Wracam z kolejną recenzją! Ten z pewnością byłby wyżej na liście, gdyby istniała jakakolwiek szansa, że kiedykolwiek będzie kontynuowany. Niestety wydaje się, że tak nie jest.
Szkoda, bo to porywający komiks.
Serial rozpoczyna się pod koniec XXI wieku, po tym, jak dziwna choroba, wirus zamknięcia, spustoszyła ludzkość. W długim pierwszym rozdziale, który służy jako prolog, dowiadujemy się o dwójce dzieci, Enoah Ballard i Hannah Mayall, które zbudowały odporność na wirusa. Opiekuje się nimi przyjaciel ojca Enoah, Chris Ballard, który jest żołnierzem nowej jednostki politycznej, Federacji Propaterów. W prologu dowiadujemy się, że Enoah i Hannah są częścią nowego pokolenia, które ma pomóc w ponownym zaludnieniu planety (co okazuje się trochę zwodem, ale o tym mówi się czytelnikowi na początku). Enoah bawi się również sztuczną inteligencją w postaci Cherubinów, robota zbudowanego do obrony ich domu (zwanego Edenem), który później niszczy żołnierzy, którzy przyjdą ich zabrać, w tym Chrisa Ballarda, który umiera, zanim zdąży się ujawnić. Enoe. Następnie przechodzimy do 20 lat później, kiedy zaczyna się właściwa historia, z Elijahem Ballardem, 15-letnim synem Enoah i Hannah.
masło orzechowe z matki ziemi
Nie w eden . Endo wyjaśnia, że jest to niebezpieczny świat, a kule nie dbają o to, w kogo trafią. Nie wszyscy też umierają w chwale – pod koniec trzeciego tomu śmierci są nieco znaczące, ale w późniejszych tomach postacie umierają, ponieważ po prostu znajdują się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie i nie docierają do uporządkować ich sprawy lub wygłosić wielkie przemówienie. Świat Endo to paskudne miejsce i choć może być nieprzyjemne, sprawia też, że książka wciąga, ponieważ wszyscy żyją na ostrzu noża, a my po prostu nie wiemy, co się wydarzy, gdy przewracamy stronę.
Matka i siostra Eliasza są wykorzystywane w grze między Propaterem a jego ojcem, ale on stara się zachować dystans między polityką ojca a własnym życiem. Nie inaczej niż Al Pacino w Ojciec chrzestny III jednak wciąż się wciąga. Jeździmy też w różne miejsca na świecie, aby zobaczyć szerszy obraz polityczny – jest tam wspaniała historia o mniejszościach etnicznych w Chinach, które próbują zwrócić na siebie uwagę poprzez zajęcie stacji naftowej, co z kurs idzie strasznie źle. Najlepszym dodatkiem do historii jest moment, w którym Propater wyzwala eony, stworzenia genetycznie zaprojektowane tak, aby były prawie niemożliwymi do zabicia żołnierzami. Opowieść o stacji wiertniczej jest opowieścią o spoconych dłoniach, ponieważ pojawiają się eony, a Kenji, wysłany na ratunek jednemu z „terrorystów”, ponieważ wydaje się, że jest jedynym, który może z powodzeniem walczyć z eonami, wabi ich do miejsca, w którym Sophia może ogłosić światu ich istnienie (Propater nie chce, żeby ktokolwiek dowiedział się o ich istnieniu, może nie jest to zaskakujące). Więc chociaż Eliasz nie zawsze jest w centrum uwagi, inne historie odnoszą się do jego walki z ojcem i walki z Propaterem.
piwo o dwóch sercach ale
Elijah ma teraz 19 lat i prowadzi małą komórkę bojowników o wolność, a także poznaliśmy kilka nowych postaci. Endo ponownie wprowadza również wirusa, który uległ mutacji. Pierwotnie zamknął pory swoich ofiar (stąd nazwa „wirus zamknięcia”) i zamienił narządy wewnętrzne w papkę, a zewnętrzną skórę w kryształ. Następnie skierował się na zewnątrz i połączył materiał organiczny i nieorganiczny, połykając miasta w wybuchach infekcji. Ten poboczny wątek staje się ważniejszy, gdy zbliżamy się do końca aktualnie opublikowanych tomów, a naukowcy odkrywają, że mogą komunikować się z wirusem i odkrywają, że ma on plany dla ludzkości, które mogą nie pasować do wszystkich innych. Potężna sztuczna inteligencja, Maya, również staje się ważniejsza (mimo że o „jego” istnieniu wiemy od prawie początku serii), ponieważ jest ona również w stanie komunikować się z wirusem. Dodatkowo, oczywiście, są zwykłe zabójstwa i przemoc, z którymi musi sobie radzić Elijah, ale jest o wiele bardziej pewny swoich umiejętności i znacznie bardziej bezwzględny niż kiedy miał 15 lat. Endo wykonuje dobrą robotę z procesem dojrzewania Eliasza.
