UWAGA: Poniżej znajdują się spoilery na sezon 4 z Atak na Tytana , teraz przesyłane strumieniowo na Crunchyroll, Funimation, Hulu i Amazon Prime.
Z Atak na tytan koniec coraz bliżej, łatwiej jest ocenić spuściznę franczyzy jako całości. Podczas gdy potężna i pokręcona opowieść Hajime Isayamy o przetrwaniu wbrew wszelkim przeciwnościom, zebrała pochwały za opowiadanie historii, akcję i złożoną charakterystykę, a także krytykę faszystowskiego i imperialnego podtekstu, jego reprezentacji kobiet i osób spoza binarnej płci (Hange Zoe) jest stosunkowo mało dyskutowana. I to naprawdę powinien być dyskutowane, ponieważ być może wbrew temu, czego mogą oczekiwać niewtajemniczeni, Atak na Tytana Postacie należące do jednej z tych kategorii są w większości na równi ze swoimi męskimi odpowiednikami.
Dla grupy Shonen, która jest nastawiona na chłopców, serial Isayamy jest stosunkowo wolny od wszystkich zwykłych pułapek, które rutynowo rzucają kobiece postacie - jeśli są odpowiednio uwzględnione w ogóle . Ogólnie rzecz biorąc, takie błędy nie są zauważalnie celowe ani złośliwe; jest to raczej produkt zakorzenionego, kulturowego przekonania, że chłopcy i mężczyźni niewiele dbają o dziewczyny i kobiety, które w jakiś sposób nie służą męskim charakterom: obiekt seksualny, dama w niebezpieczeństwie, narzekający partner, postać matki... albo jakąś okropną kombinację ich wszystkich i nie tylko. Niektóre z bardziej ohydnych przykładów można znaleźć w takich jak Siedem grzechów głównych i Siła Ognia , które wykorzystują kobiece ciała do ecchi pointy, a nawet zseksualizowanego mięsa armatniego. Inne, takie jak gatunek isekai Sztuka Miecza online, zacznij mocno, zanim osłabisz swoje bohaterki z obawy, że przyćmią męską przewagę (chociaż ostatni sezon nieco to nadrobił).
Nawet shonen moloch jak smok Piłka , który zawiera zadziorne i zdolne kobiety, takie jak Bulma i Chi-Chi, oraz Jeden kawałek , z takimi jak Nami, Robin i Boa Hancock, są daleko od parytetu płci, a ta ostatnia... artystyczny uznanie proporcji formy żeńskiej powinna sprawić, że Spider-Woman Milo Manary się zarumieni . Tak, shonen odnotował pewną poprawę w ostatnich latach -- Jujutsu Kaisen na przykład dość zrównoważona obsada – ale trudno byłoby znaleźć wiele w kategorii seriali akcji/bitew, które nie wydają się być postaciami kobiecymi, są po prostu „postaciami kobiecymi”. Dodatki, a nie integralne elementy historii.
Jednak dla porównania Atak na Tytana jest z pewnością zakotwiczony przez Erena, a później Zeke'a, Jaegera, postacie takie jak Mikasa, Hange, Historia, Ymir, Sasha, Pieck, Jelena i Noc , mają do odegrania ogromną różnorodność ról i nie czują się skrępowani swoją tożsamością płciową. Choć zajmują słynny ponury i okrutny świat, wydaje się, że nie ma w nim miejsca na seksizm lub przemoc seksualną, które często są mocno oparte na fantazjach autorstwa mężczyzn w imię „realizmu historycznego”. Świat Isayamy jest głęboko zakorzenieni w rasizmie, a obsada nie jest zrównoważona rasowo, ale w tej desperackiej walce o wolność, przynajmniej mężczyźni i kobiety mają równe szanse, by żyć i umierać obok siebie. (Zaciemniając to, w sezonie 3, przebranie Armina w Historii prawie skutkuje incydentem napaści na tle seksualnym… tylko po to, by napastnik zdał sobie sprawę, że „dziewczyna”, którą porwał, jest w rzeczywistości chłopcem.)
Zgodnie z mitem stworzenia Tytana, pierwszy tytan była kobietą: Ymir Fritz, posiadaczką Tytana Założycielskiego, od którego pochodzą wszyscy Tytani. Eldianie, którzy noszą w sobie jej genetyczny potencjał, by stać się Tytanami, nazywają siebie jej „Podmiotami”. W końcu staje się symbolem ujarzmienia Eldian i, w jej dążeniu do wyzwolenia, wzmocnienia – choć koszt tego jest niezwykle wątpliwy. Kuszące jest wskazywanie na nią i dziewczęta bitewne, takie jak Mikasa, jako symbol archetypu silnej postaci kobiecej, ale ta redukująca etykieta wyrządziłaby im krzywdę.
