Metalowy sprzęt Seria słynie z przerywników filmowych, dynamicznej akcji, udoskonaleń graficznych i doskonałej gry głosowej. Jednak znana jest również z dziwnych nadprzyrodzonych i sci-fi dziwactw, które dobrze nadają się do dziwnych osobowości wrogów, którzy stoją na ścieżce Big Bossa, Solidny wąż lub Raiden.
Metalowy sprzęt Walki z bossami są słusznie chwalone za ich kreatywność, zabawną rozgrywkę i dodawanie charakteru do prostych przeszkód. Ale są to jedne z dziwnych, z niekonwencjonalnymi konfiguracjami lub rozwiązaniami - iz tego powodu najbardziej zapadają w pamięć.
Psycho Modliszka
Pierwsza dziwaczna walka z bossem, o której myślą fani, kiedy Metal Gear Solid to walka z Psycho Mantis. Jest niesławny ze względu na swoją umiejętność czytania w myślach – to znaczy przełamywania czwartej ściany poprzez recytowanie plików zapisu i odczytywanie danych z przycisków gracza. Zdolności telekinetyczne Mantisa są tak duże, że potrafi nie tylko lewitować, sterować ludźmi takimi jak kukiełki i psychicznie rzucać przedmiotami po pokoju z dużej odległości, ale także może poruszać kontrolerem gracza za pomocą wibracji.
Jednym z niewielu sposobów na pokonanie go jest znalezienie sposobu na powstrzymanie Mantis przed odczytaniem ruchów Snake'a. Najlepszym sposobem, aby to zrobić, jest fizyczne wstanie gracza, podejście do konsoli PlayStation i przeniesienie kontrolera do gniazda drugiego gracza — niekonwencjonalny sposób grania w gry wideo, zwłaszcza w 1998 roku. to, walka z Mantis jest prosta, ponieważ nie może już czytać danych gracza i unikać ataków Snake'a.
Koniec
Metal Gear Solid 3 jest często uważana za magnum opus serii i jedną z najlepszych gier, jakie kiedykolwiek powstały, wprowadzając do gry grafikę nowej generacji Playstation 2 i dodając realistyczną interaktywność świat Naked Snake, przyszłego Big Bossa. Służy również jako ewolucja Metalowy sprzęt słynne walki z bossami w serii, zapewniające wykładniczo szalone rozwiązania równie szalonym wrogom o nadprzyrodzonych zdolnościach.
Znany jako „ojciec współczesnego snajpera”, przypominający roślinę snajper Cobra Unit, znany jako The End, wyzywa Snake'a na wielki pojedynek snajperski, który obejmuje wiele map. Gracz musi zwracać baczną uwagę na otoczenie, ukradkiem unikając niesamowitych zmysłów The End, jednocześnie próbując zlokalizować jego dobrze zakamuflowaną sylwetkę w lesie. Jednak oprócz korzystania z tradycyjnych metod snajperskich lub podkradania się do niego jest inny, mniej konwencjonalny sposób podejścia do tej bitwy: wydłuż czas na PS2 o tydzień i poczekaj, aż umrze ze starości.
Smutek
Metal Gear Solid 3 był tak innowacyjny w swojej opowieści, że samo wspomnienie jednej walki z bossem nie przydałoby tego arcydzieła wystarczającej zasługi. Niewiele gier aktywnie karze lub wzywa graczy do mordowania wrogów z lewej i prawej strony podczas ich przygody. Ale MG3 gracze będą musieli zmierzyć się z konsekwencjami swoich działań w późnej fazie gry, gdy Snake zmierzy się z członkiem Cobra Unit, The Sorrow. Snake odkrywa, że Smutek jest duchem — już nie żyje, a jego pasek zdrowia jest pusty.
Nie ma sposobu na walkę ze Smutkiem, a jedyną opcją gracza jest brnięcie naprzód przez rzekę umarłych, co jest mniej lub bardziej trudne w zależności od tego, ilu wrogów zabił gracz. Wszyscy zabici wrogowie, w tym bossowie, będą reprezentowani przez duchy, które powoli wysysają zdrowie Snake'a. Jedynym sposobem, aby wyjść z tego spotkania żywy, jest otwarcie menu przedmiotów i użycie pigułki odrodzenia – jeszcze jednego nieszablonowego rozwiązania dla niekonwencjonalnego bossa.
Płynny Ocelot
Metal Gear Solid 4 jest najlepszą łabędzią piosenką dla głównego bohatera serialu Solid Snake, z odwołaniami i odniesieniami do postaci i momentów z poprzednich części serii. Jako zakończenie ostatniej przygody Old Snake'a angażuje swojego długoletniego wroga Liquida Ocelota w brutalną walkę na pięści na małej platformie, podobną do ostatecznej walki z Liquid Snake w pierwszej części. Metal Gear Solid . Najdzikszą częścią tej bitwy niekoniecznie jest sama rozgrywka, ale raczej otaczająca ją prezentacja.
Muzyka, paski zdrowia i style walki zarówno Snake, jak i Liquid zmieniają się z czasem, dopasowując się do konkretnej gry z serii. Pierwsza faza się powtarza Metal Gear Solid 1 'interfejs' i muzyka 'Encounter', druga faza gra Metal Gear Solid 2 „Tanker Incident”, a trzecia gra „Snake Eater” z Metal Gear Solid 3 . Emocjonalne momenty pochodzą z przerywników filmowych, bólu odczuwanego przez obie postacie podczas walki, a Liquid powoli zamienia się z powrotem w Ocelota, co odzwierciedla imię wymienione na jego pasku zdrowia.
Senator Armstrong
Jako całkowita zmiana tonu i rozgrywki z poprzedniej Metalowy sprzęt tytuły, Metal Gear Rising: Zemsta jest hack-and-slash gra akcji z udziałem MGS2 główny bohater Raiden, i jako taki ma równie przeogromne walki z bossami. Podczas gdy gra zawiera dzikie momenty, takie jak rzucanie judo Metal Gear RAY i walka z cyborgiem, który rozczłonkowuje się, być może najbardziej szalonym momentem jest ostateczna bitwa.
Po ujawnieniu się jako sprawca wydarzeń w grze, amerykański senator Steven Armstrong walczy z Raidenem w gigantycznym eksperymentalnym Metal Gear o nazwie Metal Gear Excellus, który jest odpowiednio epicki dla samego ostatecznego bossa. Ale potem okazuje się, że Armstrong nie jest tylko normalnym mężczyzną, ponieważ nanomaszyny dały mu nadludzką siłę i wytrzymałość, które okazują się więcej niż rywalem dla Raidena. Walka z Armstrongiem jest z pewnością kulminacyjna i brutalna, ale jego niezwykle kiepski dialog i przesadne zachowanie cementuje go jako jednego z najdziwniejszych i najbardziej zapadających w pamięć bossów w całej serii, choćby ze względu na to, jak nieoczekiwany jest jego występ.
