Epicka letnia impreza DC, Mroczny kryzys kontynuuje swój marsz w kierunku wielkich objawień. W numerze 3, pisarz Josh Williamson i artysta Daniel Sampere zacznij odkrywać wątki, które łączą tę historię bezpośrednio z przełomem Kryzys na Nieskończonych Ziemiach . Do Williamsona i Sampere dołączają rysownicy Daniel Henriques i Danny Miki, a także kolorysta Alejandro Sánchez i liternik Tom Napolitano. Mroczny kryzys #3 to cichy, ale odkrywczy rozdział w tym crossoverze, który daje bohaterom miejsce na oddech po rozdzierających serce rozdziałach otwierających i skutecznie przygotowuje scenę na to, co ma nadejść.
Gdy ich kolega z drużyny został zabity, a ich dom zniszczony po Niespodziewany atak Deathstroke'a na Titans Tower , Tytani, dowodzeni przez Nightwing , walka z opadem. Tymczasem Jon Kent, nowy Superman, i jego prowizoryczna Liga Sprawiedliwości trenują z Czarnym Adamem, aby przygotować się na najgorsze, a Hal Jordan zebrał cały Korpus Zielonej Latarni, by stawić czoła Wielkiej Ciemności.
Nic dziwnego, że Josh Williamson przejął stery DC Universe. Jest w stanie wykorzystać dziesięciolecia ciągłości, aby dramat wydawał się autentyczny i wierny historii bohaterów bez spowalniania wydarzeń niepotrzebną ekspozycją. Ciągłość często może ugrzęznąć w tego rodzaju seriach wydarzeń, ale Williamson w naturalny sposób łączy ją z historią poprzez interakcje i rozmowy. Dick Grayson, Nightwing i Jon Kent przedstawiają nowe spojrzenie na starą formułę „Kryzysu”. Williamson ustanowił fascynującą dynamikę, w której bardziej doświadczeni pomocnicy pierwszego pokolenia i najnowsi bohaterowie, w tym Yara Flor, nowa Wonder Girl, reagują na nieobecność swoich mentorów i rodziców. Podczas gdy starsi „bohaterowie dziedzictwa”, Tytani, kontynuują, mając nadzieję, że Liga znajdzie sposób na powrót, Jon i Yara po raz pierwszy doświadczają tego bólu i niepewności. Sposób, w jaki wyglądają Czarny Adam o pomoc podkreśla ich desperację.
Tymczasem cała potęga Korpusu Zielonej Latarni zbiera się, by ocalić wieloświat. Hal Jordan nie chce uwierzyć, że jego przyjaciele nie żyją i pędzi w nieznane. Śledząc ciche, smutne chwile z Supermanem i innymi młodymi bohaterami i kontrastując je z kosmiczną skalą fabuły Green Lantern, Williamson doskonale równoważy momenty postaci i akcję.
Staranne odwzorowanie Sampere ożywia pisarstwo Williamsona. Jego zakres emocjonalny jest rzadki na imprezie tej skali. Istnieją subtelności ruchu i ekspresji, które ugruntowują rozmowy i konflikty w tym numerze w sposób, który uświadamia desperację i ból, z jakim się borykają, zachowując jednocześnie ich powagę i ikonografię. Listy Toma Napolitano współgrają ze sztuką Sampere, aby poruszyć czytelników po całej stronie bez zagłuszania postaci w dialogu. Jego manipulacja balonami ze słowami sprawia, że dramatyczne chwile stają się jeszcze bardziej niepokojące. Atramenty nadają szkicowi Sampere wyrazistość, która odpowiada „ciemności” w tytule. Cienie są przytłaczające, jedząc na brzegach kartki. Choć serial nie jest zbyt ponury, nie boi się konfrontacji z ciemnością i przerażeniem depczącym bohaterom po piętach.
Sánchez wzmacnia nastrojowe linie dzięki kinowym wyborom kolorów. Duża część sprawy ma melancholijne odcienie, ale podczas szczerej rozmowy o nadchodzącej ciemności Superman i Robin są skąpani w złotym świetle, które celowo wydaje się niejednoznaczne. Czy to ciemność unosi się przed świtem, czy też umiera światło? Listy Toma Napolitano współgrają ze sztuką, aby poruszyć czytelników po stronie bez zagłuszania postaci w dialogu. Jego manipulacja balonami ze słowami sprawia, że dramatyczne chwile stają się jeszcze bardziej niepokojące.
Mroczny kryzys nadal udowadnia, że jest wyjątkowym i wciągającym wydarzeniem, które zwraca uwagę na legendarnych bohaterów DC Universe. Pełen emocji i pompatyczny i wierny dziedzictwu DCU, jest to wszystko, czego fani superbohaterów mogą chcieć od takiej serii wydarzeń. Mroczny kryzys #3 to przekonujący przykład na to, jak stworzyć historię wydarzenia.
