się krótko, ale jasno przez trzy sezony w NBC. Po spędzeniu dobrych kilku lat na streamingu Amazon Prime, mistrzowskie podejście Fullera do uznanych powieści Thomasa Harrisa trafiło na amerykański Netflix, otwierając się na większą publiczność niż kiedykolwiek. W złotym wieku telewizji obfitującej w dziesiątki prestiżowych programów do obejrzenia, oto dlaczego powinieneś sobie pozwolić (lub ponownie) Hannibala Kolejny.
Na wiele sposobów, Hannibala jest tak mało prawdopodobnym sukcesem, jak się wydaje. Milczenie owiec od dawna jest złotym standardem dla psychologicznych thrillerów horrorowych i trudno byłoby sobie wyobrazić, by ktokolwiek zbliżył się do niesamowitej gry Sir Anthony'ego Hopkinsa jako tytułowego kanibalistycznego oszusta. Z trzema średnimi sequelami i prequelami, które później próbują kontynuować nagrodzony Oscarem film, nie można winić za myślenie, że franczyza już dawno osiągnęła szczyt. Jaki byłby sens bieżnikowania znanego materiału?
W sequelu „Silence of the Lambs” pojawiły się oryginały gwiazdy jako Clarice Starling
Chodzi o to, że zremiksowana adaptacja Fullera robi wszystko co najmniej o jeden krok lepiej, często wykładniczo. Bezproblemowa konfiguracja i ostatecznie relacjonowanie wydarzeń Harrisa czerwony smok i Hannibala powieści, showrunner zwraca uwagę na Willa Grahama tego pierwszego, badając jego związek z Hannibalem Lecterem, gdy byli oni profilerami dla FBI. Grany przez Hugh Dancy'ego, Will zostaje ponownie wyobrażony jako człowiek ze spektrum autyzmu, który jest w stanie wczuć się w ludzkie działania w niemal nadprzyrodzonym stopniu. W związku z tym jest nieocenionym atutem Biura ze względu na jego umiejętność przewidywania zachowań seryjnych morderców poprzez zrozumienie ich metodologii i motywacji, praktycznie stając się nimi w jego głowie. To inspirujący zwrot akcji dla postaci, który nadaje serialowi fascynujące ramy do pracy w czasie zalanym policyjnymi procedurami.
Szef nauk behawioralnych, Jack Crawford (nieskazitelny Lawrence Fishburne, wśród innych fantastycznych dodatków, w tym zawsze cudowna Gillian Anderson) zauważa, że wkradanie się w umysły przestępców szybko zaczyna odbijać się na zdrowiu psychicznym Willa, co prowadzi Jacka do skierowania go do znanego doktora. Wykład do terapii. Fajny, wyrafinowany i zebrany Mads Mikkelsen zamienia brawurę kultowego występu Hopkinsa na ciche, złośliwe podejście do postaci, która może być ostatecznym portretem złoczyńcy. Tak, jest taki dobry. Podobnie jak jego postać, Mikkelsen dyktuje ekranowi, subtelnie hipnotyzując, a gdy go nie ma, jego obecność utrzymuje się jak kusząca, dusząca chmura.
Od amerykańskiego psycho do milczenia owiec: zabójcze występy w kinie
Ale dla niewtajemniczonego oka im mniej tego powiedziano, tym lepiej. Po prostu wiedz, że związek między Hannibalem i Willem jest wszystkim; Hannibal szczególnie lubi Willa, uważając go za jedynego równego własnemu geniuszowi. Od tego momentu serial ewoluuje w nieustanną grę w kotka i myszkę, gdy Will i Hannibal czule próbują postawić się nawzajem w sidłach (finał drugiego sezonu, wśród wielu innych znakomitych odcinków, jest jednym z najwspanialszych rozdziałów telewizji w historii). wykonane) podczas łapania seryjnych morderców dla FBI.
Od wysokich ludzkich totemów po anioły, których skrzydła wystają jak zdarta skóra ofiary, obraz miejsca zbrodni każdego zabójcy jest równie uderzająco grizzly, co dzieło prawdziwej sztuki. To mały cud, jak obraz mógł uzyskać serial, zwłaszcza w przypadku serialu, który miał premierę w telewizji sieciowej, a zbrodnie stają się coraz bardziej krwawe i piękniejsze w miarę rozwoju serialu w 39 odcinkach.
Netflix wypuszcza zwiastun mrocznego sezonu 3, data premiery
W tym duchu Fullera Hannibala mógł z łatwością znaleźć się w niejasno serializowanych opowieściach o zabójcach tygodnia, kończących się ujawnieniem złowrogiego Rozpruwacza z Chesapeake. Program to jednak o wiele więcej. Hannibala czyta się jak literatura, każda linia dialogowa, każde chirurgicznie wykonane ujęcie wyrzucające warstwy motywów tematycznych obrazów, którymi można się rozkoszować i analizować. Marzycielskie style reżyserskie i zdjęcia serialu – z pewnością jedne z najlepszych w filmie lub telewizji – tworzą graniczną przestrzeń nieświadomości, w której psychopatia i pożądanie manifestują swoje splecione ogony. Widz może nigdy nie do końca wiedzieć, co myślą bohaterowie serialu, zmuszając do projekcji na ich mętne motywacje na podstawie informacji, które dostarcza atmosfera. To mistrzowska klasa dwuznaczności, w której aktorstwo, reżyseria, pisanie i każde inne filmowe rzemiosło łączą się w komplementarnej harmonii. I jakby tego było mało, cudowne, przerażająco kuszące posiłki i montaże kulinarne same w sobie są warte śmierci.
Hannibala jest trzeszczący, porywający, wykwintny, wystawny, wystawny, soczysty i wyśmienity, iskrzący się, krwawy terror, który opiera się na wszystkim, co powieści Harrisa kładą na stole i nie tylko. Jeśli jesteś miłośnikiem sztuk pięknych lub po prostu dobrej telewizji, zawdzięczasz sobie doświadczenie nienagannego show Fullera, zwłaszcza z obietnica możliwego czwartego sezonu na horyzoncie teraz, gdy Netflix nabył wyłączne prawa do przesyłania strumieniowego w Stanach Zjednoczonych.
Hannibal Lecter: Osie czasu filmu i telewizji kanibala, wyjaśnione