Endo wykonuje również dobrą robotę w związkach, zarówno seksualnych, jak i innych. Na przykład Elijah, kiedy ma 15 lat, normalnie się zakochuje w kobietach, a kiedy w końcu wchodzi w związek seksualny, od dłuższego czasu jest to szalenie niezręczne. Relacja Pedro i Manueli jest pokręcona i skazana na niepowodzenie, ale Endo pokazuje, jak obaj uczestnicy będą wracać po więcej. Miriam, policjantka przedstawiona w tomie dziesiątym, kiedy serial skacze o cztery lata do przodu, zakochuje się w swoim partnerze, ale dowiadujemy się, że jest dziewicą (po dwudziestce), co komplikuje każdy jej związek. To niezwykłe, jak Endo może utrzymać napięcie w tej książce, jednocześnie dając nam kilka bardzo rozwiniętych postaci, które współdziałają w zupełnie normalny i ludzki sposób. To sprawia, że czytanie książki jest o wiele bardziej satysfakcjonujące.
gdzie warzy się natty light?
Endo również bardzo dobrze rysuje sceny seksu, ponieważ uczestnicy często przerywają rozmowę lub zmieniają pozycje. Kiedy Elijah zostaje wprowadzony do seksu, Endo nawet zamienia książkę w komedię, a jego kochanka (nie chcę zdradzić, kto to jest) rozkazuje mu, zarówno w łóżku, jak i poza nim. Endo udaje się nawet włożyć do książki penisy – rysuje je bardzo mało szkiców i szczegółów, często zaciemnionych, ale przynajmniej próbuje. W książce jest również dużo uwagi na szczegóły, od otoczenia (zarówno wiejskiego, jak i miejskiego) po sposób, w jaki bohaterowie wchodzą ze sobą w interakcje. Książka pełna przemocy musi mieć świetną choreografię, a Endo jest na to gotowy – kiedy Kenji śledzi i zabija swoją ofiarę, prawie widzimy, jak porusza się płynnie wśród swoich ofiar. To bardzo gęsta książka z wieloma postaciami, ale kiedy ją czytasz, dość dobrze poznajesz ludzi, więc nawet gdy pojawiają się po długiej nieobecności, wiemy, kim są. A elementy science fiction - Cherubiny, eony, skutki wirusa - również są wspaniałe, ponieważ Endo używa ich oszczędnie, a tym samym zwiększa ich wpływ, gdy się pojawią.
Kolejne dwie mangi, które zamierzam zrecenzować, są doskonałe, ale eden jest lepszy, a główną zaletą jest to, że są kompletne (jak to jest w przypadku zwiastuna?). Hiroki Endo wykonał wspaniałą robotę, dając nam coś, co wydaje się być historią science fiction, ale obejmuje również wiele innych gatunków. eden jest często przezabawna (o dziwo), wzruszająca, romantyczna i brutalna. Endo nie bierze jeńców ze swoimi postaciami, co potęguje napięcie i sprawia, że bardziej doceniamy każdą postać, gdy się pojawiają, ponieważ nigdy nie jesteśmy pewni, czy umrą na następnej stronie. A ewolucja głównego bohatera, Elijaha Ballarda, jest bardzo interesująca do śledzenia. Mimo że nie jest ukończony, nie mam żadnych problemów z odnalezieniem 12 istniejących tomów. Mimo że w ostatnim tomie obiecuje o wiele więcej, historia, która teraz istnieje, jest doskonała. Nie martw się o miejsce docelowe, martw się o podróż!
Nie wiem, kiedy pojawi się następna recenzja mangi, ale możesz zgadnąć, która to będzie seria. Może Danielle, Melinda lub Michelle wrócą i napiszą więcej o mandze, bo kiedy jestem ekspertem od mangi na blogu, coś jest naprawdę nie tak ze wszechświatem. Wracaj, panie! Tęsknimy za Tobą!