Podobnie jak ich męscy odpowiednicy, te postacie są nie tylko „silne”, ale skomplikowane, wadliwe i zróżnicowane w swoich dziwactwach: Sasha uwielbia jeść i jest zaciekle lojalna ; Hange to szalony naukowiec zmagający się z przywództwem; Historia jest sekretną królową z agresywnej rodziny; Ymir to wojownik o tajemniczej przeszłości; Yelena jest socjopatyczną poplecznikiem ; Pieck to skromna potęga; Gabi jest dzieckiem-żołnierzem na zakręcie samorealizacji , a Mikasa jest cudem wojskowym pochłoniętym przez nieodwzajemnioną miłość. Rzadko zdarza się zobaczyć nie tylko tak dużą obsadę drugoplanową wybitnych postaci kobiecych i niebinarnych w shonen historii, ale także takie, które są tak realistycznie wyróżniające się - i bez odwoływania się do powszechnych stereotypów płciowych. To samo można powiedzieć o ich projektach: od bardziej androgynicznych do bardziej kobiecych; od prostego do konwencjonalnie pięknego.
trzy fontanny stary gueuze
Rzadsze jest znalezienie shonen historii, która obejmuje kogoś takiego jak Hange, którego tożsamość płciowa jest celowo pozostawiony interpretacji czytelnika/widza przez ich twórcę . Nie tylko to, ale ich tożsamość nigdy nie jest kwestionowana przez żadną inną postać. Jak na ironię, w świecie, w którym ludzie walczą o swoje istnienie, osobista egzystencja Hange nigdy nie jest problemem – ani nawet pytaniem – dla osób wokół nich.
ocena piwa budweiser
Dlaczego jest Atak na Tytana tak dobrze wyważone pod tym względem? Odpowiedź na to może leżeć w fakcie, że świat Isayamy jest dziwnie bezpłciowy. Pomimo ciągłego problemu nadmiernej seksualizacji, romans jest często przypisem w ciężkiej akcji shonen. Atak na Tytana nie jest wyjątkiem, z jego rdzeniem „czy będą, czyż nie” poboczny wątek ciągle nie dochodzi do skutku. Być może ze względu na historyczny i koniec świata ubiór jest również dość konserwatywny, ale nawet gdyby tak nie było, żadne kobiece ciało nie ma absurdalnych proporcji. Pojawienie się kobiet jest z pewnością komentowane, robi się podania i formuje przywiązania, ale nie są one nadmiernie zobiektywizowane ani nie są obiektem ponurych gagów.
Zastanawiając się nad tym, można argumentować, że kobieca seksualność (i każdy seksualność) jest w rezultacie raczej tłumiona. Z pewnością nie ma nic złego w tym, że kobiety są seksowne, seksualne i potężny. Ale kiedy spojrzysz na sposób, w jaki podobne serie, jak Gra o tron , na przykład, moc wielu postaci kobiecych zakorzenia się prawie wyłącznie w ich seksualności, widać, jak uprzedmiotowienie może łatwo maskować się jako upodmiotowienie.
Więcej Atak na Tytana Jej wady znajdują odzwierciedlenie w niefortunnych losach Historii i Ymira – jedynych kanonicznie queerowych postaci kobiecych. Shonen nie jest gatunkiem pionierskim w opowieściach LGBTQ+, co sprawia, że w sezonach 2 i 3 warto zauważyć dynamikę pączkującej czegoś więcej niż tylko przyjaciół. Chociaż oboje nie byli fizycznie wyraźni w odniesieniu do ich związku, ich słowa – i inne działania – jasno wyjaśniały, jak się czuli. I podobnie jak w przypadku Hange, ludzie wokół nich nigdy nie mieli dostrzegalnego osądu. Niestety, Ymir padł ofiarą zakończenia Bury Your Gays (i poza ekranem również), podczas gdy Historia została skazana na rolę królewskiego rodzicielki dziecka i wydana na peryferie opowieści. Końcówki Downer są bardzo markowe dla Atak na Tytana , ale biorąc pod uwagę marginalny status pary, dodatkowa kontrola jest uzasadniona.
Nie są też jedynymi. W rzeczywistości jeden z Atak na Tytana Wielką wadą jest prawdopodobnie Mikasa – kobieta, która ma do odegrania kluczową rolę w historii, ale nie ma prawdziwego łuku ani autonomii, o której mogłaby mówić, powinna się z tym wiązać. Można argumentować, że jej bracia z Ackerman, Levi, również jako postać w dużej mierze pozostają niezmienieni przez większość jego doświadczeń z serii, ale jego rolą jest tak naprawdę tylko „kopać Erena i wyglądać fajnie”. Jednak jego daleki krewny jest jedną trzecią głównego tria i połowę głównego, potencjalnego romansu. Zaczyna historię jako niesamowita wojowniczka o nieśmiałej postawie i beznadziejnym oddaniu Erenowi. Żadna z tych rzeczy się nie zmieniła.
Na zewnątrz Mikasa wciąż jest niezaprzeczalną siłą, z którą należy się liczyć, a większość kroków Atak na Tytana dokonali, w sumie, są oklaskiwane. Jeśli chodzi o tego rodzaju reprezentację, fani Shonen powinni nadal wymagać więcej od swoich rówieśników i ich następców.
