Ponad dwie dekady Jeden kawałek miał swój sprawiedliwy udział kontrowersji . Pomimo tych problemów wielu fanów szybko go broni – i nie bez powodu. Jeden kawałek po jego prawej stronie wciąż jest genialna historia i przyjemne przedstawienie. Ale niezależnie od nostalgii czy podziwu, ważne jest, aby zobaczyć Jeden kawałek z krytycznym okiem – konkretnie jego portret postacie kobiece . Nie tylko ekscentryczny styl rysowania Ody postawił Jeden kawałek w centrum uwagi, ale także wysunął na pierwszy plan problematyczną reprezentację kobiecych ciał.
Postacie kobiece Ody są albo hiperkobiece, albo dziwacznie dziwaczne, z niewielkimi odstępami. Ale wraz z tym, osobowości bohaterów są skorelowane z projektem: piękne postacie to zazwyczaj dziewczęta w niebezpieczeństwie lub rozkwitające bohaterki, podczas gdy postacie Dziwaczne to zazwyczaj pozbawione skrupułów złoczyńcy lub komiczna ulga. Dzięki temu podziałowi projekty postaci kobiecych Ody często utrwalają ideę, że piękno jest równoznaczne z dobrocią lub brakiem sprawczości.
Jeden kawałek „Szalejący syndrom tego samego ciała”
Wiele anime cierpi na „syndrom tej samej twarzy”. W One Piece's W takim przypadku cierpi nie tylko na to, ale także na syndrom tego samego ciała. Piękne postacie kobiece w Jeden kawałek są znane ze swoich łanich oczu, wysokich piersi i ciężkiej talii w kształcie klepsydry.
brewdog zatapia bismarcka
Wydaje się, że rozwinięte umiejętności artystyczne Ody jeszcze bardziej wyolbrzymiły te cechy. Zaostrzając problem, Oda wyjaśnił w jednej ze swoich kolumn z pytaniami i odpowiedziami SBS, że rysuje postacie kobiece za pomocą trzech kół i X – jednego koła na głowę, dwóch na piersi i X do stworzenia ciała. Użycie przez Odę dosłownego szablonu podkreśla brak staranności w wielu projektach jego postaci kobiecych, co sprawia, że tworzy listę postaci niemal wycinanych z ciastek.
Mimo że Jeden kawałek oferuje zróżnicowaną gamę różnych typów ciała, reprezentację w sprawach kontekstowych. Niestety, One Piece's postacie kobiece wzmacniają szkodliwe stereotypy. Wiele szczupłych postaci jest przedstawianych jako bohaterskie w sercu lub zasadniczo są dziewczętami w niebezpieczeństwie. Historie Nami i Robin stworzyły doskonałe i chwytające za serce łuki, które rozwinęły ich postacie, jednak po ich ostatecznym przyjęciu do ekipy bez dalszego ich powstrzymywania, ich role powoli przesunęły się na wspieranie, a nie na główne role. W większości filmów Nami lub inna postać kobieca potrzebuje ratunku. A w głównej serii nagość lub odsłaniające ubrania zwykle pomagają uratować Nami i Robin , a nie strategii lub ulepszeń pominięcia po czasie.
W nowszych arkadach pojawiają się również piękne księżniczki, takie jak Vivi, Shirahosi i Rebecca, których umiejętności i potencjalne zdolności przywódcze zostały odsunięte na bok do punktu zapomnienia. Złoczyńcy lub kanonicznie silne kobiety, które są ładne, również nie są wyjątkiem, ponieważ one również są odrzucane na uboczu i często nie mają wyróżnionej lub dobrze rozwiniętej walki. Przykładami są Boa Hancock and the Amazonians, Smoothie, Captain Tashigi, kontradmirał Hina i wiceadmirał Tsuru, wszystkie potężne kobiety o braku prezencji.
