Poprzez Władca Pierścieni Aragorn miał wiele różnych imion. Wynika to z jego ważnego pochodzenia, a także z powodu ekspansywnej historii J.R.R. Pisma Tolkiena. W pracy Tolkiena imiona zawsze oznaczają coś, co opisuje ich właściciela. W związku z tym imiona, których Aragorn używał w różnych momentach swojego życia, reprezentowały status w Śródziemiu, który przyjął w tamtym czasie.
Aragorn II, syn Arathorna II, był Dunedainem – potomkiem Numenorejczyków – i prawowitym królem ludzi. Kiedyś faworyzowani przez Valarów, Numenorejczycy byli silni i potężni, ale po zepsuciu Sauron ich wyspa została zatopiona w morzu. Tylko resztka przeżyła i uciekła do Śródziemia, gdzie założyli dwa królestwa na wygnaniu: Arnor i Gondor. Po śmierci Isildura doszło do walk wewnętrznych i walk; Arnor podzielił się i padł pod władzę Wiedźmiego Króla Angmaru, a jego ludzie rozproszyli się, stając się Wojownikami Północy. Wielu zapomniało o swoim starożytnym dziedzictwie; jednak elfy z Imladris zachowały linię Isildura. To właśnie tam Aragorn został wychowany w tajemnicy, dopóki nie był gotowy do objęcia tronu.
Aragron został wychowany jako Estel, sindarińskie słowo oznaczające nadzieję, ze względu na pewność, jaką elfy pokładały w jego przyszłości. Jednak Aragorn nie zawsze był skłonny zaakceptować swoją rolę króla. Dlatego po raz pierwszy został przedstawiony w Bree jako Strider. To imię było niewyraźne i unikało jego dziedzictwa. U Petera Jacksona Drużyna pierścienia kiedy Gandalf mówił o potencjale Aragorna jako króla, Elrond odpowiedział ze złością, że dawno temu zawrócił z tej ścieżki. Zamiast jednoczyć ludzi pod swoim sztandarem, był tylko Strażnikiem walczącym o ochronę Shire i okolic przed złem Północy. Chciał walczyć ze złem, ale nie chciał przewodzić.
xx dwa xs
Aragorn oznacza Wielebnego Króla, o czym po raz pierwszy wspomniał Legolas, który ogłosił prawdziwy status Stridera jako dziedzica królów Numenoru, kiedy Drużyna została utworzona w Rivendell. Nawet wtedy Aragorn wahał się, czy w pełni zaakceptować swoją rolę, ale pewność, że… Gandalf a reszta Drużyny przejawiała się w nim przez cały czas spędzony razem, pozwalając mu coraz bardziej wierzyć w siebie. Gdy Drużyna została zerwana, nawet Boromir, który początkowo był sceptyczny co do statusu Aragorna, ostatnim tchem ogłosił swoją wierność.
Pod koniec serii książek Aragorn, spadkobierca Isildura, został królem. Czyniąc to, w końcu przyjął tytuł Elessar, który nazwała go Galadriela w quenejskim języku wysokich elfów. Przekłada się to na Elfstone. Tytuł odnosi się do prezentu, który ona i jej mąż nadane Aragornowi, gdy Drużyna opuściła Lothlórien. Chociaż w filmach został zastąpiony przez Gwiazdę Wieczorną, Elessar był ważnym elfim klejnotem od dawna. Był to zielony kamień wykonany w Gondolinie w pierwszej erze Śródziemia przez Enerdhila lub Celebrimbora i mówiono, że zawiera w sobie światło słoneczne. To, czy Galadriela dała mu oryginał, czy mniejszą wersję, jest przedmiotem dyskusji, ale znaczenie nie jest umniejszane. Jej dar reprezentował aprobatę elfów dla jego królestwa i zapowiadał jego związek z Arweną, córką Elronda. Przyjęcie przez niego imienia i tytułu Elessar świadczyło o publicznej akceptacji roli króla ludzi w Śródziemiu i rządził na wiele lat przed ostateczną, spokojną śmiercią.
czy Captain America jest agentem hydry?
