Każde dzieło literackie jest tylko tak dobre, jak jego zakończenie, a adaptacja Petera Jacksona J.R.R. Tolkiena Władca Pierścieni na pewno ma świetny. Zgrabnie wiąże wszystkie luźne końce, zapewnia zamknięcie i daje większości postaci szczęśliwe zakończenie. Niestety jest to specyficzne dla interpretacji Petera Jacksona. W książkach zakończenie Tolkiena jest zupełnie inne. Chociaż nie zmienia to ogólnej historii, zapewnia bardzo potrzebną przestrzeń dla nowych i ulepszonych hobbitów, aby przetestować swoje umiejętności przeciwko wrogowi, o którym wcześniej myśleli, że jest martwy – Sarumanowi.
Na początku Powrót Króla W filmie Saruman zostaje zepchnięty z wieży w Orthanc przez Grímę Wormtongue i przebity przez koło wodne, zabijając go natychmiast. W księgach Saruman nie został zabity po upadku Isengardu. Enty uwięzić Sarumana w wieży, gdy jego baza operacyjna zostanie zniszczona. Kiedy Gandalf i spółka przybywają na miejsce zdarzenia, Gandalf wyrzuca Sarumana z Istari (magicznych czarodziejów umieszczonych w Śródziemiu, aby utrzymać porządek i pokój) i łamie jego potężną laskę.
Po upadku władzy Saruman udaje się do Shire, aby spotkać się ze swoim dalekim współspiskowcem Lotho Sackville-Bagginsem, który od tego czasu przejął Shire pod jego kontrolę. Lotho handlował zielem fajkowym za pieniądze Sarumana i używał ich do kupowania ziemi w Southfarthing, gdzie stacjonowali ludzie Sarumana. Dzięki ich wsparciu Lotho zastąpił prawdziwego burmistrza i przejął władzę dla siebie. Kiedy więc Saruman postanowił poszukać tam schronienia, został chętnie przyjęty.
Kiedy Frodo, Sam, Merry i Pippin po powrocie do Shire Aragon jest koronowany a Wojna o Pierścień wreszcie się skończyła, dotarli do przerażającej wersji domu, który znali. Shire, niegdyś bujne i zielone, stało się opuszczonym, przemysłowym pustkowiem. Słyszą o mistrzu kryminalnym imieniem Sharkey i planują atak. Po bitwie pod Bywater, bitwie całkowicie pominiętej w filmach Petera Jacksona, Saruman zostaje ostatecznie zabity przez rozwścieczoną i zgorzkniałą Grímę Smoczy Język na progu Bag End.
Łatwo zrozumieć, dlaczego Władca Pierścieni Adaptacje pozostawiają to zakończenie – właśnie kiedy hobbici docierają do tego, co uważają za koniec ich podróży, stają w obliczu walki o swój dom, bez pomocy ludzi, elfów i krasnoludów. Podczas gdy filmy zapewniają schludne, muszkie zakończenie i dają zdecydowane poczucie zamknięcia, pomijają uosobienie hartu ducha hobbita. Po wszystko, przez co przeszli , walka o Shire jest dla nich najważniejszą walką. Pokazuje, jak bardzo każdy z nich dorósł podczas swoich podróży i poddał swoje doświadczenie próbie.
Po tym, jak hobbici zasiedlili Shire, akcja rozgrywa się podobnie do: Władca Pierścieni filmy. Frodo udaje się do Szarych Przystani, gdzie spotyka Bilba, Gandalfa, Galadrielę i Celeborna. Razem opuszczają Śródziemie na zawsze, a Wojna o Pierścień w końcu się skończyła i pokój został przywrócony do krainy. Jedyna różnica tematyczna w zakończeniu Tolkiena polega na tym, że utrwaliło ono koniec niewinności Śródziemia. Shire był dla hobbitów latarnią nadziei, przypominając im, o co walczą. Ale kiedy wrócili, był tak samo skorumpowany jak Isengard.
Oba zakończenia Władca Pierścieni są satysfakcjonujące. Podczas gdy konkluzja Tolkiena zawiera bardziej tematyczny element, Petera Jacksona zgrabnie łączy ogromną trylogię filmową, która szturmem ogarnęła cały naród. Adaptacja Jacksona może być inna, ale nie traci nic ze swojej mocy.