Bursztyn alaskański recenzja
Jeden kawałek' Wyjątkowe kobiety to żart
W przypadku innego spektrum postaci kobiecych, „dziwacznych” kobiet, Oda celowo rysuje je niekonwencjonalnymi projektami, często groteskowymi lub karykaturalnymi. Często te postacie to złoczyńcy, komiczne reliefy lub jedno i drugie, przedstawiane jako złe, wulgarne i/lub ogłowe. Silne kobiety o osobowościach, które nie wzmacniają idei kobiecości (np. Big Mom czy Catarina Devon) nigdy nie są rysowane jak bohaterki głównej obsady. W SBS z tomu 62 Oda mówi, że porzucił oryginalny projekt Catariny, ponieważ nie mógł sobie wyobrazić pięknej kobiety w prymitywnej pirackiej załodze, utrwalającej nierealistyczne ideały performatywności i hiperkobiecości.
Innym problemem związanym z tymi wyjątkowymi postaciami jest to, że często sprowadza się je do żartu za nieprzestrzeganie standardów piękna innych postaci kobiecych. Duże i krągłe dziewczyny nigdy nie są tak atrakcyjne, że są jedynymi ofiarami slapstickowej przemocy. Oda również lubi bawić się skrajnościami, więc kiedy piękne kobiety się starzeją, kończą na drugim końcu spektrum, jak Shinobu i Mother Caramel. Jedynymi starszymi kobietami, które wyglądają stosunkowo normalnie, są wiceadmirał Tsuru i dr Kureha. Postacie męskie w podeszłym wieku są jednak bardziej konsekwentnie przedstawiane jako coś bliskiego normalności. Gdzieniegdzie może być trochę śmiechu, ale w szerszej perspektywie sprawia, że starzenie się kobiet wydaje się nienormalne, demonizując proces starzenia się i sprawiając, że wydaje się on nienaturalny lub wynikiem jakiejś porażki moralnej.
Formatywne konsekwencje znormalizowanego projektowania postaci
Z biegiem lat definicja gatunku shonen zatarła się, ponieważ demografia zmieniła się z młodych chłopców na ludzi w każdym wieku, którzy lubią przygody, akcję i komedie. I mimo że Jeden kawałek jest shonen, serial cieszy się również dużym zainteresowaniem żeńskiej publiczności. Tak więc sposób przedstawiania postaci kobiecych w female Jeden kawałek — przywiązywanie wagi do umiejętności i talentów kobiet do ich wyglądu — nie oddaje sprawiedliwości dużej części czytelników.
Męska publiczność nie jest wykluczona z krzywdy. Trzy kółka i szablon X mogą tworzyć mylące wyobrażenia o kobietach. Są nadmiernie zseksualizowane, uprzedmiotowione przez męskie spojrzenie i poddane fetyszyzowaniu tylko fizycznie atrakcyjnych kobiet, wymagających ochrony i uwagi.
60 minut kolenia
Mimo tych wszystkich argumentów Eiichiro Oda nie zmieni w najbliższym czasie sposobu, w jaki rysuje swoje kobiece postacie. Problematyczne portrety zostaną przyćmione przez One Piece's ogólny losowanie — zabawna i romantyczna opowieść o piratach na wielkiej przygodzie. Co więcej, przemysł anime i mangi jest nierozerwalnie związany z towarami, więc postacie kobiece Ody mają zyskowną wartość komercyjną (co wiąże się z tym, jak hiperseksualne są ogólnie postacie kobiece). Niemniej jednak ważne jest, aby zakwestionować i zobaczyć, czym są powtarzające się projekty: głęboko zakorzenioną kwestią, która wykracza poza samego Odę.
Z drugiej strony widzowie są coraz bardziej świadomi znaczenia reprezentacji i różnorodności. Fani anime nadal mogą się cieszyć Jeden kawałek tak długo, jak są bardziej świadomi szkodliwych komunikatów i uznają, że nie ma presji, aby działać lub wyglądać tak, jak widzą na ekranie.
