CD Projekt Red przez półtorej dekady udowadniał, że jest więcej niż zdolny do pokazania światu Wiedźmin do życia poprzez gry w sposób, w jaki inne media nie mogą i bez zbytniego odchodzenia od historii i tradycji stworzonej przez Andrzeja Sapkowskiego. Połączony sukces obu Wiedźmin 3: Dziki Gon Adaptacja na żywo Netflixa pomogła rzucić większą i jaśniejszą uwagę na franczyzę. Przy tak bogatym świecie rozwijanie jego postaci i fabuły wydaje się logiczne, a CD Projekt Red już opracował świetny sposób, aby to zrobić Thronebeaker: Wiedźmińskie Opowieści .
Chociaż pierwotnie przeznaczony jako rozszerzenie dla Gwent: Wiedźmińska Gra Karciana , Wojna Krwi ostatecznie stała się samodzielną grą, która opowiada historię królowej Meve z Lyrii i Rivii. Poczynając od spotkania władców Północy w Hagge, gra opowiada o jej kampanii przeciwko inwazji Nilfgaardu na Królestwa Północy oraz o jej staraniach o zbudowanie armii po obrabowaniu jej królestwa. To historia, o której wspominano w powieściach Sapkowskiego, ale sama bohaterka pojawiła się w tych książkach, zaczynając od Krew Elfów , przeszłaby w dużej mierze niezauważona przez większy fandom bez dogłębnej eksploracji jej podróży, która Wojna Krwi opatrzony.
Gra rozwija historię Meve poprzez połączenie narracji z perspektywy trzeciej osoby, kontrolę nad Meve i jej świtą z widoku izometrycznego oraz, oczywiście, dużo Gwinta – strategicznej gry karcianej wprowadzonej do serii w Wiedźmin 3 . Gracze trafiają do złotych sabatów samej Meve i są zmuszeni do wybrania mniejszego zła w serii konsekwentnie trudnych wyborów, które mają wpływ na fabułę. Gra może nie posiadać takich samych szczegółów wizualnych jak rdzeń Wiedźmin serii, ale to z nawiązką nadrabia znakomitym pisaniem i mistrzowską grą głosową, która nieustannie pobudza wyobraźnię.
To, co stworzył CD Projekt Red, wraz z fascynującą historią, jest stosunkowo tańszym i prawdopodobnie potężniejszym sposobem na opowiedzenie historii kontynentu niż większe gry RPG w Wiedźmin seria gier wideo, która przedstawia kontynent z wyjątkowej perspektywy Geralta z Rivii. Chociaż jest to ekscytujące, może to ograniczać. Wojna Krwi z drugiej strony jest w stanie rozwinąć się na inne aspekty kontynentu, opowiadając historię jednego z jego najbardziej wpływowych władców. Opowieść Meve może się skończyć, ale CD Projekt Red powinien nadal umożliwiać graczom i fanom wgląd Wiedźmin z perspektywy innych władców i frakcji.
Oczywiście, aby jakakolwiek przyszła część działała, główne postacie musiałyby spełnić pewne kryteria. Na przykład powodem, dla którego królowa Meve działa tak dobrze, jest to, że jej historia naturalnie obejmuje wiele różnych frakcji i rozgrywa się w różnych miejscach w Królestwach Północy, od Lyrii po Mahakam, z których żadna nie jest eksplorowana nigdzie indziej. Co więcej, Meve jest liderem, co jest niezbędne w walce opartej na Gwincie, na której Wojna Krwi jest zbudowany. Na szczęście Andrzej Sapkowski i inni z CD Projekt Red Wiedźmin gry stworzyły już kilka postaci, które mają potencjał do noszenia własnych Wojna Krwi gry w stylu.
Pierwszą z nich jest królowa Calanthe, lwica z Cintry. Występuje dość mocno u obu Sapkowskiego Miecz przeznaczenia i pierwszy sezon Netflixa Wiedźmin , ale tylko jako postać drugoplanowa, która ułatwia narodziny Geralta i Charakterystyka powiązane ze sobą losy. Powieści i seria Netflix wskazują na wypełnioną bitwami przeszłość, którą dobrze byłoby zbadać gra. Wiadomo, że Calanthe walczyła z Nazairem w młodości, odnosząc zwycięstwo w bitwie pod Hochebuz, gdy miała zaledwie piętnaście lat, i kończąc nazirską inwazję na Cintrę. Poza tym konflikt i reszta przeszłości Calanthe pozostają tajemnicą, co jest idealne dla CD Projekt Red, aby na ich podstawie zbudować historię godną przydomka królowej. Jedynym minusem byłby fakt, że historia Calanthe niekoniecznie pozwalałaby na tak urozmaiconą talię do Gwinta, jak ta Meve. Zapewniłaby jednak ścieżkę do odkrywania bardziej egzotycznych miejsc, takich jak Nazair.
Przyszła odsłona mogłaby pójść w nieco innym kierunku, skupiając się na królu Folteście z Temerii, który wraz z królem Demawendem III z Aedirn odegrał kluczową rolę podczas drugiej wojny północnej z Nilfgaardem. W przeciwieństwie do Meve i Calanthe, CD Projekt Red ustanowił historię Foltesta w: Wiedźmin i jego kontynuacja z 2011 roku. Nie ma jednak wątpliwości, że opisanie szczegółów kampanii Foltesta i jego sojuszu z Demawendem dałoby graczom wyraźniejszy obraz dynamiki między stanami Królestw Północy, gdzie mieliby tylko szeroko pojęty wizerunek, nawet gdyby mieli śledził powieści.
Ale… Wojna Krwi w stylu gry wideo może również przedstawić fanom serii zupełnie inną perspektywę, która nie jest zakorzeniona w Królestwach Północy. Byłoby to nieco trudniejsze, ale gra mogłaby również objąć frakcję Elfów Scoia'tael, która nadawałaby się do Wojna Krwi i dają szerokie możliwości podejmowania moralnie trudnych wyborów, zwłaszcza że Scoia'tael są sprzymierzeni z Nilfgaardem. Istnieje kilka godnych uwagi postaci, które przewodzą Scoia'tael, takie jak Iorweth, który pojawił się w poprzednich grach i miał być znaczącą częścią Wiedźmin 3 . Jego walka o wyzwolenie elfów i nieludzi w Dolinie Pontaru może uczynić z niego idealną postać, na której można się skupić.
Warto powtórzyć skalę kontynentu zarówno w grach, jak i powieściach. Jest tak wiele, w które można się zagłębić, co przyniosłoby korzyści Wiedźmin jako całość i dodaj do tematu większego i mniejszego zła, które przenika każdy aspekt serii. Chociaż nie wszystko wymaga epickiej gry RPG, należy ją zbadać tak samo. Entuzjazm fanów jest obecny i, podobnie jak wielkość tej grupy fanów, rośnie. Jest to szczególnie prawdziwe teraz, gdy fani nadal czekają na czwartą Wiedźmin gra.
