Anulowanie kultury stała się potężną i potężną siłą w mediach. W miarę jak ludzie stają się bardziej świadomi rasistowskich i bigoteryjnych tropów w programach i filmach, podjęto wspólne wysiłki, aby ponownie ocenić wiele ukochanych nieruchomości i zobaczyć, gdzie niektóre historie lub postacie mogą przekroczyć granice, które nie są już akceptowane. Wiele programów zostało odwołanych z powodu treści zawartych w programie lub rzeczywistych działań twórców, którzy za nim stoją. Ale gdy ludzie stają się bardziej wrażliwi na obraźliwy humor, jeden program zdołał przetrwać tę epokę bez szwanku, pomimo swojej obraźliwości — W Filadelfii zawsze jest słonecznie .
Zawsze jest słonecznie... kręci się wokół Gangu, grupy degeneratów, którzy są właścicielami baru w Południowej Filadelfii. Mac, Charlie, Frank, Dee i Dennis to po prostu jedni z najgorszych ludzi, jakich kiedykolwiek zobaczysz w telewizji. Ale w jakiś sposób ten program o okropnych istotach ludzkich strasznie traktujących innych ludzi zdołał pozostać na antenie przez 15 lat, a nadchodzący sezon pobił rekord najdłużej emitowanego sitcomu w historii telewizji. Na pierwszy rzut oka wydaje się to zaskakujące, biorąc pod uwagę, jak rozgorączkowani ludzie widzą poprawę w mediach.
Ale powód… Zawsze jest słonecznie... s ciągły sukces nie jest tak trudny do wytłumaczenia – pisarze nie wychwalają gangu za ich okropne zachowanie, karzą ich. Każdy odcinek to ćwiczenie w schadenfreude, w którym widzowie oglądają, jak Gang próbuje wymyślić jakiś na wpół naciągnięty, niebezpieczny i prawie zawsze obraźliwy plan, tylko po to, by wybuchł im w twarz. Sezon po sezonie niekończące się plany bohaterów są udaremniane przez funkcjonujących członków społeczeństwa, którzy są powszechnie odrzucani przez Gang.
Mamy śmiać się z Gangu, a nie z nimi, a scenarzyści doskonale to wyjaśniają. Nie oznacza to, że serial nigdy nie zaszedł za daleko. Pisarz i gwiazdor, Glenn Howerton, wyraził ubolewanie z powodu obelg przeciwko osobom upośledzonym umysłowo. W rzeczywistości podczas odcinka The Gang Does a Clip Show jedynym ocenzurowanym słowem było to oszczerstwo, a każda inna wulgarność przetrwała.
Serial miał również problematyczne historie homofobiczne na początku z udziałem postaci transpłciowej. Jednak podjęli wielkie kroki, aby to naprawić – główny bohater, Mac, przechodzi przez ponad dziesięcioletni okres, w którym konfrontuje się i ostatecznie akceptuje swój homoseksualizm pomimo swoich mylących i sprzecznych przekonań religijnych.
jest łączem prawo lub leworęcznym
Mac występujący przed ojcem w trakcie tańca w finale 13. sezonu był szokująco szczerym i wzruszającym momentem w programie, który zawiera odcinek zatytułowany Who Pooped the Bed? Aktor i twórca serialu Mac, Rob McElhenney, został wychowany przez matki-lesbijskie matki i jest bardzo świadomy zmagań, z jakimi borykają się osoby LGBTQ. Chociaż początkowo nie planowano tego dla postaci, łuk Maca zrobił wiele, aby naprawić przeszłe błędy serialu w tej dziedzinie.
Podobnie serial skonfrontował się z szalejącą mizoginią, którą pokazuje gang, i chociaż postacie mogły się niewiele zmienić, pisarze zdecydowanie wzywają ich do ich zachowania. Dennis od dawna jest przedstawiany jako seksualny drapieżnik (i możliwy seryjny morderca), który w trakcie serii odniósł tylko mniejsze sukcesy wśród kobiet, ponieważ jego typ zachowania jest teraz często wyśmiewany. Jeszcze bardziej sympatyczne postacie, takie jak Charlie, zostały ukarane za obsesyjne i natrętne tropienie Kelnerki.
Spektakl znakomicie obnażył seksizm gangu w odcinku Time's Up for the Gang, w którym wyróżniono nawet Dee, jedyną żeńską członkinię gangu. Wykorzystywała ofiary innych kobiet, fałszywie oskarżając mężczyzn o nękanie, że robią rzeczy tak błahe, jak cięcie w kolejce do bufetu. Opierała się również na fałszywym założeniu, że kobiety nie mogą gwałcić mężczyzn, ale dowiedziała się, że w rzeczywistości kiedyś zgwałciła Charliego.
Frank, grany przez Danny'ego DeVito, pozostaje najbardziej nieprzejednaną i obraźliwą postacią w serialu. Nie tylko nie nauczył się prawie niczego przez 14 sezonów, ale postać aktywnie stara się stać jak najbardziej zdegenerowaną. Cytowano go, że nie wiem, ile lat mi zostało na Ziemi, ale zrobię się z tym naprawdę dziwny. Jego postać jest w każdy możliwy sposób bigoteryjna, ze szczególną pogardą dla Żydów i kobiet. Ale nawet dla reszty gangu Frank to zdecydowanie za dużo. W miarę rozwoju serii Gang nieustannie próbuje poprawić Franka za jego niewiarygodnie obraźliwe zachowanie, ale bez powodzenia.
Fakt, że scenarzyści jasno mówią, że zarówno oni, jak i publiczność, dla której piszą, są bardziej inteligentni i troskliwi niż Gang, od dawna jest zbawczą łaską serialu. Ale to się nie utrzymało Zawsze jest słonecznie... od sporadycznego posuwania się za daleko — zwłaszcza w odniesieniu do rasy.
Wiele programów widziało odwołania i przeprosiny po protestach przeciwko używaniu czarnej twarzy, coś Zawsze jest słonecznie... jest również winny. Dwa odcinki z blackface zostały pobrane z serwisów streamingowych: Dee Reynolds: Shaping America’s Youth i The Gang Makes Lethal Weapon 6. Chociaż wiele innych programów, które przedstawiały blackface było nieumyślnie obraźliwe, użycie blackface w Zawsze jest słonecznie... był celowy i wykorzystany do pokazania, jak zawikłana jest praktyka blackface. To wciąż nie przesłania brzydoty używania czarnej twarzy w pierwszej kolejności.
Te odcinki pokazały również, że problemem był nie tylko czarna twarz. Kiedy Dennis zamienił się rolami z Macem po sprzeciwie wobec używania czarnej twarzy, mógł mieć białą skórę, ale mówił rasistowską imitacją głosu czarnego mężczyzny. Serial poczynił kroki, aby podejść do wyścigu z bardziej wszechstronnego punktu widzenia, dzięki odcinkom takim jak The Gang Turns Black, w których Gang przeżywa dzień w Filadelfii, stawiając czoła dyskryminacji Czarnych, którzy znoszą całe swoje życie.
Od początku serialu W Filadelfii zawsze jest słonecznie naciska guziki, nie bojąc się znaleźć humoru w brzydocie działań Gangu. Ale serial nigdy nie stracił z oczu, że te postacie są okropne i w żadnym momencie nie przedstawiły ich w heroicznym lub aspiracyjnym świetle. Ich umiejętność poruszania się po linii ofensywnej, a jednocześnie wnikliwej, była dużą częścią tego, co utrzymywało program na antenie przez 15 lat i w większości cieszy się dużym uznaniem widzów.
