Długo przed Pokemon X / Tak wprowadzi Malvę, nikczemny członek Team Flare z elitarnej czwórki, Przygody Pokémonów manga już zmieniła cały górny szczebel Ligi Pokémon w pełnowymiarowych złoczyńców. Manga nie była już wzorem cnoty zjednoczonym z siłą przedstawianą w grach, manga miała trochę zabawy z postaciami i motywacjami oryginalnych członków Kanto Elite Four, zanim pozwoliła przyszłym Elite Fours zabłysnąć jako sojusznicy zamiast przeciwnicy.
Debiutując pod koniec tomu 3 jako mroczne postacie, Elitarna Czwórka zmieni świat ze wszystkich właściwych powodów… ale przy użyciu złych metod. Złożona z okrutnego mistrza smoków Lance, mściwego zaklinacza duchów, Agathy, wojowniczki poszukującej wrażeń, Bruno i lodowatego rzezimieszka Lorelei, cała czwórka pracuje razem, aby osiągnąć zaskakująco godny podziwu cel: stworzyć raj dla Pokémonów, w którym nie być już zranionym przez działalność człowieka. . To nie ich cel to czyni ich złymi, to ich metody dostania się tam – mianowicie, że zamierzają stworzyć ten raj poprzez całkowite wyeliminowanie rasy ludzkiej z równania.
Cała czwórka zaczyna eliminować kluczowe cele, przytłaczając Czerwonych niesprawiedliwą bitwą trzy na jednego i zaczynając atakować innych, którzy mogą ingerować w ich plany. Dopasowanie do Przygody postacie, mają też dość niesprawiedliwe umiejętności dające im przewagę, takie jak lodowe lalki Lorelei, które pozwalają jej zamrażać przeciwnych trenerów i Pokémony, lub zdolności Lance'a do czytania w myślach Pokémonów i ich leczenia.
Ale nawet ze swoimi umiejętnościami nie są wystarczająco silni, by przytłoczyć razem posiadaczy Pokédexu i Liderów Sal – więc opracowują plan, aby zdobyć wszystkie osiem odznak i wzmocnić swoje moce, by kontrolować gigantycznego, podobnego do ptaka Pokémona, co jest mocno dorozumiane być Lugią. Choć oczywiście zostają ostatecznie pokonani, każdy z nich przedstawiany jest jako złożona postać, która jest w stanie utrzymać naszych bohaterów na linach dzięki swojej nieprzewidywalności i pracy zespołowej.
Ze względu na ich „szlachetny” cel, mają świetną pracę zespołową i są chętni do pomocy zarówno sobie, jak i swoim Pokémonom. Ponieważ ich Pokémony nie są zużywalne i są naprawdę pod opieką, ich Pokémony będą nadal walczyć w ich sprawie, nawet bez ich trenera w pobliżu, który mógłby wydawać bezpośrednie rozkazy.
Jednak w skali indywidualnej ich cele różnią się nieznacznie. Lance, przywódca, jest najbardziej zgodny z ogólnymi celami grupy, będąc w stanie w pełni zrozumieć ból, przez który ludzie przeszli Pokémony, zaczął gardzić swoim bardzo miłym i szczerze dąży do ich zniszczenia, aby Pokémony mogły się rozwijać. Lorelei jest najbliżej tego ideału, chce schronienia dla Pokémonów, gdzie mogą żyć z dala od toksycznych produktów ubocznych ludzi, ale niekoniecznie poprzez wykorzenienie rasy ludzkiej.
W rezultacie ma tendencję do nieco bardziej manipulacyjnego działania, próbując uzyskać to, czego szuka, najłatwiejszą metodą – nawet oferując Redowi miejsce w ich drużynie, uznając, jak cenny może być sojusznik. Jednak bycie zamrożonym na swoich ideałach oznacza, że oczekuje, że inni są tacy sami, więc składa ofertę tylko raz, zanim upora się z zagrożeniem.
Agatha i Bruno to bardziej zniuansowane przypadki — sam Bruno nie jest wcale taki zły, ani też nie przejmuje się zbytnio misją grupy. Raczej szuka silnych partnerów do walki, w wyniku czego stanął po ich stronie, aby zmiana stała się silniejsza, tylko po to, by Agata wykorzystała tę prostą motywację i wykorzystała go jako człowiek eksperyment za moc odznak. Agatha, doskonale pasująca do typów Duchów, w których się specjalizuje, jest bardzo mściwa i żywi urazę do profesora Oaka za opuszczenie ich grupy badawczej i pokonanie jej w Lidze Pokémon. Tak więc, kiedy ideały Lance'a okazują się działać przeciwko Oakowi i jego posiadaczom deksów, jednocześnie pomagając Pokémonom, łatwo jest jej dołączyć do niego. Obietnica mocy kontroli jest dla niej zbyt potężna, ponieważ używa mocy odznak, aby kontrolować hordy Pokémonów, aby zaatakować kontynent, a nawet Bruno, gdy jego motywacje nie wystarczają do osiągnięcia swoich celów.
W rezultacie Elitarna Czwórka to grupa, która postrzega siebie jako dobrych ludzi, z naciskiem na filozofię „cel usprawiedliwia środki”, pozwalającą im robić prawie wszystko, nie będąc poza charakterem. Podczas gdy występy po porażce nadawały ton ich mocy, a nawet oferowały odkupienie, gdy Bruno zajął miejsce w pierwszej oficjalnej Elitarnej Czwórce z innymi byłymi złoczyńcami, służyli jako śmiertelni przeciwnicy dla Żółtego i innych, kwestionując nie tylko ich siłę, ale także przekonania. dobrze.
